In Polynesian culture[edit]The colo

In Polynesian culture[edit]
The colour red was associated with nobility and power by Māori in New Zealand, so the bird was held in high esteem and held as a chiefly pet because of its red beak and legs.[11] In Samoa, where it is called "manuali'i" (literally, "chiefly bird"). Red was the prized color of Polynesian aristocracy and while birds with red plumage (such as the red-tailed tropicbird, some Hawaiian honeycreepers like the 'i'iwi' and maroon shining parrot) were highly prized, the swamphen was unique in deriving its prestige not from plumage but from its reddish face, beak, and legs. In old Samoa only chiefs could keep such birds as pets, and early European sailors noticed tethered and/or caged swamphens treated by Samoan chiefs as tamed pets. Some Samoans also considered the swamphen to be the incarnation of a mischievous, aggressive demon called Vave (Corey & Shirley Muse, "The Birds and Birdlore of Samoa," 1982). There is no tradition of swamphens being taken as sport game or poultry food, except perhaps in time of necessity.

Māori metaphor[edit]
Pūkeko are known for their bold scheming and determination. In times past, they raided gardens for kūmara (sweet potato) and taro. A stubborn, annoying person was compared metaphorically to the bird, and was said to have pūkeko ears (taringa Pākura).[12][13] They are known to steal eggs from each other and this is an indication of their character.

Māori mythology[edit]
In New Zealand, the pūkeko is mentioned in the Māori myth 'How the Kiwi lost her wings' in which several birds of the forest are asked to come down from the trees to eat the bugs on the ground and save the forest, but all give excuses except the kiwi who is willing to give up his colours and the ability to fly. The pūkeko's excuse is that it looks too damp down there, and he does not want to get his feet wet. The pūkeko is punished for his reluctance and told he must now live forever in the swamps.

