Defining the adequate sampling effo

Defining the adequate sampling effort necessary in tropical ecosystems is a sensitive subject. It is virtually
impossible to sample every single species in an ecosystem. Thus, sampling must be a compromise between
the desired completeness of the dataset and the amount of time and work that is feasible for researchers to
do during fieldwork. Here, we used rarefaction procedures and richness estimators to evaluate sampling
issues in a coastal lagoon in Ceará state, Brazil. We used 70 plots (1 m2 each) to perform a phytosociological
study in the lagoon and complemented the data with opportunistic floristic observations. We then applied
statistical methods to the phytosociological survey to estimate how much of the local plant diversity had
been sampled. Extrapolating our sampling accumulation curve to a sampling effort three times larger
than the actual sampling done (210 plots), we were able to estimate the cumulative richness expected.
After this, we used a different approach and calculated how many plots would be necessary to record a
certain proportion of the total plant community. We recorded 49 species using phytosociological plots
and 65 species in the floristic compilation. Richness estimators calculated the local alfa diversity to be
between 68 and 85 species. We show that sampling 80% of the total local richness would require 100
plots, which is a reasonable sampling effort, but to sample 99% of the species, an extremely large amount
of sampling would be needed (580 plots). This is not practical during fieldwork. We show here how
rarefaction and extrapolation can be used as a framework to gauge the amount of field effort needed in
aquatic ecosystems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดความพยายามสุ่มตัวอย่างเพียงพอที่จำเป็นในระบบนิเวศเขตร้อนเป็นเรื่องที่มีความละเอียดอ่อน มันแทบ
เป็นไปไม่ได้ที่จะลิ้มลองทุกชนิดเดียวในระบบนิเวศ ดังนั้นจะต้องมีการสุ่มตัวอย่างการประนีประนอมระหว่าง
ความสมบูรณ์ที่ต้องการของชุดข้อมูลและปริมาณของเวลาและการทำงานที่มีความเป็นไปได้สำหรับนักวิจัยที่จะ
ทำในช่วงงานภาคสนาม ที่นี่เราใช้วิธีการเจือและประมาณความมีชีวิตชีวาในการประเมินการสุ่มตัวอย่าง
ปัญหาในทะเลสาบชายฝั่งในรัฐCearáบราซิล เราใช้ 70 แปลง (1 M2 แต่ละคน) ในการดำเนินการ phytosociological
ศึกษาในทะเลสาบและครบครันข้อมูลที่มีการสังเกต floristic ฉวยโอกาส จากนั้นเราจะใช้
วิธีการทางสถิติการสำรวจ phytosociological ที่จะประเมินวิธีการมากของความหลากหลายของพืชในท้องถิ่นได้
รับการทดลอง คะเนโค้งสะสมสุ่มตัวอย่างของเราที่จะพยายามสุ่มตัวอย่างสามครั้งใหญ่
กว่าการเก็บตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริงทำ (210 แปลง) เราก็สามารถที่จะประเมินความร่ำรวยสะสมที่คาดว่า.
หลังจากนี้เราใช้วิธีการที่แตกต่างกันและคำนวณว่าหลายแปลงจำเป็นจะต้องบันทึก
บางส่วนของสังคมพืชทั้งหมด เราบันทึกไว้ 49 สายพันธุ์โดยใช้แปลง phytosociological
และ 65 สายพันธุ์ในการรวบรวม floristic ประมาณความร่ำรวยคำนวณความหลากหลายอัลฟ่าของท้องถิ่นที่จะมี
ระหว่าง 68 และ 85 สายพันธุ์ เราแสดงให้เห็นว่าการสุ่มตัวอย่าง 80% ของทั้งหมดในประเทศร่ำรวยจะต้องมี 100
แปลงซึ่งเป็นความพยายามที่สุ่มตัวอย่างที่เหมาะสม แต่ตัวอย่าง 99% ของสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่มาก
ของการสุ่มตัวอย่างจะต้อง (580 แปลง) ที่ไม่สามารถปฏิบัติงานภาคสนามในช่วง ที่นี่เราจะแสดงวิธีการ
เจือและการคาดการณ์ที่สามารถใช้เป็นกรอบในการวัดปริมาณของความพยายามที่จำเป็นในสนามใน
ระบบนิเวศทางน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดตัวอย่างความพยายามที่จำเป็นเพียงพอในระบบนิเวศเขตร้อนเป็นเรื่องละเอียดอ่อน มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้
ทุกๆชนิดในระบบนิเวศ ดังนั้น คนต้องมีการประนีประนอมระหว่าง
ที่ต้องการความครบถ้วนของข้อมูลและจำนวนของงานและเวลาที่เป็นไปได้ที่นักวิจัย
ในงานภาคสนาม . ที่นี่เราใช้วิธีการประมาณ rarefaction และความอุดมสมบูรณ์เพื่อประเมินตัวอย่าง
ประเด็นในทะเลสาบชายฝั่งในรัฐเซอารารัฐบราซิล เราใช้ 70 แปลง ( 1 M2 แต่ละ ) ทำการศึกษา phytosociological
ในทะเลสาบและเติมเต็มข้อมูลที่มีโครงสร้างเช่นการสังเกต จากนั้น เราก็ใช้วิธีการทางสถิติ phytosociological
สำรวจเพื่อประเมินว่ามีมากของความหลากหลายของพืชท้องถิ่นมี
มีการเก็บข้อมูล การประมาณจำนวนโค้ง เพื่อการสะสมของเรา ตัวอย่างความพยายาม 3 ครั้งมีขนาดใหญ่กว่าคน
จริงเสร็จ ( 210 แปลง ) เราสามารถประมาณการสะสมความมั่งคั่งคาด
หลังนี้ เราใช้วิธีการที่แตกต่างกันและคำนวณกี่แปลงจำเป็นต้องบันทึก
สัดส่วนบางทั้งหมดของชุมชนพืชเราบันทึก 49 ชนิดใช้
phytosociological 65 ชนิด ในแปลงรวบรวมโครงสร้าง . วิธีการคำนวณความร่ำรวยความหลากหลาย Alfa ท้องถิ่นเป็น
ระหว่าง 68 85 ชนิด เราพบว่า 80% ของความมั่งคั่งท้องถิ่นทั้งหมด ) จะต้องมี 100
แปลงที่เหมาะสมและความพยายาม แต่ตัวอย่าง 99% ของชนิด ,
จำนวนขนาดใหญ่มากตัวอย่างจะเป็น ( 580 แปลง ) นี้ไม่ปฏิบัติในหน้างานจริง เราแสดงที่นี่แล้ว
rarefaction ทำไมและสามารถใช้เป็นกรอบในการวัดปริมาณของความพยายามที่จำเป็นในด้าน
สัตว์น้ำระบบนิเวศวิทยา