A number of circumstances of enviro

A number of circumstances of environmental exposure
to carcinogens has definitely been linked with an
increased risk of cancer in humans. For all of them, it
is not possible to quantify with precision the burden of
human cancer they cause. It is likely however that in
most populations, environmental cancer is responsible
for a relatively small proportion of total cancers, in the order of 0.5–1% (Doll and Peto, 1981; Peto, 2001).
However, this proportion is likely to be higher in
populations with special exposure circumstances, such
as arsenic contamination of drinking water or proximity
to an important source of asbestos exposure. Furthermore,
the involuntary nature of the exposure makes its
elimination a particularly important target in terms of
health equity.
Knowledge on occupational causes of cancer is more
advanced than in the case of other groups of carcinogens.
However, current understanding of the relationship
between occupational exposures and cancer risk is
far from complete: for many experimental carcinogens
that occur in the workplace, little or no human cancer
data are available. Examples of such agents are ceramic
fibres, acrylamide, dichloromethane and acetaldehyde:
they all cause tumours in experimental animals and no
adequate data in exposed humans are available. One
should also consider that the relatively low burden of
occupational cancer in industrialized countries is the
successful result of strict regulations on recognized
carcinogens. As in the case of environmental cancer, the
facts that exposure is involuntary and can be eliminated
give to prevention of occupational cancer a special
status among interventions towards cancer control

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนสถานการณ์ของการสัมผัสสิ่งแวดล้อมสารก่อมะเร็งได้แน่นอนถูกเชื่อมโยงกับการเพิ่มความเสี่ยงของโรคมะเร็งในมนุษย์ สำหรับทั้งหมดของพวกเขา มันไม่สามารถกำหนดปริมาณอย่างแม่นยำภาระก่อให้เกิดมะเร็ง มีแนวโน้มอย่างไรก็ตามในประชากรส่วนใหญ่ มะเร็งสิ่งแวดล้อมรับผิดชอบสำหรับสัดส่วนค่อนข้างเล็กของมะเร็งทั้งหมด ลำดับ 0.5 – 1% (ตุ๊กตาและ Peto, 1981 Peto, 2001)อย่างไรก็ตาม สัดส่วนนี้มีแนวโน้มสูงขึ้นในกลุ่มประชากรที่ มีสถานการณ์พิเศษแสง ดังกล่าวสารหนูปนเปื้อนของน้ำหรือใกล้เพื่อเป็นแหล่งสำคัญของใยหิน นอกจากนี้ธรรมชาติของแสงโดยไม่ตั้งใจทำให้มันการกำจัดเป้าหมายสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของสุขภาพวมีความรู้ในการประกอบอาชีพสาเหตุของโรคมะเร็งสูงกว่าในกรณีของกลุ่มสารก่อมะเร็งอื่น ๆอย่างไรก็ตาม ความเข้าใจในปัจจุบันของความสัมพันธ์ระหว่างอาชีพเสี่ยงมะเร็ง ความเสี่ยงคือห่างไกลจากสมบูรณ์: สำหรับสารก่อมะเร็งทดลองหลายที่เกิดขึ้นในทำงาน มะเร็งน้อย หรือไม่มีข้อมูลที่มีอยู่ ตัวอย่างของตัวแทนดังกล่าวมีเซรามิกเส้นใย อะคริลาไมด์ dichloromethane และ acetaldehyde:พวกเขาทั้งหมดทำให้เกิดเนื้องอกในสัตว์ทดลองและไม่มีข้อมูลเพียงพอในมนุษย์สัมผัส หนึ่งควรพิจารณาที่ภาระต่ำมะเร็งอาชีวในประเทศอุตสาหกรรมเป็นการผลสำเร็จของกฎระเบียบที่เข้มงวดในการรับรู้สารก่อมะเร็ง ในกรณีของมะเร็งสิ่งแวดล้อม การข้อเท็จจริงที่แสงล็ และสามารถตัดออกให้การป้องกันมะเร็งอาชีวพิเศษสถานะระหว่างการแทรกแซงต่อการควบคุมโรคมะเร็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จำนวนสถานการณ์ของการสัมผัสสิ่งแวดล้อม
ที่จะได้รับสารก่อมะเร็งแน่นอนที่เชื่อมโยงกับ
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งในมนุษย์ สำหรับพวกเขาทั้งหมดก็
เป็นไปไม่ได้ที่จะหาจำนวนที่มีความแม่นยำภาระของ
โรคมะเร็งของมนุษย์พวกเขาทำให้เกิด มันเป็นไปได้อย่างไรว่าใน
ประชากรส่วนใหญ่มะเร็งสิ่งแวดล้อมเป็นผู้รับผิดชอบ
สำหรับสัดส่วนที่ค่อนข้างเล็กของการเกิดโรคมะเร็งทั้งหมดในคำสั่งของ 0.5-1% (ที่ตุ๊กตาและ Peto 1981; Peto, 2001).
