The Ashtray that Wang Tianfeng spok

The Ashtray that Wang Tianfeng spoke of is Guiwan, a lecturer in the University of Paris*. In Paris, she met Ming Cheng, who was studying there, and successfully converted him to join her. In October 1934, Ah-Cheng officially joined the CCP. His nickname, Jade Porcelain .

Tonight is the night where Jade Porcelain and Ashtray meet up.

Because their team had a traitor, they were ordered quick evacuations for all members by the organization. Ah-Cheng is the last to receive the orders to evacuate. Little did he know that someone would leave with him tonight.

A hour before midnight. The wind chilled the bones. Snowflakes floated in the sky, cold to the touch. Ming Lou and Wang Tianfeng have visited no less than eight flower shops. Ming Lou know that whenever there’s a CCP meeting spot, there’ll be a place for food and lodgings, so he purposefully took Wang Tianfeng on a detour, going to small flower shops.

Wang Tianfeng is a hound. He began to say, “Something’s not right.”

“What?” Ming Lou asked.

“I fell like there’s a pair of eyes behind me, like …”

“Kou Rong’s men?”

Wang Tianfeng nodded.

Kou Rong, Harbin police assistant director, has been following the lead of this CCP location. Hearing this from Wang Tianfeng, Ming Lou’s heart sunk a bit. If it’s really Kou Rong who’s come to kill, things are bad.

“Let’s split up.” Wang Tianfeng suddenly requested.

That’s what Ming Lou had wanted as well, but it coming from Wang Tianfeng is safer.

“Alright,” Ming Lou agreed.

“Be alert.”

“You, too.”

After the two left, Ming Lou walked around, took a few turns, and then walked to a pink two-floored flower shop after making sure no one was following him.

Ming Lou was just about to observe and check the place out when he saw a much too familiar silhouette. A handsome and dashing man walked in the flower shop. This silhouette caused Ming Lou to be filled with shock, surprise, and an uncontrollable sense of nervousness.

It can’t be true! Could he have ever thought this docile, quiet, scholarly child back at home would step into the bloody gyre of espionage? Certainly it can’t be true. Ming Lou looked around. The surroundings were too quiet, so quiet that it’s suffocating.

Something’s about to happen! Ming Lou’s heart sunk. Suddenly, he thought of his identity as a double-agent, perhaps he can use the identity as a member of the Blue Shirts to save his true comrade, to save his family.

Without another thought, Ming Lou walked into the back alley of the flower shop. As he reached the bottom of the staircase, a forceful blow came to his face. Ming Lou unconsciously turned to the left and avoided the fist. As he did, he saw Ah-Cheng attacking him. Ming Lou pulled on his gun box and took out his gun. Ah-Cheng came from above him and tried to grab the gun. Ah-Cheng’s cold face made Ming Lou shocked. They stared into each other’s eyes for a moment, then attacked each other.

Ah-Cheng was light as a feather.

Ming Lou was solid as a rock.

The two were neck-to-neck. Ming Lou attacked and made Ah-Cheng defend himself. As he did, Ming Long’s gun pointed at Ah-Cheng. At the same time, a black pistol was aimed at Ming Lou.

With a head of black tresses and a robe of silk, Guiwan pointed her gun at Ming Lou. The three became a triangle.

“It’s you?” Guiwan said with surprise.

“It really is you.” Ming Lou was not as surprised.

Guiwan took a clear look at Ming Lou and retracted the gun.

“Aren’t you in Harbin?” Ming Lou asked.

“We wanted to open a new line of communication. This station reports directly to Central Intelligence.” Guiwan said. “His name is Ming Cheng, he’s under me.” She meant for Ming Lou to put the gun down.

Ming Lou stared Ah-Cheng down. Ah-Cheng realized in an instant Ming Lou’s true identity and was suddenly apprehensive and scared. Ah-Cheng didn’t know that Ming Lou was an agent for the Blue Shirts, nor did he know he was a CCP agent. He had anticipated Ming Lou’s strong reaction once Ming Lou knew he had involved himself in politics, but never did he think it would be as strong as the meeting tonight.

Ming Lou retracted his gun and threw it at Ah-Cheng. Ah-Cheng caught the gun.

Ming Lou walked upstairs, Ah-Cheng followed. “Kneel here!” Ming Lou stopped, turned, and hurled the cold words at him.

Ah-Cheng knelled fearfully.

Guiwan looked at the the two, lit a cigarette, and poured a cup of rose tea for Ming Lou. “You know each other?” Guiwan asked.

“Don’t pretend. You took him under you without knowing who he is?” MIng Lou sat and drank the tea.

“We met a year ago at a book club in the University of Paris.”

