the most important day I remember i

the most important day I remember in all my life is the one on ehich my teacher, Anne Mansfield Sullivan, came to me. I am filled with wonder when I consider the immeasurable contrast between the two lives which it connects. It was the third of march,1887,three months before I was seven years old.The morning after my teacher came,she led me into her
room and gave me a doll.When I had played with it a little while,Miss Sullivan slowly spelled into my hand the word "d-o-l-l."I was at once interested in this finger play and tried to immitate it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันสำคัญที่สุดที่ผมจำได้ว่า ในชีวิตของฉันเป็นหนึ่งใน ehich ของฉันมาครู แอนน์ Mansfield ซัลลิแวน ให้ฉัน ฉันกำลังข้องใจเมื่อพิจารณาความคมชัดนี่ระหว่างชีวิตสองซึ่งมันเชื่อมต่อ ได้ที่สามของเดือนมีนาคม 1887, 3 เดือนก่อนผม 7 ปีตอนเช้าหลังจากครูของฉันมา เธอนำฉันเป็นของเธอห้อง และให้ผมตุ๊กตาเมื่อผมได้เล่นกับเล็กน้อยขณะ แวนนางสาวช้าสะกดเป็นมือคำ "d-o-l-l"ครั้งมีความสนใจในการเล่นนิ้วมือนี้ และพยายามให้ immitate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่สำคัญที่สุดผมจำได้ว่าในทุกชีวิตของฉันเป็นหนึ่งใน ehich ครูของฉัน, แอนน์แมนส์ซัลลิแวนมาให้ฉัน ฉันกำลังเต็มไปด้วยความแปลกใจเมื่อผมคิดว่ามีความคมชัดมากมายระหว่างสองชีวิตที่มันเชื่อมต่อ มันเป็นหนึ่งในสามของเดือนมีนาคม 1887 สามเดือนก่อนผมเป็นเจ็ดปีตอนเช้า old.The หลังจากครูของฉันมาเธอทำให้ฉันเป็นของเธอ
ห้องพักและให้ฉัน doll.When ผมเคยเล่นกับมันหน่อยซัลลิแวนนางสาวช้า สะกดไว้ในมือของฉันคำว่า "ตุ๊กตา." ผมเป็นที่สนใจในการเล่นครั้งเดียวนิ้วนี้และพยายามที่จะ immitate มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผม ผมจำได้ว่าเป็นหนึ่งใน ehich คุณครู แอนน์ แมนส์ฟิลด์ ซัลลิแวน มาหาฉัน ฉันเต็มไปด้วยสงสัยเมื่อพิจารณาความแตกต่างมากมายระหว่างสองชีวิตที่เชื่อมต่อ . มันเป็นส่วนที่สามของเดือนมีนาคม , 1887 , 3 เดือน ก่อน 7 ขวบ ตอนเช้าหลังจากครูของฉันมา เธอพาฉันเข้าไปในห้องของเธอ
และมอบตุ๊กตาเมื่อฉันได้เล่นกับมันสักพัก คุณซัลลิแวนค่อยๆสะกดไว้ในมือของผม คำว่า " d-o-l-l. " ผมทันทีสนใจนิ้วเล่นและพยายามที่จะ immitate .