Chapter 391 – Amethyst Fish Palace

Chapter 391 – Amethyst Fish Palace (13)

Whose family did this little rotten child belong to, quickly lead it home, he really was too embarrassing.

Su Luo speechlessly turned her head away.

The Jade Lake’s Fairy was so furious that she nearly went insane!

She wasn’t the only person here ah, even though the surroundings were sparse and full of space, but the number of people was not few. Furthermore, most of these people were men.

This way, under thousand of pairs of staring eyes, her always exceedingly refined image of an icy heart and clean as jade, was immediately ruined with not a bit left, by this lecherous puppy! Now, the Jade Lake’s Fairy was itching to tear the little divine dragon into pieces.

“I want to kill you!” The Jade Lake’s Fairy was in a towering rage. Unable to suppress the wrath in her chest anymore, she angrily pulled out her double-edged sword.

Able to stir up the Jade Lake’s Fairy into a violent rage, the little divine dragon could also be considered the one and only.

The little divine dragon, seeing the Jade Lake’s Fairy come over with a murderous expression, he instinctively felt a respectable dose of fear. Immediately, with ‘whoosh, whoosh, whoosh’ sounds, he turned around and started to just run. His speed was so fast, it was inconceivable.

The Jade Lake’s Fairy’s hair was messy, her clothing was disheveled, and she carried a sword, chasing after him!

Now, she was so unkempt and ragged that she couldn’t even be compared to a beggar, wherefore was she still that Jade Lake’s Fairy that was above the common people?

Several of the surrounding men were dumbstruck as they watched the goddess in their mind being trampled on by a puppy. Then, she was unable to restrain her anger and pulled out her sword, chasing to kill it. Their hearts were all shocked incessantly, everyone looked at each other in dismay, not knowing what would be good to say.

The Jade Lake’s Fairy was at the apex of the fifth rank in cultivation, with regards to strength, hers was higher than the little divine dragon’s by a lot. The little divine dragon merely relied on his speed being fast, if they were really to fight each other, he completely lacked the ability to succeed.

The little divine dragon was also not stupid, he turned around and ran towards Su Luo’s side.

It might have been due to his instinct of self-preservation, but he didn’t even look at Su Luo and directly jumped up. His very small body immediately curled up and rolled into Nangong Liuyun’s spacious sleeves, in a flash, all traces of him were hidden.

The Jade Lake’s Fairy rushed over with her sword drawn, with her own eyes, she saw that hateful puppy hide away in Nangong Liuyun’s sleeves.

Now, she had completely forgotten about her current wretched, ragged appearance with messy hair and disheveled clothing. Panting in rage, she said to Nangong Liuyun: “Third senior brother, I ask you to definitely return that little thing to me! Today, if I don’t kill it, it would be difficult for me to eliminate this hatred in my heart!”

Her finger was just in that way, had a chunk been bitten off, how could the Jade Lake’s Fairy, who was widely known as always perfect, endure it?

Nangong Liuyun’s face had a perplexed expression, his voice was clear and cold: “What little thing, why is it that this king hadn’t caught sight of anything?”

Saying this, he put both of his hands behind his back, with both eyes raised and an innocent expression on his face.

Once the Jade Lake’s Fairy heard these words, immediately, she felt extremely aggrieved: “Third senior brother! How could you be so heartless? You look at my finger, my finger was forcibly bitten off by that puppy! That puppy is obviously within your sleeves, I saw it with my own eyes. Could it be that you will still harbor it? Could it be that in your mind, I can’t even be compared to a dog?”

The Jade Lake’s Fairy’s eyes carried tears, crying like raindrops on pear blossoms. She looked lovely and pitiful, extremely distressed.

Nangong Liuyun frowned, with an indifferent tone, he said: “This king truly didn’t see that puppy you are talking about, if you don’t believe me, come have a look for yourself.”

Saying this Nangong Liuyun very openly and aboveboard, rolled up his sleeves, and also very kindly, shook his sleeves. He then cast a glance at her: “Look at it clearly, nothing is in here, and especially not the puppy you are talking about.”

How could it be like this…Plainly, her gaze had all along been watching in all directions, that puppy simply hadn’t fled from his back.

