When William worked in Santa Fe Spr

When William worked in Santa Fe Springs, California, back in the 90s, he told me he thought the building he worked at was haunted. "It really is," said William. "I have had more than a few incidents happen to me while I was working alone, late at night," he continued. William was working as a manager for a very busy chemical distribution company at the time. In order to keep up with his work, he sometimes had to work at night, or go in on weekends to catch up with his paperwork.

William was a sensible man. He was not the type of person that would fly off the handle in troubling situations. He was always very calm, and composed. This is what made his story believable. I knew he wasn't the type to make things up.

One night, William went to work after dark and thought nothing of it. His former manager had told him that he might hear some weird noises coming from the warehouse, but it was only the 55-gallon drums expanding and contracting. During the heat of the day, the drums would expand, and at night, when it cooled off, the drums would contract, sometimes making a sound. William was not worried.

That night he was sitting at his desk when he heard what sounded like someone knocking on the door leading to the warehouse. William dismissed it as a drum "popping," and ignored it. A few moments later, the sound was back, and this time it was louder. Since there was no one else in the building, he became a bit nervous, but continued working. Soon the noises got louder and louder. The final straw was when he heard someone walking above the ceiling of his office. This scared him quite a bit, but again he ignored it. Finally, it happened again, and this time William ran into the warehouse to look above his office, but no one was there. After that, William never worked at night again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ William ทำซานตาเฟ่สปริงส์ แคลิฟอร์เนีย ใน 90s เขาบอกฉันว่า เขาคิดว่า เขาทำงานที่อาคารถูกผีสิง "จริง ๆ ก็ กล่าวว่า William "ฉันมีหลายเหตุการณ์เกิดขึ้นกับผมในขณะที่ผมทำงานคนเดียว ดึก เขาอย่างต่อเนื่อง William ทำงานเป็นผู้จัดการบริษัทเคมีกระจายมากเวลา ให้งานของเขา เขาบางครั้งมีการทำงานในเวลากลางคืน หรือไปในวันหยุดสุดสัปดาห์ให้กับเอกสารของเขา William ได้คนที่เหมาะสม เขาไม่ใช่ชนิดของบุคคลที่จะบินปิดการจัดการในสถานการณ์ปัญหา เขาถูกเสมอสบาย ๆ และประกอบด้วย สิ่งที่ทำให้เรื่องของเขาเชื่อได้ รู้ว่า ไม่ได้เป็นแบบในการสร้างสิ่ง คืนที่หนึ่ง William ก็เข้าทำงานหลังจากมืด และคิดว่า อะไรของมัน ผู้จัดการเก่าของเขาได้บอกเขาที่เขาได้ยินเสียงแปลก ๆ บางอย่างมาจากคลังสินค้า แต่ก็เท่านั้น 55 แกลลอนกลองขยาย และทำสัญญา ในช่วงความร้อนของวัน กลองจะขยาย และในเวลากลางคืน เมื่อมันระบายความร้อนด้วยปิด กลองจะ สัญญา บางครั้งทำเสียง William ไม่กังวล คืนนั้นเขานั่งที่โต๊ะของเขาเมื่อเขาได้ยินอะไรแต่เพียงแห่งเหมือนคนเคาะประตูที่นำไปสู่คลังสินค้า William ไล่เป็นตัวกลอง "popping" และละเว้นได้ ครู่ต่อมา เสียงกลับ และเวลานี้ก็ดัง เนื่องจากมีไม่มีใครในอาคาร กลายเป็นประสาทบิต แต่ยังคงทำงาน เร็วเสียงดังใส่ดังขึ้น และดังนั้น ฟางสุดท้ายคือเมื่อเขาได้ยินคนเดินข้างบนเพดานของสำนักงานของเขา นี่กลัวเขาไม่น้อย แต่อีก เขาละเว้น สุดท้าย เกิดขึ้นอีกครั้ง และเวลานี้ William วิ่งได้มองข้างสำนักงานของเขา แต่ไม่มี หลังจากนั้น William ไม่ทำในเวลากลางคืนอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวิลเลียมทำงานในซานตาเฟสปริงส์แคลิฟอร์เนียกลับไปในยุค 90 เขาบอกผมว่าเขาคิดว่าอาคารเขาทำงานที่ถูกผีสิง "จริงๆมันเป็น" วิลเลียมกล่าวว่า "ผมได้มีมากกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่กี่เกิดขึ้นกับฉันในขณะที่ฉันกำลังทำงานอยู่คนเดียวในช่วงดึก" เขายังคง วิลเลียมได้ทำงานในฐานะผู้จัดการการจัดจำหน่ายสารเคมีที่ยุ่งมากในเวลา เพื่อที่จะให้ทันกับการทำงานของเขาบางครั้งเขาจะต้องทำงานในเวลากลางคืนหรือไปในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่จะจับขึ้นกับเอกสารของเขา. วิลเลียมเป็นคนที่เหมาะสม เขาไม่ได้เป็นคนประเภทที่จะบินออกจับในสถานการณ์ที่หนักใจ เขามักจะสงบมากและประกอบด้วย นี่คือสิ่งที่ทำให้เรื่องราวของเขาเชื่อ ผมรู้ว่าเขาไม่ใช่คนประเภทที่จะทำให้สิ่งที่ขึ้น. คืนหนึ่ง, วิลเลียมไปทำงานหลังจากที่มืดและคิดว่ามันไม่มีอะไร อดีตผู้จัดการของเขาได้บอกเขาว่าเขาอาจจะได้ยินเสียงแปลก ๆ บางอย่างมาจากคลังสินค้า แต่มันก็เป็นเพียงกลอง 55 แกลลอนขยายตัวและทำสัญญา ในช่วงความร้อนของวันที่กลองจะขยายตัวและในเวลากลางคืนเมื่อมันระบายความร้อนออกจากกลองจะทำสัญญาบางครั้งทำให้เสียง วิลเลียมเป็นห่วงไม่ได้. คืนนั้นที่เขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียงเหมือนมีคนเคาะประตูที่นำไปสู่คลังสินค้า วิลเลียมไล่มันกลอง "โผล่" และไม่สนใจมัน สักครู่ต่อมาเสียงก็กลับมาและเวลานี้มันก็ดังขึ้น เมื่อไม่มีใครอยู่ในอาคารเขาก็กลายเป็นบิตประสาท แต่ยังคงทำงาน ไม่นานเสียงได้ดังขึ้นและดัง ฟางเส้นสุดท้ายคือเมื่อเขาได้ยินเสียงคนเดินเหนือเพดานของสำนักงานของเขา กลัวนี้เขาไม่น้อยอีกครั้ง แต่เขาไม่สนใจมัน ในที่สุดก็เกิดขึ้นอีกครั้งและในครั้งนี้วิลเลียมวิ่งเข้าไปในโกดังที่จะมองไปข้างต้นสำนักงานของเขา แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น หลังจากนั้นวิลเลียมไม่เคยทำงานในเวลากลางคืนอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวิลเลียมทำงานในซานตาเฟสปริงส์ , แคลิฟอร์เนีย , ย้อนกลับไปในยุค 90 เขาคิดว่าเขาทำงานเป็นอาคารผีสิง " จริงๆมันคือ " วิลเลียม " ฉันมีมากกว่าไม่กี่เหตุการณ์เกิดกับผมตอนที่ผมทำงานคนเดียวดึกๆ " เขาอย่างต่อเนื่อง วิลเลียม ทำงานเป็นผู้จัดการบริษัทจำหน่ายสารเคมีงานยุ่งตลอดเวลา เพื่อให้ทันกับงานของเขาบางครั้งเขาต้องทำงานตอนกลางคืน หรือไปในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่จะจับขึ้นกับเขานั่นแหละ

