A lot of things go into the makings

A lot of things go into the makings of anyone, not just the makings of famous people like athletes and stars. Average ordinary people also have a lot of work put into themselves to come out like they are. Me personally I have a plan. I want to go into the journalism field mainly the advertising/public relations sector. So, writing has come to be a vital part of my daily life. In my opinion I have come to be able to use words as a way of expressing my thoughts hopes and dreams. Its like I have been doing this for a while now and I have a style and I want to make a life with it. My writing career span’s back a long way and its hard to pinpoint when I actually started to like to write. But, I am certain of one thing and that is writing has become very important to me.
Although its hard to say exactly when I began to use writing as a way of expressing who I was and what I wanted to say, I do know that way back when I was in about second or third grade I felt that writing and reading was very easy to me because it called for organizational skills instead of mathematical skills or logic. That’s the point where I grasped onto reading and writing. It was something that came really easy to me. I didn’t have to try to write something good , it just happened. It wasn’t until much later that I found out that writing took not only effort but, inspiration.
Much later on in about seventh grade I began to write for my schools newspaper. It was like nothing I had every did before. I felt like I could write for the rest of my life. Writing was the best to me because I had control over it. I could alter it and fix it until I felt it was just right. Nothing else in my life at the time was like that. So, from that point on I kind of knew or had an idea that I wanted to dedicate my life to writing in some type of capacity.
Fast forward to my junior year of high school

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งต่าง ๆ มากมายไปเป็น makings ของใคร ไม่เพียง makings คนมีชื่อเสียงเช่นนักกีฬาและดาว คนปกติโดยเฉลี่ยยังมีของใส่ลงในตัวเองออกมาเช่นนั้น ผมเองมีแผนการ อยากเข้าวารสารศาสตร์ฟิลด์ส่วนใหญ่ภาคการโฆษณา/ประชาสัมพันธ์ ดังนั้น เขียนได้มาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญในชีวิตประจำวัน ในความคิดของฉัน ฉันได้มาสามารถใช้คำเป็นรูปแบบของความคิดของฉันหวัง และความฝัน มันเหมือนฉันมีการทำเช่นนี้ในขณะตอนนี้มีแบบ และอยากจะทำให้ชีวิตกับมัน ฉันเขียนอาชีพระยะหลังแบบและมันยากที่จะแม่นยำเมื่อผมเริ่มชอบการเขียนจริง แต่ ฉันบางของสิ่งหนึ่งและการที่จะเขียนได้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากที่ผมถึงแม้ว่ามันยากที่จะบอกว่า เมื่อเริ่มเขียนเป็นรูปแบบของที่ผมใช้ และอะไรอยากจะพูด ฉันรู้ว่า วิธีหลังเมื่อผมอยู่ในเกี่ยวกับเกรดสอง หรือสาม ผมรู้สึกว่า เขียน และอ่านได้ง่ายฉัน เพราะมันเรียกว่าสำหรับระเบียบแทนทักษะทางคณิตศาสตร์หรือตรรกะ นั่นคือจุดที่ฉัน grasped อ่าน และเขียน มันเป็นอะไรที่ง่ายมาก ๆ มาให้ฉัน ฉันไม่ได้พยายามที่จะเขียนอะไรดี เกิดขึ้นเพียง มันไม่ได้จนกว่ามากภายหลังที่ฉันพบว่าเขียนเอาไม่เพียงแต่ความพยายามแต่ แรงบันดาลใจมากในภายหลังเกี่ยวกับเกรดเจ็ดเริ่มเขียนหนังสือพิมพ์โรงเรียนของฉัน ก็เหมือนไม่มีอะไรที่ผมมีทุกก่อน ฉันรู้สึกเหมือนฉันสามารถเขียนในส่วนเหลือของชีวิต เขียนได้ดีสุดให้ฉัน เพราะผมควบคุมมัน ฉันสามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไข และแก้ไขจนกว่าฉันรู้สึกว่า มันเหมาะสม อะไรในชีวิตเมื่อเป็นเช่นนั้น ดังนั้น จากจุดที่ ฉันชนิดของรู้ หรือมีความคิดที่อยากจะอุทิศชีวิตเพื่อเขียนในบางชนิดของกำลังการผลิตกรอไปข้างหน้าให้ฉันปีของโรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากสิ่งที่ไปเป็นเงินเดือนของทุกคนไม่เพียงเงินเดือนของคนที่มีชื่อเสียงเช่นนักกีฬาและดาว คนธรรมดาเฉลี่ยยังมีการทำงานมากใส่ลงไปในตัวเองที่จะออกมาเหมือนพวกเขาเป็น ฉันส่วนตัวผมมีแผน ฉันต้องการไปลงในช่องสื่อสารมวลชนส่วนใหญ่โฆษณา / ความสัมพันธ์ระหว่างภาครัฐ ดังนั้นการเขียนที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิตประจำวันของฉัน ในความคิดของฉันได้มาเพื่อให้สามารถใช้คำพูดเป็นวิธีการแสดงความคิดหวังและความฝันของฉัน เหมือนฉันได้รับการทำเช่นนี้ในขณะนี้และฉันมีสไตล์และฉันต้องการที่จะทำให้ชีวิตกับมัน ช่วงงานเขียนของฉันกลับมาเป็นทางยาวและยากที่จะระบุเมื่อฉันเริ่มต้นจริงชอบที่จะเขียน แต่ผมบางอย่างของสิ่งหนึ่งและที่จะเขียนเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับผม.
