Chapter 183: How Long Since We Saw

Chapter 183: How Long Since We Saw That Shy Face?

Meng Hao’s expression was the same as usual. He wasn’t the least bit moved. He looked calmly at the sneering Li, and Zhou Shanyue, who stood next to him, face grim.

Chen Fan looked angry. He knew that Elder Brother Li and Zhou Shanyue were on good terms, and that neither of them liked him very much. It was only because of his flying dagger that they never did much to him.

However, having Meng Hao at his side had caused innumerable difficulties with this sinister pair.

“If you want a fight, how about you two versus me?” said Chen Fan coldly.

“As fellow Sect members, we have nothing to learn from each other,” laughed Li. “I want to see if I can pick up a move or two from this outsider. Junior Brother Chen, you aren’t really going to prevent such an exchange, will you?”

Chen Fan gave a cold snort, grabbing Meng Hao to leave. Meng Hao smiled. He found the whole situation quite amusing. However, Chen Fan seemed devoted to keeping Meng Hao safe, and he didn’t want to refuse his good will. He was just about to follow along with Chen Fan when Zhou Shanyue’s dark voice rang out.

“If you’re scared, we understand.” The surrounding Solitary Sword Sect disciples all laughed loudly. “How about this: Elder Brother Li will restrict his power to that of the mid Foundation Establishment stage. That would make things fair. We really want to see what magic you outsiders have. Junior Brother Chen, this matter has nothing to do with you. You can’t keep him hiding behind you forever.”

Solitary Sword Sect Cultivators generally stay away from outsiders. Many of them, although they didn’t want to sneer at Elder Brother Chen, were getting excited at the scene which was playing out in front of them.

Chen Fan ignored them, continuing to pull Meng Hao away. However, hearing Zhou Shanyue’s words caused Meng Hao to suddenly stop in his tracks. He turned and looked at Li and Zhou Shanyue, forcing an outraged expression to appear on his face.

“Since a battle to the death is out of the question, we need to make a wager,” he said, making his voice seem out of control.

Hearing this, the surrounding Solitary Sword Sect Cultivators burst into more laughter. Many of them had Cultivation bases lower than Meng Hao, but they were disciples of the Solitary Sword Sect, the number one Sect in the Southern Domain. It was only natural for them to feel somewhat superior.

Zhou Shanyue laughed, as did middle-aged Li.

“Excellent,” said Li. “If you stop hiding behind Junior Brother Chen and dare to fight me, then there’s no harm in making a little wager. I have a treasured sword as well as several tens of thousands of Spirit Stones!” Laughing, he slapped his bag of holding to produce an azure-colored sword. The sword aura which swirled around it wasn’t spectacular, but wasn’t ordinary either.

“Little Junior Brother, you….” said Chen Fan.

He was about to continue when Meng Hao, eyes bloodshot, interrupted him. Glaring, he said, “A handful of Spirit Stones and a sword aren’t enough for Meng Hao. Put some more onto the table, sir, and then I’ll fight you!” His loud voice rang out. The words he had spoken, and the expression on his face, were something he had long since become accustomed to using. He had faced many situations like this in the State of Zhao. Furthermore, he still had an unused golden spear in his bag of the Cosmos….

The crowd around them laughed loudly. Li looked at Meng Hao, his sneer growing larger.

“Very well,” he said. “Whatever you put up as stakes, sir, I will match in value.”

Next to him, Zhou Shanyue laughed. “No matter,” he said. “Whatever you produce, if Elder Brother Li matches it in value, then so shall I!” He glared at Chen Fan, and deep in his eyes, killing intent swirled.

Meng Hao gasped. His eyes darted around as if he wished to run away. “Are you serious?!” he said, his voice sounding forced.

“You’re in the Solitary Sword Sect, now,” said Zhou Shanyue haughtily. “Do you really think we would lie?”

Chen Fan grabbed Meng Hao’s arm and was about to say something.

