In two experiments, 3- to 5-year-ol

In two experiments, 3- to 5-year-old children watched pretend-play scenarios in which animals reacted to objects. When children were asked who reacts to objects in this way, children often gave generic responses. For instance, after seeing pretend play in which two dogs were afraid of raccoons, they often asserted that ‘‘dogs” are afraid of raccoons. In contrast, when children heard statements about the particular animals, they were less likely to give generic responses and instead often referred to the particular animals described by the statement (e.g., ‘‘The dogs are afraid of raccoons”). This difference occurred at all ages in our first experiment but only in older children in our second experiment. In the second experiment, both pretend play and non-generic language led younger children to give generic responses at high rates. These high rates of generic responses show that the age difference resulted from changes in children’s interpretation of non-generic language and not from changes in their interpretation of pretense.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการทดลองที่ 2, 3 กับ 5-ปีเด็กดูสถานการณ์เล่นแกล้งสัตว์ปฏิกิริยากับวัตถุ เมื่อเด็กขอที่ทำปฏิกิริยากับวัตถุด้วยวิธีนี้ เด็กมักจะให้การตอบสนองทั่วไป เช่น หลังจากได้เห็นการเล่นสมมุติที่สองสุนัขกลัวแรคคูน พวกเขามักจะถูกกล่าวหาว่า ''สุนัข"จะกลัวของแรคคูน ตรงกันข้าม เมื่อเด็กได้ยินรายงานเกี่ยวกับสัตว์เฉพาะ พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะให้การตอบสนองทั่วไป และแทน มักจะเรียกสัตว์เฉพาะที่อธิบายคำสั่ง (เช่น, ''สุนัขจะกลัวของแรคคูน") ความแตกต่างนี้เกิดทุกยุค ในการทดลองแรกของเรา แต่ ในเด็กเล็กในการทดลองของเราสองเท่านั้น ในการทดลองที่สอง ทั้งสองแกล้งเล่นและภาษาทั่วไปไม่ใช่นำเด็กให้การตอบสนองทั่วไปในราคาสูง อัตราการตอบสนองทั่วไปเหล่านี้สูงแสดงว่า อายุเป็นผลมา จากการเปลี่ยนแปลงของเด็กตีความภาษาแบบทั่วไป และไม่ได้มา จากการเปลี่ยนแปลงในการตีความของข้ออ้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 2 การทดลอง คือ 3 - 5 ปี เด็กดู แกล้งเล่นสถานการณ์ที่สัตว์มีปฏิกิริยากับวัตถุ เมื่อลูกถูกถามที่ทำปฏิกิริยากับวัตถุในลักษณะนี้ เด็ก ๆมักจะให้คำตอบทั่วไป สำหรับอินสแตนซ์ หลังจากที่ได้เห็นการเล่นสมมติที่สุนัขสองตัวกลัวเป็น พวกเขามักจะถูกกล่าวหาว่า " "dogs " กลัวเป็น . ในทางตรงกันข้าม เมื่อลูกได้ยินข้อความเกี่ยวกับสัตว์โดยเฉพาะ พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะให้ตอบสนองทั่วไปและแทนมักจะอ้างถึงเฉพาะสัตว์ที่ระบุในแถลงการณ์ ( เช่น " " สุนัขกลัวเป็น " ) ความแตกต่างนี้เกิดขึ้นที่ ทุกเพศ ทุกวัย เราจึงตัดสินใจเดินทางไปทดลองแต่ในเด็ก ในการทดลองครั้งที่สองของเรา ในการทดลองที่สอง ทั้งหลอกและไม่เล่นภาษาทั่วไปนำเด็กเล็กเพื่อให้ตอบสนองทั่วไปในอัตราสูง เหล่านี้สูงอัตราการตอบสนองทั่วไปแสดงให้เห็นว่าอายุต่างกัน เป็นผลจากการเปลี่ยนแปลงของเด็กในการตีความภาษาไม่ทั่วไปและไม่ใช่จากการตีความของการเสแสร้ง