The results of agricultural interventions indicated that paddy yields had gone up substantially (Table 3). The yield advantage ranging from 56 to 112% indicated ample scope for improving agriculture and potential that needs to be unlocked. Though under-pinning ingredients for collective action (community nursery) were many such as low agricultural productivity, lack of alternatives, water shortage, etc., it was apparent that the appraisal of resource base of each village including land, livestock, forest (NTFP) facilitated grouping for a common cause. Ray (2008) sums up that resource base of village plays an incredible role in creating material conditions for collective actions. If these results could be replicated in rest of the district, even a conservative 25% increase in yields would be enough to cause a change in perspective of the tribal farmers and the strong linkage/dependence on forest could be lessened.
The next challenge was to convince the tribal that water con-served in kharif could be of use to grow second crop in winter. Though few farmers reportedly utilized the tank beds, there was no systematic mechanism and scattered cultivation of crops in the bed was mainly dictated by the needs of individual family especially in a poor agricultural year. The participatory LUP favoured greater participation and community action. The intervention also indirectly implied that there would be less migration in search of work, less illegal sell of forest produce other than NTFP. Areas around the water ponds provided an opportunity when the water receded. These are common property resources and are used for excavation of soil by the contractors on license fee imposed by the revenue department. A group of 30 farmers decided to grow crops like watermelon, muskmelon, sweet potato, and cucumber through a com-munity approach. Since the tanks were located in the middle of the forest, the crop required protection from wild animals. Two to three men on rotation basis performed the duty of protection. Irrigation was provided by carrying water from the ponds, filling it in large drums placed at a height of seven feet and using indigenous drip technology.
In pisciculture intervention group of 18 farmers in each village was trained at a fisheries institute and fingerlings were provided. The cost of the input (fishlings) was $555 and by the end of first year 2.32 tonnes of fish was harvested giving an income of $2957.The group could not sell the entire fish crop in the tank due to lack of fishing equipments. Introduction of fast growing fishes namely Catla (Catla catla), Rohu (Lobeo rohita), and Mrigal (Cirrhinus mri-gala) under the supervision of fishery experts brought sea changein economic condition and nutrition of villagers. Thus the impactwas significant. Proper utilization of water as a CPR thus served asa major source of auxillary income/sustainable livelihood.
The potential economic value of NTFPs either in terms of utilization or their market value is often underestimated or unknown (Wickens, 1994). The challenge is therefore to assess and quantify the value of these products and to transform the use of many of them as are socially and ecologically viable for subsistence and development (Saulei and Aruga, 1994). In the two villages, Khamtalao and Zunzaritola, more than 80% of the households are involved in some or other activity associated with the forests. The figure is lower in Salegaon village (45%) and highest in Zunzaritola (85%).Most of these activities comprise of collection of NTFP from the forest, collection of mushrooms and other useful products. Quantitative and qualitative analysis of NTFP was carried out and it was observed that 24 minor products were exploited by the dwellers and were self consumed at home in addition to selling for monetary gains. Of these 24, two NTFP were only for selling and includedtendu leaves (Diospyros melanoxylon) which are abundantly avail-able during April–May and is used for Beedi (indigenous cigar)making. In addition, local bamboo (Dendrocalamus strictus) (avail-able throughout the year) is used for making baskets and selling in the local market. Madhuca indica (Mahua) is the most economically productive tree whose flowers and seeds are used for extracting oil and making liquor. Its nutritional value being very high, the flowers are also mixed in the dough for making bread. Some important NTFP and their uses are enlisted in Table 4. The data indicates warning signs that the NTFP base in Salegaon (most populated of the three)village is dwindling and a quick action is necessary not only to sustain the livelihood but also to protect forest. While discussing LUP with the stakeholders, it was emphasized that the period of two months (April and May) may not provide adequate employment in near future and mechanism for maintaining the forests must beadhered to. The most frequent use of NTFPs collected by the tribal households (Table 4) are for edible purpose in different forms such as fruits, pickle making, liquor, etc. A few NTFPs were collected by the villagers as medicinal plants for curing different diseases. Other use of NTFPs are for plate making and industrial use. Tendu leavesare used on large scale for beedi (indigenous cigar) making. After rain fed crop season, villagers are mainly dependent on NTFP col-lection for livelihood. The contribution of NTFP to the total income across varied land holding categories was observed to be higher than the agriculture except for the land holding of more than 2 ha. Interestingly collection of NTFP is mostly done by female workers while male workers migrate to find jobs outside village or forests. In India, there are about 15,000 plant species out of which nearly3000 species (20%) yield NTFP’s. However, only about 126 species(0.8%) have been commercially developed. Thus this narrow baseneeds to be utilized in a sustainable way.