“A year ago?!” Ming Lou smashed the teacup and stood up immediately to look for something around the room.

“What are you looking for?”

“Do you have a stick?”

“No.” Guiwan answered.

Ming Lou saw an umbrella in a flower vase, he picked up the umbrella and walked toward Ah-Cheng. Guiwan blocked him.

“Put it down.” Guiwan yelled.

“Move away.” Ming Lou’s voice was steady but fierce.

“He works for me,” Guiwan said,” I have a right to protect him.”

“He’s my brother.” Ming Lou said coldly as he pushed Guiwan away. Because he pushed too hard and Guiwan was wearing heels, she made clanking sounds as she fell backwards.

Ming Lou took the umbrella and began hitting Ah-Cheng without mercy. This time, Ah-Cheng was too scared to avoid, but instead faced Ming Lou’s wrath head-on. Guiwan walked over and stopped the umbrella with force, “That’s enough. Stop hitting him. He has to leave tomorrow, he has an important mission.”

“What mission?”

“The Jade Porcelain has to send Number 43 to Moscow.”

“Get somebody else to do it.” Ming Lou refused.

“It can’t be done.”

“It has to be done.” Ming Lou pulled back the umbrella. Guiwan pulled harder and took the umbrella in her hand.

Guiwan enunciated clearly. “Listen, Number 43 is Jade Porcelain. He’s sending himself off, understood?”

“A******s.” Ming Lou cursed and let go.

“We had a traitor in our team, so we let out a false thread.” Guiwan said,” We made the enemy think there are two people leaving. But really, because of the betrayal, we’re sending Jade Porcelain to Moscow to study and temporarily disbanding this station.”

“How is he leaving?” Ming Lou asked.

“Tomorrow morning, he’s leaving from the North Station to Berlin. There someone will meet him, and then he’ll go to Moscow.”

“He’s going so soon?” Ming Lou looked at Ah-Cheng. Ah-Cheng’s head was down, for he was afraid to look Ming Lou in the eye.

“Yes, on the Trans-Siberian Railway*. He’ll stop in Berlin and get his visa into the Soviet Union there.”

“Can he do it?” Ming Lou couldn’t believe it..

“This isn’t his first time on such a mission.”

Guiwan’s words made Ming Lou suddenly understand. He realized that Ah-Cheng has done a lot without him knowing. He asked, “How many people has he sent away?”

“Three this year so far. This time he’s sending himself off, so he’s the fourth.”

Ming Lou’s heart sunk like it was hit by a rock. He muttered, “The fourth!”

He stood up, “Your team had a traitor. The secret police in Harbin has already begun hunting. This place could already be watched. How can you leave?”

“I know!” Guiwan is especially calm.

“You know?”

“Yes, but I have to stay here. My husband is the head of this communications station. He’ll come and meet me at two o’clock today. Of course, it could be a trap. My missions today are first to make sure Ah-Cheng evacuates safely, and then to wait for my husband.”

“The moment Ah-Cheng walked in this place was his death sentence.” Ming Lou said.

“Since you were able to find us, you can save him.” Guiwan said.

“And you?” Ming Lou asked.

“As for me, if my husband didn’t get captured, we can escape from here tonight. If my husband has died or betrayed us, I’ll be captured or killed by two today.” Guiwan said. “You know I’m scared of death.”

“Let’s retreat together.” Ming Lou decided.

“No, I have to wait for my husband,” Guiwan rejected him.

“Even if it’s a trap?”

“What’s coming is coming. Help me send Jade Porcelain off safely.” Guiwan’s breathing is a bit irregular by now.

“You’ve decided?” Ming Lou asked again.

“Yes.” Guiwan is confident. She looked at Ah-Cheng, then told Ming Lou, “Don’t blame him.”

“I’ve never blamed him.” Ming Lou looked at Ah-Cheng, too.

“Don’t blame me, neither.” Guiwan sighed.

As Ming Lou walked closer to Ah-Cheng, Ah-Cheng raised his head to look at him. Ming Lou grabbed him. “You remember. Even if you died tonight, don’t yell.”

Ah-Cheng nodded.

“Don’t blame me!” Ming Lou’s voice was somber.

