บัดนั้น . คำเเหงหนุมานทหารใหญ่
สวมสอดกอดลูกเข้าไว้ .ลูบไล้ไปทั่วทั้งอินทรีย์
รับขวัญจุมพิตเเล้วพิศพักตร์ ดวงจักษุพ่อเฉลิมศรี
ซึ่งเจ้าต่อยุทธ์บิดานี้. เพราะมิได้รู้จักกัน
ถ้อยทีถ้อยรักษาตัว . ด้วยกลัวชีวาจะอาสัญ
อันซึ่งผิดพลั้งทั้งนั้น . ไม่ถือโทษทัณฑ์เเก่ลูกรัก
พ่อจักอยู่ช้าก็ไม่ได้ . จะรีบไปตามองค์พระทรงจักร
สังหารไมยราพขุนยักษ์ . ซึ่งมันไปลักพระองค์มา
ตัวเจ้าค่อยอยู่เป็นสุขก่อน . อย่าอาวรณ์เศร้าโทมนัสา
อันทางบาดาลนครา . เเก้วตาจงบอกให้พ่อไป