Trembling, Meng Hao looked over at him and said, “Elder Brother Chen, can you please loan me your flying dagger?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 183: ระยะตั้งแต่เราเห็นที่ขี้อายหน้าเมงเฮานิพจน์ถูกเหมือนกันตามปกติ ไม่ได้เป็นการย้ายบิตน้อย เขาดูสงบ sneering Li และโจว Shanyue ที่ยืนถัดจากเขา ใบหน้าน่ากลัวผวนดูโกรธ เขารู้ว่า พี่พี่ลี่และโจว Shanyue ได้ในเงื่อนไขดี และว่า พวกเขาไม่ถูกใจเขามาก มันเป็นเพียง เพราะกริชเขาบินว่า พวกเขาไม่เคยได้กับเขามากอย่างไรก็ตาม มีเมงเฮาที่อยู่เคียงข้างเขาได้เกิดความยากลำบากนับไม่ถ้วน ด้วยคู่นี้น่ากลัว"ถ้าคุณต้องการต่อสู้ คุณสองเทียบกับฉัน" ผวนว่า จ้างงานหัวเราะ "เป็นสมาชิกนิกาย เรามีอะไรให้เรียนรู้จากกันและกัน หลี่"ฉันต้องการดูถ้าสามารถไปรับย้ายหรือสองจากบุคคลภายนอกนี้ พี่จูเนียร์ Chen คุณไม่ได้จริง ๆ จะป้องกันเช่นการแลกเปลี่ยน คุณ"ผวนให้ snort เย็น เมงเฮาจะโลภ เมงเฮายิ้ม เขาพบว่าสถานการณ์ทั้งหมดค่อนข้างน่าขบขัน อย่างไรก็ตาม ผวนดูเหมือนการรักษาความปลอดภัยของเฮาเมง และเขาไม่ต้องการปฏิเสธที่ดี เขาก็แค่ทำตามพร้อมกับผวนเมื่อโจว Shanyue เสียงเข้มรังออก"หากคุณกลัว เราเข้าใจกัน" เหล่าสาวกนิกายดาบที่โดดเดี่ยวโดยรอบทั้งหมดหัวเราะเสียงดัง "นี้: พี่น้องหลี่จะจำกัดอำนาจการจัดตั้งมูลนิธิเวทีกลาง ที่จะทำให้สิ่งที่เป็นธรรม เราอยากเห็นสิ่งวิเศษคุณบุคคลภายนอกได้ พี่ชายจูเนียร์เฉิน เรื่องนี้ไม่มีอะไรกับคุณ คุณไม่สามารถเสมอเขาซ่อนอยู่ข้างหลังคุณตลอดไป"เครื่องพรวนดินนิกายดาบโดดเดี่ยวโดยทั่วไปอยู่ห่างจากบุคคลภายนอก หลายของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาไม่ต้องไยไพที่พี่พี่เฉิน ได้รับตื่นเต้นที่ฉากที่เล่นออกด้านหน้าผวนละเว้นพวกเขา การดึงเมงเฮาไปอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม ได้ยินคำพูดของโจว Shanyue เกิดเมงเฮาก็หยุดในเพลงของเขา เขาเปิด และดูลี่และโจว Shanyue บังคับให้นิพจน์เกรี้ยวปรากฏบนใบหน้าของเขา"ตั้งแต่การรบที่ตายออกจากคำถาม เราต้องทำการเดิมพัน เขากล่าวว่า ทำให้เสียงของเขาดูเหมือนออกจากการควบคุมได้ยินนี้ ในรอบโดดเดี่ยวดาบนิกายเครื่องพรวนดินระเบิดเป็นเสียงหัวเราะมากขึ้น หลายคนมีฐานการเพาะปลูกต่ำกว่าเมงเฮา แต่พวกเขาเป็นสาวกนิกายดาบโดดเดี่ยว หมายเลขหนึ่งนิกายในโดเมนที่ภาคใต้ มันเป็นเพียงธรรมชาติสำหรับพวกเขาจะรู้สึกค่อนข้างเหนือกว่าShanyue โจวหัวเราะ เป็น Li วัยกลางคน"ยอดเยี่ยม หลี่กล่าวว่า "ถ้าคุณหยุดซ่อนอยู่เบื้องหลังพี่ชายจูเนียร์เฉิน