อย่างไรก็ตามสัดส่วนนี้มีแนวโน้มที่จะ ที่สูงขึ้นใน
กลุ่มประชากรที่มีการเปิดรับสถานการณ์พิเศษเช่น
การปนเปื้อนสารหนูของการดื่มน้ำหรือใกล้ชิด
ที่จะเป็นแหล่งสำคัญของการสัมผัสแร่ใยหิน นอกจาก
ธรรมชาติที่ไม่ได้ตั้งใจของการเปิดรับแสงทำให้มัน
กำจัดเป้าหมายที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของ
ส่วนสุขภาพ.
ความรู้เกี่ยวกับสาเหตุการประกอบอาชีพของโรคมะเร็งมากขึ้น
ขั้นสูงกว่าในกรณีของกลุ่มอื่น ๆ ของสารก่อมะเร็ง.
แต่เข้าใจในปัจจุบันของความสัมพันธ์
ระหว่างความเสี่ยงในการประกอบอาชีพ และความเสี่ยงมะเร็งเป็นโรคที่
ห่างไกลจากความสมบูรณ์: สำหรับสารก่อมะเร็งหลายการทดลอง
ที่เกิดขึ้นในสถานที่ทำงานน้อยหรือไม่มีโรคมะเร็งของมนุษย์
ข้อมูลที่มีอยู่ ตัวอย่างของตัวแทนดังกล่าวเป็นเซรามิก
เส้นใยริลาไมด์, ไดคลอโรมีเทนและ acetaldehyde:
พวกเขาทั้งหมดก่อให้เกิดเนื้องอกในสัตว์ทดลองและไม่มี
ข้อมูลที่เพียงพอในมนุษย์สัมผัสที่มีอยู่ หนึ่ง
ควรพิจารณาว่าภาระที่ค่อนข้างต่ำของ
โรคมะเร็งจากการประกอบอาชีพในประเทศอุตสาหกรรมเป็น
ผลที่ประสบความสำเร็จของกฎระเบียบที่เข้มงวดในการได้รับการยอมรับ
สารก่อมะเร็ง เช่นในกรณีของโรคมะเร็งสิ่งแวดล้อมที่
ข้อเท็จจริงว่าการได้รับคือไม่ได้ตั้งใจและสามารถกำจัด
ให้การป้องกันการเกิดโรคมะเร็งจากการประกอบอาชีพพิเศษ
สถานะในหมู่แทรกแซงต่อการควบคุมโรคมะเร็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำนวนของสถานการณ์การด้านสิ่งแวดล้อมกับสารก่อมะเร็งได้แน่นอนรับการเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคมะเร็งในมนุษย์ ทั้งหมดของพวกเขาเป็นไปไม่ได้ที่จะหาที่มีความแม่นยำภาระมนุษย์มะเร็งที่พวกเขาก่อให้เกิด มันเป็นโอกาส แต่ที่ในประชากรส่วนใหญ่มะเร็งสิ่งแวดล้อมเป็นความรับผิดชอบสำหรับสัดส่วนที่ค่อนข้างเล็กของมะเร็งทั้งหมดในการสั่งซื้อของ 0.5 – 1 % ( ตุ๊กตา และ เพโต , 1981 ; เพโต , 2001 )อย่างไรก็ตาม สัดส่วนนี้มีแนวโน้มที่จะสูงขึ้นในประชากรกับสถานการณ์ความเสี่ยงพิเศษเช่นเป็นสารหนูที่ปนเปื้อนในน้ำดื่ม หรือใกล้กับเป็นแหล่งสำคัญของการเปิดรับใยหิน นอกจากนี้ธรรมชาติของแสงทำให้ตนโดยไม่สมัครใจจัดเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป้าหมายในแง่ของส่วนสุขภาพความรู้เกี่ยวกับสาเหตุของโรคมะเร็งเป็นมากกว่าอาชีพขั้นสูงกว่าในกรณีของกลุ่มอื่น ๆของสารก่อมะเร็งอย่างไรก็ตาม ความเข้าใจในปัจจุบันของความสัมพันธ์ระหว่างการอาชีพและความเสี่ยงโรคมะเร็งคือไกลจากที่สมบูรณ์ : สารก่อมะเร็งทดลองมากมายที่เกิดขึ้นในสถานที่ทำงาน น้อยหรือไม่มีมะเร็งในมนุษย์ข้อมูลมี ตัวอย่าง เช่น ตัวแทน เซรามิคเส้นใยอะครีลาไมด์ ไดคลอโรมีเทนและอะเซทัลดีไฮด์ :พวกเขาก่อให้เกิดเนื้องอกในสัตว์ทดลอง และไม่เปิดเผยข้อมูลที่เพียงพอในมนุษย์มีอยู่ หนึ่งควรพิจารณาว่าค่อนข้างต่ำ ภาระของมะเร็งในประเทศอุตสาหกรรมที่เป็นอาชีพผลสําเร็จของกฎระเบียบที่เข้มงวดเกี่ยวกับการยอมรับสารก่อมะเร็ง เช่นในกรณีของโรคมะเร็ง สิ่งแวดล้อมการเป็นข้อเท็จจริงที่ไม่ตั้งใจ และสามารถตัดให้กับการป้องกันมะเร็ง อาชีพพิเศษสถานะของการแทรกแซงต่อการควบคุมโรคมะเร็ง