ทุกวันบนโลกล้วนแล้วแต่มี ข้ออ้างและเหตุผล ต่างๆ นานา มากมาย เพราะนี่คือโลกแห่งความจริง ไม่ใช่โลกแห่งความฝัน ไม่ใช่โลกที่มีแต่ความสมหวัง
แต่เชื่อเหลือเกินว่าหลายๆ คน ยังมีอีกโลกหนึ่งโลกที่เป็นของตัวเอง โลกที่เราต่างนิยามมันเอาไว้ด้วยคำว่า...
"โลกส่วนตัว"
โลกใบที่เป็นได้อย่างที่เราคิดเอาไว้ ราวกับว่าเรื่องราวทั้งหมดบนโลกใบนั้นเริ่มต้นด้วยคำว่า 'กาลครั้งหนึ่ง... นานมาแล้ว' ทุกครั้งไป
เหมือนกับนิทานหลายๆ เรื่อง โลกส่วนตัว ก็คงเป็นแบบนั้น เป็นบทกวี เป็นนิทานที่เราเป็นคนเล่าเรื่องด้วยตัวเอง ดำเนินเรื่องเอง เลือกตัวละครด้วยตัวเราเอง
โลกส่วนตัว... โลกที่มีคนที่เรารักอยู่ข้างๆ เสมอ ไม่มีการสร้างภาพ ไม่มีการนินทาและว่าร้ายใดใด โลกที่เราเป็นตัวของตัวเองและแสดงออกมาได้อย่างเต็มที่
หลายคน... ต้องการเก็บเอาไว้แค่เพียงคนเดียว
บางคน... ต้องการพื้นที่ในการแสดงออก