Ah-Cheng suddenly felt his heart ache. The line between life and death is so thin yet so clear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขี่ยที่ว่าพูดถึงเทียนเฟิ่งวัง Guiwan วิทยากรในมหาวิทยาลัยของปารีส * ในปารีส เธอพบหมิงเฉิง ผู้เรียนมี และสำเร็จแปลงเขาร่วมกับเธอ ในเดือน 1934 ตุลาคม Ah เฉิงเข้าร่วม CCP ทาง เขาชื่อเล่น หยกเครื่องเคลือบดินเผาคืนนี้เป็นคืนที่สวยงามเจดและเขี่ยพบปะเนื่องจากทีมของพวกเขาได้เป็นคนทรยศ ก็ที่สั่ง evacuations ด่วนสำหรับสมาชิกทั้งหมด โดยองค์กร อา เฉิงเป็นสุดท้ายที่ได้รับใบสั่งต้องอพยพ น้อยเขารู้ว่า คนจะทำให้กับเขาคืนนี้ชั่วโมงก่อนเที่ยงคืน ลมแช่กระดูก เกล็ดหิมะลอยฟ้า เย็นจะสัมผัส หมิงลูและเทียนเฟิ่งวังได้เยี่ยมชมร้านดอกไม้ไม่น้อยกว่าแปด หมิงลูรู้เมื่อใดก็ ตามที่มีการประชุม CCP จุด จะมีสถานที่สำหรับอาหารและการเดินทาง เพื่อเขาทุกเอาเทียนเฟิ่งวังในการเดิน ไปร้านดอกไม้ขนาดเล็กวังเทียนเฟิ่งเป็นหมาได้ เขาเริ่มพูดว่า "สิ่งที่ไม่เหมาะสม""อะไร" ขอลูมิง"ฉันตกเหมือนมีตาข้างหลัง คู่เหมือน...""โข่วร่องชาย"เทียนเฟิ่งวังพยักหน้าโข่วร่อง ฮาร์บินตำรวจผู้ช่วยผู้อำนวยการ มีการต่อลูกค้าเป้าหมายของตำแหน่งนี้ CCP หมิงลูหัวใจจมได้ยินนี้จากวังเทียนเฟิ่ง หรือบิต ถ้าเป็นร่องโข่วที่มาฆ่า สิ่งไม่ดี"มาแบ่งกัน" เทียนเฟิ่งวังร้องขอทันทีก็อะไรเล่าหมิงได้อยากเช่น ได้มาจากวังเทียนเฟิ่งจะปลอดภัย"ครับ Lou หมิตกลง"มีข้อความแจ้งเตือน""คุณ เกินไป. "หลังซ้ายสอง หมิงลูเดินรอบ เอาเปิดกี่ แล้ว เดินซื้อดอกไม้สีชมพูที่สองภายหลังจากที่แน่ใจว่าไม่มีใครได้ดังต่อไปนี้เขาหมิงเล่าเป็นเพียงเกี่ยวกับการ สังเกต และตรวจสอบสถานที่เมื่อเขาเห็นรูปเงาดำสนิทเกินไปมาก คนที่หล่อ และมีชีวิตชีวาเดินในร้านดอกไม้ รูปเงาดำนี้เกิดหมิลูค้า กับช็อก ประหลาดใจ ความรู้สึก uncontrollable ของ nervousnessมันไม่จริง สามารถเขาได้เคยคิดนี้ docile เงียบสงบ scholarly ลูกกลับบ้านจะเข้าไปเขาผิดพลาดเลือดของจารกรรม แน่นอนมันไม่สามารถเป็นจริง หมิงเล่ามองรอบ ๆ สภาพแวดล้อมถูกเกินไปเงียบ เงียบดังนั้นว่า มันเป็น suffocatingสิ่งของจะเกิดขึ้น หมิงลูหัวใจจม ทันที เขาคิดว่า ตัวตนของเขาเป็นบ่อน บางทีเขาสามารถใช้รหัสสมาชิกของเสื้อสีน้ำเงินจะบันทึก comrade เขาจริง เพื่อบันทึกครอบครัวของเขาไม่ มีความคิดอื่น หมิงลูเดินเข้าไปในซอยหลังร้านดอกไม้ เขามาถึงด้านล่างของภายใน ระเบิดพลังมาต่อหน้า หมิงลูรับหันไปด้านซ้าย และหลีกเลี่ยงการกำปั้น ได้ เขาเห็น Ah-เช็งโจมตีเขา หมิงลูดึงบนกล่องปืนของเขา และเอาออกปืนของเขา อา เชงมากเขา และพยายามที่จะคว้าปืน อา เชงของหน้าหนาวทำลูหมิตกใจ พวกเขาจ้องไปในตาของผู้อื่นครู่ นั้นโจมตีกันอา