“Chan’er…” Yun Che went over to the

“Chan’er…” Yun Che went over to the Snow Phoenix Beast. He reached out his hand, and gently stroked its icy smooth snow-white wings for a while, before he softly said: “This is fine too. Let’s go together to look for your mistress.”

However, from where was he supposed to begin the search? And, how should he look around for her?

Looking at the white and boundless field before his eyes, Yun Che felt at a loss. He faced toward the north, turned toward the west, then faced toward the south… Finally, his gaze fixed at the east.

East… Floating Cloud City… Grandfather, little aunt…

The light in Yun Che’s eyes fiercely trembled.

Soon it would be a full three whole years since he left Xiao Clan.

Three years…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Chan'er..." Che ยุนไปกว่าสัตว์ฟีนิกซ์หิมะ เขาเอื้อมมือของเขา และ stroked ปีกของหิมะเป็นน้ำแข็งเรียบในขณะ เบา ๆ ก่อนที่เขาได้กล่าวว่า: "นี่คือดีเกินไป ลองไปโดดหาชู้ของคุณ"อย่างไรก็ตาม ที่เขาควรจะเริ่มค้นหา และ วิธีควรเขามองไปรอบ ๆ สำหรับเธอกำลังดูฟิลด์ก่อนตาขาว และไร้ขีดจำกัด Yun Che รู้สึกที่สูญเสีย เขาต้องเผชิญไปทางเหนือ หันไปทางทิศตะวันตก แล้วเผชิญไปทางตอนใต้... ในที่สุด สายตาของเขาภาคตะวันออกตะวันออก... ตลาดน้ำเมืองเมฆ... คุณปู่ ป้าน้อย...ไฟในดวงตายุน Che trembled ถึงพริกถึงขิงเร็ว ๆ มันจะเต็มรูปแบบทั้งสามปีตั้งแต่เขาซ้ายกองทัพเซียวสามปี...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Chan'er ... " ยุนเจ๊เดินไปหิมะฟินิกซ์สัตว์ เขาเอื้อมมือของเขาออกและค่อยๆลูบเรียบปีกหิมะสีขาวของน้ำแข็งในขณะที่ก่อนที่เขาเบา ๆ กล่าวว่า "นี่คือดีเกินไป ไปด้วยกันที่จะมองหาผู้เป็นที่รักของคุณ. "

อย่างไรก็ตามจากการที่เขาก็ควรจะเริ่มต้นการค้นหา? และวิธีการที่เขาควรจะมองไปรอบ ๆ สำหรับเธอ?

มองไปที่สนามสีขาวและไม่มีที่สิ้นสุดก่อนที่ดวงตาของเขา Yun เจ๊รู้สึกที่สูญเสีย เขาต้องเผชิญกับทางเหนือหันไปทางทิศตะวันตกหันไปทางทิศใต้ ... ในที่สุดเขาจ้องมองคงที่ทางทิศตะวันออก.

ตะวันออก ... ลอยตัวเมฆเมือง ... ปู่ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ...

ไฟในดวงตาของหยุนเจ๊กลัวจนตัวสั่นอย่างรุนแรง.

เร็ว ๆ นี้ก็จะเป็น เต็มรูปแบบทั้งสามปีนับตั้งแต่เขาออกจากเสี่ยวแซ่.

สามปี ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" chan"er . . . . . . . " ยุนเช ไปหิมะ ฟีนิกซ์อสูร เขายื่นมือของเขาออกมา และค่อยๆลูบเยือกเย็นเรียบแนวปีกสักพักก่อนที่เขาเบา ๆว่า " นี่ก็ดีเหมือนกัน ไปกันเถอะไปหาเมียน้อยของคุณ”อย่างไรก็ตาม จากที่เขาควรจะเริ่มต้นการค้นหา แล้วเขาจะตามหาเธอดูขาวและสนามไม่มีที่สิ้นสุดก่อนที่ดวงตาของเขา ยุนเช รู้สึกขาดทุน เขาต้องไปทิศเหนือหันไปทางทิศตะวันตก แล้วเจอทางใต้ . . . . . . . ในที่สุด สายตาของเขาที่ตะวันออกเมฆที่ลอยเมืองตะวันออก . . . . . . . . . . . . . . ปู่ ป้านิด . . . . . . .ไฟในดวงตาของยุนเชก็สั่นสะท้านอีกไม่นานก็จะเต็มทั้งสามปีนับตั้งแต่ที่เขาซ้ายเสี่ยวเผ่าสามปี . . . . . . .