Basil (Ocimum spp.), belonging to t

Basil (Ocimum spp.), belonging to the Lamiaceae family,
is a pleasent by smelling perennial shrub which grows
in several regions all over the world (AKGÜL 1993; BARIAUX
et al. 1992). Basil is one of the species used for the
commercial seasoning. It is commonly known that the presence
of essential oils and their composition determine the
specific aroma of plants and the flavour of the condiments.
Many species of aromatic plants belonging to the Lamiaceae
family grow wild in the Mediterranean basin (AKGÜL
1989; MAROTTI et al. 1996; SANDA et al. 1998; MARTINS
et al. 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในครอบครัววงศ์กะเพรา ใบโหระพากะเพรา),เป็นที่น่าพอใจ ด้วยกลิ่นไม้พุ่มไม้ยืนต้นที่เติบโตในหลายภูมิภาคทั่วโลก (AKGÜL 1993 BARIAUXet al. 1992) โหระพาเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ใช้สำหรับการเครื่องปรุงพาณิชย์ เป็นที่รู้จักที่มีอยู่น้ำมันและองค์ประกอบที่กำหนดให้กลิ่นหอมเฉพาะของพืชและรสชาติของเครื่องปรุงรสหลายชนิดของพืชหอมที่เป็นของวงศ์กะเพราครอบครัวเติบโตในป่าในแถบเมดิเตอร์เรเนียน (AKGÜL1989 MAROTTI et al. 1996 เอ้าท์เล็ท et al. 1998 มาร์ตินส์et al. 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพรา (. Ocimum spp) เป็นของครอบครัวกะเพรา,
เป็น pleasent โดยกลิ่นไม้พุ่มยืนต้นที่เติบโต
ในหลายภูมิภาคทั่วโลก (AKGUL 1993 BARIAUX
et al, 1992). เพราเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ใช้สำหรับ
ปรุงรสในเชิงพาณิชย์ เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าการปรากฏตัว
ของน้ำมันหอมระเหยและองค์ประกอบของพวกเขาตรวจสอบ
กลิ่นหอมเฉพาะของพืชและรสชาติของเครื่องปรุงรสได้.
หลายสายพันธุ์ของพืชหอมเป็นของกะเพรา
ครอบครัวเติบโตป่าในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนอ่าง (AKGUL
ปี 1989 Marotti et al, 1996 Sanda et al, 1998. MARTINS
. et al, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โหระพา ( แมงลัก spp . ) ที่เป็นของครอบครัววงศ์กะเพรา ,เป็นไม้พุ่มยืนต้น pleasent โดยการดมกลิ่นซึ่งเติบโตในหลายภูมิภาคทั่วโลก ( akg Ü L bariaux 1993 ;et al . 1992 ) ใบโหระพาเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ใช้สำหรับปรุงรส เชิงพาณิชย์ มันเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า ตนของน้ำมันหอมระเหยและองค์ประกอบของพวกเขากำหนดกลิ่นหอมเฉพาะของพืชและรสชาติของเครื่องปรุงรสหลายสายพันธุ์ของพืชหอมที่อยู่ในประเทศเนปาลครอบครัวเติบโตป่าในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน ( akg Ü l1989 ; marotti et al . 1996 ; Sanda et al . 1998 ; มาร์ตินet al . 1999 )