ภาพลักษณ์ (Body image) หมายถึง ความ

ภาพลักษณ์ (Body image)

หมายถึง ความรู้สึกรับรู้ของบุคคลต่อร่างกายของตนเอง รวมทั้งทัศนคติต่อบุคลิกภาพ

ความสามารถของตนเอง เป็นการแสดงความรู้สึกของบุคคลต่อรูปร่าง ว่า สวย หล่อ

รูปทรงสมส่วน การเจริญเติบโตตามวัย การเจ็บป่วยที่ส่งผลทำให้ภาพลักษณ์เปลี่ยนแปลง

มีผลกระทบให้เกิดความกังวล ความกลัว ความไม่มั่นใจ

เด็กมีการพัฒนาภาพลักษณ์ตั้งแต่ในวัยทารก โดยถูกกระตุ้นรับรู้ความรู้สึกจากส่วนต่างๆ

ของร่างกายโดยเฉพาะระบบทางเดินอาหาร ดังนั้นบิดามารดาและผู้เลี้ยงดูควรให้ความรัก

และมีการสัมผัสร่างกายของเด็กทุกส่วนตั้งแต่ปากโดยการให้ดูดนม ให้ทารกรู้จักส่วนต่างๆ

ของร่างกายตั้งแต่ใบหน้า จากการส่องกระจกและสอนให้เรียกอวัยวะต่างๆของร่างกาย ทำให้ทารกเริ่มมีการรับรู้

เกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตนเอง

วัยหัดเดิน ในระยะการขับถ่ายทำให้เริ่มมีการควบคุมการขับถ่ายอุจจาระและปัสสาวะทำให้เป็น

ภาพลักษณ์ของเด็กวัยนี้ ซึ่งบิดามารดาและผู้เลี้ยงดูจะต้องฝึกหัดการควบคุมการขับถ่าย

ของเด็กให้เด็กเกิดความมั่นใจต่อไป

วัยก่อนเรียน เด็กมีความสนใจและรับรู้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างเพศอย่างชัดเจน บิดามารดาและเพื่อน

มีอิทธิพลต่อเด็กวัยนี้อย่างมากที่ให้เด็กรับรู้ว่าตัวเองเป็นเพศหญิงหรือเพศชาย

วัยเรียน เด็กมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกาย อารมณ์และสังคมอย่างมาก

และเพื่อนมีส่วนเกี่ยวข้องในภาพลักษณ์ของเด็กวัยนี้ เด็กอายุ 7 ปี จะเริ่มมีบุคลิกลักษณะเป็นของตนเอง

และปลายวัยเรียนจะเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกายอารมณ์และสังคมเพื่อเข้าสู่วัยรุ่นต่อไป

วัยรุ่น มีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกาย อารมณ์และสังคมอย่างรวดเร็วมีการพัฒนาการทางเพศ

มีผลต่อภาพลักษณ์ของตนเองอย่างมาก เช่น อ้วนมากเกินไป ผอมเกินไป ไม่สวย เป็นต้น

ดังนั้นพยาบาลบิดามารดาจะต้องเข้าใจเด็กแต่ละวัยว่ามีความรู้สึกต่อภาพลักษณ์ของตนเอง

อย่างไรและบิดามารดาและเด็กแต่ละวัยจะต้องมีสัมพันธภาพและปฏิสัมพันธ์ต่อผู้ใกล้ชิด

และเพื่อนบ้านเป็นอย่างดี ซึ่งเด็กจะต้องมีทัศนคติต่อภาพลักษณ์ของตนเองและของผู้อื่น

ทำให้เป็นรากฐานของการพัฒนาที่มั่นคงของเด็กต่อไปในอนาคต ถ้าอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดเกี่ยวกับภาพลักษณ์

มั่นคงจะทำให้เด็กโตขึ้นมีความเข้มแข็งทางจิตใจสามารถพึ่งพาตนเอง และแก้ปัญหาให้กับตนเองได้

มีความกังวลน้อยลงและต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่นน้อยลง

การเจ็บป่วยทำให้ภาพลักษณ์เปลี่ยนแปลงไป

ปัญหาของการเจ็บป่วยมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของภาพลักษณ์ พยาบาลควรต้องศึกษาว่าเด็กมีปฎิกิริยา

ต่อการเปลี่ยนแปลงดังนี้

- มีท่าทีต่อการเปลี่ยนแปลงของภาพลักษณ์ของตนเอง
- มีความกลัวต่อการเปลี่ยนแปลง เช่น กลัวตาย ทำให้ทุพลภาพของร่างกายทำให้เสียโฉม

ปฏิเสธ ไม่รักร่างกายของตนเอง

- ถามซ้ำๆ เช่น “ทำไมฉันจึงถูกทำโทษ” “ทำไมจึงเกิดกับฉัน”
- เศร้าโศกเสียใจ สูญเสียภาพลักษณ์
ในเรื่องภาพลักษณ์เกี่ยวกับตนเองมีความสำคัญมากสำหรับวัยรุ่น เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลง

อย่างรวดเร็วของร่างกายทำให้เด็กเกิดความไม่มั่นใจในภาพลักษณ์ของตนเอง

และการเจ็บป่วยเรื้อรังหลายโรคทำให้เด็กวัยรุ่นเตี้ยและผอม พัฒนาการทางเพศล่าช้า

ร่างกายผิดปกติ มีการจำกัดการเคลื่อนไหวและจะพบเสมอว่าผู้ป่วยวัยรุ่นที่เจ็บป่วยเรื้อรังหรือร่างกายพิการ

เป็นสาเหตุที่ทำให้เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตนเอง และมีความนับถือตัวเองต่ำต้อย

ทั้งสองสิ่งนี้จะเป็นปัญหาสุขภาพ และเกี่ยวกับการยอมรับของกลุ่มด้วย

นอกจากนี้ผู้ป่วยประเภทนี้ยังถูกจำกัดในแง่ความเป็นอิสระ และการสังคมกับเพื่อนเพศเดียวกัน

และเพื่อนต่างเพศด้วย

สำหรับการช่วยเหลือผู้ป่วยนั้น ครอบครัว เพื่อนและทีมสุขภาพ จะมีบทบาทสำคัญในการช่วยเหลือ

ผู้ป่วย โดยเฉพาะเพื่อนที่มีปัญหาคล้ายๆกันจะทำให้ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด อาจจัดให้มีการอภิปรายเป็นกลุ่ม

เกี่ยวกับการปฏิบัติรักษา เพื่อส่งเสริมให้เด็กได้แสดงความรู้สึกและปรับตัว

ดังนั้นพยาบาลต้องดูแลโดยอธิบายให้บิดามารดาเข้าใจถึงปฏิกิริยาที่เด็กแสดง

ออกและช่วยให้เด็กและครอบครัวปรับตัวยอมรับภาพลักษณ์ของตนเองในแง่ดี เพื่อจะได้ใช้ชีวิตในสังคม

ได้อย่างเป็นปกติสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพลักษณ์ (รูปร่าง) หมายถึงความรู้สึกรับรู้ของบุคคลต่อร่างกายของตนเองรวมทั้งทัศนคติต่อบุคลิกภาพ ความสามารถของตนเองเป็นการแสดงความรู้สึกของบุคคลต่อรูปร่างว่าสวยหล่อ รูปทรงสมส่วนการเจริญเติบโตตามวัยการเจ็บป่วยที่ส่งผลทำให้ภาพลักษณ์เปลี่ยนแปลง มีผลกระทบให้เกิดความกังวลความกลัวความไม่มั่นใจ เด็กมีการพัฒนาภาพลักษณ์ตั้งแต่ในวัยทารกโดยถูกกระตุ้นรับรู้ความรู้สึกจากส่วนต่าง ๆ ของร่างกายโดยเฉพาะระบบทางเดินอาหารดังนั้นบิดามารดาและผู้เลี้ยงดูควรให้ความรัก และมีการสัมผัสร่างกายของเด็กทุกส่วนตั้งแต่ปากโดยการให้ดูดนมให้ทารกรู้จักส่วนต่าง ๆ ของร่างกายตั้งแต่ใบหน้าจากการส่องกระจกและสอนให้เรียกอวัยวะต่างๆของร่างกายทำให้ทารกเริ่มมีการรับรู้ เกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตนเอง วัยหัดเดินในระยะการขับถ่ายทำให้เริ่มมีการควบคุมการขับถ่ายอุจจาระและปัสสาวะทำให้เป็น ภาพลักษณ์ของเด็กวัยนี้ซึ่งบิดามารดาและผู้เลี้ยงดูจะต้องฝึกหัดการควบคุมการขับถ่าย ของเด็กให้เด็กเกิดความมั่นใจต่อไป วัยก่อนเรียนเด็กมีความสนใจและรับรู้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างเพศอย่างชัดเจนบิดามารดาและเพื่อน มีอิทธิพลต่อเด็กวัยนี้อย่างมากที่ให้เด็กรับรู้ว่าตัวเองเป็นเพศหญิงหรือเพศชาย วัยเรียนเด็กมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายอารมณ์และสังคมอย่างมาก และเพื่อนมีส่วนเกี่ยวข้องในภาพลักษณ์ของเด็กวัยนี้เด็กอายุ 7 ปีจะเริ่มมีบุคลิกลักษณะเป็นของตนเอง และปลายวัยเรียนจะเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกายอารมณ์และสังคมเพื่อเข้าสู่วัยรุ่นต่อไป วัยรุ่นมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายอารมณ์และสังคมอย่างรวดเร็วมีการพัฒนาการทางเพศ มีผลต่อภาพลักษณ์ของตนเองอย่างมากเช่นอ้วนมากเกินไปผอมเกินไปไม่สวยเป็นต้น ดังนั้นพยาบาลบิดามารดาจะต้องเข้าใจเด็กแต่ละวัยว่ามีความรู้สึกต่อภาพลักษณ์ของตนเอง อย่างไรและบิดามารดาและเด็กแต่ละวัยจะต้องมีสัมพันธภาพและปฏิสัมพันธ์ต่อผู้ใกล้ชิด และเพื่อนบ้านเป็นอย่างดีซึ่งเด็กจะต้องมีทัศนคติต่อภาพลักษณ์ของตนเองและของผู้อื่น ทำให้เป็นรากฐานของการพัฒนาที่มั่นคงของเด็กต่อไปในอนาคตถ้าอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดเกี่ยวกับภาพลักษณ์ มั่นคงจะทำให้เด็กโตขึ้นมีความเข้มแข็งทางจิตใจสามารถพึ่งพาตนเองและแก้ปัญหาให้กับตนเองได้ มีความกังวลน้อยลงและต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่นน้อยลง การเจ็บป่วยทำให้ภาพลักษณ์เปลี่ยนแปลงไป ปัญหาของการเจ็บป่วยมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของภาพลักษณ์พยาบาลควรต้องศึกษาว่าเด็กมีปฎิกิริยา ต่อการเปลี่ยนแปลงดังนี้ -มีท่าทีต่อการเปลี่ยนแปลงของภาพลักษณ์ของตนเอง-มีความกลัวต่อการเปลี่ยนแปลงเช่นกลัวตายทำให้ทุพลภาพของร่างกายทำให้เสียโฉม ปฏิเสธไม่รักร่างกายของตนเอง -ถามซ้ำ ๆ เช่น "ทำไมฉันจึงถูกทำโทษ" "ทำไมจึงเกิดกับฉัน"-เศร้าโศกเสียใจสูญเสียภาพลักษณ์ ในเรื่องภาพลักษณ์เกี่ยวกับตนเองมีความสำคัญมากสำหรับวัยรุ่นเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลง อย่างรวดเร็วของร่างกายทำให้เด็กเกิดความไม่มั่นใจในภาพลักษณ์ของตนเอง และการเจ็บป่วยเรื้อรังหลายโรคทำให้เด็กวัยรุ่นเตี้ยและผอมพัฒนาการทางเพศล่าช้า ร่างกายผิดปกติมีการจำกัดการเคลื่อนไหวและจะพบเสมอว่าผู้ป่วยวัยรุ่นที่เจ็บป่วยเรื้อรังหรือร่างกายพิการ เป็นสาเหตุที่ทำให้เขามีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตนเองและมีความนับถือตัวเองต่ำต้อย ทั้งสองสิ่งนี้จะเป็นปัญหาสุขภาพและเกี่ยวกับการยอมรับของกลุ่มด้วย นอกจากนี้ผู้ป่วยประเภทนี้ยังถูกจำกัดในแง่ความเป็นอิสระและการสังคมกับเพื่อนเพศเดียวกัน และเพื่อนต่างเพศด้วย สำหรับการช่วยเหลือผู้ป่วยนั้นครอบครัวเพื่อนและทีมสุขภาพจะมีบทบาทสำคัญในการช่วยเหลือ ผู้ป่วย โดยเฉพาะเพื่อนที่มีปัญหาคล้ายๆกันจะทำให้ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด อาจจัดให้มีการอภิปรายเป็นกลุ่ม เกี่ยวกับการปฏิบัติรักษา เพื่อส่งเสริมให้เด็กได้แสดงความรู้สึกและปรับตัว ดังนั้นพยาบาลต้องดูแลโดยอธิบายให้บิดามารดาเข้าใจถึงปฏิกิริยาที่เด็กแสดง ออกและช่วยให้เด็กและครอบครัวปรับตัวยอมรับภาพลักษณ์ของตนเองในแง่ดี เพื่อจะได้ใช้ชีวิตในสังคม ได้อย่างเป็นปกติสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพลักษณ์ ( ภาพลักษณ์ )

