Neoclassical or economic approachIn

Neoclassical or economic approach

In the late 1960s the economist Gary Becker questioned positivist approaches to crime, arguing that: "[a] useful theory of criminal behavior can dispense with special theories of anomie, psychological inadequacies, or inheritance of special traits, and simply extend the economist's usual analysis of choice" (repr. 1974, p. 2). Characterizing his approach as an effort of "resurrection, modernization, and . . . improvement" (p. 45) of the rational approach of Beccaria and Bentham, Becker argued that criminals were not biologically, psychologically, or sociologically different from noncriminals; and that the decision to offend did not originate in a unique set of motives but was influenced by the same factors that motivate all purposive behaviors. Becker and others developed these ideas in what is now called the neoclassical or economic approach to crime. According to this perspective, people choose criminal over noncriminal alternatives in the same way that they choose particular strategies when they act as consumers in the marketplace. This theoretical explanation (Becker, 1976) is based on the following assumptions:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีนีโอคลาสสิ หรือเศรษฐกิจในช่วงปลายทศวรรษ 1960 นักเศรษฐศาสตร์ Gary Becker สอบสวน positivist แนวอาชญากรรม โต้เถียงที่: "[a] ทฤษฎีประโยชน์ของพฤติกรรมสามารถจ่ายกับพิเศษทฤษฎี anomie กรณีทางจิต หรือถ่ายทอดลักษณะพิเศษ และเพียงแค่ขยายการวิเคราะห์ปกติของนักเศรษฐศาสตร์ของทางเลือก" (repr. 1974, p. 2) ได้ ลักษณะวิธีการของเขาเป็นความพยายามของ "ฟื้นคืนชีพ ความทันสมัย และ...ปรับปรุง" (หนา 45) วิธีการเชือด Beccaria และเบนแธม Becker โต้เถียงว่า อาชญากรไม่ได้ทำนาย จิต ใจ หรือแตกต่างจาก noncriminals; sociologically และที่ตัดสินใจเชือดไม่ได้มาในเฉพาะของโบสถ์ แต่ได้รับอิทธิพลจากปัจจัยเดียวที่จูงใจพฤติกรรม purposive ทั้งหมด Becker และอื่น ๆ พัฒนาแนวคิดเหล่านี้ซึ่งตอนนี้เรียกว่าวิธีนีโอคลาสสิ หรือเศรษฐกิจให้อาชญากรรม ตามมุมมองนี้ ผู้เลือกอาญามากกว่าทางเลือก noncriminal แบบเดียวกับที่พวกเขาเลือกกลยุทธ์เฉพาะเมื่อพวกเขาทำหน้าที่เป็นผู้บริโภคในตลาด คำอธิบายทฤษฎีนี้ (Becker, 1976) เป็นไปตามสมมติฐานต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีนีโอคลาสสิหรือทางเศรษฐกิจในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 นักเศรษฐศาสตร์ Gary Becker ถามวิธี positivist กับอาชญากรรมเถียงว่า: "[A] ทฤษฎีประโยชน์ของพฤติกรรมทางอาญาสามารถจัดการกับทฤษฎีพิเศษของภาวะผิดปกติ, ความบกพร่องทางด้านจิตใจหรือถ่ายทอดลักษณะพิเศษและเพียงขยาย การวิเคราะห์เศรษฐศาสตร์ปกติของทางเลือก "(Repr. 1974 พี. 2) (p. 45) ลักษณะวิธีการของเขาเป็นความพยายามของ "... คืนชีพทันสมัยและการปรับปรุง" ของวิธีการที่มีเหตุผลของ Beccaria และแทมเบกเกอร์ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าอาชญากรไม่ได้ทางชีวภาพจิตใจหรือวิเศษแตกต่างจาก noncriminals; และว่าการตัดสินใจที่จะรุกรานไม่ได้มาในชุดที่เป็นเอกลักษณ์ของแรงจูงใจ แต่ได้รับอิทธิพลจากปัจจัยเดียวกันที่กระตุ้นพฤติกรรมเจาะจงทั้งหมด เบกเกอร์และอื่น ๆ พัฒนาความคิดเหล่านี้ในสิ่งที่เรียกว่าตอนนี้วิธีการที่นีโอคลาสสิเศรษฐกิจหรืออาชญากรรม ตามที่มุมมองนี้คนเลือกทางอาญามากกว่าทางเลือก noncriminal ในลักษณะเดียวกับที่พวกเขาเลือกกลยุทธ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาทำหน้าที่เป็นผู้บริโภคในตลาด คำอธิบายนี้ทางทฤษฎี (Becker, 1976) ตั้งอยู่บนสมมติฐานต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการเขียน หรือเศรษฐกิจในปลายทศวรรษที่ 1960 นักเศรษฐศาสตร์แกรี่ เบคเกอร์ถามวิธี positivist อาชญากรรมเถียงว่า : " [ ] ทฤษฎีประโยชน์ของพฤติกรรมทางอาญาสามารถจ่ายยาด้วยทฤษฎีทางจิตวิทยามากกว่าพิเศษ ข้อบกพร่อง หรือมรดกของลักษณะพิเศษ และก็ขยายการวิเคราะห์ปกติของนักเศรษฐศาสตร์ของทางเลือก " ( repr . 2517 , หน้า 2 ) แสดงวิธีการของเขาเป็นความพยายามของ " คืนชีพ ความทันสมัย และ . . . . . . . การปรับปรุงที่ " ( หน้า 45 ) ของวิธีการและเหตุผลของ ร ์เบ็คคาเรีย Bentham , Becker แย้งว่าอาชญากรไม่ได้ทางชีวภาพ ในทางจิตวิทยา หรือ sociologically แตกต่างจาก noncriminals และการตัดสินใจ ขัดใจ ไม่ได้อยู่ในชุดเฉพาะของเผ่า แต่ได้รับอิทธิพลจากปัจจัยเดียวกับที่กระตุ้นพฤติกรรมเฉพาะทั้งหมด เบคเกอร์ และอื่น ๆที่พัฒนาความคิดเหล่านี้ในสิ่งที่เรียกว่าตอนนี้วิธีการต่างๆ หรือ เศรษฐกิจ อาชญากรรม ตามมุมมองนี้คนเลือกทางอาญาเหนือ noncriminal ทางเลือกในลักษณะเดียวกับที่พวกเขาเลือกกลยุทธ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเป็นผู้บริโภคในตลาด คำอธิบายเชิงทฤษฎีนี้ ( Becker , 1976 ) จะขึ้นอยู่กับสมมติฐานดังต่อไปนี้