After Mu Wanqing had left, Bai Yunf

After Mu Wanqing had left, Bai Yunfei and the two girls chat with each other leisurely.

Qiu Luliu talked about various interesting things in Cuiliu City, Chu Yuhe ‘gave an account’ of her life since joining the Green Willow School in a low voice and Bai Yunfei also talked about what he had gone through from when he had parted ways with them at that time until now.

Of course, he concealed some details that should not be mentioned. Even so, his story still made the two girls nervous and anxious, especially Chu Yuhe. Upon hearing that Bai Yunfei had fallen into a trap in the town of Old Well then fled for three days in a row and even been caught up with by Zhang Zhenshan, she was so tense that her little face became very red. When she heard that Bai Yunfei had eventually escaped after an arduous battle, she had a very happy expression, looking extremely delighted. Seeing this, both Bai Yunfei and Qiu Luliu could not help laughing.

Only when a person came and informed the three of them that lunch was ready at noon did they stop chatting. Mu Wanqing unexpectedly did not show up during lunch. According to Qiu Luliu, all the senior members of the school ate their meals in a different place.

In the afternoon, under the guidance of the two girls, Bai Yunfei went for a stroll in the Green Willow School. The three of them talked and laughed with each other quite happily as they walked.

Bai Yunfei raised his head to observe the color of the sky. It was almost evening already. He halted his steps and said to the two girls by his side: “Luliu, Yuhe, it’s time I went back already…”

“Ah? You want to leave so soon?” Qiu Luliu asked somewhat disappointedly. On one side, Chu Yuhe also had a trace of unwillingness on her face.

Bai Yunfei laughed and said: “Yeah, I still got some things to do. Tomorrow or the day after tomorrow I’ll probably leave Cuiliu City, but I’ll come to say goodbye to you two before that.”

He looked at Chu Yuhe, who was looking at him anxiously on one side, and said smilingly: “When the time comes, I’ll give younger sister Yuhe a present. Hopefully you’ll like it.”

Chu Yuhe was stupefied then showed a happy expression. She said expectantly: “Really? What’s the present?”

“Ha ha, you’ll know at that time.”

Bai Yunfei lifted his head to take a look. Suddenly he saw two silhouettes going towards them side by side from up ahead. After taking a careful look at them, he said in amazement: “Oh? Isn’t that headmaster Mu? This is perfect timing. I’ll say goodbye to her then leave.”

