Our finding that pregnant patients were more likely to make positive dietary changes if they discussed diet with their HCPs is not surprising in light of existing literature.
Previous research found that pregnant women have a heightened interest in dietary information (Szwajcer, Hiddink, Maas, Koelen,& van Woerkum, 2008).
They prefer to obtain dietary information from the Internet, books, and midwives(Szwajcer et al., 2008).
Interestingly, these resources are similar to the ones used by HCPs for content to use in dietary counseling (Mihalynuk, Knopp, Scott,& Coombs, 2004). The existence of this "common ground" may contribute to the link between HCP dietary counseling and patient dietary behavior.
For example, patients may be more apt to make positive dietary behavior changes if told to do so by an HCP they understand and perceive as knowledgeable on the topic (Baum & Dooley, 2012).
The perception of this HCP attribute emanating from the HCP relating diet information the patient uncovered in one of
their preferred sources of information.
This contention may not hold outside of the pregnancy period.
Mothers of preschoolers appear to have issues (recall failure, frustration) with dietary discussions offered by their HCP (McKee, Maher, Deen, & Blank, 2010; Woolford, Clark, Lumeng, WiUiams, & Davis, 2007).
In addition, given the plethora of dietary information available to pregnant women, they are highly likely to find information that does not correspond with what their HCP says.
This could be why only 2% of pregnant women consider their HCP the most important source of pregnancy-related dietary information (Szwajcer et al., 2008).
Determining why HCPs influence dietary habits of their pregnant patients will add clarity on this topic.
Our findings indicate that HCPs that discussed diet also discussed other healthy behaviors with their pregnant patients.
For each additional health behavior discussed, the odds of an HCP discussing diet increased by 3.6-fold. In essence, this suggests that HCPs typically help their pregnant patients with multiple behaviors simultaneously, probably depending
on the patient's need.
This may depend on the HCP because some have been shown to be more aware of the holistic aspect of health and health behaviors, and thus more likely to advise patients on other health behaviors (McNerney, Andes, & BlackweU, 2007).
Others have found that HCPs who are physicians see dietary counseling as average in terms of importance as a preventive strategy and that the main reasons HCPs (physicians) do not provide dietary counseling include lack of time, perceived lack of patient interest,as well as lack of training (Boyle et al., 2009; Cornuz,Ghali, Carlantonio, Pecoud, & Paccaud, 2000;Wynn, Trudeau, Taunton, Cowans, & Scott, 2010).
Furthermore, HCPs' personal health habits and attitude toward diet also predict their use of dietary counseling (Cornuz et al., 2000; Wynn et al, 2010).
Because women already use other sources besides their HCP for diet information and HCPs pinpoint lack of time and training as barriers to dietary counseling,some HCPs refer patients to registered dieticians (Mihalynuk et al., 2004; Szwajcer et al., 2008;Wynn et al., 2010).
Research has shown that dietary counseling by qualified dieticians is more effective than by certain HCPs (physicians) (Thompson et al.,2003).
Although some HCPs feel there are inadequate networks for dietary referrals and/or insufficient reimbursements to support this practice, it is a strategy that has been shown to be successful (Boyle,et al., 2009; Mihalynuk et al., 2004).
Although the results of this study are informative,there are limitations that should be considered when interpreting the outcomes.
The sample was drawn from a database of our university's alumni,all of whom are doctors of ostéopathie medicine
(DO).
The returned surveys were heavily populated by DOs, which could limit the generalizability of our findings.
The philosophy of osteopathy focuses on prevention and treating the whole person, which could lead to more dietary counseling efforts than what would be noted in a population void of medical training based on a different philosophy. Although we followed standard questionnaire development procedures, our line of inquiry is relatively novel.
As such, there are undoubtedly other factors associated with dietary behaviors of pregnant patients, and HCPs' propensity to provide dietary counseling that should be examined.
In conclusion, the results suggest that HCP dietary counseling is associated with pregnant women making positive dietary changes.
Promoting HCP discussions of diet with their pregnant patients will involve multicomponent programs to help HCP with barriers to and perceptions of preventive health counseling.