วิลเลียมเป็นคนมีเหตุผล เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะบินออกจากที่จับในสถานการณ์ปัญหา เขามักจะสงบมาก และแต่ง นี้คือสิ่งที่ทำให้เรื่องราวน่าเชื่อถือของเขา ผมรู้ว่าเขาไม่ใช่คนประเภทที่จะสร้างสิ่งต่างๆ ขึ้น

คืนหนึ่ง วิลเลี่ยมไปทำงานหลังจากที่มืดและคิดว่าคงไม่มีอะไรอดีตผู้จัดการของเขาได้บอกกับเขาว่าเขาอาจจะได้ยินเสียงแปลกๆ เหมือนเสียงมาจากโกดัง แต่มันเป็นเพียงกลอง 55 แกลลอนขยาย และสัญญาจ้าง ในวันที่อากาศร้อน กลองจะขยายตัว และในเวลากลางคืนเมื่อมันเย็นลง กลองจะสัญญา บางครั้งมีเสียง วิลเลียม ไม่กังวล

คืนนั้นเขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ฟังเหมือนเสียงใครบางคนเคาะประตูสู่คลังสินค้า วิลเลียมไล่ออกเป็นกลอง " popping " และไม่สนใจมัน หลังจากนั้นไม่นาน เสียงที่ได้กลับมาและเวลานี้มันก็ดังอีก เพราะไม่มีใครในตึก เขาก็ประหม่านิดหน่อย แต่ยังคงทำงาน แล้วเสียงก็ดังขึ้น ดังขึ้นฟางเส้นสุดท้าย คือ เมื่อเขาได้ยินเสียงคนเดินบนเพดานในสำนักงานของเขา นี้กลัวเขานะ แต่เขาไม่สนใจมัน ในที่สุดมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ วิลเลียม วิ่งเข้าไปในโกดังเพื่อดูข้างบนห้องทำงานของเขา แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น หลังจากนั้นวิลเลียมไม่เคยทำงานตอนกลางคืนอีก