เชงถูกแสงเป็นแบบขนนกหมิงลูไม่แข็งเป็นก้อนหินทั้งสองถูกคอคอ หมิงลูโจมตี และทำแอมป์เช็งปกป้องตัวเอง ได้ ปืนของหมิงยาวชี้ที่ Ah-เฉิง ในเวลาเดียวกัน ปืนสีดำมุ่ง Lou หมิงหัวของ tresses สีดำและเสื้อคลุมผ้าไหม Guiwan ชี้ปืนที่ Lou หมิง ทั้งสามเป็น รูปสามเหลี่ยม"ก็คุณ" Guiwan กล่าวว่า ด้วยความประหลาดใจ"มันจริง ๆ คือคุณ" หมิงลูไม่ประหลาดใจที่Guiwan เอาตาลูมิงชัดเจน และกดปืน"ไม่คุณในฮาร์บินได้อย่างไร" ขอลูมิง"เราต้องการเปิดรายการใหม่ของการสื่อสาร สถานีนี้รายงานโดยตรงกับระบบสารสนเทศกลาง" Guiwan กล่าวว่า "เชง หมิงเป็นชื่อของเขา เขาอยู่ฉัน" เธอหมายถึงสำหรับหมิ Lou วางปืนลงหมิงลูเริ่ม Ah เฉิงลง อา เฉิงตระหนักในการโต้ตอบแบบทันทีหมิลูของเป็นตัวตน และ apprehensive ทันที และกลัว อา เชงไม่ทราบว่า หมิงลูเป็นตัวแทนสำหรับเสื้อสีฟ้า หรือเขารู้เขาเป็นตัวแทนของ CCP เขาได้คาดว่าหมิ Lou ปฏิกิริยาแรงเมื่อหมิลูรู้เขาได้เกี่ยวข้องกับตัวเองในเมือง แต่ไม่ได้เขาคิดว่า มันจะแข็งแรงที่ประชุมคืนนี้หมิงลูหดปืนของเขา และโยนที่ Ah-เฉิง อา เฉิงจับปืนหมิงลูเดินชั้นบน Ah-เช็งตาม "เข่านี่" หมิงเล่าหยุด เปิด และอัปปางคำเย็นที่เขาอา เชง knelled ส่วนชาวมอง Guiwan สอง สว่างจุดบุหรี่ และ poured ถ้วยชากุหลาบสำหรับลูหมิง "คุณรู้กัน" Guiwan ถาม"การทำเป็นไม่ คุณเอาเขาภายใต้คุณ โดยไม่มีใครเขาหรือไม่" หมิงลูเสาร์ และดื่มน้ำชา"เราพบปีที่ผ่านมาที่สโมสรหนังสือในมหาวิทยาลัยปารีส""ปีผ่านมา!" หมิงลูซึ่งได้ถูกทุบ teacup และลุกขึ้นยืนทันทีหาอะไรรอบ ๆ ห้อง"สิ่งคุณมองหา""มีติดไหม""หมายเลข" Guiwan ที่ตอบหมิงลูเห็นร่มแจกันดอกไม้ รับร่ม และเดินไปทางเฉิง Ah Guiwan ถูเขา"วางลง" Guiwan yelled"ย้ายขึ้น" หมิงเล่าเสียงไม่มั่นคง แต่รุนแรง"เขาทำงานสำหรับฉัน, " Guiwan กล่าวว่า ฉันมีสิทธิที่จะปกป้องเขา ""เขาเป็นน้องชายของฉัน" หมิงเล่าว่า coldly เป็นเขาผลัก Guiwan ไป เพราะเขาดันยากเกินไป และ Guiwan สวมส้น เธอทำเสียง clanking เป็นล้มไปข้างหลังหมิงลูเอาร่ม และเริ่มตี Ah-เช็งไม่ มีเมตตา เวลานี้ Ah-เฉิงถูกเกินไปกลัวจะหลีกเลี่ยง ได้ประสบอาชญาหมิงเล่าพูดแทน Guiwan เดินผ่าน และหยุดร่ม ด้วยแรง "ก็พอ หยุดตีเขา ต้องปล่อยให้วันพรุ่งนี้ มีภารกิจสำคัญ""อะไรภารกิจ""เครื่องเคลือบดินเผาหยกมีการส่งหมายเลข 43 มอสโก""รับคนอื่นจะทำ" ลูมิงที่ปฏิเสธ"มันไม่สามารถทำ""มันได้ทำ" หมิงลูพับร่ม Guiwan ดึงยาก และเอาร่มในมือของเธอGuiwan enunciated อย่างชัดเจน "ฟัง หมายเลข 43 อยู่หยกเครื่องเคลือบดินเผา เขาจะส่งตัวเองออก เข้าใจ? "“A******s.” หมิงลูสาป และปล่อย"เราได้เป็นคนทรยศในทีม ดังนั้นเราให้ออกหัวข้อเท็จ" Guiwan กล่าวว่า เราได้คิดว่า มีคนสองคนออกจากศัตรู