The Jade Lake’s Fairy’s sight shifted to Su Luo’s body.

Su Luo also openly laid out her hands: “My clothing, however, has narrow sleeves, even if I wanted to conceal it, I couldn’t.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 391 – วังปลาเขี้ยวหนุมาน (13)ครอบครัวที่มีเด็กเน่าน้อยไม่เป็นของ ได้อย่างรวดเร็วนำบ้าน เขาจริง ๆ ก็อายเกินไปSu Luo speechlessly หันหัวของเธอของทะเลสาบหยกนางฟ้าโกรธมากที่เธอเกือบไปบ้ามากเธอไม่เพียงคนเดียวที่นี่อา แม้ว่าสภาพแวดล้อมเบาบาง และเต็มพื้นที่ แต่ผู้คนไม่น้อย นอกจากนี้ ส่วนใหญ่ของคนเหล่านี้ถูกผู้ชายวิธีนี้ ต่ำกว่าพันคู่จ้องมอง ตา ภาพของเธอกลั่นเสมอเหลือเกินของหัวใจเป็นน้ำแข็ง และสะอาดเป็นหยก แก้ไขทันทีเจ๊งกับไม่บิตไปทางซ้าย ลูกสุนัขนี้กิเลส ตอนนี้ หยกทะเลสาบของนางฟ้าที่ถูกอาการคันจะฉีกพระเจ้ามังกรน้อยเป็นชิ้น"อยากฆ่าคุณ" ของทะเลสาบหยกเป็นนางฟ้าในความโกรธสูงตระหง่าน สามารถระงับการลงโทษในอกของเธออีกต่อไป เธอด้วยความโกรธดึงดาบสองคมของเธอสามารถยั่วยุของทะเลสาบหยกนางฟ้าเป็นความโกรธที่รุนแรง พระเจ้ามังกรน้อยอาจได้รับการพิจารณาหนึ่ง และเท่านั้นมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อย เห็นของทะเลสาบหยกนางฟ้ามากับนิพจน์ที่ murderous สัญชาตญาณเขารู้สึกกลัวยาเกียรติ ทันที กับ 'เสียงหวือ เสียงหวือ เสียงหวือ' เสียง เขาหันไปรอบ ๆ และเริ่มงานเพียง ความเร็วของเขาอย่างรวดเร็ว ถูกเล่าของทะเลสาบหยกกำลังผมนางฟ้า เสื้อผ้าของเธอถูกกระเซิง และเธอทำดาบ ไล่เขาตอนนี้ เธอโค้งว่า เธอไม่แม้แต่จะเทียบกับขอทาน คฤหาสน์ก็เธอของทะเลสาบ หยก และรุงรังดังนั้นนางฟ้าที่อยู่เหนือคนทั่วไปหลายคนรอบข้างถูก dumbstruck พวกเขาเทพธิดาในใจของพวกเขาถูกเหยียบย่ำ โดยลูกสุนัข เธอไม่สามารถยับยั้งความโกรธของเธอ แล้วดึงดาบของเธอ ไล่ฆ่ามัน หัวใจของพวกเขาทั้งหมด incessantly ทุกคนตกใจดูกันผิดหวัง ไม่ทราบว่าอะไรจะดีจะพูดได้ของทะเลสาบหยกนางฟ้าที่ปลายของลำดับที่ห้าในการเพาะปลูก เกี่ยวกับแรง เธอคือสิ่งที่สูงกว่าพระเจ้ามังกรน้อยของโดยมาก พระเจ้ามังกรน้อยเพียงพึ่งความเร็วของเขาความรวดเร็ว ถ้าพวกเขาจริง ๆ จะต่อสู้แต่ละอื่น ๆ เขาสมบูรณ์ขาดความสามารถในการประสบความสำเร็จพระเจ้ามังกรน้อยก็ไม่โง่ เขาหันไปรอบ ๆ และวิ่งด้าน Su Luoอาจได้รับเนื่องจากสัญชาตญาณของเขาของ self-preservation แต่เขาไม่ได้มองดู Su Luo และกระโดดขึ้นโดยตรง ร่างเล็กโค้งงอขึ้นทันที และรีดเป็นแขนขวาง Nangong Liuyun ในแฟลช