More recently, organizational resea

More recently, organizational researchers have begun to view employee voice in a
more positive way as a form of extra-role behavior such that it has the potential to
“contribute to organizational effectiveness in ways that shape the organizational, social,
and psychological context that serves as the catalyst for task activities and processes”
(Borman & Motowidlo, 1997, p. 100). Employee voice as an informal process is
accompanied by speaking up and may involve “championing ideas, providing
15
constructive feedback, engagement with management in meaningful ways, taking charge,
issue selling, and making constructive suggestions-all of which result in having an
authentic say about organizational practices” (Kassing, 2011, p. 44). From this
perspective, voice is defined as “promotive behavior that emphasizes expression of
constructive challenge intended to improve rather than merely criticize” (Van Dyne &
LePine, 1998, p. 109). Based on this conceptualization, Van Dyne and LePine also
developed a measurement scale and validated voice behavior empirically. Numerous
subsequent studies adopting this perspective have examined the role of voice in the
organization in recent years. In the following section, employee voice as a type of extrarole
behavior is discussed along with the main theories and research on employee voice

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเร็ว ๆ นี้ นักวิจัยองค์กรได้เริ่มดูเสียงพนักงานในการทางบวกมากขึ้นเป็นแบบของพฤติกรรมเสริมบทบาทให้มีศักยภาพในการ"นำไปสู่ประสิทธิผลองค์การที่รูปสังคม องค์กรและบริบททางจิตวิทยาที่เป็น catalyst ในงานกิจกรรมและกระบวนการ"(Borman & Motowidlo, 1997, p. 100) เสียงพนักงานเป็นกระบวนการอย่างเป็นพร้อมกับพูดขึ้น และอาจเกี่ยวข้องกับ "championing ความคิด การให้ 15ความคิดเห็นสร้างสรรค์ มีสปอตไลท์ ค่าธรรมเนียม การจัดการออกขาย และการสร้างสรรค์คำแนะนำทั้งหมดผลที่มีการพูดจริงเกี่ยวกับการปฏิบัติงาน" (Kassing, 2011, p. 44) จากนี้มุมมอง เสียงถูกกำหนดเป็น "promotive พฤติกรรมที่เน้นของความท้าทายสร้างสรรค์วัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุง แทนที่เพียงวิพากษ์วิจารณ์" (Van ดายน์และเลไพน์ 1998, p. 109) ตามนี้ conceptualization แวนดายน์และเลไพน์ยังพัฒนาวัดสเกลและเสียงตรวจพฤติกรรม empirically อีกมากมายศึกษาต่อมาที่ใช้มุมมองนี้ได้ตรวจสอบบทบาทของเสียงองค์กรในปีที่ผ่านมา ในส่วนต่อไปนี้ พนักงานเสียงเป็นชนิดของ extraroleลักษณะการทำงานจะกล่าวถึงหลักทฤษฎีและงานวิจัยบนเสียงพนักงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเร็ว ๆ นี้นักวิจัยขององค์กรได้เริ่มที่จะดูเสียงของพนักงานใน
ทางบวกมากขึ้นเป็นรูปแบบของพฤติกรรมบทบาทพิเศษดังกล่าวว่ามีศักยภาพที่จะ
"นำไปสู่ประสิทธิภาพขององค์กรในรูปแบบที่รูปร่างขององค์กรทางสังคม
บริบทและจิตใจที่ให้บริการ เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับกิจกรรมงานและกระบวนการ "
(บอร์แมนและ Motowidlo, 1997, น. 100) เสียงของพนักงานเป็นกระบวนการทางการจะ
มาพร้อมกับพูดขึ้นและอาจเกี่ยวข้องกับ "การต่อสู้เพื่อความคิดให้
15
ความคิดเห็นที่สร้างสรรค์มีส่วนร่วมกับการจัดการในรูปแบบที่มีความหมายการเสียค่าใช้จ่าย
ในการขายออกและการทำข้อเสนอแนะทั้งหมดที่สร้างสรรค์ซึ่งส่งผลให้มี
การพูดแท้ เกี่ยวกับการปฏิบัติขององค์กร "(Kassing 2011, น. 44) จากนี้
มุมมองของเสียงถูกกำหนดให้เป็น "พฤติกรรมที่เน้นการส่งเสริมการแสดงออกของ
ความท้าทายที่สร้างสรรค์วัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงมากกว่าเพียงวิพากษ์วิจารณ์ "(Van Dyne และ
Lepine, 1998, น. 109) ขึ้นอยู่กับแนวความคิดนี้ Van Dyne Lepine และยัง
ได้รับการพัฒนาระดับการวัดและการตรวจสอบพฤติกรรมเสียงสังเกตุ หลาย
การศึกษาต่อการใช้มุมมองนี้ได้ตรวจสอบบทบาทของเสียงใน
องค์กรในปีที่ผ่านมา ในส่วนต่อไปเสียงของพนักงานเป็นชนิดของ extrarole
พฤติกรรมจะกล่าวถึงพร้อมกับหลักทฤษฎีและงานวิจัยเกี่ยวกับเสียงของพนักงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเร็วๆ นี้ นักวิจัยขององค์กรเริ่มมี เสียงพนักงานดูใน
บวกมากขึ้น ตามรูปแบบของพฤติกรรมบทบาทพิเศษเช่นว่านั้นมีศักยภาพที่จะ
" ส่งผลให้ประสิทธิผลองค์การในวิธีที่รูปร่างขององค์กร สังคม และจิตวิทยาบริบท
ที่ทําหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับงานและกิจกรรมกระบวนการ "
( บอร์แมน& motowidlo , 2540 , หน้า 100 )พนักงานเสียงเป็นกระบวนการทางการคือ
มาพร้อมกับ โดยการพูดขึ้น และอาจเกี่ยวข้องกับ " การต่อสู้ความคิดให้

15 ความคิดเห็นสร้างสรรค์ หมั้นกับการจัดการในรูปแบบที่มีความหมายสละค่าใช้จ่าย
ออกขาย และทำข้อเสนอแนะที่สร้างสรรค์ ซึ่งทั้งหมดส่งผลให้มี
แท้พูดเกี่ยวกับองค์การปฏิบัติ " ( kassing 2011 , หน้า 44 ) จากมุมมองนี้
,เสียงที่กำหนดไว้เป็น " พฤติกรรมที่เน้นการแสดงออกของ
สร้างสรรค์ท้าทายวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงมากกว่าแค่วิจารณ์ " ( แวน ไดน์ &
lepine , 2541 , หน้า 109 ) ตามแนวความคิดนี้ แวน ไดน์ และ lepine ยัง
พัฒนาวัดและตรวจสอบพฤติกรรมการใช้สเกลเสียง . มากมาย
ตามมาศึกษาการใช้มุมมองนี้มีการตรวจสอบบทบาทของเสียงใน
องค์กรในปีที่ผ่านมา ในส่วนต่อไปนี้พนักงานเสียงตามประเภทของพฤติกรรม extrarole
กล่าวถึงตามหลักทฤษฎีและงานวิจัยเกี่ยวกับ
เสียงของพนักงาน