THE PROMISE mass media of communica

THE PROMISE
mass media of communication, and all that these mean for serious
literary production. It is also owing to the very quality of the
history of our times and the kinds of need men of sensibility
feel to grasp that quality.
What fiction, what journalism, what artistic endeavor can
compete with the historical reality and political facts of our time?
What dramatic vision of hell can compete with the events of
twentieth-century war? What moral denunciations can measure
up to the moral insensibility of men in the agonies of primary
accumulation? It is social and historical reality that men want to
know, and often they do not find contemporary literature an adequate
means for knowing it. They yearn for facts, they search for
their meanings, they want 'a big picture' in which they can believe
and within which they can come to understand themselves.
They want orienting values too, and suitable ways of feeling and
styles of emotion and vocabularies of motive. And they do not
readily find these in the literature of today. It does not matter
whether or not these qualities are to be found there; what matters
is that men do not often find them there.
In the past, literary men as critics and historians made notes
on England and on journeys to America. They tried to characterize
societies as wholes, and to discern their moral meanings.
Were Tocqueville or Taine alive today, would they not be
sociologists? Asking this question about Taine, a reviewer in The
Times (London) suggests:
Taine always saw man primarily as a social animal and society as
a collection of groups: he could observe minutely, was a tireless field
worker and possessed a quality.. . particularly valuable for perceiving
relationships between social phenomena—the quality of springliness.
He was too interested in the present to be a good historian, too
much of a theorist to try his hand as a novelist, and he thought of
literature too much as documents in the culture of an age or country to
achieve first-class status as a critic. . . His work on English literature
is less about English literature than a commentary on the morality of
English society and a vehicle for his positivism. He is a social theorist
before all else.1
That he remained a literary man* rather than a 'social scientist'
testifies perhaps to the domination of much nineteenth-cen-
1 Times Literary Supplement, 15 November 1957.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำมั่นสัญญา สื่อมวลชนสื่อสาร และทั้งหมดที่นี้หมายถึงการร้ายแรงผลิตงานวรรณกรรม ยังได้ owing คุณภาพมากของการประวัติศาสตร์เวลาและชนิดของคนต้องการอย่างทันความรู้สึกความเข้าใจในคุณภาพที่นิยายอะไร วารสารศาสตร์ใด แข่งขันศิลปะใดสามารถแข่งขันกับความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์และข้อเท็จจริงทางการเมืองของเราหรือไม่วิสัยทัศน์อะไรละครนรกสามารถแข่งขันกับกิจกรรมของ-ศตวรรษที่ยี่สิบสงคราม Denunciations คุณธรรมใดสามารถวัดถึง insensibility ทางศีลธรรมของคนใน agonies ของหลักสะสมหรือไม่ มันเป็นความจริงทางสังคม และประวัติศาสตร์ที่มนุษย์ต้องการรู้ และมักจะไม่พบวรรณกรรมร่วมสมัยเพียงพอหมายความว่าที่รู้ว่ามัน พวกเขาถวิลหาข้อเท็จจริง พวกเขาค้นหาความหมายของพวกเขา พวกเขาต้อง "ภาพใหญ่" ในที่ที่พวกเขาสามารถเชื่อและที่พวกเขาสามารถมาเข้าใจตัวเองพวกเขาต้อง orienting ค่ามากเกินไป และวิธีการที่เหมาะสมของความรู้สึก และลักษณะของอารมณ์และ vocabularies ของแรงจูงใจ และไม่พร้อมค้นหาเหล่านี้ในวรรณคดีของวันนี้ ไม่ใช่เรื่องหรือไม่คุณภาพเหล่านี้จะพบมี