ResultsThe number of diurnal landbi

Results
The number of diurnal landbird species that disappeared
from each island ranged from zero (Malawali and Mantanani)
to 15 (Bintan) (Table 1). The percentage of
forest-dwelling birds that disappeared from the islands
ranged from 0% (Balambangan, Malawali, and Mantanani)
to 100% (Mengalum; Table 1). Sampling saturation was
reached for all islands except Mantanani (Fig. 2), and observed
species richness for all islands was very close to
the mean estimated richness (88.7–97.9%; Table 1). Some
species vanished from all the islands where they previously
occurred (Scarlet-rumped Trogon), whereas others
disappeared from some but not all islands (Oriental Pied
Hornbill [Anthracoceros albirostris]) (Supporting Information).
The regression model of percentage of forest cover
explained 34.8% of variation in forest-bird extinctions
across seven islands (Fig. 3). Extinction rate was lower
when forest cover was high (more habitat). Nevertheless,
statistical support for the regression was weak, probably
because our small sample size was small (seven islands).
The relative AICc weight (sums to 1.0) was strongest

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์จำนวนสปีชีส์ diurnal landbird ที่หายไปแต่ละเกาะที่มาศูนย์ (Malawali และ Mantanani)15 (บินตัน) (ตาราง 1) เปอร์เซ็นต์ของนกป่าที่อยู่อาศัยที่หายไปจากเกาะอยู่ในช่วงจาก 0% (Balambangan, Malawali และ Mantanani)100% (Mengalum ตาราง 1) ความเข้มของการสุ่มตัวอย่างได้ถึงหมู่เกาะทั้งหมดยกเว้น Mantanani (Fig. 2), และสังเกตร่ำรวยพันธุ์สำหรับหมู่เกาะทั้งหมดมีความใกล้เคียงกับร่ำรวยประมาณเฉลี่ย (88.7 – 97.9% ตาราง 1) บางศาสดาพันธุ์จากหมู่เกาะทั้งหมดที่พวกเขาก่อนหน้านี้เกิดขึ้น (ในเชิงสีแดงเทาหลังความสัพันธ์), ในขณะที่คนอื่น ๆหายไปจากบางแต่ไม่เกาะ (โอเรียนทัลนกนกเงือก [Anthracoceros albirostris]) (สนับสนุนข้อมูล)แบบจำลองถดถอยของเปอร์เซ็นต์ของป่าอธิบาย 34.8% ของความผันแปรในป่านก extinctionsข้ามเกาะเจ็ด (Fig. 3) อัตราการสูญพันธุ์ถูกล่างเมื่อป่าถูกสูง (อยู่อาศัยเพิ่มเติม) อย่างไรก็ตามการถดถอยทางสถิติสนับสนุนอ่อนแอ คงเนื่องจากขนาดของตัวอย่างขนาดเล็กขนาดเล็ก (เกาะเจ็ด)น้ำหนัก AICc ญาติ (ผล 1.0) แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
จำนวนของสายพันธุ์ landbird รายวันที่หายไป
จากเกาะแต่ละตั้งแต่ศูนย์ (Malawali และ Mantanani)
ถึง 15 (บินตัน) (ตารางที่ 1) ร้อยละของ
นกป่าที่อยู่อาศัยที่หายไปจากเกาะ
ตั้งแต่ 0% (Balambangan, Malawali และ Mantanani)
100% (Mengalum; ตารางที่ 1) ความอิ่มตัวของการเก็บตัวอย่างถูก
ถึงเกาะทั้งหมดยกเว้น Mantanani (รูปที่ 2.) และสังเกตเห็น
สายพันธุ์สีสันสำหรับหมู่เกาะทั้งหมดอยู่ใกล้กับ
ค่าเฉลี่ยความร่ำรวยโดยประมาณ (88.7-97.9% ตารางที่ 1) บาง
สายพันธุ์หายไปจากหมู่เกาะทั้งหมดที่พวกเขาก่อนหน้านี้
ที่เกิดขึ้น (สีแดงตะโพกขุนแผน) ในขณะที่คนอื่น ๆ
หายไปจากบางส่วน แต่ไม่เกาะทั้งหมด (Oriental Pied
นกเงือก [Anthracoceros albirostris]) (ข้อมูลประกอบการ).
แบบการถดถอยของร้อยละของป่าปกคลุม
อธิบาย 34.8% ของการเปลี่ยนแปลงในการสูญพันธุ์ป่านก
ทั่วเกาะเจ็ด (รูปที่. 3) อัตราการสูญเสียลดลง
เมื่อฝาครอบป่าอยู่ในระดับสูง (ที่อยู่อาศัยมากขึ้น) อย่างไรก็ตาม
การสนับสนุนทางสถิติสำหรับการถดถอยอ่อนแออาจจะ
เพราะขนาดของกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กของเรามีขนาดเล็ก (เจ็ดเกาะ).
น้ำหนัก AICC ญาติ (ผลรวมถึง 1.0) ได้รับที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
จํานวนวัน landbird ชนิดที่หายไป
จากแต่ละเกาะอยู่ระหว่างศูนย์ ( malawali และ mantanani )
15 ( Bintan ) ( ตารางที่ 1 ) ร้อยละของผู้ที่หายตัวไปจากนกป่า

เกาะอยู่ระหว่าง 0 % ( balambangan malawali , และ mantanani )
100% ( mengalum ตารางที่ 1 ) ความอิ่มตัวของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ยกเว้น mantanani
ถึงเกาะ ( รูปที่ 2 ) และสังเกต
ส่วนชนิดทุกเกาะจะสนิท
หมายถึงความมั่งคั่งประมาณ ( 88.7 97.9 % ( ตารางที่ 1 ) บางชนิดหายไปจากเกาะทั้งหมด

ที่เคยเกิดขึ้น ( นกขุนแผนตะโพกแดง ) ในขณะที่คนอื่น
หายไปจากบางส่วน แต่ไม่เกาะ ( นกแก๊กนกเงือก
[ anthracoceros albirostris ) ( สนับสนุนข้อมูล )

ปิดเปอร์เซ็นต์ของแบบจำลองการถดถอยของป่าค่อนข้างอธิบายการผันแปรของการสูญพันธุ์นกป่า
ข้ามเจ็ดเกาะ ( รูปที่ 3 ) อัตราการสูญเสียลดลง
เมื่อครอบคลุมพื้นที่ป่าอยู่ในระดับสูง ( ที่อยู่อาศัย ) อย่างไรก็ตาม การสนับสนุนทางสถิติสำหรับวิเคราะห์

เพราะอ่อนแอ อาจตัวอย่างขนาดเล็ก เราเล็ก ( เจ็ดเกาะ )
aicc น้ำหนักสัมพัทธ์ ( ผลรวมถึง 1.0 ) เป็นที่สุด