แต่จริง ๆ เพราะทรยศ เรากำลังส่งหยกเครื่องเคลือบดินเผาไปมอสโกเพื่อศึกษาและ disbanding นี้สถานีชั่วคราว""ว่าเขาออกหรือไม่" ขอลูมิง"พรุ่งนี้เช้า เขาออกจากสถานีเหนือสู่เบอร์ลิน มีคนจะพบเขา และจากนั้น เขาจะไปมอสโก""เขากำลังดังนั้นเร็ว ๆ นี้" หมิงลูดูที่ Ah-เฉิง อา เชงของหัวถูกลง สำหรับเขากลัวดู ลู มิงตา"ใช่ บนรถไฟทรานส์ไซบีเรีย * เขาจะมาหยุดในเบอร์ลิน และได้รับวีซ่าของเขาในสหภาพโซเวียตมี""เขาทำได้" หมิงเล่าไม่เชื่อ..."นี้ไม่ใช่ครั้งแรกของเขาในภารกิจดังกล่าว"คำ Guiwan ของหมิงเล่าก็เข้าใจได้ เขารู้ว่า Ah-เช็งทำมากไม่รู้ เขาถาม "คนเขาส่งไปหรือไม่""สามปีนี้จน เวลานี้เขาส่งตัวเองออก เพื่อให้เขาเป็นที่สี่"หมิงลูหัวใจจมเหมือนมันถูกตี ด้วยก้อนหิน เขา muttered "สี่"เขายืนขึ้น "ทีมงานของคุณได้เป็นคนทรยศ ตำรวจลับในฮาร์บินได้แล้วเริ่มการล่าสัตว์ แล้วจะดูดี วิธีสามารถคุณบ้าง""ฉันรู้" Guiwan โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสงบได้"คุณรู้หรือไม่""ใช่ แต่ฉันต้องอยู่ที่นี่ สามีเป็นหัวหน้าสถานีสื่อสารนี้ เขาจะมา และตรงกับฉันที่สองโมงวันนี้ แน่นอน มันอาจเป็นกับดัก ภารกิจของฉันวันนี้เป็นครั้งแรกเพื่อ ให้แน่ใจแอมป์เฉิงกำจัดอย่างปลอดภัย แล้วต้องรอสามีของฉัน ""ขณะนี้ Ah เฉิงเดินในสถานที่นี้มีประโยคเขาตาย" หมิงลูกล่าว"เนื่องจากคุณมีความสามารถในการค้นหาเรา คุณสามารถช่วยเขา" Guiwan กล่าวว่า"และคุณ" ขอลูมิง"สำหรับฉัน ถ้าไม่ได้ถูกสามีของฉัน เราสามารถหลบหนีจากที่นี่คืนนี้ ถ้าสามีตาย หรือทรยศต่อเรา ฉันจะไม่จับ หรือฆ่า โดยสองวันนี้" Guiwan กล่าวว่า "คุณรู้ว่า ฉันกลัวตาย""ลองถอยกัน" หมิงเล่าที่ตัดสินใจ"ไม่ ต้องรอสามี Guiwan ปฏิเสธเขา"แม้ว่ามันคือกับดัก"อะไรมาเป็นมา ได้ฉันส่งหยกเครื่องเคลือบดินเผาอย่างปลอดภัย" หายใจของ Guiwan มีมากผิดปกติ โดยขณะนี้"คุณได้ตัดสินใจ" หมิงเล่าถามอีกครั้ง"ใช่" Guiwan มั่นใจได้ เธอดูที่ Ah เฉิง แล้วบอกหมิ Lou "อย่า ตำหนิเขา""ฉันเคยไม่เคยตำหนิเขา" หมิงเล่ามองดูที่ Ah-เฉิง เกินไป"อย่าโทษ ฉันไม่" Guiwan ถอนหายใจเป็นหมิงลูเดินใกล้กับ Ah เฉิง Ah เฉิงยกศีรษะของเขาที่เขา หมิงลูคว้าเขา "คุณจำ แม้ว่าคุณตายคืนนี้ อย่าร้อง"อา เชงพยักหน้า"อย่าโทษฉัน" หมิงเล่าเสียง somber ได้อา เชงก็รู้สึกหัวใจ ache ดังนั้นบางบรรทัดระหว่างชีวิตและความตายยัง ได้ล้างดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เขี่ยบุหรี่ที่วัง Tianfeng พูดถึงคือ guiwan , อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยของปารีส * . ในปารีส เธอเจอหมิงเฉิง ผู้เรียนมี และสามารถแปลงให้เขาเข้าร่วมกับเธอ ในเดือนตุลาคม 1934 , อาเฉิงอย่างเป็นทางการกับ CCP . ชื่อเล่นของเขา หยกลายคราม

