The scapegoat was a goat that was d

The scapegoat was a goat that was designated (Hebrew לַעֲזָאזֵֽל ) la-aza'zeyl; either "for absolute removal" (Brown-Driver-Briggs Lexicon) or possibly "for Azazel" (some modern versions taking the term as a name) and outcast in the desert as part of the ceremonies of the Day of Atonement, that began during the Exodus with the original Tabernacle and continued through the times of the temples in Jerusalem.
Throughout the year, the sins of the ancient Israelites were daily transferred to the regular sin offerings as outlined in the Torah in Leviticus Ch 16. Once a year, on the tenth day of the seventh month in the Jewish calendar, the Day of Atonement, the High Priest of Israel sacrificed a bull for a sin offering for his own sins. Subsequently he took two goats and presented them at the door of the tabernacle with a view to dealing with the corporate sins of God's people — the nation of Israel. Two goats were chosen by lot: one to be "The Lord's Goat", which was offered as a blood sacrifice, and the other to be the "Azazel" scapegoat to be sent away into the wilderness. The blood of the slain goat was taken into the Holy of Holies behind the sacred veil and sprinkled on the mercy seat, the lid of the ark of the covenant. Later in the ceremonies of the day, the High Priest confessed the sins of the Israelites to Yahweh placing them figuratively on the head of the other goat, the Azazel scapegoat, who "took them away" never to be seen again. The sin of the nation was thus "atoned for" (paid for) by the "The Lord's Goat" and "The Azazel Goat".
In Christianity this process prefigures the sacrifice of Christ on the cross through which God has been propitiated and sins can be expiated. Jesus Christ is seen to have fulfilled all of the Biblical "types" - the High Priest who officiates at the ceremony, the Lord's goat that deals with the pollution of sin and the scapegoat that removes the "burden of sin". Christians believe that sinners who own their guilt and confess their sins, exercising faith and trust in the person and sacrifice of Jesus, are forgiven their sins.
Seventh-day Adventist Christians understand this symbolism differently. As the Azazel Goat was traditionally understood by Jews of antiquity [13] and Christians of the reformation [14] to represent Satan, Seventh-day Adventists' views harmonize with those of the reformation time period. (See Azazel for detail of this view.)
Since the second goat was sent away to perish,[15] the word "scapegoat" has developed to indicate a person who is blamed and punished for the sins of others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แพะรับบาปไปโดยมีแพะที่ถูกกำหนดให้ลา aza'zeyl (ฮิบรูלַעֲזָאזֵֽל) "สำหรับเอาออกแน่นอน" (น้ำตาลควบคุมบริกส์ปทานุกรม) หรืออาจจะ "Azazel" (บางสมัยรุ่นด้วยคำที่เป็นชื่อ) และ outcast ในทะเลทรายเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมของพวกของวัน ที่เริ่มต้นในระหว่างอพยพกับพลับพลาเดิมอย่างต่อเนื่องผ่านเวลาวัดในเยรูซาเล็มตลอดทั้งปี ความบาปของอิสราเอลโบราณมีบริการการถ่ายโอนการคลายบาปปกติตามที่ระบุไว้ในโทราห์ในเลวีนิติ 16 Ch ปีละครั้ง ในวันสิบของเดือนเจ็ดในปฏิทิน Jewish