The Indian literature is of little

The Indian literature is of little help beyond establishing that voyages did take place. The writers are story tellers rather than keepers of records; dates, ports of call, etc. are a minor consideration in tales of glory and spiritual inspiration. One would think that commercial interests were beneath them. Chinese records, on the other hand, picture the Chinese missions as strictly business affairs. They note all the points that would be useful to ship captains and traders on future trips to these strange countries. Although the presence of Buddha images among tribute gifts is recorded, only in the biographies of noted monks dose one find evidence that trading groups were frequently joined by persons on a purely religious mission. As Soper points out more than once, Chinese lay historians (usually Confucian scholars) were biased against Buddhism and tended to ignore it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณคดีอินเดียของช่วยเกินกำหนดว่า วอเยจส์จะทำได้ ตัวเขียนคือ เรื่อง tellers มากกว่าใครที่ได้ของ วัน โทรของพอร์ต ฯลฯ เป็นปัจจัยรองในนิทานของเกียรติและแรงบันดาลใจทางจิตวิญญาณ หนึ่งจะคิดว่า ผลประโยชน์ทางการค้าถูกพวก จีนคอร์ด คง ภาพภารกิจจีนเป็นกิจการธุรกิจอย่างเคร่งครัด พวกเขาสังเกตจุดที่เป็นประโยชน์เพื่อจัดส่งแคบเทินส์และเทรดเดอร์ในเที่ยวประเทศแปลก ๆ เหล่านี้ในอนาคต แม้ว่าบันทึกสถานะของพระพุทธรูปในส่วยของขวัญ เฉพาะในชีวประวัติของพระสงฆ์ตามยา หนึ่งพบหลักฐานว่า กลุ่มค้าบ่อยถูกเข้าร่วม โดยบุคคลในภารกิจทางศาสนาเพียงอย่างเดียว เป็น Soper ชี้ออกมากกว่าหนึ่งครั้ง นักประวัติศาสตร์วางจีน (Confucian ปกตินักวิชาการ) ได้ลำเอียงกับศาสนาพุทธ และมีแนวโน้มที่จะ ไม่สนใจมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณคดีอินเดียเป็นความช่วยเหลือน้อยกว่าการสร้างที่เดินทางไม่ใช้สถานที่ นักเขียนนิทานเป็นเรื่องที่มากกว่าการเป็นผู้บันทึกข้อมูลวันที่พอร์ตของการโทร ฯลฯ มีการพิจารณาเล็กน้อยในเรื่องของความสุขทางจิตวิญญาณและแรงบันดาลใจ หนึ่งจะคิดว่ามีผลประโยชน์ทางการค้าภายใต้พวกเขา บันทึกจีนในมืออื่น ๆ , ภาพภารกิจภาษาจีนเป็นอย่างเคร่งครัดธุรกิจต่าง พวกเขาทราบทุกจุดที่จะเป็นประโยชน์กับนายเรือและผู้ค้าในการเดินทางในอนาคตไปยังประเทศเหล่านี้แปลก ถึงแม้ว่าการปรากฏตัวของพระพุทธรูปในหมู่ของขวัญบรรณาการจะถูกบันทึกไว้เฉพาะในหนังสือชีวประวัติของพระสงฆ์ที่ระบุไว้ปริมาณหนึ่งพบหลักฐานที่แสดงว่ากลุ่มที่การซื้อขายมาสมทบบ่อยโดยคนในภารกิจทางศาสนาอย่างหมดจด เป็น Soper ชี้ให้เห็นมากกว่าหนึ่งครั้งประวัติศาสตร์จีนวาง (นักวิชาการมักจะขงจื้อ) มีลำเอียงกับพุทธศาสนาและมีแนวโน้มที่จะไม่สนใจมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วรรณคดีอินเดียจะช่วยสร้างน้อยเกินกว่าที่การเดินทางก็เกิดขึ้น นักเขียนคือเรื่องราว tellers แทนที่จะเฝ้าบันทึก ; วันที่ , พอร์ตของโทร ฯลฯ เป็นปัจจัยรองในเรื่องเล่าของพระสิริและแรงบันดาลใจทางจิตวิญญาณ หนึ่งจะคิดว่าผลประโยชน์ทางการค้าภายใต้พวกเขา ประวัติภาษาจีน บนมืออื่น ๆภาพภารกิจที่จีนเป็นอย่างเคร่งครัดในเรื่องธุรกิจ พวกเขาทราบทุกจุดที่อาจเป็นประโยชน์กับเรือและผู้ค้าในการเดินทางในอนาคตกัปตันไปประเทศแปลกๆ เหล่านี้ แม้ต่อหน้าพระพุทธรูปในหมู่ของขวัญส่วยบันทึก เฉพาะในชีวประวัติของพระยาเป็นหนึ่งพบหลักฐานว่า กลุ่มการค้าถูกเข้าร่วมโดยบุคคลในภารกิจอย่างหมดจดทางศาสนาเป็นโซปเปอร์จุดออกมากกว่าหนึ่งครั้ง นักประวัติศาสตร์จีนมักวางนักวิชาการ ) ลำเอียงกับพระพุทธศาสนาและมีแนวโน้มที่จะไม่สนใจมัน