Once there was an old man who had a

Once there was an old man who had a little gold, but he did have a big possum and a bag of sweet potatoes. He took the possum and the potatoes home and put them on the table. Then he got a few pieces of wood and some paper and made a fire. There was so much food he had to find two pans for it all. He put a large pan with the possum inside it on the fire and dropped the potatoes into the other pan.
Then he sat down and waited for the possum and the potatoes to cook. The potatoes were soon done, but it took a long time for the possum. “I’ll whistle while I wait,” he said to himself. So he sat and whistled and watched the pan with the possum.
Finally, after a long while, the possum was cooked. The old man took the pan with the possum off the fire and put it onto the table beside the sweet potatoes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเคยเป็นคนมีทองเล็กน้อย แต่เขามีเร็นใหญ่และมีถุงมันฝรั่งหวาน เขาเอาเร็นและมันฝรั่งที่บ้าน และใส่ไว้ในตาราง แล้วเขามีกี่ชิ้นไม้และกระดาษบาง และทำไฟ มีอาหารมากมายที่เขาต้องหากระทะสองทั้งหมด เขาใส่กระทะใหญ่กับเร็นภายในบนกองไฟ และทิ้งมันฝรั่งลงในกระทะอื่น ๆ แล้วเขานั่งลง และรอเร็นและมันฝรั่งทำอาหาร มันฝรั่งได้ทำเร็ว ๆ นี้ แต่มันใช้เวลานานสำหรับการเร็น "ฉันจะนกหวีดในขณะที่ฉันรอ เขากล่าวว่า เพื่อตัวเอง ดังนั้นเขานั่งผิวปาก และดูแพนกับเร็น ในที่สุด หลังเป็นเวลานาน เร็นปรุงสุก ชายชราเอาแพนกับเร็นปิดไฟ และวางบนโต๊ะข้าง ๆ มันเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายแก่คนหนึ่งมีสีทองเล็กน้อย แต่เขาก็มีบ่างใหญ่และถุงมันฝรั่งหวาน เขาเอา possum และมันฝรั่งและวางไว้บนโต๊ะ แล้วเขาก็มีไม่กี่ชิ้นจากไม้และกระดาษบางและมีไฟ มีมากในอาหารที่เขาจะต้องพบกระทะสองของมัน เขาใส่กระทะใหญ่ด้วย พอสซั่ม ข้างในมันบนไฟและทำมันฝรั่งในกระทะอีกใบนึงแล้วเขาก็นั่งรอให้ possum และมันฝรั่งสุก มันฝรั่งที่ได้ทำ แต่มันเอานานพอสซั่ม " ฉันจะเป่านกหวีดในขณะที่ฉันรอ " เขาพูดกับตัวเอง เขานั่งผิวปากมองแพนด้วย พอสซั่มสุดท้าย หลังจากนานพอสซั่มเป็นสุก คนแก่เอากะทะด้วย พอสซั่ม ปิดไฟ และวางไว้บนโต๊ะข้างๆ มันฝรั่งหวาน