Improved productive efficiency demo

Improved productive efficiency demonstrably reduces the GHG emissions and overall environmental impact of dairy production (Capper et al., 2008). The ultimate goal of the dairy system is to supply sufficient milk to satisfy both the requirements of the US population and export demand, and thus environmental impact should be quantified per unit of milk produced. Nonetheless, estimates of environmental impact are often quoted per animal or per unit of land. The increased carbon footprint of an average 2007 cow compared with its 1944 equivalent (Figure 3) appears to prove the argument that modern-day intensive productive practices are less environmentally sustainable than their 1944 equivalents and that it would be beneficial to return to the husbandry systems practiced 60 yr ago. However, when expressed on an outcome basis (per kg of milk; Figure 3), the carbon footprint per kg of milk in 2007 is only 37% of that in 1944. Accounting for the increased use of by-products from the human food and fiber industries within modern dairy production would further reduce the carbon footprint of milk production in 2007. Despite the paucity of data relating to fossil fuel inputs, it is possible to estimate the relative magnitude of the industry carbon footprint based on total milk production when comparing these 2 yr. The total carbon footprint for the 1944 dairy industry was 194 million metric tonnes of CO2-equivalents compared with 114 million metric tonnes of CO2–equivalents for 2007. This 41% reduction in the carbon footprint of the modern system compared with the 1944 system, taken in conjunction with the greater total milk supply, underlines the importance of improved productive efficiency in reducing the environmental impact of dairy production.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับปรุงประสิทธิภาพประสิทธิผล demonstrably ลดปริมาณปล่อยก๊าซเรือนกระจกและผลกระทบสิ่งแวดล้อมโดยรวมของการผลิตนม (Capper et al., 2008) เป้าหมายสูงสุดของนมคือการ จัดหาน้ำนมเพียงพอเพื่อตอบสนองทั้งความต้องการของประชากรสหรัฐอเมริกา และส่งความต้องการ และดังนั้น ควร quantified สิ่งแวดล้อมต่อหน่วยของนม กระนั้น ประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมมักเสนอราคาสัตว์ หรือ ต่อหน่วยที่ดิน รอยเท้าคาร์บอนเพิ่มขึ้นของการเฉลี่ย 2007 วัวเทียบกับ 1944 เทียบเท่า (3 รูป) ปรากฏ พิสูจน์อาร์กิวเมนต์มากสมัยที่ ปฏิบัติที่มีประสิทธิผลจะอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมน้อยกว่าเทียบเท่า 1944 พวกเขา และว่า มันจะเป็นประโยชน์กลับสู่ระบบเลี้ยงประสบการณ์ 60 ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม เมื่อแสดงการตามผล (ต่อกิโลกรัมนม รูปที่ 3), รอยเท้าคาร์บอนต่อกิโลกรัมของน้ำนมในปี 2007 มีเพียง 37% ซึ่งในปี 1944 บัญชีการใช้สินค้าพลอยได้จากอุตสาหกรรมที่อาหารและเส้นใยมนุษย์ในสมัยใหม่ผลิตนมเพิ่มขึ้นอีกจะลดรอยเท้าคาร์บอนของการผลิตนมในปี 2007 แม้ paucity ของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยการผลิตเชื้อเพลิงฟอสซิล จะสามารถประเมินขนาดของรอยเท้าคาร์บอนอุตสาหกรรมที่ใช้ในการผลิตน้ำนมรวมเมื่อเปรียบเทียบปีนี้ 2 ญาติ รอยเท้าคาร์บอนรวมสำหรับอุตสาหกรรมนม 1944 เป็น 194 ล้านตันเทียบเท่า CO2 ของเทียบกับ 114 ล้านตันของ CO2-เทียบเท่าสำหรับปี 2007 นี้ 41% ลดรอยเท้าคาร์บอนของระบบทันสมัยเมื่อเทียบกับระบบ 1944 ใช้ร่วมกับการจัดหานมรวมมากกว่า ขีดเส้นใต้ความสำคัญของการปรับปรุงประสิทธิภาพประสิทธิผลในการลดผลกระทบสิ่งแวดล้อมของการผลิตนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิต demonstrably ลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมโดยรวมของการผลิตนม (Capper et al., 