Additional research should determine the most efficient and effective methods for HCP to promote dietary changes.
เราค้นพบว่า ผู้ป่วยตั้งครรภ์มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงบวกอาหารถ้าจะกล่าวถึงอาหารที่ มีของ HCPs ไม่น่าแปลกใจเมื่อวรรณกรรมที่มีอยู่งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า หญิงตั้งครรภ์มีความสนใจสูงในอาหารข้อมูล (Szwajcer ฮิดดิงค์ทัวร์ Maas, Koelen และรถตู้ Woerkum, 2008)พวกเขาต้องได้รับอาหารข้อมูลจาก Internet หนังสือ และ midwives (Szwajcer et al., 2008)เป็นเรื่องน่าสนใจ ทรัพยากรเหล่านี้จะคล้ายกับที่ใช้ โดย HCPs สำหรับเนื้อหาที่ใช้ในอาหารสำหรับผู้ให้คำปรึกษา (Mihalynuk, Knopp สก็อต และ Coombs, 2004) การดำรงอยู่ของนี้ "จุดร่วม" อาจนำไปสู่การเชื่อมโยงระหว่าง HCP อาหารให้คำปรึกษาและทำอาหารผู้ป่วยตัวอย่าง ผู้ป่วยอาจจะฉลาดมากขึ้นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมบวกอาหารถ้าบอกจะตาม HCP พวกเขาเข้าใจ และสังเกตเป็นความรู้ในหัวข้อ (ในการจัดและ Dooley, 2012)แสดงการรับรู้ของ HCP นี้เกิดจาก HCP เกี่ยวกับข้อมูลอาหารหนึ่งเถในผู้ป่วยของต้องการแหล่งที่มาของข้อมูลช่วงชิงงานบนนี้อาจไม่ถือนอกระยะตั้งครรภ์มารดาของ preschoolers จะ มีปัญหา (เรียกคืนล้มเหลว แห้ว) สนทนาอาหารที่นำเสนอ โดยของ HCP (McKee มาฮิร Deen และว่าง เปล่า 2010 Woolford, Clark, Lumeng, WiUiams, & Davis, 2007)ให้ข้อมูลอาหารมากมายหญิงตั้งครรภ์ จะมีแนวโน้มสูงในการค้นหาข้อมูลที่ไม่สอดคล้องกับของ HCP กล่าว นี่อาจเป็นเหตุผลพิจารณาเพียง 2% ของหญิงตั้งครรภ์ HCP ของแหล่งที่มาสำคัญที่สุดของการตั้งครรภ์อาหารข้อมูล (Szwajcer et al., 2008)กำหนดเหตุ HCPs มีอิทธิพลต่ออุปนิสัยของผู้ป่วยที่ตั้งครรภ์จะเพิ่มความชัดเจนในหัวข้อนี้ผลการวิจัยของเราแสดงว่า HCPs ที่กล่าวถึงอาหารยังกล่าวอื่น ๆ พฤติกรรมสุขภาพกับผู้ป่วยตั้งครรภ์ของพวกเขา สำหรับแต่ละ กล่าวถึงพฤติกรรมสุขภาพเพิ่มเติมราคาของอาหารพูดถึง HCP เพิ่มขึ้น 3.6-fold ในสาระสำคัญ นี้แนะนำว่า HCPs ปกติช่วยผู้ป่วยตั้งครรภ์ของพวกเขา มีหลายลักษณะพร้อมกัน คงอยู่ในผู้ป่วยต้องการ นี้อาจขึ้นอยู่กับแบบ HCP เนื่องจากบางส่วนได้แสดงเป็น พฤติกรรมตระหนักถึงมุมมองแบบองค์รวมของสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ และดังนั้นแนวโน้มที่จะแนะนำให้ผู้ป่วยสุขภาพอื่น ๆ (McNerney อังเดส & BlackweU, 2007)คนอื่น ๆ ได้พบว่า HCPs ที่มีแพทย์ที่เห็นอาหารให้คำปรึกษาเป็นค่าเฉลี่ยในด้านความสำคัญกลยุทธ์การป้องกัน และให้เหตุผลหลัก HCPs (แพทย์) ให้อาหารให้คำปรึกษารวมถึงไม่มีเวลา ขาดการรับรู้ของผู้ป่วยสนใจ ตลอดจนขาดการฝึกอบรม (บอยล์ et al., 2009 Cornuz, Ghali, Carlantonio, Pecoud, & Paccaud, 2000วินน์ ทรู Taunton, Cowans, & สก็อต 2010)นอกจากนี้ HCPs' สุขภาพนิสัยและทัศนคติต่ออาหารยังคาดการณ์การใช้อาหารสำหรับผู้ให้คำปรึกษา (Cornuz et al., 2000 วินน์ et al, 2010)เนื่องจากผู้หญิงแล้วใช้แหล่งข้อมูลอื่นๆ นอกจากของ HCP ข้อมูลอาหารและ HCPs ระบุขาดเวลาและการฝึกอบรมเป็นอุปสรรคให้อาหารสำหรับผู้ให้คำปรึกษา HCPs บางหมายถึงผู้ป่วยลงทะเบียน dieticians (Mihalynuk et al., 2004 Szwajcer et al., 2008วินน์ et al., 2010) งานวิจัยได้แสดงอาหารสำหรับผู้ที่ให้คำปรึกษา โดย dieticians มีคุณสมบัติคือมีประสิทธิภาพมากกว่า โดยเฉพาะ HCPs (แพทย์) (ทอมป์สันและ al., 2003) แม้ว่าบาง HCPs รู้สึกมีเครือข่ายไม่เพียงพอสำหรับอาหารอ้างอิงและ/หรือชำระเงินคืนไม่เพียงพอเพื่อสนับสนุนการปฏิบัตินี้ จึงเป็นกลยุทธ์ที่จะสามารถประสบความสำเร็จ (บอยล์ et al., 2009 Mihalynuk et al., 2004)แม้ว่าผลการศึกษานี้มีข้อมูล มีข้อจำกัดที่ควรพิจารณาเมื่อการตีความผล ตัวอย่างออกจากฐานข้อมูลของศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยของเรา ทุกคนเป็นแพทย์ศาสตร์ ostéopathie(ทำ) แบบสำรวจส่งคืนถูกมากประชากร โดย DOs ซึ่งสามารถจำกัด generalizability ของผลการวิจัยของเรา ปรัชญาของ osteopathy เน้นในการป้องกันและการรักษาคนทั้งหมด ซึ่งอาจเพิ่มเติมอาหารสำหรับผู้ให้คำปรึกษาความพยายามกว่าอะไรจะสังเกตในโมฆะประชากรการฝึกทางการแพทย์ตามปรัชญาต่าง ๆ แม้ว่าเราตามกระบวนการพัฒนาแบบสอบถามมาตรฐาน สอบถามสายของเราเป็นนวนิยายที่ค่อนข้าง ดัง มีปัจจัยอื่น ๆ ที่ไม่ต้องสงสัยเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของผู้ป่วยตั้งครรภ์อาหาร และควรตรวจสิ่งของ HCPs ให้อาหารสำหรับผู้ที่ให้คำปรึกษาเบียดเบียน ผลแนะนำ HCP อาหารให้คำปรึกษาเกี่ยวข้องกับผู้หญิงตั้งครรภ์การเปลี่ยนแปลงอาหารบวก ส่งเสริมการสนทนา HCP ของอาหารกับผู้ป่วยตั้งครรภ์ของพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับโปรแกรม multicomponent ช่วย HCP ด้วยอุปสรรคและแนวป้องกันสุขภาพให้คำปรึกษา วิจัยเพิ่มเติมควรกำหนดวิธีการมีประสิทธิภาพมากที่สุด และมีประสิทธิภาพสำหรับ HCP เพื่อเปลี่ยนแปลงอาหาร
การแปล กรุณารอสักครู่..
Our finding that pregnant patients were more likely to make positive dietary changes if they discussed diet with their HCPs is not surprising in light of existing literature.
Previous research found that pregnant women have a heightened interest in dietary information (Szwajcer, Hiddink, Maas, Koelen,& van Woerkum, 2008).
