Paleolithic periodIntroductionPaleo

Paleolithic period

Introduction
Paleolithic period (pāˌlēəlĭthˈĭk, –lēō–, pălˌ–) [key] or Old Stone Age, the earliest period of human development and the longest phase of mankind's history. It is approximately coextensive with the Pleistocene geologic epoch, beginning about 2 million years ago and ending in various places between 40,000 and 10,000 years ago, when it was succeeded by the Mesolithic period. By far the most outstanding feature of the Paleolithic period was the evolution of the human species from an apelike creature, or near human, to true Homo sapiens (see human evolution). This development was exceedingly slow and continued through the three successive divisions of the period, the Lower, Middle, and Upper Paleolithic. The most abundant remains of Paleolithic cultures are a variety of stone tools whose distinct characteristics provide the basis for a system of classification containing several toolmaking traditions or industries.
Sections in this article:
Introduction
The Lower Paleolithic Period
The Middle Paleolithic Period
The Upper Paleolithic Period
Bibliography

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Paleolithic ระยะแนะนำPaleolithic ระยะ (pāˌlēəlĭthˈĭk, -lēō- pălˌ-) [คีย์] หรือยุคหินเก่า รอบระยะเวลาแรกสุดของการพัฒนามนุษย์และระยะยาวที่สุดของมนุษยชาติประวัติ ได้ประมาณ coextensive ธรณีวิทยายุค Pleistocene เริ่มต้นประมาณ 2 ล้านปีผ่านมา และสิ้นสุดในสถานต่าง ๆ ระหว่าง 40000 และ 10000 ปีที่ผ่านมา เมื่อมันได้สำเร็จ โดยระยะ Mesolithic ลักษณะที่โดดเด่นโดยไกลที่สุดของ Paleolithic ถูกวิวัฒนาการของสายพันธุ์มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิต apelike หรือ ใกล้ มนุษย์ sapiens กะเทยจริง (ดูวิวัฒนาการมนุษย์) นี้พัฒนาได้ช้า และต่อเนื่องผ่านส่วนต่อเนื่องสามรอบระยะเวลา ต่ำ กลาง และ Paleolithic ด้านบนไป ยังคงอุดมสมบูรณ์ที่สุดของวัฒนธรรม Paleolithic มีความหลากหลายของเครื่องมือหินที่มีลักษณะแตกต่างกันให้ข้อมูลพื้นฐานสำหรับระบบที่ประกอบด้วย toolmaking ประเพณีหรือใช้ในอุตสาหกรรมหลายประเภทส่วนในบทความนี้:แนะนำระยะ Paleolithic ล่างระยะกลาง Paleolithicระยะ Paleolithic บนบรรณานุกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงยุคบทนำช่วงยุค (pāˌlēəlĭthĭk, -lēō-, pălˌ-) [สำคัญ] หรือยุคหินเก่า, งวดแรกของการพัฒนามนุษย์และขั้นตอนที่ยาวที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ มันมีขนาดประมาณ coextensive กับ Pleistocene ยุคทางธรณีวิทยาเริ่มต้นประมาณ 2 ล้านปีที่ผ่านมาและสิ้นสุดในสถานที่ต่างๆระหว่าง 40,000 และ 10,000 ปีที่ผ่านมาเมื่อมันก็ประสบความสำเร็จตามระยะเวลาที่หิน โดยไกลคุณลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของยุคยุคเป็นวิวัฒนาการของเผ่าพันธุ์มนุษย์จากสิ่งมีชีวิตที่ apelike หรือมนุษย์ที่อยู่ใกล้เพื่อที่ Homo sapiens จริง (ดูวิวัฒนาการของมนุษย์) การพัฒนานี้ได้ช้าเหลือเกินและยังคงผ่านสามฝ่ายต่อเนื่องของงวดตอนล่างกลางและสังคมยุค ยังคงความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดของวัฒนธรรมยุคมีความหลากหลายของเครื่องมือหินที่มีลักษณะที่แตกต่างให้พื้นฐานสำหรับระบบการจัดหมวดหมู่ที่มีประเพณีสร้าง tools และ parts หลายหรืออุตสาหกรรม. ส่วนในบทความนี้: บทนำตอนล่างระยะเวลายุคกลางยุคระยะเวลาบนยุคระยะเวลาบรรณานุกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุคหินเก่ายุคหินเก่าระยะระยะเวลาเบื้องต้น


( P āˌผมēəผมĭ th ˈĭ K - L ēō– , p ăผมˌ– ) [ คีย์ ] หรืออายุหิน โดยระยะเวลาของการพัฒนามนุษย์และระยะที่ยาวที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ มันเป็นประมาณ coextensive กับธรณีวิทยายุค Pleistocene เริ่มต้นประมาณ 2 ล้านปีมาแล้ว และสิ้นสุดในสถานที่ต่างๆระหว่าง 40 , 000 ถึง 10 , 000 ปีมาแล้วเมื่อมันสำเร็จ โดยสมัยยุคหิน . โดยไกลคุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุดของยุค Paleolithic คือวิวัฒนาการของสายพันธุ์มนุษย์จากสิ่งมีชีวิต apelike หรือใกล้มนุษย์ โฮโม ซาเปียนจริง ( ดูวิวัฒนาการมนุษย์ ) การพัฒนานี้เป็นอย่างช้า และต่อผ่านผลงานต่อเนื่องในช่วง กลาง ล่าง และ Upper Paleolithic .ยังคงอุดมสมบูรณ์มากที่สุดของวัฒนธรรมยุคหินเก่า มีความหลากหลายของเครื่องมือที่แตกต่างกันลักษณะหินให้พื้นฐานสำหรับระบบการจำแนกที่มีหลาย toolmaking ประเพณีหรืออุตสาหกรรม .
ส่วนในบทความนี้ : แนะนำตัว


ช่วงระยะเวลากว่ายุคหินเก่ายุคหินเก่ายุคหินเก่าตอนปลายช่วงกลาง



บรรณานุกรม