และกล้าที่จะต่อสู้กับฉัน แล้วมีไม่อันตรายในการเดิมพันเล็กน้อย ผมมีดาบติ่เป็นหลายหมื่นหินวิญญาณ" เขาหัวเราะ ตบกระเป๋าของเขาถือดาบสี azure การผลิต ออร่าดาบซึ่งปั่นมันไม่งดงาม แต่ไม่ได้ธรรมดาอย่างใดอย่างหนึ่ง"จูเนียร์น้องชาย คุณ..." แฟนเฉินกล่าวว่ากำลังจะดำเนินการเมื่องเฮา ตา bloodshot ขัดจังหวะเขา แกลริงอินเตอร์ เขากล่าว "กำมือของหินวิญญาณและดาบไม่เพียงพอสำหรับเมงเฮา ใส่เพิ่มเติมบางอย่างลงบนโต๊ะ ที่รัก และจากนั้น ฉันจะต่อสู้คุณ" เสียงของเขาดังรังออก คำที่พระองค์ตรัส และการแสดงออกบนใบหน้าของเขา มีบางสิ่งบางอย่างที่เขามีนานตั้งแต่กลายเป็นคุ้นเคยกับการใช้ เขาได้เผชิญหน้ากับหลายสถานการณ์เช่นนี้ในรัฐ Zhao นอกจากนี้ ยังมีหอกทองไม่ได้ใช้ในกระเป๋าของเขาของจักรวาล...คนรอบข้างหัวเราะเสียงดัง หลี่ดูเมงเฮา sneer เขาเติบใหญ่"ดี เขากล่าวว่า "หากคุณวางเป็นเดิมพัน ที่รัก ฉันจะเข้ากับคถัดจากเขา โจว Shanyue หัวเราะ "ไม่ว่า เขากล่าวว่า "สิ่งที่คุณผลิต ถ้าพี่น้องหลี่ตรงกับมูลค่า แล้ว จึงจะฉัน! " เขา glared ที่ผวน และลึกในดวงตาของเขา ฆ่าเจตนาตแม่เมงเฮา gasped ตาของเขาพุ่งตัวตามสถานที่สำคัญเช่นถ้าเขาอยากจะวิ่งหนี "คุณใจร้ายแรง!" เขากล่าวว่า เสียงบังคับเสียงของเขาตอนนี้ "คุณทำดาบโดดเดี่ยวนิกาย กล่าวโจว Shanyue haughtily "คุณจริง ๆ คิดว่า เราจะโกหก"ผวนคว้าแขนเมงเฮา และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างสั่น เฮาเมงมองไปที่เขา และกล่าว ว่า, "พี่น้องเฉิน สามารถคุณกรุณายืมฉันของคุณกริชบิน? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 183: วิธียาวตั้งแต่ที่เราเห็นว่าใบหน้าขี้อายแสดงออกเม้งเฮาเป็นคนเดียวกันตามปกติ เขาก็ไม่ได้บิตอย่างน้อยย้าย เขามองอย่างใจเย็นที่เยาะเย้ยหลี่และโจว Shanyue ที่ยืนอยู่ถัดจากเขาเผชิญน่ากลัว. เฉินพัดลมมองโกรธ เขารู้ว่าพี่บราเดอร์หลี่และโจว Shanyue เป็นข้อตกลงที่ดีและพวกเขาไม่ชอบเขามาก มันเป็นเพียงเพราะกริชบินว่าพวกเขาไม่เคยทำมากกับเขา. แต่มีเม้งเฮาที่ด้านข้างของเขาได้ก่อให้เกิดความยากลำบากนับไม่ถ้วนกับคู่ที่น่ากลัวนี้. "ถ้าคุณต้องการต่อสู้วิธีการเกี่ยวกับคุณทั้งสองเมื่อเทียบกับผมได้ไหม" เฉินกล่าวว่า พัดลมเย็นชา. "ในฐานะที่เป็นสมาชิกนิกายเพื่อนเรามีอะไรที่ต้องเรียนรู้จากกันและกัน" หัวเราะลี่ "ผมอยากจะดูว่าฉันสามารถรับหรือสองย้ายจากคนนอกนี้ จูเนียร์บราเดอร์เฉินคุณจะไม่ได้จริงๆจะป้องกันไม่ให้เกิดการแลกเปลี่ยนดังกล่าวจะคุณ? " เฉินพัดลมให้ Snort เย็นโลภเม้งเฮาจะออกจาก