สิ่งสำคัญคือ ว่า คนไม่มักจะพบพวกเขามีในอดีต คนวรรณกรรมเป็นนักวิจารณ์และนักประวัติศาสตร์ทำบันทึกย่ออังกฤษ และห่างจากอเมริกา พวกเขาพยายามที่จะกำหนดลักษณะสังคม wholes และแยกแยะความหมายของคุณธรรมมี Tocqueville หรือ Taine ชีวิตวันนี้ จะไม่แนะนำพูด ถามคำถามนี้เกี่ยวกับ Taine ผู้ตรวจทานในการเวลา (ลอนดอน) แนะนำ:Taine เห็นมนุษย์เป็นสัตว์สังคมและสังคมเป็นหลักเสมอคอลเลกชันของกลุ่ม: เขาสามารถสังเกต minutely มีเขตข้อมูล tirelessผู้ปฏิบัติงาน และต้องมีคุณภาพ... . มีคุณค่าอย่างยิ่งสำหรับ perceivingความสัมพันธ์ระหว่างปรากฏการณ์ทางสังคมเช่นคุณภาพของ springlinessเขาสนใจมากเกินไปในปัจจุบันจะเป็นนักประวัติศาสตร์ดี มากเกินไปtheorist พยายามที่มือของเขาเป็นคนเขียนแบบ และเขาคิดมากเอกสารประกอบการมากเกินไปเช่นวัฒนธรรมของอายุหรือประเทศที่จะได้สถานะมาเป็นนักวิจารณ์คนหนึ่ง งานของเขาในวรรณคดีอังกฤษน้อยเกี่ยวกับวรรณคดีอังกฤษกว่าอรรถกถาในจริยธรรมของสังคมภาษาอังกฤษและมียานพาหนะสำหรับ positivism ของเขา เขาเป็น theorist สังคมก่อนที่จะ else.1 ทั้งหมดว่า เขายังคงเป็นวรรณกรรมคน * แทนที่เป็น 'นักวิทยาศาสตร์สังคม'testifies บางทีการปกครองของศตวรรษที่ 19 มาก-cen -1 วรรณกรรมครั้งเสริม 15 1957 พฤศจิกายน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัญญาสื่อมวลชนในการติดต่อสื่อสารและสิ่งที่เหล่านี้หมายถึงการที่รุนแรงวรรณกรรม นอกจากนี้ยังเป็นผลมาจากการที่มีคุณภาพมากของประวัติศาสตร์ครั้งและทุกชนิดของเราของผู้ชายที่ต้องการของความรู้สึกความรู้สึกที่จะเข้าใจที่มีคุณภาพที่. อะไรนิยายสิ่งสื่อสารมวลชนสิ่งที่ศิลปะความพยายามที่สามารถแข่งขันกับความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์และข้อเท็จจริงทางการเมืองของเวลาของเรา? สิ่งที่วิสัยทัศน์ที่น่าทึ่งของนรกสามารถแข่งขันกับเหตุการณ์สงครามในศตวรรษที่ยี่สิบ? denunciations ศีลธรรมสิ่งที่สามารถวัดได้ขึ้นไปที่ไม่รู้สึกตัวทางศีลธรรมของคนในความเจ็บปวดของหลักสะสม? มันคือความเป็นจริงทางสังคมและประวัติศาสตร์ที่ผู้ชายต้องการที่จะรู้และพวกเขามักจะไม่พบวรรณกรรมร่วมสมัยที่เพียงพอหมายถึงการรู้ว่ามัน พวกเขาโหยหาข้อเท็จจริงพวกเขาค้นหาความหมายของพวกเขาที่พวกเขาต้องการ 'ภาพใหญ่' ที่พวกเขาสามารถเชื่อและภายในเวลาที่พวกเขาสามารถมาทำความเข้าใจตัวเอง. พวกเขาต้องการปรับค่าเกินไปและวิธีการที่เหมาะสมของความรู้สึกและรูปแบบของอารมณ์ความรู้สึกและคำศัพท์ของแรงจูงใจ และพวกเขาไม่พร้อมที่พบเหล่านี้ในวรรณคดีของวันนี้ มันไม่สำคัญหรือไม่ว่าคุณสมบัติเหล่านี้จะพบที่นั่น สิ่งที่สำคัญคือการที่ผู้ชายมักจะไม่พบพวกเขามี. ในอดีตที่ผ่านมาคนที่เป็นนักวิจารณ์วรรณกรรมและประวัติศาสตร์ทำบันทึกในอังกฤษและในการเดินทางไปอเมริกา พวกเขาพยายามที่จะอธิบายลักษณะสังคมเป็น wholes และจะมองเห็นความหมายทางศีลธรรมของพวกเขา. มาอยู่ที่ Tocqueville หรือ Taine มีชีวิตอยู่ในวันนี้พวกเขาจะไม่สังคมวิทยา? ถามคำถามนี้เกี่ยวกับ Taine, วิจารณ์ในไทม์ส(ลอนดอน) แนะนำ: Taine มักจะเห็นชายคนส่วนใหญ่เป็นสัตว์สังคมและสังคมเป็นคอลเลกชันของกลุ่ม: เขาสามารถสังเกตพิถีพิถันเป็นสนามที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของผู้ปฏิบัติงานและมีคุณภาพ .. ที่มีคุณค่าอย่างยิ่งสำหรับการรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างสังคมปรากฏการณ์ที่คุณภาพของ springliness. เขาให้ความสนใจมากเกินไปในปัจจุบันจะเป็นประวัติศาสตร์ที่ดีเกินไปมากนักทฤษฎีที่จะลองใช้มือของเขาในฐานะนักเขียนและเขาคิดว่าวรรณกรรมมากเกินไปเป็นเอกสารในวัฒนธรรมของอายุหรือประเทศที่จะบรรลุถึงสถานะชั้นแรกเป็นนักวิจารณ์ . . งานของพระองค์ในวรรณคดีอังกฤษน้อยเกี่ยวกับวรรณคดีอังกฤษกว่าความเห็นเกี่ยวกับศีลธรรมอันดีของที่สังคมอังกฤษและยานพาหนะสำหรับpositivism ของเขา เขาเป็นนักทฤษฎีทางสังคมก่อนที่จะ else.1 ทั้งหมดที่เขายังคงเป็นคนวรรณกรรม* มากกว่า 'นักวิทยาศาสตร์สังคมพยานอาจจะครอบงำมากที่สิบเก้าcen- 1 ครั้งหนังสือเสริม, 15 พฤศจิกายน 1957

