The human-free paradigm dates back

The human-free paradigm dates back to the late 90s and Kris Pister’s smart dust vision [4]. The basic idea was to deploy
and forget: unobtrusively sense the phenomena of interest with no human intervention. Later, the focus shifted toward
the more down-to-earth form factor of the various iterations of Berkeley motes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันปราศจากมนุษย์กระบวนทัศน์ไป 90s ปลายและคริส Pister ฝุ่นสมาร์ทวิชั่น [4] ความคิดพื้นฐานคือการ จัดวางและลืม: unobtrusively รู้สึกปรากฏการณ์น่าสนใจด้วยการแทรกแซงของมนุษย์ไม่ ภายหลัง โฟกัสเปลี่ยนไปปัจจัยรูปแบบขึ้นลงเพื่อแผ่นดินเกิดซ้ำต่าง ๆ ของ motes เบิร์กลีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มนุษย์ฟรีวันกระบวนทัศน์กลับไปปลาย 90s และวิสัยทัศน์ของคริสมาร์ทฝุ่น Pister ของ [4] แนวคิดพื้นฐานคือการปรับใช้และลืม: สงบเสงี่ยมรู้สึกปรากฏการณ์ที่น่าสนใจที่มีการแทรกแซงของมนุษย์ไม่มี
ต่อมาโฟกัสขยับไปทางมากขึ้นลงเพื่อแผ่นดินปัจจัยรูปแบบของการทำซ้ำต่างๆของเบิร์กลีย์ motes

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนทัศน์ฟรีมนุษย์วันที่กลับไปปลาย 90s และคริส pister ฝุ่นสมาร์ทวิสัยทัศน์ [ 4 ] แนวคิดพื้นฐานคือการปรับใช้
และลืม : อย่างสงบเสงี่ยมความรู้สึกปรากฏการณ์ความสนใจกับไม่มีการแทรกแซงของมนุษย์ . ต่อมา โฟกัสเลื่อนต่อ
ติดดินมากกว่าปัจจัยรูปแบบของรอบ Berkeley โมตส์ต่าง ๆ