By one account, the pukeko is the spawn of Punga (the ancestor of sharks and reptiles - enemies of the people) but was claimed by relative (and high chief) Tawhaki. Tawhaki cut himself while cutting timber and so daubed the pukeko's forehead with his own blood to signify their bond. So the mischievous pukeko gets his character from Punga and his noble badge from Tawhaki.[13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในโปลีนีเซีย [แก้]สีแดงสีถูกเชื่อมโยงกับขุนนางและพลังงาน โดยเมารีในนิวซีแลนด์ เพื่อให้ต้นทุนสูง และถือเป็นสัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่ เพราะจะงอยปากและขานก [11] ในซามัว ที่เรียกว่า "manuali'i" (ตัวอักษร, "ส่วนใหญ่นก") สีแดงเป็นสีล้ำค่าของชนโปลีนีเซีย และในขณะที่ผลตอบแทนนกกับนกสีแดง (เช่นตัวแดงนกร่อนทะเลหาง honeycreepers ฮาวายบางเหมือนนกแก้ว 'i'iwi' และส่องแสงแดง) สูง swamphen เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวถูกของเพรสทีจไม่ใช่ จากขนนก แต่ จากใบหน้าสีแดง จะงอยปาก ขา ในซามัวเก่า เฉพาะรัวให้นกดังกล่าวเป็นสัตว์เลี้ยง และเรือยุโรปต้นพบใคร หรือกรง swamphens รักษา โดยรัวซามัวเป็นสัตว์เลี้ยงเชื่อง ๆ บาง Samoans ถือ swamphen จะ ชาติของปีศาจซุกซน ก้าวร้าวเรียก Vave (Corey และเชอร์ลี่ย์มิวส์ "เดอะนกและ Birdlore ของซามัว 1982) มีไม่มีประเพณีของ swamphens ถูกนำเป็นกีฬาเกมหรือสัตว์ปีกอาหาร ยกเว้นบางทีในเวลาจำเป็นเมารีอุปมา [แก้]Pūkeko เป็นที่รู้จักกันเป็นตัวหนาในการวางแผนและกำหนด ในอดีต พวกเขาถูกบุกสวน kūmara (เทศ) และเผือก คนปากแข็ง รำคาญถูกเปรียบเทียบ metaphorically กับนก และกล่าวมีหู pūkeko (taringa Pākura) [12] [13] เขาจะขโมยไข่จากแต่ละอื่น ๆ และเป็นการบ่งชี้ตัวตนตำนานเมารี [แก้]ในนิวซีแลนด์ pūkeko กล่าวถึงในตำนานเมารี 'วิธีการกีวีหายไปปีกของเธอ' ในนกหลายซึ่งของป่าจะต้องลงมาจากต้นไม้กินแมลงบนพื้นดิน และบันทึกป่า แต่ทั้งหมดให้ข้อแก้ตัวเว้นแต่กีวีที่ยินดีให้ค่าสีของเขาและความสามารถในการบิน ข้อแก้ตัวของ pūkeko คือ มันมีลักษณะชื้นเกินไปลงมี และเขาไม่ต้องการได้รับเท้าของเขาเปียก Pūkeko การลงโทษสำหรับการไม่เต็มใจของเขา และบอกเขาต้องอาศัยอยู่ตลอดไปในหนองน้ำโดยหนึ่งบัญชี pukeko จะวางไข่ของปันก้าโกรป (บรรพบุรุษของฉลามและสัตว์เลื้อยคลาน - ศัตรูของประชาชน) แต่แก้ไข โดยญาติอ้างว่า (และประธานสูง) Tawhaki Tawhaki ตัดตัวเองในขณะตัดไม้และเพื่อให้หน้าผากของ pukeko ด้วยพระโลหิตของพระองค์เพื่อบ่งพวกเขา daubed ดังนั้น pukeko ซุกซนได้รับตัวอักษรจากปันก้าโกรปและป้ายของเขาโนเบิลจาก Tawhaki [13]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวัฒนธรรมโปลีนีเซียน [ แก้ไข ]สีแดงคือที่เกี่ยวข้องกับขุนนางและอำนาจโดย ม. สยาม โอริในนิวซีแลนด์ เพื่อให้นกได้จัดขึ้นในคุณค่าสูง และจัดเป็นสัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่เพราะมีจะงอยปากสีแดง ขา [ 11 ] ในซามัว ซึ่งเรียกว่า " manuali"i " ( ตัวอักษร " เป็นที่ตั้ง นก " ) สีแดงเป็นสีแห่งพลัง Polynesian คนชั้นสูง และในขณะที่นกที่มีขนสีแดง ( เช่นนกร่อนทะเลหางแดง บาง honeycreepers ฮาวายชอบ " i"iwi " และสีแดงส่องแสงแก้ว ) เป็น prized สูง , swamphen พิเศษ 4 ศักดิ์ศรีของตนไม่ใช่ขนแต่เป็นสีแดง ใบหน้า ปาก และขา ในซามัวเพียงหัวหน้าเก่าเก็บนก เช่น สัตว์เลี้ยง และกะลาสียุโรปก่อนสังเกตเห็นคุณและ / หรือ caged Swamphens ถือว่าผู้นำซามัวเป็นเชื่องสัตว์เลี้ยง บาง samoans ถือว่ายัง swamphen เป็นอวตารของปีศาจซุกซน ก้าวร้าว ที่เรียกว่า วาล์ว ( Corey & Shirley มิวส์ " นก และ birdlore ซามัว , 1982 ) ไม่มีประเพณี Swamphens ถูกนำมาเป็นเกมกีฬาหรืออาหาร สัตว์ปีก ยกเว้นบางทีในเวลาที่จำเป็นม. สยาม โอริอุปมา [ แก้ไข ]พียู เคย์โกะเป็นที่รู้จักกันหนา วางแผน และการตัดสินใจ ในช่วงเวลาที่ผ่านมา พวกเขาบุกโจมตีสวนสำหรับ K ยูมาร ( มันเทศ ) และ ทาโร่ ดื้อดึง รำคาญ คนเมื่อเปรียบเทียบกับนก และบอกว่าได้ P หูยู เคย์โกะ ( ทารินก้า P อุบาสก Kura ) . [ 12 ] [ 13 ] พวกเขาจะรู้จักที่จะขโมยไข่จากแต่ละอื่น ๆและนี้เป็นข้อบ่งชี้ของตัวละครของพวกเขาม. สยาม โอริตำนาน [ แก้ไข ]ในนิวซีแลนด์ พี ยู เคย์โกะเป็นที่กล่าวถึงในตำนาน " m อุบาสกโอริว่ากีวีปีกที่หายไปของเธอ ซึ่งนกหลายป่าให้ลงมาจากต้นไม้กินแมลงบนพื้นดิน และรักษาป่า แต่แก้ตัวยกเว้นกีวีที่ยินดีที่จะให้ขึ้น สีของเขาและความสามารถในการบิน P คือยู เคย์โกะครับ คือว่ามันดูชื้นลงในนั้น เขาไม่ได้ต้องการที่จะได้รับเท้าเปียก P คือ ยู เคย์โกะ ลงโทษ reluctance ของเขาและบอกให้เขาต้องอยู่ตลอดไปในบึง .โดยหนึ่งบัญชี พูคีโคเป็นพวก punga ( บรรพบุรุษของฉลาม และสัตว์เลื้อยคลาน - ศัตรูของคน ) แต่โดยอ้างว่าญาติ ( และหัวหน้าสูง ) tawhaki . tawhaki ตัดตัวเองในขณะตัดไม้และฉาบกำแพงที่พูคีโคหน้าผากด้วยเลือดของตัวเองเพื่อแสดงถึงสายสัมพันธ์ของพวกเขา ดังนั้นพูคีโคซนได้รับตัวละครของเขาจาก punga ตราขุนนางของเขาจาก tawhaki [ 13 ]