Previous Chapter Next ChapterChapte

Previous Chapter Next Chapter

Chapter 408 – What Kind of a God

Upon exiting Falling Flame Merchant Guild, Yun Che’s figure quickly submerged into the stream of people within Divine Phoenix City’s streets. With the Phoenix Helianthus already in hand, what he had to do next was not complicated, which was finding a quiet place where he would not be disturbed.

At this time, the advancing Yun Che’s footsteps suddenly stopped as he turned around as fast as lightning. His sharp eyes sweep his rear, but his gaze didn’t find anything different, even that minute strand of sensation had also faded away without a trace.

Was he mistaken?

Impossible, how could he possible be mistaken when it came to things like this.

For example, he felt a peculiar gaze staring at him for an instant earlier. Before he left Falling Flame Merchant Guild, he had also felt the same sensation. This kind of sensation did not come from his perception, instead, it was “instinct”.

It was an acquired instinct born from after being hunted down to the brink of life and death!

If this sort of feeling came from his perception, it could perhaps be his misconception. But since it was a kind of “instinct”, it definitely could not be wrong, because it had saved Yun Che’s life many times before.

However, Yun Che’s lightning fast reaction that searched for the origin of this sensation had actually not gained any profit.

If he wasn’t mistaken, then that could only mean… that the other party was hiding his abilities, and was at a terrifying high level. In the Profound Sky Continent, this was the first time Yun Che could not sense his target’s existence after his detection.

Who exactly is it… why are they staring at me? In Divine Phoenix City, there shouldn’t be anyone who would recognize me.

“Jasmine, do you sense anyone following me?” Yun Che said in a low voice.

“Jasmine?”

“Sleeping… don’t bother me!”

“……”

Yun Che wrinkled his nose, withdrew his gaze, and directly advanced onward.

A barely noticeable figure not even sixty meters away behind Yun Che slowly raised his head from within the stream of people. His eyes flashed with amazement.

An hour later, Yun Che returned to the inn he had stayed in last night. In this already packed Divine Phoenix city, finding an inn to stay in was indeed extremely difficult, but as long as one was wealthy, even if the population were to double, there still wouldn’t be a problem. The guest room Yun Che stayed in was obtained by him paying thirty times the original price from someone who failed to show up.

“Dear guest, you’ve returned, do you want to go back in your room to take a rest or do you want to have a meal?”

As soon as Yun Che returned back to the inn, a handsome waiter diligently welcomed him. Those who were able stay at such a luxurious inn at this time were all wealth god-like figures, so he obviously had to do his utmost to thoroughly serve him.

“Make me dinner a bit later today, before it gets dark, deliver it directly to my room.” Yun Che replied.

“Alrightie, have a nice rest. Dear guest, if you have any requests, feel free to call out at anytime.” The waiter said politely.

After Yun Che returned to his room, he actually did not go according to his previous plan of immediately beginning to refine the Sky Profound Universal Pellet. Instead, he closed the door, and laid on the bed to sleep. He seemed to be quite exhausted, because not long after he laid down, the sound of snoring gradually surfaced as he entered dreamland.

Yun Che directly slept from the afternoon to evening. It was exactly at this time that a wisp of noiseless and odorless smoke that was unable to be seen with the naked eye slowly floated in from corner of the room’s rear window, and blended in with the air in the room. Yun Che was still sleeping and still snoring. His breathing was even, without the least bit reaction to everything happening.

The light smoke stopped after several tens of breaths. Everything was silent, without any indication that something had happened.

Half a quarter of an hour later, Yun Che’s door was struck.

“Dear guest, the dinner you wanted is here.”

Yun Che was still heavily sleeping, without the slightest of reaction.

“Dear guest… Dear guest? Are you in there?”

The waiter gave the door a soft push. The door had only been closed, not locked, so it opened with one push. The waiter hesitated for a bit, then carefully pushed open the room and came in carrying the dinner.

The sound of the waiter’s footsteps were rather heavy, and the porcelain on tray in his hand also made clashing noises, but the Yun Che laying on the bed continued to not respond. It was evident that he was dead asleep. The waiter put the tray on the table, and after his eyes swept past Yun Che for a while, he slowly walked in Yun Che’s direction. Only this time, his footsteps… were actually noiseless, and his cautious gaze from before changed to that of water’s tranquility.