The villagers do not follow stall feeding of livestock and adjoin-ing forests are seen as readily available and easily accessible source of fodder. During the survey for quantification of NTFP it was observed that there is forest land available around village tanks and near settlements where fodder grass plantation can be carried out. With the consent of forest department, fodder grass variety of Sorghum namely M.P. Chari (Sorghum bicolor (L.) Moench) and Stylohamata were sown in the CPR in the villages, covering an area of20 ha. The villagers decided to restrain from wild grazing of theirlivestock.
Discussion
The appraisal of common property resources and participatory l and use planning (PLUP) for their utilization has thrown up some interesting issues and land use planning lessons. The study are athough richly endowed with assured and high rainfall coupled with significant surface water storage and NTFP, optimal utilization for economic progress is singularly lacking. Limitations of increasing productivity of single agricultural crop were prominent and it was the integrated approach that helped in planning for sustainable livelihood. Lack of skills was the most crucial link that differentiated between possible usage of resources and apathy towards usage. For instance, pisciculture introduced in the village altered the lives offish farmers. Stealth of fish in water bodies in the reserved forests isa common occurrence that risks tribal lives. Forest department also struggles to keep watch on its resources. Large scale introduction of pisciculture has thus forest and wild life conservation connotations apart from well being of tribal people living on the fringes. Marketing of large scale produce from pisciculture are also a constraintdespite the fact that the returns on small scale were significant. ThePLUP must assess the production potentials of such agro-ecologiesat sustainable levels and match them with the market forces.
It was apparent that the strength of PLUP lies in prioritizingpossible land use based on its capability coupled with the management and utilization of renewable water resources. The concept of one nursery for village was adopted in 2009 enthusiastically butin 2010, the farmers decided to establish more nurseries and preferred transportation of water than the cumbersome logistics (dueto narrow slippery footpaths in monsoon season) of carrying plants from single point nursery to the fields. A bottom -up planning process where the decisions (viz. community nursery) were left to the stakeholders indicated that it is an iterative and continuous process. The planning also focussed on the fact that the tribal are gainfully engaged only for a few weeks during summer collecting NTFP. The monsoon mostly prevented any intrusion in the forest partly due to pre-occupation with kharif crop and partly due to inhospitable climate. Thus it is the rest eight month period that has to be enterprising either from forest conservation point of view or earning livelihood which are often mutually exclusive. Decision