เม้งเฮายิ้ม เขาพบว่าสถานการณ์ทั้งหมดค่อนข้างน่าขบขัน อย่างไรก็ตามเฉินแฟนดูเหมือนจะทุ่มเทให้กับการรักษาความปลอดภัยเม้ง Hao และเขาไม่ต้องการที่จะปฏิเสธความปรารถนาดีของเขา เขาเป็นเพียงเกี่ยวกับการทำตามพร้อมกับเฉินพัดลมเมื่อเสียงเข้มโจว Shanyue ของดังออกมา. "ถ้าคุณกลัวเราเข้าใจ." รอบสาวกโดดเดี่ยวดาบนิกายทั้งหมดหัวเราะเสียงดัง "วิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้: บราเดอร์พี่หลี่จะ จำกัด อำนาจของเขาเพื่อที่เวทีกลางมูลนิธิจัดตั้ง ที่จะทำให้สิ่งที่เป็นธรรม จริงๆเราต้องการที่จะเห็นสิ่งที่วิเศษที่คุณมีบุคคลภายนอก จูเนียร์บราเดอร์เฉินเรื่องนี้มีอะไรจะทำอย่างไรกับคุณ คุณไม่สามารถให้เขาซ่อนอยู่หลังคุณตลอดไป. " โดดเดี่ยวดาบนิกายพรวนดินโดยทั่วไปอยู่ห่างจากบุคคลภายนอก หลายของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการที่จะหัวเราะเยาะพี่ที่บราเดอร์เฉินได้รับความตื่นเต้นที่เกิดเหตุซึ่งเป็นที่เล่นออกมาในด้านหน้าของพวกเขา. เฉินแฟนไม่สนใจพวกเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อดึงเม้งเฮาออกไป แต่เมื่อได้ยินคำพูดโจว Shanyue ทำให้เกิดเม้งเฮาจะหยุดกึกในเพลงของเขา เขาหันไปและมองไปที่หลี่และโจว Shanyue บังคับสีหน้าโกรธให้ปรากฏบนใบหน้าของเขา. "นับตั้งแต่การต่อสู้ไปสู่ความตายจะออกจากคำถามที่เราต้องทำให้เดิมพัน" เขากล่าวทำให้เสียงของเขาดูเหมือนจะออกจาก การควบคุม. ได้ยินอย่างนี้แล้วรอบพรวนโดดเดี่ยวดาบนิกายระเบิดเสียงหัวเราะออกมามากขึ้น หลายของพวกเขามีฐานการเพาะปลูกต่ำกว่าเม้งเฮา แต่พวกเขาก็สาวกของโดดเดี่ยวดาบนิกายจำนวนหนึ่งนิกายในโดเมนภาคใต้ มันเป็นเพียงธรรมชาติสำหรับพวกเขาที่จะรู้สึกค่อนข้างเหนือกว่า. โจว Shanyue หัวเราะเช่นเดียวกับวัยกลางคนหลี่. "ดีเลิศ" หลี่กล่าวว่า "ถ้าคุณหยุดซ่อนอยู่หลังจูเนียร์บราเดอร์ Chen และกล้าที่จะต่อสู้กับฉันแล้วมีอันตรายในการเดิมพันเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่มี ฉันมีดาบที่รักเช่นเดียวกับหลายนับหมื่นของพระวิญญาณหิน! "หัวเราะเขาตบกระเป๋าของเขาในการถือครองการผลิตดาบสีฟ้าสี กลิ่นอายดาบที่หมุนวนไปรอบ ๆ มันก็ไม่ได้น่าตื่นเต้น แต่ก็ไม่ธรรมดาอย่างใดอย่างหนึ่ง. "น้องชายคนเล็กจูเนียร์คุณ ... ." เฉินกล่าวว่าพัดลม. เขาเป็นเรื่องเกี่ยวกับการดำเนินการต่อเมื่อเม้งเฮาดวงตาแดงก่ำขัดจังหวะเขา จ้องมองเขากล่าวว่า "กำมือของพระวิญญาณหินและดาบที่มีไม่เพียงพอสำหรับเม้งเฮา ใส่มากขึ้นบางลงบนโต๊ะครับแล้วผมจะต่อสู้กับคุณ! "เสียงดังของเขาดังออกมา