Yet, this dynamic relationship betw

Yet, this dynamic relationship between the individual negotiation and the organizational
context often escapes attention. Patterns are difficult to spot in the moment,
particularly if only examined at the time and by those involved in the interaction. People
often overestimate the significance of individual factors and underestimate the
importance of systemic factors as contributors to their problems, contexts, and concerns
(Sturm & Gadlin, 2007). These contextual variables are also difficult to alter within the
confines of a particular negotiation or conflict resolution process. They frequently inhere
in patterns and practices that are set in place before any particular negotiation and
remain once the negotiation ends. Even when the participants understand the institutional
factors creating predictable patterns of negotiated inequality, they frequently lack
the frameworks, roles, and mechanisms to change those patterns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ ความสัมพันธ์นี้แบบไดนามิกระหว่างการเจรจาแต่ละหน่วยงานบริบทมักจะหนีความสนใจ รูปแบบยากที่จะจุดในขณะนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเพียงตรวจสอบเวลา และผู้เกี่ยวข้องในการโต้ตอบ คนมักจะ overestimate ความสำคัญของปัจจัยแต่ละตัว และดูถูกดูแคลนความสำคัญของปัจจัยที่ระบบเป็นผู้ให้การสนับสนุน การการปัญหา บริบท ความกังวล(Sturm & Gadlin, 2007) ตัวแปรตามบริบทเหล่านี้ก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลงภายในขอบเขตของการเจรจาต่อรองหรือความขัดแย้งแก้ไขกระบวนการ พวกเขามักจะ inhereในรูปแบบและแนวทางปฏิบัติที่ตั้งอยู่ในตำแหน่งก่อนเจรจาใด ๆ เฉพาะ และครั้งเมื่อ สิ้นสุดการเจรจาต่อรอง แม้เมื่อผู้เข้าร่วมเข้าใจที่สถาบันปัจจัยในการสร้างรูปแบบที่คาดเดาได้ของอสมการเจรจา พวกเขามักจะขาดกรอบ บทบาท และกลไกการเปลี่ยนแปลงรูปแบบเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่นี้ความสัมพันธ์แบบไดนามิกระหว่างการเจรจาต่อรองแต่ละบุคคลและองค์กร
บริบทมักจะหนีออกมาให้ความสนใจ รูปแบบเป็นเรื่องยากที่จะจุดในขณะนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าการตรวจสอบเพียงในเวลาและผู้ที่เกี่ยวข้องในการทำงานร่วมกัน คน
มักจะประเมินความสำคัญของปัจจัยส่วนบุคคลและประมาท
ความสำคัญของปัจจัยที่เป็นระบบเป็นผู้ให้ข้อมูลในการแก้ไขปัญหาของพวกเขาบริบทและความกังวล
(สตวร์ & Gadlin 2007) ตัวแปรบริบทเหล่านี้ยังยากที่จะเปลี่ยนแปลงภายใน
ขอบเขตของการเจรจาต่อรองโดยเฉพาะอย่างยิ่งความขัดแย้งหรือขั้นตอนการแก้ไข พวกเขามักจะมันจะคงอยู่
ในรูปแบบและการปฏิบัติที่มีการตั้งค่าในสถานที่ก่อนการเจรจาต่อรองใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งและ
ยังคงอยู่ครั้งหนึ่งปลายการเจรจาต่อรอง แม้ในขณะที่ผู้เข้าร่วมเข้าใจสถาบัน
ปัจจัยการสร้างรูปแบบการคาดเดาของความไม่เท่าเทียมกันการเจรจาต่อรองพวกเขามักขาด
กรอบบทบาทและกลไกในการเปลี่ยนรูปแบบเหล่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่แบบไดนามิกนี้ความสัมพันธ์ระหว่างการเจรจาของแต่ละบุคคลและบริบทองค์การ
มักจะหนีความสนใจ รูปแบบจะยากที่จะจุดในขณะนี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเพียงตรวจสอบในเวลา และผู้ที่เกี่ยวข้องในการปฏิสัมพันธ์ คนมักจะ อย่ามองข้ามความสำคัญของปัจจัย

บุคคลและประมาทความสำคัญของปัจจัยเชิงระบบเป็นผู้สนับสนุนปัญหาของเขา , บริบท , และความกังวล
( มอสลีย์& gadlin , 2007 ) ตัวแปรตามบริบทเหล่านี้ก็ยากที่จะปรับเปลี่ยนภายในขอบเขตของการเจรจา โดยเฉพาะ
หรือกระบวนการความขัดแย้ง พวกเขามักเกิดอยู่
ในรูปแบบและการปฏิบัติที่ถูกไว้ก่อน การเจรจาใด ๆและ
ยังคงเมื่อสิ้นสุดการเจรจาแม้ว่าผู้เข้าร่วมเข้าใจปัจจัยการสร้างรูปแบบของสถาบัน
ทายไม่เจรจา พวกเขามักจะขาดความ
โครงสร้าง บทบาท และกลไกการ เปลี่ยนรูปแบบเหล่านั้น