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัญญา
สื่อของการสื่อสาร และทั้งหมดเหล่านี้มีความหมายสำหรับการผลิตหนังสือจริงจัง

มันก็เป็นเพราะคุณภาพของ
ความเป็นมาของเวลาของเราและชนิดของต้องการคนเข้าใจความรู้สึก

รู้สึกว่าคุณภาพ สิ่งที่นิยาย วารสารศาสตร์ สิ่งที่ศิลปินพยายามจะ
แข่งขันกับความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์และข้อเท็จจริงทางการเมืองของเวลาของเรา ?
สิ่งที่น่าทึ่งวิสัยทัศน์ของนรกสามารถแข่งขันกับเหตุการณ์ในสงครามในศตวรรษที่ยี่สิบ
? สิ่งที่ Denunciations จริยธรรมสามารถวัด
ถึงไร้ความรู้สึกทางจริยธรรมของมนุษย์ใน agonies สะสมหลัก
? มันเป็นสังคมและประวัติศาสตร์จริงที่ผู้ชายต้องการ
รู้และมักจะไม่ค้นหาวรรณกรรมร่วมสมัยเพียงพอ
หมายความว่ารู้ พวกเขาต้องการข้อเท็จจริง พวกเขาค้นหา
ความหมายของพวกเขาพวกเขาต้องการภาพใหญ่ ' ที่พวกเขาสามารถเชื่อ
และภายในที่พวกเขาสามารถเข้าใจตัวเอง
พวกเขาต้องการ orienting ค่าเหมือนกัน และวิธีการที่เหมาะสมในรูปแบบของอารมณ์ความรู้สึกและ
และคำศัพท์ของแรงจูงใจ และพวกเขาไม่ได้
พร้อมพบเหล่านี้ในวรรณกรรมของวันนี้ มันไม่สำคัญ
หรือไม่คุณภาพเหล่านี้จะพบว่ามี เรื่องอะไร
คือคนไม่มักจะพบพวกเขาที่นั่น
ในอดีต คนวรรณกรรมในฐานะนักวิจารณ์และนักประวัติศาสตร์ทำบันทึก
ในอังกฤษ และในการเดินทางไปอเมริกา พวกเขาพยายามที่จะศึกษา
เป็นสังคมที่ขายส่ง และแยกแยะความหมายของจริยธรรม .
( ต็อกเกอวิลล์หรือเซอร์มีชีวิตอยู่วันนี้ พวกเขาจะไม่ถูก
นักสังคมวิทยา ? ขอถามคำถามเกี่ยวกับเซอร์ เป็นทานใน

( ลอนดอน ) แนะนำ : ครั้งเซอร์มักจะเห็นคนส่วนใหญ่เป็นสัตว์สังคมและสังคม
คอลเลกชันของกลุ่ม เขาสามารถสังเกตพิถีพิถันและเป็นสนาม
คนงานและสิง . . . . . . . คุณภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีคุณค่าสำหรับการ
ความสัมพันธ์ระหว่างปรากฏการณ์ทางสังคมที่มีคุณภาพ springliness .
เขาก็สนใจ ปัจจุบันเป็นนักประวัติศาสตร์ที่ดีเหมือนกัน
มากของทฤษฎีที่จะลองใช้มือของเขาที่เป็นคนเขียนและเขาคิดว่า
วรรณกรรมมากเกินไปเอกสารในวัฒนธรรมของอายุหรือประเทศ

บรรลุชั้นแรกสถานะเป็นนักวิจารณ์ . . . . . . . งานของเขาบน
วรรณคดีอังกฤษน้อยเกี่ยวกับวรรณคดีอังกฤษกว่าความคิดเห็นเกี่ยวกับจริยธรรมของสังคม และเป็นยานพาหนะสำหรับ
ภาษาอังกฤษ Positivism ของเขา เขาเป็นนักทฤษฎีสังคม

ที่ 1 ก่อนใครทั้งหมด เขายังคงเป็นผู้ชายวรรณกรรมมากกว่า ' '
สังคมนักวิทยาศาสตร์เป็นพยานอาจจะครอบงำมาก ๑๙ เซน -
1 ครั้งหนังสือเสริม 15 พฤศจิกายน 2500 .