พวกของวัน ปุโรหิตอิสราเอลเสียสละวัวบาปแห่งบาปของเขาเอง ต่อมาเขาเอาแพะสอง และนำไปที่ประตูพลับพลานั้นมุมมองการจัดการกับความบาปของคนของพระเจ้า — ประเทศของอิสราเอล แพะสองที่ถูกเลือก โดยมาก: หนึ่งให้ "แพะของพระเจ้า" ซึ่งถูกนำเสนอเป็นบูชาเลือด และอื่น ๆ ให้เป็นแพะรับบาปไปโดย "Azazel" จะถูกส่งไปในถิ่นทุรกันดาร เลือดของแพะคนจัดพระอภิสุทธิหลังม่านมงคล และโรยบนนั่ง ฝาหีบพันธสัญญา ในพิธีวัน ปุโรหิตสารภาพความบาปของอิสราเอลให้พระยาห์เวห์วาง figuratively หัวอื่น ๆ แพะ การ Azazel แพะรับบาปไปโดย ที่ "เอาออก" ไม่เคยที่จะเห็นได้อีกครั้ง บาปของประเทศจึงถูก "ชดใช้" (ชำระ) โดย "แพะของพระเจ้า" และ "เดอะ Azazel แพะ"ในศาสนาคริสต์ กระบวนการนี้ prefigures เสียสละของพระคริสต์บนไม้กางเขนซึ่งพระเจ้าได้รับ propitiated และสามารถ expiated บาป พระเยซูคริสต์เห็นได้ดำเนินการทั้งหมดในคัมภีร์ "ชนิด" - ปุโรหิตที่ officiates ในพิธี แพะของพระเจ้ากับมลพิษของความบาปและแพะรับบาปไปโดยที่เอา "ภาระของความบาป" ชาวคริสต์เชื่อว่า บาปความผิดของพวกเขาเอง และรับสารภาพบาป ออกกำลังกายความเชื่อ และไว้วางใจในการเสียสละของพระเยซู จะรับการอภัยโทษบาปเจ็ด–เซบูคริสเตียนเข้าใจสัญลักษณ์นี้แตกต่างกัน เป็นแพะ Azazel ถูกประเพณีเข้าใจชาวยิวของ [13] และคริสเตียน [14] การปฏิรูปถึงซาตาน มุมมองของ Adventists เจ็ดวันประสานกับการปฏิรูปรอบระยะเวลา (ดู Azazel สำหรับรายละเอียดของมุมมองนี้)ตั้งแต่ที่สอง ส่งแพะไปม้วย, [15] คำว่า "แพะรับบาปไปโดย" ได้พัฒนาเพื่อระบุบุคคลที่เป็นตำหนิ และลงโทษสำหรับบาปของผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แพะรับบาปเป็นแพะที่ถูกกำหนดให้เป็น (อิสราเอลלַעֲזָאזֵֽל) la-aza'zeyl; ทั้ง "สำหรับการกำจัดสัมบูรณ์" (บราวน์ไดร์เวอร์บริกส์ Lexicon) หรืออาจจะเป็น "สำหรับ Azazel" (บางรุ่นที่ทันสมัยการคำเป็นชื่อ) และถูกขับไล่ในทะเลทรายเป็นส่วนหนึ่งของพิธีของวันของการชดใช้ที่เริ่มในช่วง พระธรรมกับพระและเป็นต้นฉบับอย่างต่อเนื่องผ่านช่วงเวลาของวัดในกรุงเยรูซาเล็ม.
ตลอดทั้งปีความผิดบาปของอิสราเอลในยุคโบราณมีการถ่ายโอนในชีวิตประจำวันเพื่อไถ่บาปปกติตามที่ระบุในโตราห์ในเลวีนิติ Ch 16. ปีละครั้งในวันที่ วันที่สิบเดือนที่เจ็ดในปฏิทินของชาวยิว, วันแห่งการชดใช้นักบวชชั้นสูงของอิสราเอลเสียสละวัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปสำหรับความผิดของตัวเอง ต่อจากนั้นเขาเอาแพะสองตัวและนำเสนอพวกเขาที่ประตูพลับพลาที่มีมุมมองในการจัดการกับความผิดบาปขององค์กรของคนของพระเจ้า - ชนชาติอิสราเอล แพะสองได้รับการคัดเลือกโดยการจับสลากหนึ่งเป็น "พระเจ้าแพะ" ซึ่งได้รับการเสนอเป็นเสียสละเลือดและอื่น ๆ ที่จะเป็น "Azazel" แพะรับบาปจะถูกส่งออกไปในถิ่นทุรกันดาร เลือดของแพะฆ่าถูกนำตัวไปเฟ้นอยู่เบื้องหลังม่านศักดิ์สิทธิ์และโรยบนพระที่นั่งกรุณาฝาหีบพันธสัญญา ต่อมาในพิธีในวันนี้, นักบวชชั้นสูงสารภาพความผิดบาปของอิสราเอลเยโฮวาห์วางพวกเขาเปรียบเปรยบนหัวแพะอื่น ๆ แพะรับบาป Azazel ที่ "เอาพวกเขาออกไป" ไม่เคยที่จะเห็นอีกครั้ง บาปของประเทศที่ได้รับจึง "ชดเชย" (จ่าย) จากโดย "แพะของพระเจ้า" และ "Azazel แพะ".
ในศาสนาคริสต์กระบวนการนี้ prefigures เสียสละของพระคริสต์บนไม้กางเขนผ่านที่พระเจ้าได้รับการ propitiated และบาปสามารถ ถูกลบล้าง พระเยซูคริสต์ได้เห็นจะได้ปฏิบัติตามทั้งหมดของพระคัมภีร์ไบเบิล "ประเภท" - นักบวชชั้นสูงที่ officiates ในพิธีแพะของพระเจ้าที่เกี่ยวข้องกับมลพิษของบาปและบาปที่เอา "ภาระของบาป" คริสเตียนเชื่อว่าคนบาปที่เป็นเจ้าของความผิดของพวกเขาและสารภาพบาปของพวกเขาออกกำลังกายความศรัทธาและความเชื่อมั่นในตนเองและความเสียสละของพระเยซูได้รับการอภัยบาปของพวกเขา.