The three of them walked towards Mu Wanqing, who had already noticed them as well. As they came near her, Bai Yunfei cast a look at the person by her side — a man about thirty years old. He had an upright posture and a handsome face. The rare thing was that his elegance contained maturity and dignity. This was a man who could make a good impression on people at first sight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่หมู่ Wanqing ทิ้งใบ Yunfei และสองสาวสนทนากับแต่ละสบายอื่น ๆ . Qiu Luliu พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่น่าสนใจต่าง ๆ ใน Cuiliu เมืองจือ Yuhe 'ให้บัญชีของชีวิตของเธอตั้งแต่ร่วมงานกับวิลโลว์โรงเรียนสีเขียวในเสียงต่ำและ ตากใบ Yunfei ยังได้พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้ผ่านไปแล้วเมื่อเขาได้แยกทางกับพวกเขาในเวลานั้นจนถึงขณะนี้. แน่นอนเขาปกปิดรายละเอียดบางอย่างที่ไม่ควรจะกล่าวถึง ดังนั้นแม้เรื่องราวของเขายังคงทำให้สองสาวประสาทและกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งชู Yuhe เมื่อได้ยินว่าตากใบ Yunfei ได้ลดลงเข้าสู่กับดักในเมืองเก่าดีแล้วหนีไปเป็นเวลาสามวันในแถวและแม้กระทั่งถูกจับขึ้นมาด้วยโดย Zhang Zhenshan เธอก็เครียดว่าใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอกลายเป็นสีแดงมาก เมื่อเธอได้ยินว่าตากใบ Yunfei ได้ในที่สุดก็หนีออกมาหลังจากการต่อสู้ที่ยากลำบากที่เธอได้มีการแสดงออกที่มีความสุขมากมองความยินดีเป็นอย่างยิ่ง เห็นอย่างนี้ทั้งใบ Yunfei และ Qiu Luliu ไม่สามารถช่วยหัวเราะ. เท่านั้นเมื่อมีคนมาแจ้งต่อที่สามของพวกเขารับประทานอาหารกลางวันที่พร้อมตอนเที่ยงได้พวกเขาหยุดพูดคุย หมู่ Wanqing โดยไม่คาดคิดไม่ได้แสดงขึ้นมาในช่วงกลางวัน ตามที่ Qiu Luliu ทั้งหมดสมาชิกอาวุโสของโรงเรียนกินอาหารของพวกเขาในสถานที่ที่แตกต่างกัน. ในช่วงบ่ายภายใต้การแนะนำของทั้งสองสาวตากใบ Yunfei ไปสำหรับการเดินเล่นในวิลโลว์โรงเรียนสีเขียว สามของพวกเขาได้พูดคุยและหัวเราะกับแต่ละอื่น ๆ อย่างมีความสุขที่พวกเขาเดิน. ตากใบ Yunfei ยกศีรษะของเขาในการสังเกตสีของท้องฟ้า มันเกือบจะเป็นช่วงเย็นแล้ว เขาหยุดขั้นตอนของเขาและพูดกับสองสาวจากด้านข้างของเขา: "Luliu, Yuhe ก็ถึงเวลาที่ฉันกลับมาแล้ว ... " "แอมป์? คุณต้องการที่จะออกเร็ว ๆ นี้? "Qiu Luliu ถามค่อนข้าง disappointedly ในอีกด้านหนึ่งชู Yuhe ยังมีร่องรอยของความไม่เต็มใจบนใบหน้าของเธอ. ตากใบ Yunfei หัวเราะและกล่าวว่า: "ใช่ฉันยังคงมีบางสิ่งบางอย่างที่จะทำ ในวันพรุ่งนี้หรือวันหลังจากวันพรุ่งนี้ผมอาจจะออกจากเมือง Cuiliu แต่ฉันจะมาบอกลาคุณทั้งสองก่อนหน้านั้น ". เขามองไปที่ชู Yuhe ผู้ที่กำลังมองไปที่เขาอย่างใจจดใจจ่อในด้านหนึ่งและกล่าวว่าอมยิ้ม" เมื่อเวลามาถึงฉันจะให้น้องสาว Yuhe ปัจจุบัน หวังว่าคุณจะชอบมัน. " ชู Yuhe ถูกตะลึงแล้วแสดงให้เห็นว่าการแสดงออกมีความสุข เธอบอกว่าลุ้น "จริงเหรอ? มีอะไรในปัจจุบันได้หรือไม่ " " ฮ่าคุณจะรู้ว่าในช่วงเวลานั้น. " Bai Yunfei ยกศีรษะของเขาที่จะดู ทันใดนั้นเขาเห็นสองเงาไปสู่พวกเขาเคียงข้างจากขึ้นข้างหน้า หลังจากการดูอย่างรอบคอบในพวกเขาเขากล่าวว่าในความประหลาดใจ: "โอ้? ไม่ว่าอาจารย์ใหญ่หมู่? นี่คือเวลาที่สมบูรณ์แบบ ฉันจะบอกลาเธอแล้วปล่อย. " ทั้งสามคนเดินไปหมู่ Wanqing ที่มีอยู่แล้วสังเกตเห็นพวกเขาเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้เธอตากใบ Yunfei โยนดูที่คนที่อยู่เคียงข้างเธอ - ชายคนหนึ่งประมาณสามสิบปี เขามีท่าตรงและใบหน้าหล่อเหลา สิ่งที่หายากก็คือความสง่างามของเขามีการกำหนดและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ นี้เป็นคนที่สามารถสร้างความประทับใจที่ดีกับคนแรกพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากมู wanqing มีแล้ว ใบ yunfei และสองสาวพูดคุยกันตามสบายชิว luliu คุยเรื่องต่าง ๆที่น่าสนใจในเมือง cuiliu ชู yuhe " ให้บัญชี " ของชีวิตตั้งแต่เข้าโรงเรียนวิลโลว์สีเขียวในเสียงต่ำ และ ไบ yunfei ยังพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้ผ่านจากเมื่อเขาได้แยกทางกับเขาในตอนนั้น จนถึงตอนนี้แน่นอน เขาปกปิดรายละเอียดบางอย่างที่ไม่ควรพูดถึง แล้วเรื่องราวของเขาก็ทำให้สองสาวดูประหม่าและเป็นกังวล โดยเฉพาะ ชู yuhe . เมื่อได้ยินว่าไป๋ yunfei ได้ตกลงมาในกับดักในเมืองเก่า แล้วหลบหนีไป สำหรับวันในแถว และเคยถูกจับโดยจาง zhenshan เธอเครียดที่ใบหน้าเล็กๆของเธอกลายเป็นสีแดงมาก เมื่อเธอได้ยินว่าไป๋ yunfei ได้ในที่สุดหนีจากการต่อสู้ เธอมีสีหน้ามีความสุขมาก ดูพอใจมาก เห็นทั้งใบและ yunfei ชิว luliu อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเฉพาะเมื่อมีคนมาแจ้งสามของพวกเขาที่กลางวันพร้อมตอนเที่ยงเค้าคุย มู wanqing ก็ไม่ได้แสดงในช่วงกลางวัน ตามคู luliu สมาชิกอาวุโสของโรงเรียน กิน อาหารของพวกเขาในสถานที่ที่แตกต่างกันในช่วงบ่าย ภายใต้คำแนะนำของทั้งสองสาว ไป่ yunfei ไปเดินเล่นในโรงเรียนวิลโลว์สีเขียว สามของพวกเขา พูดคุยและหัวเราะกับแต่ละอื่น ๆค่อนข้างมีความสุขที่พวกเขาเดินใบ yunfei ยกศีรษะให้สังเกตสีของท้องฟ้า มันก็เกือบจะเย็นแล้ว เขาหยุดเดินและพูดกับสองสาวข้างกายของเขา : " luliu yuhe , มันถึงเวลาที่ผมจะกลับแล้ว . . . . . . . "" อ๊ะ ? คุณจะไปแล้วเหรอคะ " ชิว luliu ถามค่อนข้างผิดหวัง . ในด้านหนึ่ง ชู yuhe ยังมีร่องรอยของความไม่พอใจบนใบหน้าของเธอใบ yunfei หัวเราะและกล่าวว่า " ใช่ ฉันมีบางอย่างต้องทำ พรุ่งนี้หรือวันมะรืนผมจะทิ้ง cuiliu เมือง แต่ผมจะไปบอกลาคุณก่อน "เขามองดูชู yuhe ที่กำลังมองเขาอย่างใจจดใจจ่ออยู่ด้านหนึ่ง และพูดอมยิ้ม " เมื่อถึงเวลา ผมจะให้น้องสาว yuhe ของขวัญ หวังว่าคุณจะชอบมัน . "ชู yuhe ก็มึนงงแล้วแสดงสีหน้ามีความสุข เธอกล่าวว่า หวัง " จริงๆ อะไรคือปัจจุบัน "" ฮ่าๆ คุณจะรู้ว่าเวลานั้น "ใบ yunfei ยกหัวขึ้นดู ทันใดนั้นเขาก็เห็นสองเงากำลังต่อพวกเขาเคียงข้างจากข้างหน้า หลังจากดูระมัดระวังที่พวกเขา เขากล่าวด้วยความประหลาดใจ : " โอ้ นั่นไม่ใช่อาจารย์ใหญ่ มู นี่ถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว ผมจะบอกลาเธอแล้วทิ้ง .พวกเขาทั้งสามคนเดินมาหามิว wanqing ที่ได้สังเกตเห็นแล้วเช่นกัน ขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้เธอ ใบ yunfei ทอดมองคนที่อยู่ข้างๆเธอ - ผู้ชายประมาณสามสิบปี เขามีท่าตรง และหล่อมาก สิ่งที่ยากคือความสง่างามของเขามีวุฒิภาวะ และศักดิ์ศรี นี้คือคนที่สามารถทำให้ความประทับใจที่ดีต่อประชาชนครั้งแรก