They prefer to obtain dietary information from the Internet, books, and midwives(Szwajcer et al., 2008).
Interestingly, these resources are similar to the ones used by HCPs for content to use in dietary counseling (Mihalynuk, Knopp, Scott,& Coombs, 2004). The existence of this "common ground" may contribute to the link between HCP dietary counseling and patient dietary behavior.
For example, patients may be more apt to make positive dietary behavior changes if told to do so by an HCP they understand and perceive as knowledgeable on the topic (Baum & Dooley, 2012).
The perception of this HCP attribute emanating from the HCP relating diet information the patient uncovered in one of
their preferred sources of information.
This contention may not hold outside of the pregnancy period.
Mothers of preschoolers appear to have issues (recall failure, frustration) with dietary discussions offered by their HCP (McKee, Maher, Deen, & Blank, 2010; Woolford, Clark, Lumeng, WiUiams, & Davis, 2007).
In addition, given the plethora of dietary information available to pregnant women, they are highly likely to find information that does not correspond with what their HCP says.
This could be why only 2% of pregnant women consider their HCP the most important source of pregnancy-related dietary information (Szwajcer et al., 2008).
Determining why HCPs influence dietary habits of their pregnant patients will add clarity on this topic.
Our findings indicate that HCPs that discussed diet also discussed other healthy behaviors with their pregnant patients.
For each additional health behavior discussed, the odds of an HCP discussing diet increased by 3.6-fold. In essence, this suggests that HCPs typically help their pregnant patients with multiple behaviors simultaneously, probably depending
on the patient's need.
This may depend on the HCP because some have been shown to be more aware of the holistic aspect of health and health behaviors, and thus more likely to advise patients on other health behaviors (McNerney, Andes, & BlackweU, 2007).
Others have found that HCPs who are physicians see dietary counseling as average in terms of importance as a preventive strategy and that the main reasons HCPs (physicians) do not provide dietary counseling include lack of time, perceived lack of patient interest,as well as lack of training (Boyle et al., 2009; Cornuz,Ghali, Carlantonio, Pecoud, & Paccaud, 2000;Wynn, Trudeau, Taunton, Cowans, & Scott, 2010).
Furthermore, HCPs' personal health habits and attitude toward diet also predict their use of dietary counseling (Cornuz et al., 2000; Wynn et al, 2010).
Because women already use other sources besides their HCP for diet information and HCPs pinpoint lack of time and training as barriers to dietary counseling,some HCPs refer patients to registered dieticians (Mihalynuk et al., 2004; Szwajcer et al., 2008;Wynn et al., 2010).
Research has shown that dietary counseling by qualified dieticians is more effective than by certain HCPs (physicians) (Thompson et al.,2003).
Although some HCPs feel there are inadequate networks for dietary referrals and/or insufficient reimbursements to support this practice, it is a strategy that has been shown to be successful (Boyle,et al., 2009; Mihalynuk et al., 2004).
Although the results of this study are informative,there are limitations that should be considered when interpreting the outcomes.
The sample was drawn from a database of our university's alumni,all of whom are doctors of ostéopathie medicine
(DO).
The returned surveys were heavily populated by DOs, which could limit the generalizability of our findings.
The philosophy of osteopathy focuses on prevention and treating the whole person, which could lead to more dietary counseling efforts than what would be noted in a population void of medical training based on a different philosophy. Although we followed standard questionnaire development procedures, our line of inquiry is relatively novel.
As such, there are undoubtedly other factors associated with dietary behaviors of pregnant patients, and HCPs' propensity to provide dietary counseling that should be examined.
In conclusion, the results suggest that HCP dietary counseling is associated with pregnant women making positive dietary changes.
Promoting HCP discussions of diet with their pregnant patients will involve multicomponent programs to help HCP with barriers to and perceptions of preventive health counseling.