to grow rabi crop was taken by the community after collective agreement to restrain wild grazing by livestock. The stakeholders wereencouraged for utera farming (a sort of relay cropping) where seedsof lentil, lathyrus, and local pea (small coloured seeds) are broad-casted in standing crop of paddy (25–30 days before harvesting).The seeds get germinated in residual moisture available in the field.At the time of harvesting, the upper part of germinated plant gets cut (topping of shoots) and it results in prolific branching and higher yield. The highlight of the decision making process was the com-munity response when encouraged to take guided decision. Aside slack of skills, lack of credit and ignorance about possible usage of residual soil moisture prevented tribal from rabi season activities. Landless tribal provided with livestock (goat) and access to drying beds of water tanks (CPR) for rabi/summer cultivation keptthe manpower engaged in gainful work. Interestingly, irrigation to watermelon (sum
ผลลัพธ์ของงานวิจัยด้านการเกษตรระบุว่า ผลผลิตข้าวเปลือกหายไปไหนค่ามาก (ตาราง 3) ประโยชน์ผลตอบแทนตั้งแต่ 56 ถึง 112% ระบุขอบเขตที่กว้างขวางสำหรับการปรับปรุงการเกษตร และศักยภาพที่จำเป็นต้องปลดล็อค ถึงตรึงภายใต้ส่วนผสมสำหรับการดำเนินการรวม (เรือนเพาะชำชุมชน) ในผลผลิตทางการเกษตรต่ำ ไม่มีทางเลือก ขาดน้ำ ฯลฯ ได้ชัดเจนว่า เพื่อประเมินผลของฐานทรัพยากรของแต่ละหมู่บ้านรวมที่ดิน ปศุสัตว์ ป่า (NTFP) อำนวยความสะดวกจัดกลุ่มสาเหตุทั่วไป เรย์ (2008) ผลรวมค่าที่ฐานทรัพยากรของหมู่บ้านเล่นมีบทบาทมากในการสร้างเงื่อนไขการรวมวัสดุ ถ้าผลลัพธ์เหล่านี้สามารถถูกจำลองในส่วนเหลือของ แม้เป็นหัวเก่า 25% เพิ่มผลผลิตจะเพียงพอที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในมุมมองของชาวเกษตรกร และไม่น้อยที่แข็งแกร่งความเชื่อมโยง/พึ่งพาป่าความท้าทายต่อการ โน้มน้าวใจเผ่าว่า น้ำแอร์เสิร์ฟใน kharif อาจใช้ปลูกพืชที่สองในฤดูหนาวได้ แม้เกษตรกรบางรายงานใช้เตียงถัง มีระบบกลไก และส่วนใหญ่ได้บอกตามความต้องการของแต่ละครอบครัวเพาะปลูกกระจายของพืชในนอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีเกษตรยากจน หลุบมีส่วนร่วม favoured ดำเนินการมีส่วนร่วมและชุมชนมากขึ้น แทรกแซงยังอ้อมโดยนัยว่า จะมีโยกย้ายน้อยลงในการค้นหางาน น้อยขายไม่ถูกต้องของป่าผลิตไม่ใช่ NTFP พื้นที่รอบ ๆ บ่อน้ำให้โอกาสเมื่อ receded น้ำ เหล่านี้เป็นทรัพยากรคุณสมบัติทั่วไป และใช้สำหรับขุดดิน โดยผู้รับเหมาค่าธรรมเนียมใบอนุญาตกำหนด โดยกรมสรรพากร กลุ่มเกษตรกร 30 ตัดสินใจที่จะปลูกพืชผลเช่นแตงโม muskmelon มันเทศ และแตงกวา โดยวิธี com munity เนื่องจากถังมีอยู่ในกลางป่า พืชที่ต้องการป้องกันจากสัตว์ป่า สองถึงสามคนในการหมุนทำหน้าที่ป้องกัน ชลประทานได้รับน้ำจากบ่อ โดยบรรจุในกลองขนาดใหญ่วางไว้ที่สูงเจ็ดฟุตและใช้เทคโนโลยีหยดพื้นในการแทรกแซง pisciculture กลุ่มเกษตรกร 18 ในแต่ละหมู่บ้านได้เข้าอบรมสถาบันการประมง และชนิดได้ ต้นทุนของการป้อนข้อมูล (fishlings) ถูก $555 และ โดยปีแรกที่ 2.32 ตันปลาถูกเก็บเกี่ยวทำให้รายได้ของกลุ่ม $2957.The จะไม่ขายปลาทั้งหมดพืชในถังเนื่องจากขาดอุปกรณ์ตกปลา แนะนำอย่างรวดเร็วเติบโตปลาได้แก่ปลากระโห้อินเดีย (ปลากระโห้ปลากระโห้อินเดียอินเดีย), Rohu (Lobeo rohita), และปลานวลจันทร์เทศ (ปลา mri งาน) ภายใต้การดูแลของผู้เชี่ยวชาญด้านประมงนำทะเล changein