คืนนี้เป็นคืนที่หยกลายคราม เขี่ยกัน

เพราะทีมของตนมีคนทรยศพวกเขาถูกสั่งให้อพยพด่วนสำหรับสมาชิกทั้งหมดขององค์กร อาเฉิงเป็นคนสุดท้ายที่จะได้รับคำสั่งให้อพยพ เล็ก ๆน้อย ๆเขารู้ ว่า ใคร จะ ไป กับเขาคืนนี้

ชั่วโมงก่อนเที่ยงคืน ลมเย็น กระดูก เกล็ดหิมะที่ลอยในท้องฟ้า , เย็นที่จะสัมผัส หมิงโหลว และวัง ตามความต้องการได้เข้าชมไม่น้อยกว่าแปดดอกไม้ร้านค้าหมิงโหลว ทราบว่า เมื่อมีการประชุมจุด CCP จะมีสถานที่สำหรับอาหารและที่พัก เขาตั้งใจเอาวัง Tianfeng ในทางอ้อม ไปที่ร้านดอกไม้เล็กๆ

หวังเทียนเฟิงเป็นสุนัขล่าเนื้อ เขาเริ่มที่จะพูด , " มีบางอย่างไม่ถูกต้อง . "

" อะไร ? " หมิงโหลว ถาม

" ผมรู้สึกเหมือนมีคู่ของตาที่อยู่ข้างหลังผม เหมือน . . . . . . . "

" โค รงชาย ? "

หวัง Tianfeng พยักหน้า

โค โรงตำรวจเมืองฮาร์บิน ผู้ช่วยผู้อำนวยการ ได้ติดตามเบาะแสของ CCP ที่ตั้ง ได้ยินแบบนี้จากวัง Tianfeng หัวใจของหมิงโหลว จมอยู่นิดหน่อย ถ้ามันเข้าร่อง ใครมาฆ่าจริงๆ สิ่งไม่ดี

" แยกกัน " หวังเทียนเฟิงก็ร้องขอ

นั่นคือสิ่งที่หมิงโหลว ต้องการเช่นกัน แต่มันมาจากวัง Tianfeng ปลอดภัยกว่า

" เอาล่ะ " หมิงโหลว ตกลง

" "

ระวังตัว" คุณค่ะ "

หลังจากสองซ้าย หมิงโหลว เดินรอบๆ ได้ไม่กี่ครั้ง แล้วก็เดินจากไป เพื่อปูพื้นร้านดอกไม้ชมพูสองหลังเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครตามเขา

มิง ลูก็จะสังเกตและตรวจสอบที่ออกเมื่อเขาเห็นเงามากเกินไปที่คุ้นเคย . ผู้ชายที่หล่อและสง่างามเดินเข้ามาในร้านดอกไม้ ภาพนี้เกิดจากมิง ลูจะเต็มไป ด้วยความตกใจ แปลกใจและ ไม่สามารถควบคุมความรู้สึกตื่นเต้น

มันไม่เป็นความจริง เขาเคยคิดว่ามันเชื่อง , เงียบ , เด็กคงแก่เรียนกลับมาที่บ้านจะก้าวเข้าสู่วงเลือดจารกรรม ? แน่นอนมันไม่สามารถเป็นจริงได้ หมิงโหลว มองไปรอบ ๆ บรรยากาศเงียบเกินไป เงียบมาก มันอึดอัด

จะเกิดอะไรขึ้น ! คือหมิงโหลว ใจจม ทันใดนั้นเขาคิดว่าเขาเป็นสายลับสองหน้า บางทีเขาสามารถใช้เอกลักษณ์เป็นสมาชิกของเสื้อสีฟ้าบันทึกสหายที่แท้จริงของเขา ที่จะช่วยครอบครัวของเขา

ไม่มีความคิดอื่น หมิงโหลว เดินเข้าไปในตรอกหลังร้านดอกไม้ ตอนที่เขาไปถึงด้านล่างของบันได , ระเบิดพลังมาที่ใบหน้าของเขา หมิงโหลว โดยไม่รู้ตัว หันไปซ้ายและหลบหมัด " อย่างที่เขาทำเขาเห็นอาเฉิงจะโจมตีเขา หมิงโหลว ดึงกล่องปืนของเขาและเอาปืนออกมา อาเฉิงมาเหนือเขา และพยายามที่จะคว้าปืน อาเฉิงหมิงหน้าเย็นทำให้ลูตกใจ พวกเขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาของกันและกันอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็โจมตีกัน

อาเฉิงก็เบาเหมือนขนนก

มิง ลูก็แข็งเป็นหิน

สองถูกต้นคอ .หมิงโหลว โจมตี และทำให้อาเฉิง ปกป้องตัวเอง เป็นเขา หมิงยาวปืนจ่ออาเฉิง ในเวลาเดียวกัน ปืนพกสีดำถูกมุ่งมิง ลู