Additional research should determine the most efficient and effective methods for HCP to promote dietary changes.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เราพบว่าผู้ป่วยตั้งครรภ์มีแนวโน้มมากขึ้นเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงอาหารบวกถ้าพวกเขากล่าวถึงอาหารกับ hcps ของพวกเขาไม่น่าแปลกใจในแง่วรรณกรรมที่มีอยู่ งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า ผู้หญิงตั้งครรภ์
มีความสนใจในข้อมูลผลิตภัณฑ์ ( szwajcer การจอง koelen Maas , , , , &รถตู้ woerkum , 2008 ) .
ที่พวกเขาชอบที่จะได้รับ ข้อมูลอาหารจากอินเทอร์เน็ต หนังสือและผดุงครรภ์ ( szwajcer et al . , 2008 ) .
น่าสนใจ ทรัพยากรเหล่านี้จะคล้ายกับที่ใช้โดย hcps สำหรับเนื้อหาที่จะใช้ในการให้คำปรึกษา ( mihalynuk น็อปป์ , ใยอาหาร , สก็อต , &คูมส์ , 2004 ) การดำรงอยู่ของ " จุดร่วม " อาจนำไปสู่การเชื่อมโยงระหว่าง HCP อาหารและพฤติกรรมการบริโภคอาหาร การให้คำปรึกษาผู้ป่วย .
ตัวอย่างเช่นผู้ป่วยอาจจะฉลาดมากในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการบริโภคอาหารเป็นบวก ถ้าบอกให้ทำตาม HCP พวกเขาเข้าใจ และรับรู้ว่ามีความรู้ในหัวข้อ ( บาม&ดูลีย์ , 2012 ) .
การรับรู้ของ HCP นี้คุณลักษณะ emanating จาก HCP เกี่ยวกับอาหารข้อมูลผู้ป่วยเปิดเผยหนึ่งในแหล่งที่มาของข้อมูลที่ต้องการ
. การต่อสู้นี้อาจถือนอกระยะเวลาการตั้งครรภ์ .
มารดาของเด็กวัยอนุบาล ปรากฏมีปัญหา ( เรียกคืนความล้มเหลว แห้ว ) กับอาหารการอภิปรายเสนอโดย HCP ( แม็คกีนายดีน& , , ว่าง , 2010 ; วูลฟ ์ด คลาร์ก lumeng wiuiams & , , เดวิส , 2007 ) .
นอกจากนี้ให้มากมายเหลือเฟือของข้อมูลอาหารของหญิงตั้งครรภ์ มีโอกาสสูงเพื่อหาข้อมูลที่ไม่สอดคล้องกับสิ่งที่ HCP ของพวกเขากล่าวว่า
นี้อาจจะเป็นเหตุผลเพียง 2 % ของหญิงตั้งครรภ์ควรกำจัดแหล่งที่สำคัญที่สุดของการตั้งครรภ์ที่เกี่ยวข้องกับอาหาร รายละเอียด ( szwajcer et al . , 2008 ) .
กำหนดทำไม hcps มีอิทธิพลต่อนิสัยอาหารของผู้ป่วยตั้งครรภ์จะเพิ่มความชัดเจนในหัวข้อนี้ .
ค้นพบของเราบ่งชี้ว่า hcps ที่กล่าวถึงอาหารยังกล่าวถึงพฤติกรรมสุขภาพอื่นๆ ผู้ป่วยตั้งครรภ์
สำหรับแต่ละเพิ่มเติมพฤติกรรมสุขภาพที่กล่าวถึง อัตราเดิมพันของ HCP พูดถึงอาหารเพิ่มขึ้น โดย 3.6-fold . ในสาระสําคัญนี้ ชี้ให้เห็นว่า hcps มักจะช่วยให้ผู้ป่วยตั้งครรภ์ที่มีหลายพฤติกรรมพร้อมกัน คงขึ้นอยู่กับ
ในต้องการของคนไข้
นี้อาจขึ้นอยู่กับ HCP เพราะบางส่วนได้ถูกแสดงให้ทราบว่า ลักษณะองค์รวมของพฤติกรรมสุขภาพและสุขภาพและดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะแนะนำให้ผู้ป่วยต่อพฤติกรรมสุขภาพอื่น ๆ ( mcnerney Andes , & blackweu , 2550 ) .
