Anatomy is the branch of biology co

Anatomy is the branch of biology concerned with the study of the structure of organisms and their parts;[1] it is mainly divided into zootomy and phytotomy.[2] In some of its facets, anatomy is related to embryology and comparative anatomy, which itself is closely related to evolutionary biology and phylogeny.[3] Human anatomy is one of the basic essential sciences of medicine.[4] The discipline of anatomy is divided into macroscopic and microscopic anatomy. Macroscopic anatomy, or gross anatomy, is the examination of an animal’s body parts using unaided eyesight. Gross anatomy also includes the branch of superficial anatomy. Microscopic anatomy involves the use of optical instruments in the study of the tissues of various structures, known as histology and also in the study of cells.

The history of anatomy is characterized by a progressive understanding of the functions of the organs and structures of the human body. Methods have also improved dramatically, advancing from the examination of animals by dissection of carcasses and cadavers (corpses) to 20th century medical imaging techniques including X-ray, ultrasound, and magnetic resonance imaging.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กายวิภาคศาสตร์เป็นสาขาของวิชาชีววิทยาที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาโครงสร้างของสิ่งมีชีวิตและชิ้นส่วนของพวกเขา[1] ส่วนใหญ่มันถูกแบ่งออกเป็น zootomy และ phytotomy[2] ในบางแง่มุมของ เกี่ยวข้องกับกายวิภาคคัพภวิทยา และกายวิภาคเปรียบเทียบ ซึ่งตัวเองเป็นวิชาชีววิทยาที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับวิวัฒนาการและ phylogeny[3] กายวิภาคศาสตร์มนุษย์เป็นหนึ่งของความรู้พื้นฐานสำคัญของยา[4] วินัยในวิชากายวิภาคศาสตร์แบ่งตามกายวิภาค macroscopic และกล้องจุลทรรศน์ กายวิภาคศาสตร์ macroscopic หรือมหกายวิภาคศาสตร์ เป็นการตรวจอวัยวะของสัตว์ที่ใช้สายตาตำหนิ มหกายวิภาคศาสตร์มีสาขาวิชากายวิภาคศาสตร์ผิวเผิน กายวิภาคศาสตร์กล้องจุลทรรศน์เกี่ยวข้องกับการใช้ในการศึกษาเนื้อเยื่อของโครงสร้างต่าง ๆ เป็นมิญชวิทยาและ ในการศึกษาเซลล์ออฟติคัลประวัติวิชากายวิภาคศาสตร์มีลักษณะ โดยความเข้าใจโครงสร้างของร่างกายมนุษย์และหน้าที่ของอวัยวะก้าวหน้า วิธีได้ยังปรับปรุงอย่างมาก ความก้าวหน้าจากการตรวจสอบสัตว์ โดยชำแหละซากและ cadavers (ศพ) ไปศตวรรษที่ 20 ภาพเอ็กซ์เรย์ ซาวด์ และสนามแม่เหล็กสั่นพ้องภาพเทคนิคทางการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กายวิภาคศาสตร์เป็นสาขาของชีววิทยาที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาโครงสร้างของสิ่งมีชีวิตและชิ้นส่วนของพวกเขา. [1] มันถูกแบ่งออกเป็น zootomy และ phytotomy [2] ในบางแง่มุมของกายวิภาคที่เกี่ยวข้องกับตัวอ่อนและกายวิภาคศาสตร์เปรียบเทียบซึ่ง ตัวเองเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับชีววิทยาวิวัฒนาการและเชื้อชาติ. [3] ลักษณะทางกายวิภาคของมนุษย์เป็นหนึ่งในศาสตร์ที่จำเป็นขั้นพื้นฐานของยา. [4] วินัยของร่างกายแบ่งออกเป็นลักษณะทางกายวิภาคเปล่าและกล้องจุลทรรศน์ กายวิภาคศาสตร์เปล่าหรือลักษณะทางกายวิภาคขั้นต้นคือการตรวจสอบชิ้นส่วนร่างกายของสัตว์โดยใช้สายตาเปล่า กายวิภาคศาสตร์ยังรวมถึงสาขาของกายวิภาคศาสตร์ผิวเผิน กายวิภาคศาสตร์กล้องจุลทรรศน์เกี่ยวข้องกับการใช้เครื่องมือทางสายตาในการศึกษาของเนื้อเยื่อของโครงสร้างต่างๆที่รู้จักกันในเนื้อเยื่อและในการศึกษาของเซลล์. ประวัติศาสตร์ของกายวิภาคศาสตร์เป็นลักษณะความเข้าใจความก้าวหน้าของการทำงานของอวัยวะและโครงสร้างของมนุษย์ ร่างกาย วิธีการยังมีการปรับปรุงอย่างมากล้ำหน้าจากการตรวจสอบของสัตว์โดยการผ่าซากและศพ (ศพ) เพื่อศตวรรษที่ 20 เทคนิคการถ่ายภาพทางการแพทย์รวมทั้ง X-ray, อัลตราซาวด์และการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กายวิภาคศาสตร์เป็นสาขาชีววิทยาที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างของสิ่งมีชีวิตและชิ้นส่วนของพวกเขา ; [ 1 ] จะแบ่งออกเป็นส่วนใหญ่ และ phytotomy กายวิภาคศาสตร์ [ 2 ] ในบางแง่มุมที่เกี่ยวข้องกับวิทยาเอ็มบริโอกายวิภาคศาสตร์และกายวิภาคศาสตร์เปรียบเทียบที่ตัวเองจะต้องเกี่ยวข้องกับชีววิทยาวิวัฒนาการ และระบบเชื้อชาติ [ 3 ] มนุษย์ กายวิภาคศาสตร์เป็นหนึ่งในสิ่งจำเป็นพื้นฐานของวิทยาศาสตร์การแพทย์[ 4 ] วินัยของกายวิภาคศาสตร์และกล้องจุลทรรศน์ แบ่งเป็นทางกายวิภาคศาสตร์ กายวิภาคศาสตร์ที่มองเห็นด้วยตาเปล่า หรือ กายวิภาคศาสตร์ คือการตรวจสอบร่างกายของสัตว์ไม่ได้รับการช่วยเหลือ ส่วนการใช้สายตา กายวิภาคศาสตร์ยังมีสาขาวิชาของกายวิภาคศาสตร์ผิวเผิน จุลกายวิภาคศาสตร์ เกี่ยวข้องกับการใช้แสง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเนื้อเยื่อของโครงสร้างต่างๆที่รู้จักกันเป็นเนื้อเยื่อ และในการศึกษาเซลล์

ประวัติกายวิภาคศาสตร์เป็นลักษณะความก้าวหน้าของการทำงานของอวัยวะและโครงสร้างของร่างกายมนุษย์ วิธีการมีการพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว advancing จากการสอบของสัตว์โดยการชำแหละซากสัตว์ และศพ ( ศพ ) ศตวรรษที่ 20 รวมทั้งเทคนิคถ่ายภาพทางการแพทย์รังสีเอกซ์ อัลตร้าซาวน์ ,และการสร้างภาพด้วยเรโซแนนซ์แม่เหล็ก