2008) เป้าหมายสูงสุดของระบบนมคือการจัดหานมเพียงพอที่จะตอบสนองทั้งความต้องการของประชากรสหรัฐและอุปสงค์การส่งออกและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจึงควรได้รับการวัดต่อหน่วยของนมที่ผลิต อย่างไรก็ตามการประเมินผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมได้รับการมักจะอ้างต่อสัตว์หรือต่อหน่วยของที่ดิน การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ย 2,007 วัวเมื่อเทียบกับ 1,944 เทียบเท่า (รูปที่ 3) จะปรากฏขึ้นที่จะพิสูจน์ข้อโต้แย้งว่าการปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพทันสมัย​​วันเข้มข้นน้อยกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนกว่า 1,944 รายการเทียบเท่าของพวกเขาและว่ามันจะเป็นประโยชน์ที่จะกลับไปใช้กับระบบการเลี้ยง มีประสบการณ์ 60 ปีที่ผ่านมา แต่เมื่อแสดงผลบนพื้นฐาน (ต่อกิโลกรัมนมรูปที่ 3) การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต่อกิโลกรัมของนมในปี 2007 เป็นเพียง 37% ของว่าในปี 1944 การบัญชีสำหรับการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของโดยผลิตภัณฑ์จากอาหารของมนุษย์และ เส้นใยภายในอุตสาหกรรมการผลิตนมที่ทันสมัย​​ต่อไปจะช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของการผลิตนมในปี 2007 แม้จะมีความยากจนของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับปัจจัยการผลิตเชื้อเพลิงฟอสซิลก็เป็นไปได้ที่จะประเมินขนาดญาติของการปล่อยก๊าซคาร์บอนอยู่บนพื้นฐานของการผลิตนมรวมเมื่อเปรียบเทียบเหล่านี้ 2 ปี การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์รวมสำหรับอุตสาหกรรมนม 1944 เป็น 194,000,000 ตันของ CO2 เทียบเท่าเมื่อเทียบกับ 114,000,000 ตันของ CO2 เทียบเท่าสำหรับปี 2007 นี้ลดลง 41% ในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของระบบที่ทันสมัย​​เมื่อเทียบกับระบบปี 1944 นำ ร่วมกับปริมาณน้ำนมมากขึ้นรวมเน้นย้ำความสำคัญของการที่มีประสิทธิภาพการผลิตที่ดีขึ้นในการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการผลิตนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตอธิบายช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมโดยรวมของการผลิตโคนม ( Capper et al . , 2008 ) เป้าหมายสูงสุดของระบบการจัดหานมนมเพียงพอที่จะตอบสนองทั้งความต้องการของประชากรสหรัฐฯ และความต้องการส่งออก และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม จึงควรตรวจต่อหน่วยของนมที่ผลิต อย่างไรก็ตามประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมมักจะยกมาต่อสัตว์หรือต่อหน่วยของที่ดินคาร์บอนฟุตพริ้นท์ของผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้นเฉลี่ย 2007 วัวเปรียบเทียบกับของ 1944 เทียบเท่า ( รูปที่ 3 ) จะปรากฏขึ้นเพื่อพิสูจน์อาร์กิวเมนต์ที่เข้มข้นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าสมัยการสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนกว่าตน 1944 เทียบเท่าและมันจะเป็นประโยชน์ที่จะกลับไปตามระบบฝึก 60 ปี ที่แล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อแสดงในผลพื้นฐาน ( ต่อกิโลกรัมของนมรูปที่ 3 ) , การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต่อกิโลกรัมของนมใน 2007 มีเพียง 37% ที่ในปี 1944 บัญชีสำหรับการเพิ่มขึ้นของการใช้ผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมอาหารของมนุษย์ และไฟเบอร์ในการผลิตโคนมสมัยใหม่ที่จะลดรอยเท้าคาร์บอนของการผลิตนมใน 2007 แม้จะมีจำนวนเล็กน้อยของข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเชื้อเพลิงฟอสซิล ปัจจัยการผลิตมันเป็นไปได้ที่จะประมาณการขนาดสัมพัทธ์ของอุตสาหกรรมคาร์บอนจากการผลิตน้ำนมรวมเมื่อเปรียบเทียบทั้ง 2 ปี ปล่อยคาร์บอนทั้งหมดใน 1944 อุตสาหกรรมนมเป็น 194 ล้านตัน CO2 เทียบเท่าเมื่อเทียบกับ 114 ล้านตันคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า ) สำหรับปี 2007นี้ร้อยละ 41 ในการลดรอยเท้าคาร์บอนของระบบที่ทันสมัยเมื่อเทียบกับ 1944 ระบบถ่ายร่วมกับมากขึ้นรวมจัดหานม ขีดเส้นใต้ความสำคัญของการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตในการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของการผลิตโคนม