Hard Lines: Lost with Zoro.."You're

Hard Lines: Lost with Zoro

.

.

"You're lost again aren't you?"

"Be quiet, something's coming."

I srained my ears to hear whatever it was that Zoro was hearing so well, but I heard nothing. I was just about to say that I couldn't hear anything when…

"BOOM!"

Behind us there was a huge explosion and a sudden suction of wind we were both whipped off our feet (Zoro's feet) and into the pipe at the far end of the hall.

We were hurtled at mind-boggling speeds in absolute darkness, and I couldn't tell which direction was up or down. I felt Zoro's strong hand grab my coat as we fell and I felt relief as we landed on a slope, which seemed to have a slow incline and we slid to a stand still.

It was pitch back, but I had a torchlight I always carried around with me inside my coat. I got it out and turned it on.

Zoro stood up and looked around. We were in what looked like a tunnel of death. I stood up as well and checked my arm. I tried moving my fingers, but the cold must have gotten to them because they didn't move. Maybe it is because I landed on them strangely.

"Where on earth are we?" I said.

The corridor was black and gloomy and in the distance I could still see nothing, and it wasn't because my glasses were a bit broken, the tunnel just went on.

"It doesn't seem to end?" I speak into the silence.

When was Zoro going to say anything?

"Could you at least say something?"

"Do you hear that?"

I was about to say no when I heard a thudding boom sound echoing down the huge tunnel in the dark.

"Where is that coming from?" I closed my eyes and strained my ears to try and tell.

"No idea." Zoro turned back to me and pointed in both directions. "So which way shall we go?"

"I… I don't know? I can't even see where we came out from. There is no indication that this tunnel even existed in the research that I was able to get on this place." I leaned against the tunnel wall.

Blast is all! Why did I have to get lost with this idiot… Again? And why does my arm not hurt? This is not good at all.

"Come on." Zoro and pulled me away from the wall.

"Damn it! Let go!"

"What the hell is wrong with your arm? It's freezing!" He pulled the torch out of my other hand and held it up.

"That's because I'm cold."

"No it's a lot more than that." I couldn't feel what he was doing to my arm, but I got a good look at it as he moved it up and flashed the light on it. It was going frosty as if in after affect of Monet's bite attack. All I knew was that I would most probably lose consciousness and freeze soon if I wasn't careful.

"Can you move your arm?"

"No."

"Any of your fingers?"

"No."

"Right." Zoro sounded pissed off for some reason as if my shoulder being like this was my fault. "We had better get going."

"It's alright." I said before he could throw me back over his shoulder again. "I think I can walk by myself."

"If your sure." I nodded. "Fine then, but do keep up. I don't want to come back for you because you decide that you want to take a nap and lie down." He turned towards his right and started running in that direction.

"Oi Zoro! That's my torch! Give it back!"

"Well keep up."

It wasn't very long until my arm was so cold I could barely touch it. But I wasn't going to give up now. No Way! And I wasn't going to ask for help either.

.

.

After fifteen minutes or so I couldn't quite tell we were finally outside and Zoro's strange wind creating maneuver seemed to disperse the clouds of poisonous gas in a chilling gust.

My hands were too cold even to tell whether they had been hurt or not, so I took the gloves off to check. My fingers on my uningured hand were white and the fingers on my other hand were white and purply black.

Definitely not good.

Behind us, from the tunnel we just came out from, came a thunderous screaming sound, and smashing through what remained of the entrance came Caesar flying over our heads and coming to a grinding halt just before he reached the ocean. He made everything he grazed over turn into what looked like a purple stone.

"Zoro, he has the devil fruit powers of a gas gas man. He looks like he has absorbed the gas of the island."

"Yeah, I think you're right. Step back and don't get close." I did that, but before I could tell from what direction it was coming from something crashed down at my feet.

"What the hell!" He looked up to the top of the Strawhat's ship. "FRANKY! Keep your parts on!"

"OI! ZORO! THAT WAS A SUUUUPPPPER HIT WASN'T IT!"

"I wasn't watching." He pointed to the deflated Caesar Clown. "Didn't you see this old geezer lying here!"

"OH! SORRY ZORO! COULD YOU PASS BACK MY SUUUUPER SHIELD!"

I looked back at the fallen weapon. I couldn't tell whether it was supposed to be a weapon or a toy. The colours were just so bright. Zoro picked it up and threw it back to him and then turned his attention back on the odd, creepy, child experimenting scientist in the dirt.

"Oi?" Zoro looked back at me. "Do you have sea prism hand cuffs by any chance?"

My mind was blank fo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สายฮาร์ดดิสก์: หายไปกับโซ.."คุณหายไปอีกครั้งไม่ได้ใช่ไหม""เงียบ สิ่งที่จะตามมาด้วย"ฉัน srained ฉันหูฟังไม่ว่ามันคือ โซที่ถูกได้ยินให้ดี แต่ผมได้ยินอะไร ผมกำลังจะบอกว่า ฉันไม่ได้ยินอะไรเมื่อ..."บูม"เบื้องหลังเรา ก็มีการระเบิดขนาดใหญ่และการดูดอย่างฉับพลันของลมที่เรามีทั้งวิป ปิดเท้าของเรา (ของโซฟุต) และ เป็นท่อที่ปลายสุดของห้องโถงเรามี hurtled ที่ความเร็วที่เหลือเชื่อในความมืด และบอกทิศทางคือ ขึ้นลง รู้สึกของโซมือแข็งแรงคว้าเสื้อของฉันขณะที่เราอยู่ และรู้สึกโล่งอกลงจอดบนทางลาดชัน ซึ่งดูเหมือนจะมีการเอียงช้า และเราฝ่อไปยืนนิ่งมันเป็นสนามกลับ แต่ฉันได้ไฟฉายที่ผมมักจะพกกับฉันภายในเสื้อของฉัน ผมได้ออก และเปิดอยู่โซยืนขึ้น และมองไปรอบ ๆ ในสิ่งที่ดูเหมือนเป็นอุโมงค์แห่งความตายได้ ผมยืนขึ้นเช่นกัน และแขนของฉันในการตรวจสอบ ผมพยายามย้ายนิ้วมือของฉัน แต่ต้องมีอากาศเย็นกับพวกเขา เพราะพวกเขาไม่ได้ย้าย บางทีมันเป็น เพราะฉันที่ดินบนเขาแปลก ๆ"บนโลกเราอยู่ที่ใด" ฉันเคยพูดทางเดินสีดำ และขุ่น และในระยะไกลอาจยังเห็นอะไร และมันไม่ได้เนื่องจากแว่นตาของฉันที่ไม่มี อุโมงค์ไปบน"มันดูเหมือนจะไม่จบ" ผมพูดในความเงียบเมื่อโซกำลังจะพูดอะไร "คุณน้อยอาจกล่าวได้อะไร""ทำคุณได้ยินว่า"ผมก็บอกว่า ไม่มีเมื่อผมได้ยินเป็น thudding บูมเสียงสะท้อนลงอุโมงค์ขนาดใหญ่ในมืด"ซึ่งมีที่มาจากไหน" ผมหลับตา และหูของฉัน และพยายามบอกเครียด"ความคิดไม่" โซหันกลับมาหาฉัน และชี้ไปในทิศ "ดังนั้นวิธีที่จะไป""ฉัน... ฉันไม่รู้ แม้ฉันไม่เห็นที่เราออกมาจาก มีข้อบ่งชี้ไม่ว่า อุโมงค์นี้แม้ในการวิจัยที่ได้รับในสถานที่แห่งนี้เดิม" ฉันพิงกับผนังอุโมงค์ระเบิดคือทั้งหมด ทำไมต้องหลงกับ idiot นี้... อีกครั้ง และทำไมไม่แขนฉันเจ็บ นี้ไม่ดีเลย"มาจาก" โซ และที่ผมดึงออกจากผนัง"ไอ้ห่า ปล่อยให้ไป"นรกคืออะไรผิดปกติกับแขนของคุณ จะถอด" เขาดึงไฟฉายจากมือของฉัน และจัดขึ้น"นั่นเป็น เพราะฉันเย็น""ไม่เป็นมากขึ้นกว่า" ไม่รู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำให้แขนของฉัน แต่ผมดูดีที่มันเขาย้ายขึ้น และประกายไฟที่มัน กำลังหนาวเป็นถ้าในหลังจากผลกระทบของ Monet กัดโจมตี ทั้งหมดที่ฉันรู้ที่ฉันอาจจะสูญเสียสติ และตรึงเร็ว ๆ นี้ถ้าผมไม่ระมัดระวัง"คุณสามารถขยับแขน""หมายเลข""นิ้วใด ๆ ของคุณ""หมายเลข""ขวา" โซไพเราะเนยด้วยเหตุผลบางอย่างกับว่าไหล่ของฉันเป็นเช่นนี้ ความผิดของฉัน "เราได้ดีกว่ารับไป""เป็นไร" กล่าวว่า ก่อนที่เขาจะโยนฉันกลับบนไหล่ของเขาอีกครั้ง "ฉันคิดว่า ฉันสามารถเดินได้ ด้วยตนเอง""ถ้าคุณแน่ใจ" ผมเลยต้อง "ดีแล้ว แต่ให้ทัน ฉันไม่ต้องการกลับมาคุณ เพราะว่า คุณต้องการงีบหลับ และนอน" เขาหันไปทางขวาของเขา และเริ่มทำงานในทิศทางนั้น"เฮ้ยโซ นั่นคือหัวของฉัน ให้มันกลับมา""ดีให้"มันไม่ได้ยาวมากจนเย็นผมอาจแทบไม่แตะแขนของฉัน แต่ผมไม่ได้ไปแพ้ตอนนี้ ไม่มีทาง! และผมไม่ได้ไปขอความช่วยเหลืออย่างใดอย่างหนึ่ง..หลังจากสิบห้านาทีหรือดังนั้น ค่อนข้างบอกเราได้ในที่สุดนอกและลมแปลกของโซที่เก่งกาจสร้างดูเหมือนจะ สลายเมฆของก๊าซพิษใน gust หนาวมือเย็นเกินไปแม้จะบอกว่า พวกเขาได้รับบาดเจ็บ หรือ ไม่ เพื่อให้ผมเอาถุงมือปิดเพื่อตรวจสอบได้ นิ้วมือของฉัน uningured มีสีขาว และนิ้วบนมืออื่น ๆ มีสีขาว และสีดำ purplyแน่นอนไม่ดีหลังเรา จากอุโมงค์ที่เราเพิ่งออกมาจาก มาเสียงสนั่นน่าขันพิลึก และดีผ่านสิ่งที่ยังคงอยู่ของเข้ามาบินอยู่เหนือหัวของเรา และมาเป็นบดหยุดก่อนมาถึงมหาสมุทรซีซาร์ เขาทำทุกอย่างเขาถลอกเกิดผ่านกลายสิ่งที่ดูเหมือนหินสีม่วง"โซ เขามีพลังผลไม้ปีศาจของก๊าซก๊าซคน เขาดูเหมือนว่าเขามีการดูดซึมก๊าซของเกาะ""ใช่ ฉันคิดว่า คุณขวา ย้อนกลับไป และไม่ได้ใกล้ชิด" ฉันไม่ว่า แต่ก่อนที่จะสามารถบอกได้จากทิศทางใดก็ได้มาจาก สิ่งหยุดลงที่เท้าของฉัน"อะไรนรก" เขามองขึ้นไปด้านบนของเรือของ Strawhat "ตกเบ็ด เก็บชิ้นส่วนของคุณใน""เฮ้ย โซ ที่ถูก SUUUUPPPPER ตีไม่ได้""ฉันไม่ได้เฝ้าดู" เขาชี้ไปยังตัวตลกซีซาร์ลพ "คุณไม่เห็นกระตุกนี้นอนอยู่ที่นี่""โอ้ ขอโซ สามารถคุณผ่านกลับโล่ SUUUUPER ของฉัน"ผมมองไปที่อาวุธลดลง ฉันไม่สามารถบอกได้ว่า มันควรจะเป็นอาวุธหรือของเล่น สีสดใสก็ได้ โซหยิบขึ้นมา และโยนให้เขากลับมา และจากนั้น เปิดสนใจกลับอยู่แปลก ผี ๆ เด็กทดลองนักวิทยาศาสตร์ในสิ่งสกปรก"เฮ้ย" โซกลับมามองที่ฉัน "คุณมีทะเลปริซึมมือ cuffs โดยโอกาส"ใจของฉันถูกเปล่า fo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายฮาร์ด: หายไปกับโซโล

.

.

"คุณกำลังหายไปอีกครั้งไม่ได้คุณ"

. "จะอยู่อย่างสงบบางสิ่งบางอย่างที่กำลังจะมา"

ฉัน srained หูของฉันที่จะได้ยินสิ่งที่มันเป็นที่ Zoro ได้ยินเป็นอย่างดี แต่ฉันได้ยินอะไร ฉันเป็นเพียงเกี่ยวกับการที่จะบอกว่าผมไม่สามารถได้ยินเสียงอะไรเลยเมื่อ ...

"BOOM!"

อยู่ข้างหลังเรามีการระเบิดขนาดใหญ่และดูดอย่างฉับพลันของลมที่เราทั้งสองคนวิปปิ้งออกจากเท้าของเรา (ฟุต Zoro) และเข้าไปในท่อที่ไกล ในตอนท้ายของห้องโถง.

เรากำลังพุ่งด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อในความมืดแน่นอนและผมก็ไม่สามารถบอกทิศทางที่เพิ่มขึ้นหรือลง ผมรู้สึกว่ามือที่แข็งแกร่ง Zoro ของคว้าเสื้อของฉันในขณะที่เราลดลงและผมก็รู้สึกโล่งใจที่เราเป็นเจ้าของที่ดินบนเนินซึ่งดูเหมือนจะมีแนวโน้มที่จะชะลอตัวและเราเลื่อนไปยืนยังคง.

มันเป็นสนามกลับ แต่ผมมีคบไฟฉันมักจะถือ รอบกับฉันภายในเสื้อของฉัน ผมได้รับมันออกมาและหันบน.

Zoro ยืนขึ้นและมองไปรอบ ๆ เราอยู่ในสิ่งที่ดูเหมือนอุโมงค์แห่งความตาย ผมยืนขึ้นเป็นอย่างดีและการตรวจสอบแขนของฉัน ฉันพยายามที่จะย้ายนิ้วมือของฉัน แต่เย็นจะต้องมีอากาศให้กับพวกเขาเพราะพวกเขาไม่ได้ย้าย บางทีมันอาจจะเป็นเพราะผมลงบนพวกเขาแปลก.

"ที่อยู่ในแผ่นดินเราคือใคร?" ผมบอกว่า.

ทางเดินที่เป็นสีดำและมืดมนและในระยะทางที่ผมยังไม่เห็นอะไรเลยและมันก็ไม่ได้เพราะแว่นตาของฉันเป็นบิตหักอุโมงค์เพียงแค่เดินไป.

"มันดูเหมือนจะไม่จบ?" ฉันพูดลงในความเงียบ.

เมื่อถูก Zoro จะพูดอะไร?

"คุณอาจจะอย่างน้อยพูดอะไรบางอย่าง?"

"คุณได้ยินว่า?"

ผมกำลังจะบอกว่าไม่มีเมื่อผมได้ยินเสียงการทุบหรือตีหรือต่อยที่ ทำให้เกิดเสียงดัง บูมสะท้อนลงอุโมงค์ขนาดใหญ่ใน มืด.

"ที่ว่ามาจากไหน" ฉันปิดตาของฉันและเครียดหูของฉันและพยายามบอก.

"ไม่มีความคิด." Zoro หันกลับมาให้ฉันและชี้ทั้งสองทิศทาง "ดังนั้นวิธีการที่เราจะไป?"

"ผม ... ผมไม่ทราบว่าผมไม่สามารถแม้แต่จะดูว่าเราออกมาจาก. มีข้อบ่งชี้ว่าอุโมงค์นี้มีอยู่แม้กระทั่งในการวิจัยที่ผมสามารถที่จะได้รับในครั้งนี้ไม่เป็น สถานที่." ผมยืนพิงผนังอุโมงค์.

ระเบิดคือทั้งหมด! ฉันไม่ได้เหตุใดจึงควรได้รับหายไปกับคนงี่เง่านี้ ... อีกครั้ง? และทำไมไม่แขนของฉันไม่เจ็บหรือเปล่า? นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่ทุกคน.

"Come on." Zoro และดึงฉันออกไปจากผนัง.

"แช่งมันให้ไป!"

"บ้าอะไรผิดปกติกับแขนของคุณหรือไม่ก็แช่แข็ง!" เขาดึงไฟฉายออกจากมืออื่น ๆ ของฉันและถือมันขึ้น.

"นั่นเป็นเพราะผมเย็น."

"ไม่มีมันมากขึ้นกว่าที่." ฉันไม่สามารถรู้สึกสิ่งที่เขาทำกับแขนของฉัน แต่ฉันได้ดูดีที่มันขณะที่เขาเดินขึ้นและประกายไฟบนมัน มันจะหนาวเช่นถ้าในหลังจากที่ส่งผลกระทบต่อการโจมตีกัดของโมเนต์ ทั้งหมดที่ผมรู้ก็คือว่าผมส่วนใหญ่อาจจะสูญเสียสติและหยุดเร็ว ๆ นี้ถ้าผมไม่ระวัง.

"คุณสามารถย้ายแขนของคุณ?"

"ไม่"

"ใด ๆ ของนิ้วมือของคุณ?"

"ไม่"

"ขวา." Zoro เป่าโกรธด้วยเหตุผลบางอย่างเช่นถ้าไหล่ของฉันเป็นเช่นนี้เป็นความผิดของฉัน "เราได้ดีกว่ารับไป."

"มันไม่เป็นไร." ผมบอกว่าก่อนที่เขาจะโยนฉันกลับไปที่ไหล่ของเขาอีกครั้ง "ฉันคิดว่าฉันสามารถเดินได้ด้วยตัวเอง."

"ถ้าแน่ใจว่าคุณ." ฉันพยักหน้า. "วิจิตรแล้ว แต่ไม่ให้ทัน. ฉันไม่ต้องการที่จะกลับมาหาคุณเพราะคุณตัดสินใจว่าคุณต้องการที่จะหลับนอนและนอนลง." เขาหันไปทางขวาของเขาและเริ่มทำงานในทิศทางนั้น.

"เฮ้ย Zoro! นั่นคือไฟฉายของฉัน! ให้มันกลับมาแล้ว!"

"ดีให้ทัน."

มันไม่ได้นานมากจนแขนของฉันจึงเย็นผมแทบจะไม่สามารถสัมผัสมัน แต่ผมก็จะไม่ให้ขึ้นตอนนี้ ไม่มีทาง! และผมไม่ได้ไปขอความช่วยเหลืออย่างใดอย่างหนึ่ง.

.

.

หลังจากที่สิบห้านาทีหรือดังนั้นฉันไม่มากบอกเราอยู่ข้างนอกและในที่สุดก็ Zoro แปลกสร้างลมซ้อมรบดูเหมือนจะแยกย้ายกันไปเมฆก๊าซพิษในกระโชกหนาว.

มือของฉัน ถูกเย็นเกินไปแม้จะบอกว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บหรือไม่ดังนั้นฉันเอาถุงมือออกไปตรวจสอบ มือของฉันในมือ uningured ของฉันเป็นสีขาวและนิ้วมือในมืออื่น ๆ ของฉันเป็นสีขาวและสีดำ purply.

แน่นอนไม่ดี.

หลังเรามาจากอุโมงค์ที่เราเพิ่งออกมาจากมาเสียงกรีดร้องดังสนั่นและดีที่สุดผ่านสิ่งที่ยังคงอยู่ของ เข้ามาซีซาร์บินอยู่เหนือหัวของเราและมาหยุดบดก่อนที่เขาจะมาถึงทะเล เขาทำทุกอย่างที่เขากินหญ้ามากกว่ากลายเป็นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นหินสีม่วง.

"Zoro เขามีอำนาจผลไม้ปีศาจของมนุษย์ก๊าซ. เขาดูเหมือนว่าเขามีการดูดซึมก๊าซของเกาะ."

"ใช่ฉันคิดว่าคุณ ' Re ขวา. ย้อนกลับไปและไม่ได้ใกล้ชิด. " ฉันไม่ว่า แต่ก่อนที่ฉันจะบอกได้จากทิศทางใดมันก็มาจากสิ่งที่ล้มเหลวลงที่เท้าของฉัน.

"สิ่งที่นรก!" เขามองขึ้นไปด้านบนของเรือหมวกฟางของ "FRANKY! เก็บชิ้นส่วนของคุณบน!"

"OI! ZORO! ที่ได้รับการตี SUUUUPPPPER ไม่ได้มัน!"

"ผมไม่ได้ดู." เขาชี้ไปที่กิ่วซีซาร์เป็นตัวตลก "คุณไม่เห็นนี้คนแก่เก่านอนอยู่ที่นี่แล้ว!"

"โอ้ขออภัย ZORO! คุณอาจจะส่งกลับ MY SUUUUPER SHIELD!"

ผมมองย้อนกลับไปที่อาวุธที่ลดลง ผมไม่สามารถบอกได้ว่ามันควรจะเป็นอาวุธหรือของเล่น สีเป็นเพียงสดใส Zoro หยิบมันขึ้นมาและโยนมันกลับไปที่เขาและจากนั้นก็หันความสนใจของเขากลับมาแปลกน่าขนลุกนักวิทยาศาสตร์เด็กทดลองในสิ่งสกปรก.

"เฮ้ย?" Zoro มองกลับมาที่ผม "คุณมีทะเลเสื้อมือปริซึมโดยโอกาสที่?"

ใจของฉันเป็นที่ว่างเปล่าสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บรรทัด : หายไปกับโซโล.." นายแพ้อีกแล้วใช่มั้ย ? "" เงียบไปเลย มีอะไรมา .ผม srained หูของฉันได้ยินอะไรก็ตามที่โซโล ได้ยินดังนั้น แต่ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย ฉันแค่จะบอกว่า ผมไม่ได้ยินเสียงอะไร เมื่อ . . . . . . ." ตูม ! "ข้างหลังมีการระเบิดขนาดใหญ่และฉับพลันดูดลมเราทั้งวิปปิ้งออกเท้า ( เท้า โซโล ) และเข้าไปในท่อที่ไกลสุดของห้องโถงเรา hurtled ที่จิตใจ boggling ความเร็วในแบบสัมบูรณ์ที่มืด และผมไม่สามารถบอกทิศทางขึ้นหรือลง ผมรู้สึกว่า โซโลแข็งแกร่งมือคว้าเสื้อที่เราอยู่ และรู้สึกโล่งอกเมื่อเราลงจอดบนเนิน ซึ่งดูเหมือนจะเอียงไปช้าแล้วเราเลื่อนไปยืนนิ่งมันเป็นสนามกลับมา แต่ฉันก็มี ฉันมักจะพกไว้ในเสื้อของฉัน ฉันได้รับมันและเปิดมันโซโลลุกขึ้นยืนและมองไปรอบ ๆ เราอยู่ในสิ่งที่ดูคล้ายอุโมงค์แห่งความตาย ฉันลุกขึ้นยืนเช่นกัน และตรวจสอบ แขนของฉัน ฉันพยายามขยับนิ้วมือ แต่ความหนาว คงต้องให้พวกเขาเพราะพวกเขาไม่ได้ย้าย บางทีอาจเป็นเพราะผมลงมันแปลกๆ" ที่ไหน ? " ฉันพูดทางเดินสีดำทะมึน และในระยะทางที่ฉันจะยังคงเห็นอะไร และไม่ใช่เพราะแว่นตาของฉันถูกหักนิดหน่อย อุโมงค์ก็ดังขึ้น" มันดูเหมือนจะไม่จบ ? ผมพูดในความเงียบเมื่อโซโลจะพูดอะไร ?" นายพูดอะไรบางอย่าง ?" คุณได้ยินเสียงนั้นไหมฉันกำลังจะพูดว่า " ไม่ " เมื่อฉันได้ยินเสียงของหล่นตูมเสียงกึกก้องลงอุโมงค์ขนาดใหญ่ในที่มืด" ที่ไหนมา ? " ฉันหลับตาและตึงหูของฉันและพยายามบอก" ไม่คิด " โซโล หันกลับมาและชี้ในทั้งสองทิศทาง . ดังนั้นวิธีที่เราจะไป ? "" ฉัน . . . ฉันไม่รู้ ผมไม่เห็นที่เราออกมาจาก ไม่มีการบ่งชี้ว่า อุโมงค์นี้มีตัวตนจริงในการวิจัยที่ผมสามารถที่จะได้รับในสถานที่นี้ " ฉันพิงกับผนังอุโมงค์ .ระเบิดทั้งหมด ! ทำไมฉันต้องไปอยู่กับไอ้งั่ง . . . . . . . อีกครั้ง ทำไมแขนเจ็บมั้ย นี่มันไม่ดีเลย" มานี่ " โซโล และดึงฉันให้ห่างจากผนัง" บ้าจริง ! ไปกันเถอะ ! "" เกิดอะไรขึ้นกับแขนของเธอ ? มันหนาวนะ ! เขาดึงไฟฉายจากมืออื่น ๆของฉันและถือมันขึ้นมา" นั่นเป็นเพราะฉันหนาว " ." ไม่ มันมากกว่านั้น ผมไม่ได้รู้สึกว่าเขากำลังทำอะไรกับแขนของฉัน แต่ฉันได้เห็นมัน เขาย้ายขึ้นและประกายแสงนั้น มันกำลังจะหนาว ถ้าหลังจากผลกระทบของ Monet ' s กัดโจมตี ทั้งหมดที่ผมรู้คือ ผมจะคงสติและหยุดทันที ถ้าผมไม่ระวัง" คุณสามารถย้ายแขนของคุณ ? "" ไม่ "" ใด ๆของนิ้วมือของคุณ ?" ไม่ "" ใช่ " โซโลพูดออกมาด้วยเหตุผลบางอย่าง ถ้าไหล่ของฉันเป็นแบบนี้ เป็นความผิดของฉัน " . เราต้องไป "" ไม่เป็นไร " ฉันพูดก่อนที่เขาจะโยนฉันกลับข้ามไหล่ของเขาอีกครั้ง " ฉันคิดว่า ฉันเดินเองได้ "" ถ้าเธอแน่ใจว่า . " ผมพยักหน้า " ก็ได้ แต่อย่าให้ขึ้น ฉันไม่ต้องการที่จะกลับมาหาคุณเพราะคุณตัดสินใจว่าคุณต้องการที่จะงีบนอน " เขาหันไปทางขวาของเขาและเริ่มวิ่งในทิศทางที่" เฮ้ยโซโล ! นั่นไฟฉายของฉัน ! เอาคืนมานะ ! "" ทัน " .มันไม่ได้ยาวมากจนแขนฉันหนาวฉันแทบไม่ได้แตะมันเลย แต่ผมไม่ได้จะยอมแพ้แล้ว ไม่มีทาง ! และฉันก็ไม่ได้ไปขอความช่วยเหลือด้วย..หลังจากสิบห้านาทีหรือดังนั้นผมไม่สามารถบอกได้ว่าสุดท้ายเราก็นอก และโซโลก็แปลกลมสร้างแปรขบวนดูจะสลายเมฆของก๊าซที่เป็นพิษในเหมือนลมหนาวมือของฉันเย็นเกินไปแม้แต่จะบอกได้ว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บหรือไม่ ฉันก็เลยเอาถุงมือออกเพื่อตรวจสอบ นิ้วในมือ uningured ของฉันเป็นสีขาวและนิ้วมือในมืออีกข้างของฉันเป็นสีขาว และ purply สีดำไม่เก่งหลังเราจากอุโมงค์ที่เราเพิ่งออกมาจาก มาเป็นเสียงกรีดร้องดังสนั่น และสิ่งที่ยังคงดีผ่านทางเข้ามา ซีซาร์บินเหนือหัวของเราและมาหยุดการบดเพียงก่อนที่เขาจะถึงมหาสมุทร เขาทำทุกอย่างที่เขาเฉี่ยวกว่ากลายเป็นสิ่งที่ดูคล้ายก้อนหินสีม่วง" โซโล เขาได้รับพลังของผลไม้ปีศาจเป็นก๊าซนะ เขาดูเหมือนเขาจะดูดซึมแก๊สของเกาะ "" ใช่ ฉันคิดว่าคุณพูดถูก ขั้นตอนที่กลับมาและไม่เข้าใกล้ ฉันทำอย่างนั้น แต่ก่อนที่ผมจะบอกจากทิศทางใด มันมาจากสิ่งที่ร่วงลงมาที่เท้าผม" อะไรกัน ! " เขาเงยหน้าขึ้นมองไปด้านบนของ strawhat เรือ” แฟรงค์กี้ ! เก็บชิ้นส่วนของคุณใน !" โอ้ย ! โซโล ! ที่เป็น suuuupppper กดปุ่มไม่ได้มัน !" ผมไม่ได้ดู . . . " เขาชี้ไปที่กิ่วซีซาร์ตัวตลก . คุณไม่ได้ดูแก่ชรานี้นอนที่นี่ !" โอ้ ! ขอโทษที่โซโล ! คุณช่วยส่งหลังโล่ suuuuper ของฉัน ! "ผมมองกลับไปที่ลดลงของอาวุธ ผมไม่สามารถบอกได้ว่ามันควรจะต้องเป็นอาวุธ หรือของเล่น สีก็สดใสดังนั้น . โซโล หยิบมันขึ้นมาและโยนมันกลับไปให้เขา แล้วหันมาสนใจกลับไปที่แปลก , สยอง , เด็กทดลองนักวิทยาศาสตร์ในดิน" เฮ้ย ? " " โซโลมองกลับมาที่ฉัน คุณมีทะเลปริซึมมือกุญแจมือหรือเปล่า? "ในความคิดผม คือ ปลา