“I… anyway it can’t be done…” Lin W

“I… anyway it can’t be done…” Lin Wan Er’s stands there tightly clenching her fists; her face begins to take on a bright shade of red. After a long moment of silence, she finally comes up with a reason, “My contract with him states clearly that he has to be my bodyguard for at least a year. It hasn’t even been a month and to break contracts isn’t my way of doing things. Furthermore… as a human, it is important to be trustworthy, right Yue Er?”

Dong Cheng Yue hugs both of her knees to her chest and looking at Wan Er, giggles, “Yeah right…”

Lin Wan Er, as though exposed, stands there at a loss and looks down towards her sports shoes; yet her sight gets blocked by her 34D. Embarrassed, she says, “Let’s not talk about this, have you rested enough? Let’s continue. I’m going to give it back to you in the court…”

Dong Cheng Yue grabs her racquet and replies, “Come on then, let’s see who’s afraid of who…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมอยู่แล้ว ... มันไม่สามารถทำได้ ... " หลินยืน Wan Er ของมีกำแน่นหมัดของเธอ ใบหน้าของเธอเริ่มต้นที่จะใช้ในเฉดสีที่สดใสของสีแดง หลังจากช่วงเวลาที่ยาวนานของความเงียบในที่สุดเธอก็มากับเหตุผล "สัญญาของฉันกับเขาอย่างชัดเจนว่าเขาจะต้องมีบอดี้การ์ดของฉันอย่างน้อยหนึ่งปี มันไม่ได้แม้กระทั่งเดือนและจะทำลายสัญญาไม่ได้เป็นวิธีการของฉันทำสิ่งที่ นอกจากนี้ ... เป็นมนุษย์ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะเป็นที่น่าเชื่อถือขวายู Er? " ดงเฉิงกอดยูทั้งสองหัวเข่าของเธอไปที่หน้าอกของเธอและกำลังมองหาที่ Wan Er, หัวเราะคิกคัก "ใช่ถูกต้อง ... " หลิน Wan Er ราวกับสัมผัส ยืนอยู่ตรงนั้นที่สูญเสียและมองลงไปรองเท้ากีฬาของเธอ สายตาของเธอยังได้รับการป้องกันโดยเธอ 34D อายเธอบอกว่า "เราได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้คุณได้พักผ่อนเพียงพอหรือไม่ ให้ดำเนินการต่อ ฉันจะให้มันกลับมาให้คุณในศาล ... " ดงเฉิงยูคว้าไม้และการตอบกลับของเธอ "มาแล้วให้ดูว่ามีใครกลัวใคร ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉัน . . . . . . แต่มันทำไม่ได้ . . . . . . . " เอ้อหลิน วาน ยืนแน่น clenching กำปั้นของเธอ ใบหน้าของเธอเริ่มที่จะใช้ในเฉดสีสดใสของสีแดง หลังจากช่วงเวลาที่ยาวนานของความเงียบ ในที่สุด เธอก็ขึ้นมาด้วยเหตุผล " สัญญาของผมกับเขาได้กล่าวอย่างชัดเจนว่า เขาต้องเป็นบอดี้การ์ด อย่างน้อย 1 ปี มันยังไม่ถึงเดือนและแบ่งสัญญาไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะทำนอกจากนี้ . . . . . . . เป็นมนุษย์ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเป็นที่เชื่อถือได้แล้วเยว่เอ๋อ ? "

ดงเฉิงเยว่กอดเข่าทั้งสองของเธอไปที่หน้าอกของเธอและมองวานอ่า ขำๆ " ใช่ . . . . . . . "

ลินวานอ่า เหมือนเปิดเผย ยืนตะลึง และ ดู ลง ไป เธอ รองเท้ากีฬา แต่สายตาของเธอถูกปิดโดย 34d เธอ อาย เธอพูดว่า " เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ คุณพักผ่อนเพียงพอหรือไม่มาว่ากันต่อ ผมจะคืนมันให้คุณในศาล . . . . . . . "

ดงเฉิงเยว่คว้าเธอไปและตอบ " งั้นมานี่ ดูซิใครกลัว . . . . . . . "