แม้ว่ามันยากที่จะบอกว่าเมื่อฉันเริ่มที่จะใช้การเขียนเป็นวิธีการแสดงว่าผมเป็นใครและสิ่งที่ผมอยากจะบอกว่าฉันจะรู้ว่า ทางกลับเมื่อผมอยู่ในชั้นประถมศึกษาปีเกี่ยวกับการที่สองหรือสามผมรู้สึกว่าการเขียนและการอ่านเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับผมเพราะมันเรียกร้องให้มีทักษะองค์กรแทนทักษะทางคณิตศาสตร์หรือตรรกะ นั่นคือจุดที่ฉันคว้าสู่การอ่านและการเขียน มันเป็นสิ่งที่มาเรื่องง่ายที่จะฉัน ฉันไม่ได้มีการพยายามที่จะเขียนบางสิ่งบางอย่างที่ดีก็เพิ่งเกิดขึ้น มันไม่ได้จนกว่ามากในภายหลังที่ฉันพบว่าการเขียนเอาความพยายามไม่เพียง แต่แรงบันดาลใจ.
มากในภายหลังในเกี่ยวกับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ผมเริ่มเขียนสำหรับโรงเรียนหนังสือพิมพ์ของฉัน มันเป็นเหมือนอะไรที่ฉันมีทุกทำมาก่อน ฉันรู้สึกเหมือนฉันจะเขียนสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน เขียนได้ดีที่สุดกับผมเพราะผมมีการควบคุมมากกว่านั้น ฉันสามารถปรับเปลี่ยนและแก้ไขได้จนผมรู้สึกว่ามันเป็นเพียงขวา ไม่มีอะไรในชีวิตของฉันในขณะที่เป็นเช่นนั้น ดังนั้นจากจุดนั้นชนิดของฉันรู้หรือมีความคิดที่ฉันต้องการที่จะอุทิศชีวิตของฉันกับการเขียนในรูปแบบของความจุบาง.
ข้างหน้าอย่างรวดเร็วในปีจูเนียร์ของฉันจากโรงเรียนมัธยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากของสิ่งที่ไปในเงินเดือนของทุกคน ไม่ใช่แค่เงินเดือนของผู้คนที่มีชื่อเสียงเช่นนักกีฬาและดารา มีคนธรรมดายังมีงานอีกมากที่ใส่เข้าไปในตัวเองออกมาอย่างพวกมัน ส่วนตัวผม ผมมีแผน ผมต้องการเข้าไปในวารสารศาสตร์สาขา ส่วนใหญ่เป็นโฆษณา / ประชาสัมพันธ์ภาค ดังนั้น เขียนมาเป็นส่วนสำคัญของชีวิตของฉันในความเห็นของฉัน ฉันมาเพื่อจะใช้คำที่เป็นวิธีการของการแสดงความคิด ความหวัง และความฝัน มันเหมือนกับว่า ฉันได้ทำนี้ในขณะนี้และฉันมีสไตล์และฉันต้องการให้ชีวิตด้วย ช่วงงานเขียนของฉันกลับมานาน และเป็นการยากที่จะระบุเมื่อที่จริงผมเริ่มชอบที่จะเขียน แต่ผมแน่ใจว่าของสิ่งหนึ่ง และที่เขียนได้กลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับฉัน
ถึงแม้ว่ามันยากที่จะบอกว่าเมื่อผมเริ่มที่จะใช้เขียนเป็นวิธีการของการแสดงที่ฉันและสิ่งที่ฉันต้องการจะพูด ผมรู้ว่า ตอนนั้นผมอยู่ประมาณ 2 หรือ 3 ปีที่ผมรู้สึกว่า เขียนและอ่านได้ง่ายหน่อยเพราะมันเรียกทักษะขององค์กรแทนของทักษะทางคณิตศาสตร์ หรือ ตรรกะ นั่นคือจุดที่ผมคว้าไว้อ่าน และเขียนมันเป็นสิ่งที่ได้มาง่ายจริง ๆ ฉัน ฉันไม่ต้องพยายามเขียนเรื่องดี ๆมันก็เกิดขึ้น มันไม่ได้จนกว่ามาก ภายหลังผมพบว่าเขียนได้ไม่เพียง แต่ความพยายาม แต่แรงบันดาลใจ .
มากต่อมาในเรื่อง ม. 1 ผมเริ่มเขียนสำหรับหนังสือพิมพ์โรงเรียนของฉัน มันไม่เหมือนฉันมีทุก ทำก่อน ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้เขียนสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉันเขียนเป็นดีที่สุดค่ะ เพราะมีการควบคุม ฉันสามารถแก้ไขมันและแก้ไขมัน จนผมรู้สึกว่ามันเพียงขวา ไม่มีอะไรในชีวิตที่เป็นแบบนี้ ดังนั้น จากจุดที่ผมรู้จัก หรือมีความคิดที่ฉันต้องการที่จะอุทิศชีวิตเพื่อเขียนในบางประเภทของความจุ
เดินหน้าปีจูเนียร์ของฉันที่โรงเรียน