Sustainability science has contribu

Sustainability science has contributed models, methods, case studies and principles (e.g. Lang et al. 2012; Wiek et al. 2012) to the emerging science of landscape sustainability (Wu 2006, 2013). It has supported ideas on how cultural landscapes can be maintained and developed by pointing out the need for cross-sectoral planning and decision making (e.g. Wiek and Walter 2009). How these ideas can be translated and applied in planning and development practice in regions where external pressures for economic growth and development prevail (e.g. Dale 2014; Pearson and Gorman 2010) requires further exploration. In particular, how regional development strategies can be put in place that are socially just based on democratic processes and embedded in broader legal landscape planning frameworks requires further research attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยาศาสตร์ความยั่งยืนมีส่วนรุ่น วิธีการ เทคนิค และหลัก (เช่นลัง et al. 2012 Wiek et al. 2012) กับศาสตร์ภูมิทัศน์ความยั่งยืน (วู 2006, 2013) เกิดขึ้น มันสนับสนุนความคิดในภูมิประเทศวัฒนธรรมสามารถรักษา และพัฒนา โดยชี้ให้เห็นต้องข้ามรายสาขาวางแผนและตัดสินใจ (เช่น Wiek และ Walter 2009) วิธีคิดเหล่านี้สามารถแปล และนำไปใช้ในทางปฏิบัติการวางแผนและพัฒนาในภูมิภาคซึ่งความดันภายนอกสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่เหนือกว่า (เช่น 2014 เดล เพียร์สันและ Gorman 2010) ต้องการสำรวจต่อไป โดยเฉพาะ วิธีสามารถวางกลยุทธ์การพัฒนาภูมิภาคใน สถานที่เพียงสังคมตามระบอบประชาธิปไตย และฝังในกว้างกฎหมายกรอบการวางแผน ต้องเพิ่มเติมความสนใจการวิจัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยาศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนได้มีส่วนร่วมรุ่นวิธีกรณีศึกษาและหลักการ (เช่นแลง et al, 2012;. Wiek et al, 2012). การวิทยาศาสตร์ที่เกิดขึ้นใหม่ของความยั่งยืนภูมิทัศน์ (Wu 2006 2013) มันได้รับการสนับสนุนความคิดเกี่ยวกับวิธีการที่ภูมิทัศน์วัฒนธรรมสามารถรักษาและพัฒนาโดยชี้ให้เห็นความจำเป็นในการวางแผนข้ามภาคและการตัดสินใจ (เช่น Wiek และวอลเตอร์ 2009) วิธีคิดเหล่านี้สามารถแปลและนำไปใช้ในทางปฏิบัติการวางแผนและการพัฒนาในภูมิภาคท​​ี่แรงกดดันภายนอกสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาเหนือกว่า (เช่นเดล 2014; เพียร์สันและกอร์แมน 2010) ต้องมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการกลยุทธ์การพัฒนาในระดับภูมิภาคท​​ี่สามารถวางในสถานที่ที่เป็นไปตามสังคมเพียงแค่ในกระบวนการประชาธิปไตยและฝังตัวอยู่ในกรอบการวางแผนภูมิทัศน์ที่กว้างขึ้นตามกฎหมายต้องให้ความสนใจการวิจัยต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาศาสตร์ความยั่งยืนได้มีส่วนร่วมรูปแบบ วิธีการ กรณีศึกษาและหลักการ ( เช่น Lang et al . 2012 ; วีค et al . 2012 ) กับวิทยาศาสตร์ใหม่ของการพัฒนาภูมิทัศน์ ( Wu ) , 2013 ) มันได้รับความคิดเกี่ยวกับวิธีการภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมที่สามารถรักษาและพัฒนา โดยชี้ว่า ต้องข้ามสาขาการวางแผนและการตัดสินใจ เช่น วีค และวอลเตอร์ 2009 )ความคิดเหล่านี้สามารถแปลและใช้ในการปฏิบัติงาน การวางแผน และการพัฒนาในภูมิภาคที่แรงกดดันภายนอกสำหรับการเจริญเติบโตและการพัฒนาทางเศรษฐกิจเหนือกว่า เช่น เดล 2014 ; เพียร์สัน และ กอร์แมน 2010 ) ต้องมีการสำรวจเพิ่มเติม โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉัน strategies development regional : put in place that are สำคัญ just พนักงาน processes democratic ( embedded in broader legal landscape กฎ frameworks requires attention research น้อยลง .