กับหัวของปอยผมสีดำ และเสื้อคลุมผ้าไหม guiwan เล็งปืนที่หมิงลู ทั้งสามกลายเป็นสามเหลี่ยม

" นี่ใช่มั้ย " guiwan กล่าวด้วยความตกใจ

" คุณจริงๆ " หมิงโหลว ไม่ได้แปลกใจ

guiwan มองชัดเจนที่หมิง Lou และหดปืน

" คุณไม่ในฮาร์บิน ? " หมิงโหลว ถาม

" เราต้องการที่จะเปิดบรรทัดใหม่ของการสื่อสาร สถานีนี้รายงานโดยตรงกับข่าวกรอง " guiwan กล่าว " เขาชื่อ หมิง เฉิง เขาอยู่ภายใต้ฉัน " เธอหมายถึงหมิงโหลว วางปืนลง จ้องมองอาเฉิงหมิงโหลว

ลงอาเฉิงในชั่วพริบตา หมิง ตัวตนที่แท้จริงของลูและวิตกทันที และกลัว อาเฉิงไม่รู้ว่ามิง ลูเป็นสายลับให้เสื้อสีฟ้า หรือว่า เขารู้ว่าเขาเป็นสายลับ CCP . เขาคาดว่า หมิงหมิง ลูลูเป็นปฏิกิริยาที่แข็งแกร่งเมื่อรู้ว่าเขาได้เกี่ยวข้องกับตัวเองในทางการเมือง แต่ก็ไม่ทำ เขาคิดว่ามันคงจะแรงเหมือนกับการประชุมคืนนี้

หมิงโหลว หดปืนของเขาและโยนมันที่อาเฉิง อาเฉิงจับปืน

มิง ลูเดินชั้นบน อาเฉิง ตาม " คุกเข่าที่นี่ ! " หมิงโหลว หยุด หมุน และโยนคำพูดเย็นชาที่เขา

อาเฉิงเสียงระฆังในงานศพ fearfully

guiwan มองสอง จุดบุหรี่ และเทดื่มชากุหลาบเพื่อ มิง ลู " คุณรู้จักกันเหรอ ? " guiwan ถาม

" อย่าเสแสร้งคุณเอาเขาอยู่ภายใต้คุณ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขาคือใคร " หมิงโหลว นั่งดื่มชา . .

" เราเจอกันเมื่อปีที่แล้วที่ชมรมหนังสือในมหาวิทยาลัยแห่งปารีส "

" เมื่อปีที่แล้ว ? ! " หมิงโหลว ทุบ ถ้วยชาและลุกขึ้นทันทีเพื่อมองหาอะไรรอบๆห้อง

" คุณกำลังมองหาอะไรอยู่ ? "

" คุณมีไม้ ? "

" ไม่ " guiwan ตอบ

หมิงโหลว เห็นร่มดอกไม้แจกันเขาหยิบร่มและเดินต่ออาเฉิง guiwan บล็อกเขา

" วางมันลง . " guiwan ตะโกน

" ย้ายไป " เสียงของหมิงโหลว คงที่ แต่ที่รุนแรง

" เค้าทำงานสำหรับฉัน " guiwan กล่าวว่า " ผมมีสิทธิที่จะปกป้องเขา . . . "

" เขาเป็นพี่ชายของฉัน . " หมิงโหลว พูดอย่างเย็นชา เขาผลัก guiwan ออกไป เพราะเค้าดันอย่างหนักและ guiwan ใส่ส้นสูงเธอทำเสียงเหมือนเขย่าเธอล้มไปข้างหลัง

มิง ลู เอาร่มและเริ่มตีอาเฉิง ปราศจากความเมตตา คราวนี้อาเฉิง กลัวเกินไปที่จะหลีกเลี่ยง แต่แทนที่จะเจอหมิงพิโรธลูซึ่งๆหน้า guiwan เดินและหยุดร่มกับแรง พอได้แล้ว หยุดตีเขา เขาต้องออกเดินทางวันพรุ่งนี้ เขามีภารกิจสำคัญ "

" ภารกิจอะไร ? "

" เครื่องลายครามหยกได้หมายเลข 43 มอสโกส่ง "

" รับคนอื่นที่จะทำมัน . " หมิงโหลว ปฏิเสธ

" ทำไม่ได้ "

" ต้องทำ " หมิงโหลว ดึงร่ม guiwan ดึงหนักและเอาร่มในมือของเธอ . . . . .

guiwan enunciated อย่างชัดเจน " ฟังนะ หมายเลข 43 เป็นหยก เครื่องลายคราม เขาส่งเองซะ เข้าใจมั้ย ? "

" * * * * * * S " หมิงโหลว สาปและปล่อย . . .

