For me, that was the problem with t

For me, that was the problem with this book. Ed Catmull's story comes through occasionally, like the parts about him growing up in Utah and his impressions about Steve Jobs. But then you also get quotes from people that must have come from Amy Wallace's (the second author) interviews with those people. I just can't imagine that Ed Catmull can remember verbatim what people told him over the years. So though the book is written in the first person, a strong flavor of third person permeates many of the book's pages. That's jarring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับฉัน ที่มีปัญหากับหนังสือเล่มนี้ เรื่อง Ed Catmull มาผ่านบาง เช่นชิ้นส่วนเกี่ยวกับเขาเติบโตขึ้นในยูทาห์และความประทับใจของเขาเกี่ยวกับงาน Steve แต่แล้ว คุณยังได้รับใบเสนอราคาจากผู้คนที่ต้องมาจากมี Wallace ของ (ผู้สอง) สัมภาษณ์กับคนเหล่านั้น ฉันแค่ไม่คิดว่า Ed Catmull สามารถจำ verbatim อะไรคนบอกปี ดังนั้น แม้หนังสือจะเขียนคนแรก รสดีของบุคคลที่สามบริเวณห่างออกไปหลายหน้าของหนังสือ นั่นคือ jarring

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับผมนั่นก็คือปัญหาเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ เรื่องราวของเอ็ด Catmull ผ่านมาเป็นครั้งคราวเช่นชิ้นส่วนที่เกี่ยวกับเขาเติบโตขึ้นมาในยูทาห์และการแสดงผลของเขาเกี่ยวกับสตีฟจ็อบส์ แต่แล้วคุณยังได้รับคำพูดจากคนที่จะต้องได้มาจากเอมี่วอลเลซ (ผู้เขียนที่สอง) การสัมภาษณ์กับคนเหล่านั้น ฉันไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเอ็ด Catmull สามารถจำทุกคำสิ่งที่คนเขาบอกว่าปีที่ผ่านมา ดังนั้นแม้ว่าหนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นในคนแรกรสชาติที่แข็งแกร่งของบุคคลที่สามแทรกซึมหลายหน้าของหนังสือเล่มนี้ นั่นเป็นที่สั่นสะเทือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับผม นั่นคือ ปัญหากับหนังสือเล่มนี้ เรื่องของเอ็ด catmull มาเป็นครั้งคราว เช่น ส่วนที่เกี่ยวกับเขาเติบโตขึ้นมาในยูทาห์และการแสดงของเขาเกี่ยวกับสตีฟจ็อบส์ . แต่แล้ว คุณยังได้รับใบเสนอราคาจากผู้ที่ต้องจากมา เอมี่ วอลเลซ ( ผู้เขียน 2 ) การสัมภาษณ์กับผู้คนเหล่านั้น ฉันไม่สามารถจินตนาการว่า เอ็ด catmull สามารถจำทุกคำที่คนบอกให้เค้ามาหลายปีดังนั้น แม้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เขียนในคนแรก รสชาติที่แข็งแกร่งของบุคคลที่สามหลุดมากจากสมุดหน้า มันสั่นสะเทือน .