วันเสาร์คริสเตียนมิชชั่นเข้าใจสัญลักษณ์ที่แตกต่างกันนี้ ในฐานะที่เป็น Azazel แพะก็เป็นที่เข้าใจดั้งเดิมโดยชาวยิวในสมัยโบราณ [13] และคริสเตียนของการปฏิรูป [14] เพื่อเป็นตัวแทนของซาตานวันเสาร์ Adventists 'มุมมองที่สอดคล้องกับบรรดาของระยะเวลาการปฏิรูป (ดู Azazel เพื่อดูรายละเอียดของมุมมองนี้.)
ตั้งแต่แพะสองถูกส่งออกไปจะตาย [15] คำว่า "แพะรับบาป" ได้พัฒนาขึ้นเพื่อแสดงให้เห็นว่าบุคคลที่มีตำหนิและถูกลงโทษสำหรับความผิดของผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แพะรับบาปเป็นแพะที่เขต ( ภาษาไทยלַעֲזָאזֵֽל ) la-aza'zeyl ; ทั้ง " แน่นอนเอา " ( สีน้ำตาลขับบริกส์พจนานุกรม ) หรืออาจจะ " ซาเซล " ( รุ่นที่ทันสมัยบางใช้คำว่าชื่อ ) และไม่ยอมรับในทะเลทรายเป็นส่วนหนึ่งของพิธีในวันทำการลบมลทินที่เริ่มขึ้นในช่วงอพยพกับพลับพลาเดิมและยังคงผ่านช่วงเวลาของวัดในกรุงเยรูซาเล็ม .
ตลอดทั้งปี บาปของอิสราเอลโบราณได้ทุกวัน ย้ายไปบูชาบาปปกติตามที่ระบุในโตราห์ในเลวีนิติบทที่ 16 ปีละครั้ง ในวันที่สิบของเดือนที่เจ็ดในปฏิทินของชาวยิว ในวันทำการลบมลทินมหาปุโรหิตของอิสราเอลถวายวัวเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปเพื่อความบาปของตัวเอง ต่อมาเขาเอาแพะสองตัว และนำเสนอให้ที่ประตูพลับพลาด้วยมุมมองที่เกี่ยวข้องกับ บริษัท บาปของผู้คนของพระเจ้า -- ประเทศของอิสราเอล แพะสองตัวถูกเลือกโดยมาก : หนึ่งเป็น " แพะ " ของพระผู้เป็นเจ้า ซึ่งถูกเสนอเป็นเลือด เสียสละและอื่น ๆเป็น " ซาเซล " แพะรับบาปถูกส่งกลับไปในถิ่นทุรกันดาร โลหิตของผู้ที่ถูกฆ่าแพะถูกที่สุดของที่สุดหลังม่านมงคลและโรยบนพระที่นั่งกรุณา ฝาหีบพันธสัญญา ต่อมาในพิธีวัน , มหาปุโรหิตสารภาพบาปของคนอิสราเอลพระเยโฮวาห์วางไว้แค่บนหัวแพะอื่น ๆโดย Azazel แพะรับบาปที่ " พาพวกเขาไป " ไม่เคยที่จะเห็นอีกครั้ง บาปของประชาชนจึง " แก้ไข " ( จ่าย ) โดย " พระเจ้าแพะ " และ " อาซาเซลแพะ " .
ในศาสนาคริสต์กระบวนการนี้ prefigures เสียสละของพระคริสต์บนไม้กางเขนซึ่งพระเจ้าได้ propitiated และบาปสามารถ expiated .พระเยซูคริสต์จะเห็นการตอบสนองทั้งหมดของพระคัมภีร์ " ประเภท " - มหาปุโรหิตที่ officiates ในพิธี ท่านแพะที่เกี่ยวข้องกับมลพิษของบาปและเป็นแพะรับบาปที่เอา " ภาระของบาป " คริสเตียนเชื่อว่า ผู้ที่เป็นเจ้าของความผิดของพวกเขาและสารภาพความผิดบาปของตน ออกกําลังกาย ศรัทธาและเชื่อใจในคนและการเสียสละของพระเยซู ได้รับการอภัยบาปของพวกเขา .
มิชชั่นคริสเตียนเข้าใจสัญลักษณ์นี้แตกต่างกัน เป็น Azazel แพะถูกผ้าเข้าใจยิวสมัยโบราณ [ 13 ] และคริสต์ของการปฏิรูป [ 14 ] เป็นตัวแทนของซาตาน มุมมองที่สอดคล้องกับหลักข้อเจ็ดวัน ' ของการระยะเวลา ( ดูรายละเอียดของอาซาเซล มุมมองนี้ )
ตั้งแต่แพะที่สองถูกส่งไปตาย[ 15 ] คำว่า " แพะรับบาป " ได้พัฒนาถึงคนที่ถูกลงโทษสำหรับบาปของผู้อื่น