Yun Che’s breathing was steady, and he was dead asle

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบท 408 – ชนิดของพระเจ้าเมื่อออกจากล้มเปลวไฟพ่อค้ากิลด์ รูปยุน Che เร็วแช่เข้าไปในกระแสของผู้คนในถนนเจ้าฟีนิกซ์ซิตี้ ทานตะวันฟีนิกซ์อยู่ในมือ สิ่งที่เขาต้องทำต่อไปได้ไม่ซับซ้อน ซึ่งค้นหาความเงียบสงบที่เขาจะไม่รบกวนกันตอนนี้ advancing Yun Che ก้าวก็หยุดเขาเปิดรอบเร็วที่ฟ้าผ่า ตาคมกวาดหลังของเขา แต่สายตาของเขาไม่พบอะไรที่แตกต่างกัน แม้ว่านาทีสาระความรู้สึกก็ยังทันจางหายรอยเขาถูกเข้าใจผิดไปไม่ได้ วิธีสามารถเขาได้หลงผิดไปเช่นนี้ตัวอย่างเช่น เขารู้สึกว่าสายตาแปลกที่จ้องเขาสำหรับทันทีก่อนหน้านี้ ก่อนที่เขาซ้ายล้มเปลวไฟพ่อค้ากิลด์ เขาก็ยังรู้สึกว่าความรู้สึกเดียวกัน ชนิดของความรู้สึกนี้ไม่ได้มาจากการรับรู้ของเขา แต่ มันเป็น "สัญชาตญาณ"มันเป็นสัญชาตญาณได้รับเกิดจากหลังจากถูกล่าลงไปขอบของชีวิตและความตายถ้าจัดเรียงของความรู้สึกนี้มาจากการรับรู้ของเขา บางทีอาจเข้าใจผิดเขา แต่เนื่องจากมันเป็นชนิดของ "สัญชาตญาณ" แน่นอนและไม่ผิด เพราะมันบันทึกไว้ Yun Che ชีวิตหลายครั้งก่อนอย่างไรก็ตาม Yun Che ฟ้าผ่ารวดเร็วปฏิกิริยาที่ค้นหาต้นกำเนิดของความรู้สึกนี้จริง ๆ แล้วไม่ได้กำไรใด ๆถ้าเขาไม่ได้เข้าใจผิด แล้วไม่เพียงว่า...ว่า บุคคลซ่อนความสามารถของเขา และในระดับสูงน่ากลัว ในทวีปฟ้าลึกซึ้ง นี้เป็นยุน Che อาจรู้สึกเป้าหมายของเขาอยู่หลังจากการตรวจสอบของเขาครั้งแรกว่าคือใครทำไมมีพวกเขาจ้องมองฉันมัน... ในเจ้าเมืองฟีนิกซ์ ไม่ควรมีใครทราบว่าฉัน"จัสมิน ทำคุณรู้สึกทุกคนที่ติดตามฉัน" Che ยุนกล่าวว่า เสียงต่ำ"มะลิ""นอนหลับ...ไม่รำคาญฉัน! "“……”Yun Che รอยย่นจมูก ถอนตัวออกสายตาของเขา และขั้นสูงโดยตรงเป็นต้นไปเพิ่งเห็นรูปไม่ได้หกสิบเมตรหลัง Yun Che ค่อย ๆ ยกศีรษะจากภายในกระแสของผู้คน ประกายตาของเขา ด้วยความประหลาดใจชั่วโมงต่อมา Che ยุนส่งกลับไปยังที่พักที่เขามาพักในคืนสุดท้าย ในเมืองฟีนิกซ์ศักดิ์สิทธิ์บรรจุแล้ว ค้นหาที่พักในโรงแน่นอนยาก แต่ตราบใดที่หนึ่งคือความร่ำรวย ถึงแม้ประชากรจะมีคู่ ยัง ไม่มีปัญหา ห้องพัก Yun Che ได้รับ โดยเขาจ่ายเงินสามสิบครั้งราคาเดิมจากคนที่ล้มเหลวจะแสดงขึ้น"รักแขก ที่คุณได้กลับมา คุณต้องย้อนกลับไปในห้องพักเพื่อพักผ่อน หรือคุณต้องการอาหาร"ทันทีที่ยุน Che กลับกลับไปอินน์ บริกรที่หล่ออย่างขยันขันแข็งต้อนรับเขา ผู้ที่สามารถเข้าพักที่ดังกล่าวหรูหรา inn ในเวลานี้มีตัวเลขทั้งหมดให้เหมือนพระเจ้า เพื่อให้เห็นได้ชัดว่าเขาทำของเขาอย่างสุดความสามารถอย่างทั่วถึงให้เขา"ทำให้ฉันเย็นวันนี้บิต ก่อนที่จะ ได้รับ มืดส่งโดยตรงที่ห้องผม" Che ยุนตอบ" Alrightie มีส่วนเหลือดี รักแขก ถ้าคุณมีการร้องขอ รู้สึกฟรีเพื่อโทรออกในทุกที่ทุกเวลา" สุภาพบริกรกล่าวหลังจากที่ยุน Che กลับไปห้องของเขา เขาจริง ๆ ไม่ได้ไปตามแผนของเขาก่อนหน้านี้ของเริ่มต้นทันทีเพื่อคัดสรรเม็ดสากลลึกซึ้งฟ้า แทน เขาปิดประตู และวางบนเตียงนอน เขาดูเหมือนจะค่อนข้างหมด เพราะไม่นานหลังจากที่เขาวางลง เสียงนอนกรนค่อย ๆ โผล่ขึ้นมา ตามที่เขาป้อนดรีมแลนด์Yun Che ตรงนอนจากช่วงบ่ายถึงเย็น มันเหมือนในเวลานี้ที่กำมือของควันไม่มีเสียง และกลิ่นที่ไม่สามารถมองเห็นได้ ด้วยตาเปล่าค่อยๆ ลอยในจากมุมของหน้าต่างด้านหลังของห้อง และผสมผสานกับอากาศในห้อง ยุน Che ถูกยังคงนอนกรน และนอนนิ่ง เขาหายใจได้แม้ โดยปฏิกิริยาบิตน้อยกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นควันไฟหยุดหายใจหลายสิบหลัง เสร็จเงียบ ไม่ มีข้อบ่งชี้ว่า สิ่งที่ได้เกิดขึ้นสี่ ครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตู Yun Che ถูกตี"รักแขก อาหารที่คุณต้องเป็นที่นี่"Yun Che หนักยังคงนอนหลับอยู่ ไม่น้อยของปฏิกิริยา"ผู้เรียน ผู้เรียนหรือไม่ ท่านมี"เสิร์ฟให้ประตูกดนุ่ม ประตูมีเพียงถูกปิด ไม่ล็อค เพื่อเปิดกดหนึ่ง บริกรลังเลสำหรับบิต รอบคอบผลักเปิดห้อง แล้วมาแบกอาหารเสียงของรอยเท้าของบริกรก็ค่อนข้างหนัก และพอร์ซเลนบนถาดในมือของเขายังทำเสียงปะทะ แต่ Yun Che ที่วางบนเตียงอย่างต่อเนื่องเพื่อตอบสนอง ก็เห็นได้ชัดว่า กำลังนอนหลับตาย บริกรใส่ถาดบนโต๊ะ และหลังจากดวงตาของเขากวาดผ่าน Yun Che ในขณะ เขาค่อย ๆ เดินในทิศทางที่ Yun Che เวลานี้ รอยเท้าของเขา...ก็มีเสียงจริง และสายตาของเขาระมัดระวังจากก่อนเปลี่ยนที่ความเงียบสงบของน้ำยุน Che หายใจคง และเขาตาย asle

