Thus, we are told, things are worse

Thus, we are told, things are worse than they seem, they are
getting even worse and even the best of plans lead to the worst
of consequences. I will use the terms 'analytical despair' and 'adversarial
nihilism' to describe the complementary cognitive positions
which lead to such conclusions. These are positions only too
easy to sustain, not just because they fit the pessimistic and
dystopian climate I mentioned in the last chapter, but because they
come naturally to large sectors of the intelligentsia of Western
social democracies. As Gouldner nicely suggests, the conservative
and radical critique of intellectuals complement each other. The
conservatives (like Shils) award them autonomy and condemn
them for always being against prevailing culture and authority; the
radicals (like Chomsky) see them as subservient tei power and
condemn them for not opposing the establishment. As Gouldner
says, 'what it comes down to, then, is that the opponents of the
system cannot change it, while the system's friends do not want
to. Thus no rational change is possible.'3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น เรารู้ สิ่งเลวร้ายยิ่งกว่าพวกเขาดูเหมือน มีรับเลวและดีแผนทำร้ายของผลกระทบ ผมจะใช้เงื่อนไข 'วิเคราะห์สิ้นหวัง' และ ' แข่งขันลัทธิทำลาย ' เพื่ออธิบายตำแหน่งเสริมความรู้ความเข้าใจซึ่งนำไปสู่ข้อสรุปดังกล่าว เหล่านี้เป็นตำแหน่งเฉพาะเกินไปง่ายต่อการรักษา ไม่เพียง เพราะพวกเขาใส่ความในเชิงลบ และสภาพภูมิอากาศซอกที่ผมกล่าวถึงในบทสุดท้าย แต่เนื่องจากพวกเขามาตามธรรมชาติที่ส่วนใหญ่ของนักการของตะวันตกสังคมระบอบประชาธิปไตย เป็น Gouldner แนะนำอย่างดี ประเทศสวีเดนและคำวิจารณ์ที่รุนแรงของปัญญาชนที่ส่งเสริมกัน การพรรคอนุรักษ์นิยม (เช่น Shils) มอบรางวัลให้อิสระ และประณามพวกเขาสำหรับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและอำนาจ เสมอ การอนุมูล (เช่นชัม) เห็นพวกเขาเป็น subservient เตพลัง และประณามพวกเขาสำหรับการจัดตั้งที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ เป็น Gouldnerกล่าวว่า, ' อะไรมันมาลงไป จาก นั้น เป็นที่ฝ่ายตรงข้ามของการระบบไม่สามารถเปลี่ยน ในขณะที่เพื่อนของระบบไม่ต้องฉบับที่ ดังนั้น เปลี่ยนแปลงไม่มีเหตุผลเป็นไปได้.'3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นเราจะบอกสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่พวกเขาดูเหมือนพวกเขาจะ
ได้รับความเลวร้ายลงและแม้แต่ที่ดีที่สุดของแผนนำไปสู่การที่เลวร้ายที่สุด
ของผลกระทบ ผมจะใช้คำว่า 'ความสิ้นหวังวิเคราะห์' และ 'ขัดแย้ง
ปฏิวัติ' เพื่ออธิบายตำแหน่งองค์ความรู้เสริม
ที่นำไปสู่ข้อสรุปดังกล่าว เหล่านี้เป็นเพียงตำแหน่งเกินไป
ง่ายต่อการรักษาไม่เพียงเพราะพวกเขาพอดีในแง่ร้ายและ
สภาพภูมิอากาศ dystopian ผมกล่าวถึงในบทสุดท้าย แต่เพราะพวกเขา
มาตามธรรมชาติที่ใหญ่ของภาคปัญญาชนของตะวันตก
ประชาธิปไตยสังคม ในฐานะที่เป็น Gouldner อย่างเห็นพรรค
วิจารณ์และรุนแรงของปัญญาชนเติมเต็มซึ่งกันและกัน
อนุรักษ์นิยม (เช่น Shils) ได้รับรางวัลพวกเขาเป็นอิสระและประณาม
พวกเขาเสมอกับการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและอำนาจ;
อนุมูล (เช่นชัม) เห็นพวกเขาเป็นอำนาจยอมจำนน Tei และ
ประณามพวกเขาไม่ได้ตรงข้ามสถานประกอบการ ในฐานะที่เป็น Gouldner
บอกว่าสิ่งที่มันลงมาแล้วก็คือว่าฝ่ายตรงข้ามของ
ระบบไม่สามารถเปลี่ยนมันในขณะที่เพื่อนของระบบไม่ต้องการ
ที่จะ ดังนั้นจึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่มีเหตุผลเป็น possible.'3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น เราจะบอกทุกอย่างมันเลวร้ายลงกว่าที่พวกเขาดูเหมือน พวกเขาจะแย่ลงได้ และแม้แต่ที่ดีที่สุดของแผนนำไปสู่ที่เลวร้ายที่สุดของผลกระทบ ผมจะใช้คําว่า ' สิ้นหวัง ' และ ' ขัดแย้งเชิงวิเคราะห์การก่อการร้าย ' อธิบายเสริมการรับรู้ตำแหน่งซึ่งนำไปสู่ดังกล่าวสรุป เหล่านี้เป็นตำแหน่งเดียวเหมือนกันง่ายในการรักษาไม่เพียง แต่เพราะพวกเขาพอดีและมองโลกในแง่ร้ายบรรยากาศ dystopian ผมกล่าวถึงในบทสุดท้าย แต่เป็นเพราะพวกเขามาตามธรรมชาติขนาดใหญ่ภาคของกลุ่มปัญญาชนของตะวันตกประชาธิปไตยทางสังคม เป็นโกลด์เนอร์ดีๆแนะนํา , อนุรักษ์และการวิจารณ์ที่รุนแรงของปัญญาชน กว่ากัน ที่พรรคอนุรักษ์นิยม ( เหมือน shils ) อิสระรางวัล และประณามพวกเขามักจะถูกต่อต้านการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและอำนาจ ;อนุมูลอิสระ ( เช่นชอมสกี ) เห็นพวกเขาเป็นจึงเทอำนาจและประณามพวกเขาไม่คัดค้านการจัดตั้ง เป็นโกลด์เนอร์บอกว่า สิ่งที่มันลงมาให้ แล้ว ว่า ฝ่ายตรงข้ามของระบบไม่สามารถเปลี่ยนมันได้ ในขณะที่ระบบเพื่อนไม่ต้องการเพื่อ ดังนั้นจึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นไปได้ ลบ . ม.