คำพูดที่เขาได้พูดและการแสดงออกบนใบหน้าของเขาได้สิ่งที่เขาได้กลายเป็นความยาวตั้งแต่คุ้นเคยกับการใช้ เขาได้เผชิญหน้ากับหลาย ๆ สถานการณ์เช่นนี้ในรัฐ Zhao นอกจากนี้เขายังมีหอกทองไม่ได้ใช้ในกระเป๋าของเขาของคอสมอส ... . ฝูงชนรอบตัวพวกเขาหัวเราะเสียงดัง หลี่เม้งมองที่เฮาเยาะเย้ยของเขามีขนาดใหญ่ขึ้น. "ดีมาก" เขากล่าว "สิ่งที่คุณวางเป็นเดิมพันครับผมจะตรงกับค่า." ถัดไปเขาโจว Shanyue หัวเราะ "ไม่ว่า" เขากล่าว "สิ่งที่คุณผลิตถ้าพี่บราเดอร์หลี่ตรงกับมันในมูลค่าแล้วฉันใดฉัน!" เขาจ้องหน้าเฉินพัดลมและลึกลงไปในดวงตาของเขาเจตนาฆ่าหมุนวน. เม้งเฮาอ้าปากค้าง ดวงตาของเขาพุ่งไปรอบ ๆ ราวกับว่าเขาอยากจะวิ่งหนีไป "คุณร้ายแรง ?!" เขากล่าวว่าเสียงของเขาทำให้เกิดเสียงบังคับ. "คุณอยู่ในโดดเดี่ยวดาบนิกายตอนนี้" โจวกล่าวว่า Shanyue เต๊ะ "จริงๆคุณคิดว่าเราจะโกหก?" เฉินแฟนคว้าแขนเม้ง Hao และเป็นเรื่องที่จะพูดอะไรบางอย่าง. สั่นเม้งเฮามองไปที่เขาและกล่าวว่า "พี่บราเดอร์เฉินคุณสามารถโปรดยืมฉันกริชบินของคุณ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 183 : นานแค่ไหนแล้วที่เราเห็นหน้าอายแบบนั้นสีหน้าของเมิ่งเฮ่าได้เหมือนปกติ เขาไม่ได้แม้แต่น้อยย้าย เขาดูเยือกเย็นที่กำลังยิ้มเยาะ Li และโจว Shanyue ที่ยืนอยู่ข้างๆเขา ใบหน้าที่น่ากลัวเฉิน แฟนดูโกรธ เขารู้ว่าพี่หลี่และโจว Shanyue เป็นทีมที่ดี และพวกเขาไม่ได้ชอบเขามาก มันเป็นเพียงเพราะเขามีดบินที่พวกเขาไม่เคยทำ มาก เขาอย่างไรก็ตาม มี เมิ่งฮ่าวที่ด้านข้างของเขาได้เกิดปัญหามากมายกับคู่ที่น่ากลัวนี้" ถ้าคุณต้องการจะสู้ แล้วคุณกับผม " เฉิน แฟนพูดอย่างเย็นชา" ในฐานะสมาชิกพรรคเพื่อน เราไม่มีอะไรที่จะเรียนรู้จากแต่ละอื่น ๆ " หัวเราะลี้ " ฉันต้องการจะดูว่าฉันสามารถรับย้ายหรือสองจากคนนอกนี้ รุ่นน้องพี่เฉิน , คุณไม่ได้จริงๆต้องป้องกันการแลกเปลี่ยนดังกล่าว คุณจะ "ซีรีสให้สูดเย็นจับเมงเฮาไป เมิ่งเฮ่ายิ้ม เขาเจอสถานการณ์ทั้งหมดที่น่าขบขัน อย่างไรก็ตาม เฉิน แฟนดูทุ่มเทเพื่อรักษา เมิ่งฮ่าวปลอดภัย และเขาไม่อยากปฏิเสธจะดีของเขา เขาก็แค่ทำตามพร้อมกับซีรีสเมื่อเสียงเข้มของโจว Shanyue ดังออกมา" ถ้าเธอกลัว เราเข้าใจ " รอบเดี่ยวดาบนิกายสาวกทั้งหมดหัวเราะเสียงดัง " เอาอย่างนี้พี่หลี่จะ จำกัด อำนาจของการจัดตั้งมูลนิธิ กลางเวที ที่จะทำสิ่งที่ยุติธรรม เราต้องการที่จะเห็นสิ่งที่วิเศษคุณคนนอกได้ จูเนียร์ น้องชายของเฉิน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณไม่สามารถทำให้เขาหลบอยู่ข้างหลังคุณตลอดไป "ดาบเดี่ยวนิกายเกษตรกรโดยทั่วไปอยู่ห่างจากบุคคลภายนอก หลายของพวกเขา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยากหัวเราะเยาะพี่เฉิน ตื่นเต้นในฉากที่ถูกเล่นออกมาในด้านหน้าของพวกเขาเฉิน แฟนไม่สนใจพวกเขาอย่างต่อเนื่องเพื่อดึง เมิ่งฮ่าวไป อย่างไรก็ตาม ได้ยินคำพูดจากโจว Shanyue เมงเฮาก็หยุดในเพลงของเขา เขาหันมองหลี่และโจว Shanyue บังคับให้โกรธแค้นแสดงออกให้ปรากฏบนใบหน้าของเขา" เนื่องจากการต่อสู้กับความตายได้ เราต้องทำให้มาก " เขากล่าว ทำให้เสียงของเขาดูเหมือนจะออกจากการควบคุมได้ยินนี้ , รอบดาบโดดเดี่ยวพรรคเกษตรกรระเบิดเสียงหัวเราะออกมามากขึ้น หลายของพวกเขาได้ปลูกฐานที่ต่ำกว่าเมิ่งฮ่าว แต่พวกสาวกของลัทธิดาบเดี่ยว จำนวนนิกายหนึ่งในอาณาจักรใต้ มันเป็นเพียงธรรมชาติที่พวกเขารู้สึกค่อนข้างเหนือกว่าโจวชานเยว่หัวเราะตามอย่างวัยกลางคนลี้" เยี่ยม " หลี่กล่าวว่า . " ถ้าคุณหยุดหลบอยู่หลังลูกน้องพี่เฉิน และกล้าที่จะสู้กับข้า ก็ไม่มีอันตรายในการเดิมพันเล็ก ๆน้อย ๆ ผมเน้นดาบเป็นหลายสิบหลายพันหินวิญญาณ ! " หัวเราะ เขาตบหน้าของเขากระเป๋าถือที่ผลิตเป็นสีฟ้าสีกระบี่ ดาบออร่าที่ swirled รอบมันไม่ตื่นเต้น แต่ไม่ใช่ธรรมดาเหมือนกัน" พี่จูเนียร์ๆ คุณ . . . . . . . " เฉินกล่าวว่าแฟนเขาจะยังคงเมื่อเมิ่งเฮ่า ดวงตาแดงก่ำ , ขัดจังหวะเขา การจ้อง , เขากล่าวว่า , " หยิบหินวิญญาณ และดาบ ไม่เพียงพอสำหรับ เมิ่งฮ่าว ใส่เพิ่มเติมลงบนโต๊ะครับ แล้วผมจะสู้กับคุณ " เสียงดังของเขาดังออกมา คำพูดที่เขาได้พูดและการแสดงออกบนใบหน้าของเขาเป็นสิ่งที่เขามีความยาวตั้งแต่กลายเป็นที่คุ้นเคยกับการใช้ เขาต้องเผชิญกับหลาย ๆสถานการณ์แบบนี้ในรัฐจ้าว นอกจากนี้ เขายังได้ใช้หอกสีทองในถุงของจักรวาล . . . . . . .ผู้คนรอบ ๆพวกเขาก็หัวเราะเสียงดัง หลี่มองเมิงเฮา , คำพูดถากถางของเขาเติบโตใหญ่ขึ้น" ดี " เขากล่าว " ไม่ว่าคุณจะวางเป็นเดิมพันครับ ผมจะได้ค่า ราคา " .ข้างๆเขา โจวชานเยว่หัวเราะ " ไม่มี " เขากล่าว " อะไรก็ตามที่คุณผลิต ถ้าพี่หลี่ ตรงกับค่า แล้วจะให้ฉัน ! " เขาจ้องมองซีรีส และลึกเข้าไปในดวงตาของเขา เจตนาฆ่า swirled .เมิ่งเฮ่าอ้าปากค้าง . ดวงตาของเขาเคลื่อนไหวรอบเช่นถ้าเขาต้องการหนี " พูดจริงเหรอ ? ! ! ! " เขาพูด เสียงของเขาฟังดูบังคับ" เธออยู่ในสำนักดาบเดี่ยว , " กล่าวว่าโจว Shanyue ยโส . " คุณคิดว่าเราโกหก "ซีรีสคว้าเหม็ง เฮาแขนและกำลังจะพูดอะไรซักอย่างสั่น เมิ่งฮ่าวมองที่เขาและกล่าวว่า " พี่เชน คุณสามารถโปรดให้ฉันยืมมีดบินของคุณ "