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้บทบทต่อไป

บทที่ 408 - ชนิดของพระเจ้า

เมื่อออกจากเปลวไฟตก Merchant Guild รูปหยุนเจ๊จมอยู่ใต้น้ำได้อย่างรวดเร็วเข้าไปในกระแสของผู้คนที่อยู่ในถนนพระเจ้าฟีนิกซ์ซิตี กับฟีนิกซ์ Helianthus อยู่แล้วในมือสิ่งที่เขาจะทำต่อไปก็ไม่ได้มีความซับซ้อนซึ่งได้รับการหาสถานที่เงียบสงบที่เขาจะไม่ถูกรบกวน.

ในเวลานี้เสียงฝีเท้าก้าวหน้า Yun เจ๊ก็หยุดในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ ให้เร็วที่สุดเท่าฟ้าผ่า . ดวงตาคมของเขากวาดด้านหลังของเขา แต่เขาจ้องมองไม่พบอะไรที่แตกต่างกันแม้กระทั่งว่าสาระนาทีของความรู้สึกก็จางหายไปอย่างไร้ร่องรอย.

เขาเป็นผิด?

เป็นไปไม่ได้ว่าเขาอาจจะเข้าใจผิดว่าเป็นไปได้เมื่อมันมาถึงสิ่งนี้ .

ยกตัวอย่างเช่นเขารู้สึกแปลกสายตาจ้องมองที่เขาทันทีก่อนหน้านี้ ก่อนที่เขาซ้ายตกเปลวไฟ Merchant Guild เขายังรู้สึกความรู้สึกเดียวกัน ชนิดของความรู้สึกนี้ไม่ได้มาจากการรับรู้ของเขาแทนก็คือ "สัญชาตญาณ".

มันเป็นสัญชาตญาณที่ได้มาเกิดจากหลังจากที่ถูกตามล่าลงไปที่ปากของชีวิตและความตาย!

ถ้าเรียงลำดับของความรู้สึกนี้มาจากการรับรู้ของเขาก็สามารถทำได้ บางทีอาจจะเป็นความเข้าใจผิดของเขา แต่เนื่องจากมันเป็นชนิดของ "สัญชาตญาณ" มันไม่แน่นอนที่อาจจะผิดเพราะมันได้ช่วยชีวิตยุนเจ๊หลายครั้งก่อน.

แต่ฟ้าผ่าปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว Yun เจ๊ที่ค้นหาที่มาของความรู้สึกนี้ได้จริงไม่ได้รับผลกำไรใด ๆ .

ถ้าเขาไม่ผิดแล้วว่าสามารถเฉพาะหมายถึง ... ว่าอีกฝ่ายถูกซ่อนความสามารถของเขาและอยู่ในระดับสูงที่น่ากลัว ใน Profound Sky ทวีปนี้เป็นครั้งแรกที่เจ๊ยุนไม่สามารถรู้สึกถึงการดำรงอยู่ของเป้าหมายของเขาหลังจากการตรวจสอบของเขา.

ใครว่ามันคือ ... ทำไมพวกเขาจ้องมองมาที่ฉัน? ในพระเจ้า Phoenix City, ไม่ควรมีใครที่จะรู้จักฉัน.

"จัสมินทำคุณรู้สึกทุกคนที่ติดตามฉัน?" ยุนเจ๊พูดด้วยเสียงต่ำ.

"จัสมิน?"

"นอน ... ไม่รำคาญฉัน!"

" ...... "

ยุนเจ๊เหี่ยวย่นจมูกของเขาถอนตัวออกจ้องมองเขาและขั้นสูงโดยตรงเป็นต้นไป.

รูปที่เห็นได้ชัดแทบไม่ได้ออกไปหกสิบเมตรอยู่ด้านหลังยันต์เจ๊ช้ายกศีรษะของเขาจากภายในกระแสของผู้คน ประกายตาของเขาด้วยความประหลาดใจ.

ชั่วโมงต่อมาเจ๊ยุนกลับมาถึงโรงแรมที่เขาพักในคืนที่ผ่านมา ในบรรจุแล้วพระเจ้าเมืองฟินิกซ์นี้หาโรงแรมแห่งหนึ่งที่จะอยู่ในเป็นจริงยากมาก แต่ตราบใดที่หนึ่งเป็นผู้มั่งคั่งแม้ว่าประชาชนจะเป็นสองเท่ามีจะยังคงไม่เป็นปัญหา ห้องพัก Yun เจ๊อยู่ในที่ได้รับการจ่ายเงินโดยเขาสามสิบเท่าของราคาเดิมจากคนที่ล้มเหลวที่จะแสดงขึ้น.

