The two art pieces I chose to compa

The two art pieces I chose to compare are Priscilla Johnson, 1966 by Alice Neel and The Seated Women, 1917 by Egon Schiele. These two painting depict two young women who are sitting and convey messages to the person looking at the art piece. Each painting is unique unto itself but they both have many similarities and differences.

The painting by Alice Neel depicts Priscilla Johnson’s a young American from the 1960s. Her green dress her posture and hair all suggest that she is very fashionable and has money. The mood or tone of this painting is one of unease or anxiety. As you look at her face it is very unnerving. She has intense green eyes and her lips are clamped tight together. She has elongated feet and hands and the feet are pointed straight down. The painting suggests that she might be waiting for someone to come into the room. Even the chair she is sitting in is very stiff and the legs seem to just stab right into the carpet. She has talon like fingers and blue pointed shoes. As if this was not enough unease for the painting; there are leaves that seem to be just creeping onto Priscilla like a hand you might see in some horror movie. Alice Neel’s painting of Priscilla Johnson is contemporary oil on canvas painting. This painting was created in my opinion to shows some kind of feeling that Alice Neel might have been having at the time
The second piece of art was done be Egon Schiele in 1917. The painting The Seated Women is very similar to Priscilla Johnson. Both are contemporary art pieces that are of women who are about the same age. Each woman is sitting down and seems to be waiting for someone else. Each painting tells a story about the young women. Both of these paintings use similar colors of green and brown. Like the painting of Priscilla the other girl has a clenched jaw and tight lips. Each woman is wearing eye liner and lipstick. One of the biggest important similarities that I see in both of these paintings is that the…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานศิลปะสองชิ้นที่เราเลือกเปรียบเทียบได้ปริสเซลา Johnson, 1966 โดย Neel อลิซและนั่งผู้หญิง 1917 โดย Egon อีกอ สองเหล่านี้วาดภาพวาดหญิงสาวสองคนที่จะนั่ง และสื่อข้อความให้คนมองที่ผลงานศิลปะ แต่ละภาพเป็นเอกลักษณ์แก่ตัวเอง แต่พวกเขาทั้งสองมีความเหมือนและความแตกต่างมาก จิตรกรรม โดย Neel อลิมีภาพปริสเซลา Johnson อเมริกันหนุ่มจากปี 1960 สีเขียวของแต่งผมและท่าทางของเธอทั้งหมดแนะนำให้ เธอเป็นแฟชั่นมาก และมีเงิน อารมณ์หรือโทนสีของภาพวาดนี้เป็น unease หรือวิตกกังวล ขณะที่คุณดูใบหน้าของเธอ จะทำให้ตกใจมาก เธอมีตาสีเขียวเข้ม และริมฝีปากของเธอมี clamped แน่นเข้าด้วยกัน เธอมีอีลองเกตเท้า และมือและเท้าชี้ตรงลง ภาพแนะนำว่า เธออาจจะรอคนเข้าห้องมา แม้แต่เก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่จะแข็งมาก และขาดูเหมือนจะแทงเพียงขวาเป็นพรม เธอมี talon เช่นนิ้วมือและรองเท้าสีน้ำเงินชี้ เหมือนกับว่านี้ไม่ได้ unease เพียงพอสำหรับจิตรกรรม มีใบที่ดูเหมือนจะเลื้อยเพียงบนปริสเซลาเช่นมือคุณอาจเห็นในภาพยนตร์สยองขวัญบาง อลิ Neel จิตรกรรมของ Johnson ปริสเซลาคือ น้ำมันร่วมสมัยบนผืนผ้าใบวาดภาพ ภาพวาดนี้ถูกสร้างขึ้นในความคิดของฉันจะแสดงบางชนิดของความรู้สึกที่อลิ Neel อาจถูกต้องในเวลาศิลปะชิ้นที่สองทำเป็นอีกอ Egon 1917 ภาพผู้หญิงนั่งคล้ายคลึงกับ Johnson ปริสเซลาได้ ทั้งสองเป็นศิลปะร่วมสมัยชิ้นที่ของผู้หญิงเกี่ยวกับอายุเดียวกัน ผู้หญิงแต่ละคนนั่งลง และดูเหมือนว่า จะรอของคนอื่น ภาพวาดแต่ละบอกเรื่องราวเกี่ยวกับหญิงสาว ทั้งสองภาพนี้ใช้สีคล้ายสีเขียวและสีน้ำตาล เช่นภาพวาดของปริสเซลาสาวมีขากรรไกร clenched และริมฝีปากแน่น ผู้หญิงแต่ละคนสวมใส่อายไลเนอร์และลิปสติก ความเหมือนที่สำคัญที่ใหญ่ที่สุดที่เห็นทั้งภาพวาดเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งคือการ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองชิ้นงานศิลปะที่ฉันเลือกที่จะเปรียบเทียบ Priscilla จอห์นสัน, ปี 1966 โดยอลิซ Neel และนั่งผู้หญิง 1917 โดย Egon Schiele ภาพวาดเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงสองหญิงสาวสองคนที่กำลังนั่งอยู่และถ่ายทอดข้อความไปยังคนที่กำลังมองหาที่ชิ้นงานศิลปะ ภาพวาดแต่ละที่ไม่ซ้ำแก่ตัวเอง แต่พวกเขาทั้งสองมีความคล้ายคลึงกันมากและความแตกต่าง. ภาพวาดโดยอลิซ Neel แสดงให้เห็น Priscilla จอห์นสันหนุ่มอเมริกันจากปี 1960 ชุดสีเขียวของเธอท่าทางและผมของเธอทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าเธอเป็นแฟชั่นมากและมีเงิน อารมณ์หรือเสียงของภาพวาดนี้เป็นหนึ่งในความไม่พอใจหรือความวิตกกังวล ในขณะที่คุณมองไปที่ใบหน้าของเธอก็เป็นที่ตกใจมาก เธอมีดวงตาสีเขียวที่รุนแรงและริมฝีปากของเธอจะถูกยึดกันแน่น เธอมีเท้ายาวและมือและเท้าจะชี้ตรงลง ภาพวาดแสดงให้เห็นว่าเธออาจจะรอสำหรับคนที่จะเข้ามาในห้อง แม้กระทั่งเก้าอี้ที่เธอกำลังนั่งอยู่ในแข็งมากและขาดูเหมือนจะเพียงแค่แทงขวาเข้ามาในพรม เธอได้กรงเล็บเหมือนนิ้วชี้และรองเท้าสีฟ้า ในฐานะที่ว่านี้ไม่ได้เป็นความไม่พอใจมากพอสำหรับการวาดภาพ; มีใบที่ดูเหมือนจะเพียงแค่คืบคลานเข้าสู่ Priscilla เช่นมือคุณอาจจะเห็นในหนังสยองขวัญบาง ภาพวาดของอลิซ Neel ของ Priscilla จอห์นสันเป็นน้ำมันร่วมสมัยในการวาดภาพบนผืนผ้าใบ ภาพวาดนี้ถูกสร้างขึ้นในความคิดของผมที่จะแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกบางอย่างที่อลิซ Neel อาจจะได้รับในช่วงเวลาที่มีชิ้นที่สองของศิลปะที่ทำ BE Egon Schiele ในปี 1917 ภาพวาดนั่งผู้หญิงจะคล้ายกับ Priscilla จอห์นสัน ทั้งสองเป็นชิ้นงานศิลปะร่วมสมัยที่มีผู้หญิงที่มีเกี่ยวกับวัยเดียวกัน ผู้หญิงแต่ละคนจะนั่งลงและดูเหมือนว่าจะรอให้คนอื่น ภาพวาดแต่ละบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหญิงสาว ทั้งภาพเหล่านี้ใช้สีที่คล้ายกันของสีเขียวและสีน้ำตาล เช่นเดียวกับภาพวาดของ Priscilla สาวอื่น ๆ ที่มีขากรรไกร clenched และริมฝีปากแน่น ผู้หญิงแต่ละคนสวมอายไลเนอร์และลิปสติก หนึ่งในความคล้ายคลึงกันที่สำคัญที่ใหญ่ที่สุดที่ผมเห็นทั้งภาพวาดเหล่านี้ก็คือ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองชิ้นของศิลปะ ฉันเลือกที่จะเปรียบเทียบเป็นพริสซิลลา จอห์นสัน , 1966 โดย อลิซ นีล และนั่งผู้หญิง 1917 โดย Egon Schiele ทั้งสองภาพแสดงถึงหญิงสาวสองคนที่กำลังนั่งถ่ายทอดข้อความไปยังคนมองชิ้นงานศิลปะ แต่ละภาพมีเอกลักษณ์ " ของตัวเอง แต่พวกเขาทั้งสองมีความคล้ายคลึงกันและความแตกต่าง

