We began to address question 1 and

We began to address question 1 and 2 in 1997, continued our practical study for six more years, and gradually came to the conclusion that introducing this open-ended approach to classroom teaching represents
a way of improving mathematics education in Japan. Now we propose to introduce open-ended problems, as exemplified in this book, to ordinary classroom practice that is based on more traditional problems.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเริ่มคำถามที่ 1 และ 2 ในปี 1997 ต่อเราศึกษาปฏิบัติสำหรับ 6 ปีขึ้นไป และค่อย ๆ มาสรุปวิธีนี้แบบเปิดห้องเรียนสอนแสดงที่แนะนำวิธีการปรับปรุงการศึกษาคณิตศาสตร์ในประเทศญี่ปุ่น ตอนนี้ เราเสนอไปปัญหาแบบเปิด การแนะนำเป็น exemplified ในหนังสือเล่มนี้ ห้องเรียนปกติฝึกตามปัญหาดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเริ่มที่จะถามคำถามที่ 1 และ 2 ในปี 1997 ยังคงศึกษาในทางปฏิบัติของเราเป็นเวลาหกปีที่ผ่านมาและค่อยๆมาถึงข้อสรุปที่ว่านี้แนะนำวิธีการเปิดกว้างเพื่อการเรียนการสอนในห้องเรียนที่แสดงถึง
วิธีการปรับปรุงการศึกษาคณิตศาสตร์ในญี่ปุ่น ตอนนี้เราเสนอที่จะแนะนำปัญหาปลายเปิดอย่างสุดขั้วในหนังสือเล่มนี้เพื่อให้การปฏิบัติในห้องเรียนธรรมดาที่จะขึ้นอยู่กับปัญหาแบบดั้งเดิมมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเริ่มที่อยู่คำถามที่ 1 และ 2 ในปี 1997 ต่อการปฏิบัติของเราเรียนอีก 6 ปี แล้วค่อยมาสรุปว่า แนะนำวิธีการแบบนี้เพื่อการเรียนการสอนแทน
วิธีปรับปรุงคณิตศาสตร์ศึกษาในญี่ปุ่น ตอนนี้เราขอแนะนำปัญหาปลายเปิด ตัวอย่างที่ดีในหนังสือเล่มนี้ทั่วไปที่ใช้ในการปฏิบัติในชั้นเรียนปัญหาดั้งเดิม