We analyzed data from 998 of 1005 p

We analyzed data from 998 of 1005 patients (99.3%) who underwent randomization. The two intervention groups had similar baseline characteristics. In the ICU, the lower-threshold group received a median of 1 unit of blood (interquartile range, 0 to 3) and the higher-threshold group received a median of 4 units (interquartile range, 2 to 7). At 90 days after randomization, 216 of 502 patients (43.0%) assigned to the lower-threshold group, as compared with 223 of 496 (45.0%) assigned to the higher-threshold group, had died (relative risk, 0.94; 95% confidence interval, 0.78 to 1.09; P=0.44). The results were similar in analyses adjusted for risk factors at baseline and in analyses of the per-protocol populations. The numbers of patients who had ischemic events, who had severe adverse reactions, and who required life support were similar in the two intervention groups.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราวิเคราะห์ข้อมูลจาก 998 1005 (99.3%) ผู้ป่วยรับการ randomization กลุ่ม 2 การแทรกแซงมีลักษณะพื้นฐานคล้ายกัน ในฉุกเฉิน มัธยฐานของ 1 หน่วยของเลือด (interquartile ช่วง 0-3) ได้รับกลุ่มขีดจำกัดล่าง และขีดจำกัดสูงกว่ากลุ่มได้รับค่ามัธยฐานของ 4 หน่วย (interquartile ช่วง 2-7) ใน 90 วันหลังจากการ randomization, 216 502 ผู้ป่วย (ร้อยละ 43.0) กับกลุ่มขีดจำกัดล่าง ตก 223 496 (45.0%) กลุ่มสูงกว่าขีดจำกัด เสียชีวิต (ความเสี่ยงสัมพัทธ์ 0.94 ช่วงความเชื่อมั่น 95%, 0.78 ถึง 1.09 P = 0.44) ผลลัพธ์คล้ายกัน ในการวิเคราะห์การปรับปรุงสำหรับปัจจัยเสี่ยงที่พื้นฐาน และวิเคราะห์ของประชากรต่อโพรโทคอ จำนวนผู้ป่วยที่มีเหตุการณ์สำรอก ที่มีปฏิกิริยารุนแรงร้าย และที่ต้องช่วยชีวิต คล้ายในกลุ่มสองแทรกแซงได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราวิเคราะห์ข้อมูลจาก 998 ของ 1005 ราย (99.3%) ที่ได้รับการสุ่ม ทั้งสองกลุ่มแทรกแซงมีลักษณะพื้นฐานที่คล้ายกัน ในห้องไอซียูในกลุ่มที่ต่ำกว่าเกณฑ์ที่ได้รับเฉลี่ยต่อ 1 หน่วยของเลือด (inter-quartile range, 0-3) และกลุ่มที่สูงกว่าเกณฑ์ที่ได้รับเฉลี่ยของ 4 หน่วย (inter-quartile range, 2-7) ที่ 90 วันหลังจากการสุ่ม 216 ของ 502 ราย (43.0%) ได้รับมอบหมายให้กลุ่มที่ต่ำกว่าเกณฑ์เมื่อเทียบกับ 223 ของ 496 (45.0%) ได้รับมอบหมายให้กลุ่มที่สูงกว่าเกณฑ์ตาย (ความเสี่ยง, 0.94; 95% ช่วงความเชื่อมั่น, 0.78-1.09; p = 0.44) ผลการวิจัยพบที่คล้ายกันในการวิเคราะห์การปรับปัจจัยเสี่ยงที่ baseline และในการวิเคราะห์ของประชากร per-protocol ตัวเลขของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดที่มีอาการไม่พึงประสงค์ที่รุนแรงและผู้ที่จำเป็นต้องใช้ชีวิตมีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองกลุ่มแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราวิเคราะห์ข้อมูลจาก 998 ของผู้ป่วย ( 1005 99.3 % ) ที่ถูกควบคุม ทั้งสองกลุ่มมีลักษณะพื้นฐานที่คล้ายกัน ใน ICU , ต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยของกลุ่มที่ได้รับ 1 หน่วยของเลือด ( ช่วงสร้าง 0 ถึง 3 ) และกลุ่มที่ได้รับสูงกว่าเกณฑ์เฉลี่ยของ 4 หน่วย ( ช่วงสร้าง 2 , 7 ) ที่ 90 วัน หลังจากใช้ 216 502 ราย ( 430 % ) มอบหมายให้ต่ำกว่าเกณฑ์กลุ่มเทียบกับ 223 496 ( 45.0 % ) มอบหมายให้สูงกว่าเกณฑ์ของกลุ่มเสียชีวิต ( การประเมินความเสี่ยง , 0.94 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% , 0.78 1.09 ; P = 0.44 ) ผลที่คล้ายกันในการวิเคราะห์ปรับปัจจัยความเสี่ยงที่ 0 และในการวิเคราะห์ต่อประชากรโปรโตคอล ตัวเลขของผู้ป่วยที่มีเหตุการณ์ที่ขาดเลือดที่มีอาการไม่พึงประสงค์ที่รุนแรง และผู้ที่ต้องการสนับสนุนชีวิตใกล้เคียงกันในทั้งสองกลุ่ม .