สภาพทางเศรษฐกิจและโภชนาการของชาวบ้าน ดังนั้นการ impactwas อย่างมีนัยสำคัญ ใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมของน้ำเป็นการ CPR จึงเสิร์ฟ asa แหล่งสำคัญของการดำรงชีวิตอย่างยั่งยืน/รายได้ของกรมการเป็นมูลค่าเศรษฐกิจของ NTFPs การใช้ประโยชน์หรือมูลค่าตลาดของพวกเขาเป็น underestimated บ่อยหรือไม่รู้จัก (Wickens, 1994) ความท้าทายจึงเป็น การประเมิน และกำหนดปริมาณของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ และเปลี่ยนใช้ของพวกเขาเป็นสังคม และนิเวศวิทยาได้ชีพและพัฒนา (Saulei และ Aruga, 1994) ในหมู่บ้าน 2, Khamtalao และ Zunzaritola กว่า 80% ของครัวเรือนมีส่วนร่วมในกิจกรรมบางอย่าง หรืออื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับป่า รูปอยู่ด้านล่าง ในหมู่บ้าน Salegaon (45%) และสูงที่สุดจาก Zunzaritola (85%) กิจกรรมเหล่านี้ส่วนมากประกอบด้วยชุดของ NTFP จากป่า เห็ดและผลิตภัณฑ์ที่มีประโยชน์ เชิงปริมาณและคุณภาพวิเคราะห์ NTFP ถูกดำเนินการ และจะถูกตรวจสอบว่า ผลิตภัณฑ์ 24 รองได้ประโยชน์ โดยที่ชาว และตนเองใช้ที่บ้านจำหน่ายสำหรับกำไรเงิน ของเหล่านี้ 24, NTFP สองได้เฉพาะการขาย includedtendu ใบ (ต้น melanoxylon) ซึ่งจะอุดมสมบูรณ์ประโยชน์ในระหว่างเดือนเมษายน – พฤษภาคม และใช้สำหรับ Beedi (ชนซิการ์) เครื่องไม้ไผ่ (ไผ่ตง strictus) (ประโยชน์ได้ตลอดทั้งปี) ใช้สำหรับการทำกระเช้า และขายในท้องตลาด Madhuca indica (Mahua) มีประสิทธิผลมากที่สุดอย่างต้นไม้ดอกไม้และเมล็ดพันธุ์ที่ใช้สำหรับแยกน้ำมัน และทำเหล้าได้ ค่าทางโภชนาการสูงมาก ดอกไม้ยังผสมในแป้งทำขนมปัง บาง NTFP ที่สำคัญและการใช้แซในตาราง 4 ข้อมูลบ่งชี้สัญญาณเตือนว่า dwindling ฐาน NTFP ในหมู่บ้าน Salegaon (ส่วนใหญ่เติมสาม) และการดำเนินการอย่างรวดเร็วเป็นสิ่งจำเป็นไม่เพียง เพื่อให้การดำรงชีวิต แต่ยังปกป้องป่า ขณะสนทนาหลุบมีเสียการ มันถูกเน้นว่า ระยะเวลาสองเดือน (เดือนเมษายนและพฤษภาคม) อาจมีการจ้างงานเพียงพอในอนาคตอันใกล้ และกลไกในการรักษาป่าต้อง beadhered ไป NTFPs รวบรวมครัวเรือนชาว (ตาราง 4) ใช้บ่อยเพื่อกินในรูปแบบต่าง ๆ เช่นผลไม้ ทำผักดอง เหล้า ฯลฯ ได้ NTFPs กี่ถูกรวบรวม โดยชาวบ้านเป็นพืชสมุนไพรสำหรับการบ่มโรคแตกต่างกัน อื่น ๆ ใช้ NTFPs สำหรับทำแผ่น ใช้อุตสาหกรรมได้ ขนาดใหญ่ใช้สำหรับทำ beedi (ชนซิการ์) leavesare Tendu หลังจากฤดูฝนที่เลี้ยงพืช ชาวบ้านเป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคอลัมน์ NTFP-lection สำหรับดำรงชีวิต สัดส่วนของ NTFP ที่รายได้รวมในที่ดินหลายประเภทถือถูกสังเกตจะสูงกว่าเกษตรยกเว้นถือที่ดินกว่า 2 ฮา เรื่องน่าสนใจของ NTFP ส่วนใหญ่แล้วคนงานหญิงในขณะที่แรงงานชายย้ายไปหางานนอกหมู่บ้านหรือป่า ในอินเดีย มีชนิดพืชประมาณ 15000 ไม่ซึ่งพันธุ์ nearly3000 (20%) ผลตอบแทนของ NTFP อย่างไรก็ตาม เท่าประมาณ 126 species(0.8%) มีการพยายามพัฒนาขึ้น ดัง นี้จำกัด baseneeds เพื่อนำไปใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนชาวบ้านไม่ได้ทำตามคอกให้อาหารของปศุสัตว์ และป่า adjoin กำลังถูกมองว่าเป็นแหล่งอาหารสัตว์พร้อม และเดิน ในระหว่างการสำรวจสำหรับนับ NTFP จะถูกตรวจสอบว่า มีที่ดินป่า รอบ ๆ ถังหมู่บ้าน และ ใกล้ที่ไร่หญ้าอาหารสัตว์สามารถทำการชำระเงิน ข้าวฟ่างคือ M.P. ชารี (ข้าวฟ่าง bicolor (L.) Moench) หญ้าที่หลากหลาย ด้วยความยินยอมของกรมป่าไม้ อาหาร และ Stylohamata ถูกหว่านใน CPR ในหมู่บ้าน ครอบคลุมการตั้ง of20 ฮา ชาวบ้านตัดสินใจตัดจากป่า grazing ของ theirlivestockสนทนาประเมินทรัพยากรคุณสมบัติทั่วไป l แบบมีส่วนร่วม และใช้ในการวางแผน (PLUP) การใช้ประโยชน์ของพวกเขาได้โยนบางประเด็นที่น่าสนใจและการใช้ที่ดินการวางแผนบทเรียน การศึกษาคือ athough แกร่ง assured มั่งคั่งและปริมาณน้ำฝนสูงควบคู่ไปกับเก็บน้ำผิวดินที่สำคัญ NTFP, singularly ขาดการใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ ข้อจำกัดของการเพิ่มผลผลิตของพืชผลเกษตรที่เดียวโดดเด่น และก็วิธีบูรณาการที่ช่วยในการวางแผนการดำรงชีวิตอย่างยั่งยืน ขาดทักษะการเชื่อมโยงที่สำคัญที่สุดที่แตกต่างกันระหว่าง apathy ต่อการใช้งานและสามารถใช้ทรัพยากร ได้ เช่น pisciculture ในหมู่บ้านเปลี่ยนแปลงชีวิตเกษตรกร offish ชิงทรัพย์ของปลาในน้ำ bodies ใน isa ป่าสงวนทั่วไปเกิดความเสี่ยงที่ชาวเขาอาศัยอยู่ กรมป่าไม้ยังย่างคุมทรัพยากร แนะนำขนาดใหญ่ของ pisciculture มีดังป่าและหมายถึงการอนุรักษ์ป่าจากความเป็นอยู่ของชาวอาศัยอยู่บนชาน ตลาดขนาดใหญ่ผลิตจาก pisciculture ก็ constraintdespite ความจริงที่ว่า แทนในมาตราส่วนขนาดเล็กสำคัญ ThePLUP ต้องประเมินศักยภาพการผลิตระดับยั่งยืนเช่นเกษตร ecologiesat และตรงกับกลไกตลาดIt was apparent that the strength of PLUP lies in prioritizingpossible land use based on its capability coupled with the management and utilization of renewable water resources. The concept of one nursery for village was adopted in 2009 enthusiastically butin 2010, the farmers decided to establish more nurseries and preferred transportation of water than the cumbersome logistics (dueto narrow slippery footpaths in monsoon season) of carrying plants from single point nursery to the fields. A bottom -up planning process where the decisions (viz. community nursery) were left to the stakeholders indicated that it is an iterative and continuous process. The planning also focussed on the fact that the tribal are gainfully engaged only for a few weeks during summer collecting NTFP. The monsoon mostly prevented any intrusion in the forest partly due to pre-occupation with kharif crop and partly due to inhospitable climate. Thus it is the rest eight month period that has to be enterprising either from forest conservation point of view or earning livelihood which are often mutually exclusive. Decision to grow rabi crop was taken by the community after collective agreement to restrain wild grazing by livestock. The stakeholders wereencouraged for utera farming (a sort of relay cropping) where seedsof lentil, lathyrus, and local pea (small coloured seeds) are broad-casted in standing crop of paddy (25–30 days before harvesting).The seeds get germinated in residual moisture available in the field.At the time of harvesting, the upper part of germinated plant gets cut (topping of shoots) and it results in prolific branching and higher yield. The highlight of the decision making process was the com-munity response when encouraged to take guided decision. Aside slack of skills, lack of credit and ignorance about possible usage of residual soil moisture prevented tribal from rabi season activities. Landless tribal provided with livestock (goat) and access to drying beds of water tanks (CPR) for rabi/summer cultivation keptthe manpower engaged in gainful work. Interestingly, irrigation to watermelon (sum
การแปล กรุณารอสักครู่..