"แขกที่รักคุณได้กลับมาทำคุณต้องการที่จะกลับมาอยู่ในห้องของคุณไปใช้เวลาที่เหลือหรือไม่หรือคุณ ต้องการที่จะมีอาหาร? "

ทันทีที่เจ๊ยุนกลับถึงโรงแรมที่เป็นบริกรหล่ออย่างขยันขันแข็งต้อนรับเขา บรรดาผู้ที่เข้าพักสามารถที่ดังกล่าวอินน์หรูหราในเวลานี้ทุกคนตัวเลขความมั่งคั่งของพระเจ้าเหมือนเขาจึงเห็นได้ชัดว่ามีการทำของเขาอย่างเต็มที่เพื่อให้สะอาดใช้พระองค์.

"ทำให้ฉันอาหารเย็นบิตต่อมาในวันนี้ก่อนที่มันจะมืดส่งมอบให้ ตรงไปที่ห้องของฉัน. "ยุนเจ๊ตอบ.

" Alrightie, มีส่วนที่เหลือดี ผู้เข้าพักรักถ้าคุณมีคำขอใด ๆ รู้สึกฟรีเพื่อโทรออกได้ตลอดเวลา. "บริกรกล่าวว่าสุภาพ.

หลังจากกลับไปที่ห้องของเขา Yun เจ๊จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้เป็นไปตามแผนของเขาก่อนหน้าทันทีเริ่มที่จะปรับแต่งกายที่ลึกซึ้งสากล ลูกปราย แต่เขาปิดประตูและวางอยู่บนเตียงนอน เขาดูเหมือนจะเหนื่อยมากเพราะไม่นานหลังจากที่เขาวางลงเสียงกรนค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาในขณะที่เขาเดินเข้าไปในโลกแห่งความฝัน.

Yun Che โดยตรงนอนหลับตั้งแต่ช่วงบ่ายถึงค่ำ มันเป็นสิ่งที่เวลาที่กำมือของควันไม่มีเสียงและไม่มีกลิ่นที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าลอยช้าลงในจากมุมของหน้าต่างด้านหลังของห้องและผสมกับอากาศในห้องพัก Yun เจ๊ก็ยังคงนอนหลับอยู่และยังคงนอนกรน การหายใจของเขาก็ยิ่งโดยไม่มีปฏิกิริยาบิตอย่างน้อยกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น.

ควันไฟหยุดหลังจากหลายสิบหายใจ ทุกอย่างก็เงียบโดยไม่มีข้อบ่งชี้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น.

ครึ่งหนึ่งในสี่ของชั่วโมงต่อมาประตู Yun เจ๊หลง.

"แขกเรียน, อาหารเย็นที่คุณต้องการอยู่ที่นี่."

ยุนเจ๊ก็ยังคงหนักนอนหลับโดยไม่ต้องน้อยที่สุดของการเกิดปฏิกิริยา .

"แขกผู้เข้าพักที่รัก ... รัก? คุณอยู่ในที่นั่น? "

บริกรให้ประตูผลักดันนุ่ม ประตูเพิ่งถูกปิดไม่ได้ล็อคจึงเปิดกับหนึ่งในการผลักดัน บริกรลังเลสำหรับบิตแล้วอย่างผลักดันให้เปิดห้องและมาในการดำเนินงานเลี้ยงอาหารค่ำ.

เสียงฝีเท้าของบริกรที่ค่อนข้างหนักและพอร์ซเลนบนถาดในมือของเขายังทำให้การปะทะกันเสียง แต่ยุนเจ๊วางบน เตียงยังคงไม่ตอบสนอง มันเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนตายนอนหลับ บริกรใส่ถาดบนโต๊ะและหลังจากกวาดสายตาของเขาที่ผ่านมายุน Che ในขณะที่เขาค่อย ๆ เดินไปในทิศทาง Yun เจ๊ เท่านั้นเวลานี้เสียงฝีเท้าของเขา ... ก็ไม่มีเสียงจริงและจ้องมองระมัดระวังของเขาจากก่อนที่จะเปลี่ยนไปที่แห่งความเงียบสงบของน้ำ.

หายใจ Yun เจ๊ทรงตัวและเขาก็ Asle ตาย