ภาพวาดโดย อลิซ นีล เห็นพริสซิลล่า จอห์นสันเป็นหนุ่มอเมริกันจาก 1960 ของเธอชุดสีเขียวท่าทางและผมของเธอแนะนำให้เธอเป็นแฟชั่นมาก และมีเงิน อารมณ์หรือโทนของภาพนี้เป็นหนึ่งของความไม่สบายใจหรือวิตกกังวล ในขณะที่คุณมองไปที่ใบหน้าของเธอ มันทำให้น่าตกใจ เธอมีตาสีเขียวเข้ม และริมฝีปากของเธอถูกบีบแน่นเข้าด้วยกันเธอจะทำให้มือและเท้าและเท้าชี้ตรงลงมา ภาพวาดที่แสดงให้เห็นว่าเธออาจจะรอให้มีคนเข้ามาในห้อง แม้แต่เก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่ก็แข็งมากและขาเหมือนจะแทงเข้าไปในพรม เธอมีกรงเล็บเหมือนนิ้วสีฟ้าชี้ไปที่รองเท้า ถ้ายังไม่ดีพอสำหรับภาพ ;มีใบที่ดูเหมือนจะเพิ่งคลานไปยังพริสซิลลา เหมือนมือคุณอาจจะเห็นในหนังสยองขวัญ อลิซ นีล ภาพวาดของพริสซิลลา จอห์นสันคือน้ำมันจิตรกรรมร่วมสมัยบนผ้าใบ ภาพนี้ถูกสร้างขึ้นมาในความคิดของฉันที่จะแสดงบางชนิดของความรู้สึกที่ อลิซ นีล จะได้มีเวลา
ชิ้นที่สองของศิลปะได้ถูก Egon Schiele ใน 1917 .รูปผู้หญิงนั่งที่คล้ายกันมากกับพริสซิลลา จอห์นสัน ทั้งสองมีงานศิลปะร่วมสมัยที่ของผู้หญิงที่อายุพอๆกัน ผู้หญิงแต่ละคน นั่ง ลง และเหมือนจะรอใครอยู่ แต่ละภาพบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหญิงสาว ทั้งภาพวาดเหล่านี้ใช้สีที่คล้ายกันของสีเขียวและสีน้ำตาลชอบภาพวาดของพริสซิลลา ผู้หญิงอื่นมีขากรรไกร clenched และริมฝีปากแน่น ผู้หญิงแต่ละคน ใส่ อายไลน์เนอร์ และลิปสติก หนึ่งในสิ่งสำคัญที่สุดที่ผมเห็นความคล้ายคลึงกันในทั้งสองของภาพวาดเหล่านี้ก็คือ . . . . . . .