คนอื่นได้พบว่า hcps ที่แพทย์เห็นคำแนะนำอาหารโดยเฉลี่ยในแง่ความสำคัญเป็นกลยุทธ์การป้องกันและ hcps หลักเหตุผล ( แพทย์ ) ไม่ได้ให้คำแนะนำอาหารรวมถึงการขาดเวลา ขาดความสนใจคนไข้รวมทั้งการขาดการฝึกอบรม ( Boyle et al . , 2009 ; cornuz ฮียะห์ กาลี carlantonio pecoud , , , , paccaud & , 2000 ; Wynn , ทรูโด Taunton , cowans & , สก็อต , 2010 ) .
นอกจากนี้ hcps ' ส่วนบุคคลสุขภาพนิสัยและทัศนคติที่มีต่ออาหารยังทำนายการใช้อาหารการให้คำปรึกษา ( cornuz et al , . , 2000 ; Wynn et al , 2010 ) .
เพราะผู้หญิงได้ใช้แหล่งข้อมูลอื่น ๆนอกจากนี้ HCP สำหรับข้อมูลอาหารและ hcps ระบุไม่มีเวลาและการให้คำแนะนำอาหารบาง hcps ผู้ป่วยดู dieticians จดทะเบียน ( mihalynuk et al . , 2004 ; szwajcer et al . , 2008 ; Wynn et al . , 2010 )
การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าอาหารการให้คำปรึกษาโดย dieticians มีคุณสมบัติที่มีประสิทธิภาพมากกว่า โดยบาง hcps ( แพทย์ ) ( Thompson et al . , 2003 )
ถึงแม้ว่าบาง hcps รู้สึกมีเครือข่ายไม่เพียงพอสำหรับการส่งต่ออาหารและ / หรือ reimbursements ไม่เพียงพอในการรองรับการปฏิบัตินี้ มันเป็นกลยุทธ์ที่ได้รับการแสดงเพื่อความสำเร็จ ( บอยล์ , et al . , 2009 ; mihalynuk et al . , 2004 ) .
แม้ว่าผลการศึกษา มีข้อมูล มีข้อที่ควรพิจารณาเมื่อการตีความผลลัพธ์
ตัวอย่างถูกดึงจากฐานข้อมูลของศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยของเรา ทั้งหมดของผู้ที่เป็นแพทย์จาก OST และ opathie ยา
( ทำ )
กลับมาสำรวจจำนวนประชากรมาก โดยดอส ซึ่งอาจ จำกัด การสรุปอ้างอิงผลการศึกษาของเรา
ปรัชญาของ osteopathy มุ่งเน้นการป้องกัน และรักษา บุคคล ทั้งหมด ซึ่งอาจนำไปสู่การให้อาหารมากขึ้นกว่าสิ่งที่จะสังเกตความพยายามในประชากรที่เป็นโมฆะของการฝึกอบรมทางการแพทย์ตามปรัชญาที่แตกต่างกัน แม้ว่าเราจะตามกระบวนการพัฒนาแบบสอบถามมาตรฐาน สายสอบสวนที่ค่อนข้างใหม่
เช่นมีผู้ต้องสงสัยอื่น ๆปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการบริโภคอาหารของผู้ป่วยตั้งครรภ์ และ hcps ' ความโน้มเอียงที่จะให้ผลิตภัณฑ์ให้คำปรึกษาว่าควรจะตรวจสอบ .
สรุป ผลแนะนำให้คำแนะนำอาหาร HCP จะเกี่ยวข้องกับสตรีตั้งครรภ์ การเปลี่ยนแปลงอาหารบวก
การอภิปรายของกำจัดอาหารกับผู้ป่วยตั้งครรภ์จะเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบด้วยโปรแกรมช่วยกำจัดอุปสรรคและการรับรู้ของการให้คำปรึกษาสุขภาพเชิงป้องกัน
การวิจัยเพิ่มเติมควรตรวจสอบที่มีประสิทธิภาพ และมีประสิทธิภาพมากที่สุดวิธีการกำจัดการเปลี่ยนแปลงอาหาร
การแปล กรุณารอสักครู่..