" เรามีคนทรยศในทีมของเรา เราจึงให้ข้อเท็จ " guiwan กล่าวว่า " เราทำให้ศัตรูคิดว่ามี 2 คนแล้ว แต่จริงๆ แล้ว เพราะถูกหักหลัง เรากำลังส่งหยกลายครามไปมอสโกเพื่อศึกษาและเป็นการอำลาสถานีนี้ "

" แล้วนี่เขาจะไป ? " หมิงโหลว ถาม

" พรุ่งนี้เขาจะไปจากสถานีเหนือเบอร์ลิน มีใครบางคนจะได้พบเขาแล้วเขาจะไปมอสโก "

" เขาจะไปแล้วเหรอ " หมิงโหลว มองอาเฉิง อาเฉิงหัวลง เพราะกลัวไม่กล้ามองหมิงโหลว ในสายตา

" ใช่ ทรานส์ไซบีเรียนทางรถไฟ * . เขาจะหยุดในเบอร์ลินและได้รับวีซ่าของเขาในสหภาพโซเวียตมี . "

" เขาสามารถทำมันได้ ? " หมิงโหลว ไม่อยากเชื่อเลย . . . . . . .

" นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเขาในภารกิจ "

guiwan คำทำให้หมิงโหลวก็เข้าใจ เขารู้ว่าอาเฉิงมีมากโดยไม่รู้ตัว เขาถามว่า " หลายคนได้ส่งเขาไป "

" 3 ในปีนี้เพื่อให้ห่างไกล คราวนี้เขาส่งตัวเองออกไป เขาที่สี่ "

มิง ลู หัวใจมันจมเหมือนโดนหิน เขาพึมพำ " สี่ "

เขายืนขึ้น " ทีมของคุณมีคนทรยศตำรวจลับในฮาร์บิน เริ่มออกล่า สถานที่นี้อาจจะดู วิธีที่คุณสามารถไป ? "

" ชั้นรู้ ! " guiwan โดยสงบ

" คุณรู้มั้ย ? "

" ใช่ แต่ข้าต้องอยู่ที่นี่ สามีของฉันคือหัวหน้าของการสื่อสารที่สถานี เขาจะมาเจอฉันที่โมงวันนี้ 2 แน่นอน มันอาจเป็นกับดักภารกิจในวันนี้เป็นครั้งแรกเพื่อให้แน่ใจว่าอาเฉิงล่าถอยได้อย่างปลอดภัย แล้วก็รอสามีของฉัน "

" เดี๋ยวอาเฉิง เดินในที่นี้คือประโยคที่ความตายของเขา " หมิง Lou กล่าวว่า

" เพราะคุณสามารถหาเราเจอ คุณสามารถช่วยเขาได้ guiwan
" กล่าว
" และคุณ " หมิงโหลว ถาม

" สำหรับฉันแล้ว ถ้าสามีของฉันไม่ได้ถูกจับ เราออกไปจากที่นี่คืนนี้ถ้าสามีของฉันตายหรือหักหลังเรา ผมจะถูกจับหรือถูกฆ่าโดยวันนี้สอง " guiwan กล่าว " คุณรู้มั้ยว่าผมกลัวตาย "

" พวกเราถอยกัน " หมิงโหลว ตัดสินใจ

" ไม่ครับ ผมต้องรอสามีของฉัน " guiwan ปฏิเสธเขา

" ถ้ามันเป็นกับดักล่ะ "

" แล้วอะไรจะมา ช่วยฉันส่งหยกลายครามออกได้อย่างปลอดภัย . " guiwan หายใจไม่สม่ำเสมอหน่อย

ตอนนี้ ." คุณตัดสินใจ ? " หมิงโหลว ถามอีก

" ใช่ " guiwan มั่นใจ เธอมองอาเฉิง แล้วบอกหมิงโหลว " ไม่โทษเขาหรอก "

" ผมไม่เคยโทษเขา " หมิงโหลว มองอาเฉิงด้วย

" อย่ามาโทษฉันด้วย " guiwan ถอนหายใจ

เป็นหมิงโหลว เดินเข้าหาอาเฉิง อาเฉิง ยกศีรษะของเขาดูเขา หมิงโหลว จับเขา " คุณจำได้ แม้ว่าคุณจะตายคืนนี้อย่าตะโกน "

อาเฉิงรับ

" อย่ามาโทษฉัน " เสียงของหมิงโหลว เป็นมอ

อาเฉิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาเจ็บปวด เส้นแบ่งระหว่างชีวิตและความตายเป็นบางมาก แต่ชัดเจนมาก