หมายถึงความรู้สึกรับรู้ของบุคคลต่อร่างกายของตนเองรวมทั้งทัศนคติต่อบุคลิกภาพ

ความสามารถของตนเองเป็นการแสดงความรู้สึกของบุคคลต่อรูปร่างว่าสวยหล่อ

รูปทรงสมส่วนการเจริญเติบโตตามวัยการเจ็บป่วยที่ส่งผลทำให้ภาพลักษณ์เปลี่ยนแปลง

มีผลกระทบให้เกิดความกังวลความกลัวความไม่มั่นใจ

เด็กมีการพัฒนาภาพลักษณ์ตั้งแต่ในวัยทารกโดยถูกกระตุ้นรับรู้ความรู้สึกจากส่วนต่างๆ

ของร่างกายโดยเฉพาะระบบทางเดินอาหารดังนั้นบิดามารดาและผู้เลี้ยงดูควรให้ความรัก

และมีการสัมผัสร่างกายของเด็กทุกส่วนตั้งแต่ปากโดยการให้ดูดนมให้ทารกรู้จักส่วนต่างๆ

ของร่างกายตั้งแต่ใบหน้าจากการส่องกระจกและสอนให้เรียกอวัยวะต่างๆของร่างกายทำให้ทารกเริ่มมีการรับรู้

เกี่ยวกับภาพลักษณ์ของตนเองวัยหัดเดินในระยะการขับถ่ายทำให้เริ่มมีการควบคุมการขับถ่ายอุจจาระและปัสสาวะทำให้เป็น





ภาพลักษณ์ของเด็กวัยนี้ซึ่งบิดามารดาและผู้เลี้ยงดูจะต้องฝึกหัดการควบคุมการขับถ่ายของเด็กให้เด็กเกิดความมั่นใจต่อไป

วัยก่อนเรียนเด็กมีความสนใจและรับรู้เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างเพศอย่างชัดเจนบิดามารดาและเพื่อน

มีอิทธิพลต่อเด็กวัยนี้อย่างมากที่ให้เด็กรับรู้ว่าตัวเองเป็นเพศหญิงหรือเพศชาย

วัยเรียนเด็กมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายอารมณ์และสังคมอย่างมาก

และเพื่อนมีส่วนเกี่ยวข้องในภาพลักษณ์ของเด็กวัยนี้เด็กอายุ 7 จะเริ่มมีบุคลิกลักษณะเป็นของตนเอง



และปลายวัยเรียนจะเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงของร่างกายอารมณ์และสังคมเพื่อเข้าสู่วัยรุ่นต่อไป .วัยรุ่นมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายอารมณ์และสังคมอย่างรวดเร็วมีการพัฒนาการทางเพศ

มีผลต่อภาพลักษณ์ของตนเองอย่างมากเช่นอ้วนมากเกินไปผอมเกินไปไม่สวยเป็นต้น

ดังนั้นพยาบาลบิดามารดาจะต้องเข้าใจเด็กแต่ละวัยว่ามีความรู้สึกต่อภาพลักษณ์ของตนเอง



อย่างไรและบิดามารดาและเด็กแต่ละวัยจะต้องมีสัมพันธภาพและปฏิสัมพันธ์ต่อผู้ใกล้ชิดและเพื่อนบ้านเป็นอย่างดีซึ่งเด็กจะต้องมีทัศนคติต่อภาพลักษณ์ของตนเองและของผู้อื่น

ทำให้เป็นรากฐานของการพัฒนาที่มั่นคงของเด็กต่อไปในอนาคตถ้าอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดเกี่ยวกับภาพลักษณ์