ร่องรอยของเขาซ่อนอยู่ของทะเลสาบหยกนางฟ้าวิ่งผ่าน ด้วยดาบของเธอออก กับดวงตาของเธอ เธอเห็นสุนัขที่แสดงความเกลียดชังที่ซ่อนอยู่ในแขน Nangong Liuyunตอนนี้ เธอมีสมบูรณ์ลืมเกี่ยวกับลักษณะของเธอเศร้าหมอง ragged ปัจจุบันผมยุ่ง และกระเซิงเสื้อผ้า เธอหอบในความโกรธ กล่าวว่า การ Nangong Liuyun: "พี่ชายอาวุโสสาม ฉันขอให้คุณส่งสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ฉัน วันนี้ ถ้าฉันไม่ฆ่ามัน มันจะยากต่อการกำจัดนี้ความเกลียดชังในหัวใจของฉันของฉัน"นิ้วของเธอได้เพียงในลักษณะเช่นนั้น มีก้อนที่ถูกกัดออก วิธีสามารถของทะเลสาบหยกนางฟ้า ที่กันอย่างแพร่หลายเป็นที่รู้จักสมบูรณ์อยู่เสมอ ทนมันใบหน้า Nangong Liuyun มีนิพจน์ที่งง เสียงของเขาได้ชัดเจน และเย็น: "สิ่งเล็กน้อย ทำไมจึงว่า กษัตริย์องค์นี้ไม่ได้จับสายตาของอะไร? "เขาบอกว่า นี้ ใส่ ทั้งหลังของเขา ด้วยตาทั้งสองยกมือของเขาและการแสดงออกที่บริสุทธิ์บนใบหน้าของเขาเมื่อหยกของทะเลสาบนางฟ้าได้ยินคำเหล่านี้ ทันที เธอเศร้ามาก: "พี่ชายอาวุโสสาม วิธีคุณอาจค้นพบ คุณดูที่นิ้วมือของฉัน นิ้วมือของฉันถูกกัดบังคับให้ปิด โดยที่ลูกสุนัข ลูกสุนัขนั้นจะเห็นได้ชัดภายในแขนของคุณ ผมเห็นกับตาของผมเอง อาจจะเป็นว่า คุณจะยังคงท่าเรือมัน อาจจะเป็นว่า ในใจของคุณ ฉันแม้จะเทียบไม่ได้กับสุนัข"ทะเลสาบหยกของนางฟ้าดำเนินตาร้องไห้ ร้องไห้เช่นหยาดฝนบนดอกลูกแพร์ เธอดูสวย และน่าสงสาร เป็นทุกข์มากขึ้นNangong Liuyun frowned โทนไม่แยแส เขากล่าวว่า: "คิงนี้อย่างแท้จริงไม่ได้เห็นลูกสุนัขที่คุณกำลังพูดถึง ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน มาดูได้ด้วยตัวคุณเอง"บอกว่า Liuyun นี้ Nangong มากอย่างเปิดเผย และ aboveboard รีด ขึ้นแขนของเขา และนอกจากนี้กรุณามาก ส่ายแขนของเขา เขาทอดสายตาเธอแล้ว: "ดูได้อย่างชัดเจน ไม่มีอะไรที่นี่ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสุนัขที่คุณกำลังพูดถึง"วิธีมันอาจจะเป็นเช่นนี้... ชัดถ้อยชัดคำ สายตาของเธอได้ตลอดดูทุกทิศทาง ลูกสุนัขนั้นก็ไม่หนีจากหลังของเขาทะเลสาบหยกของนางฟ้าสายตาขยับร่างกาย Su LuoSu Luo ยังเปิดเผยวางมือของเธอ: "ฉันเสื้อผ้า อย่างไรก็ตาม มีแขนแคบ แม้ว่าอยากจะอำพราง ไม่ได้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 391 - อเมทิสปลาพาเลซ (13) ซึ่งครอบครัวนี้ไม่เด็กเน่าเสียเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นไปได้อย่างรวดเร็วนำไปไว้ที่บ้านเขาจริงๆเป็นที่น่าอายเกินไป. ซู Luo คอแข็งหันหัวของเธอออกไป. หยกทะเลสาบนางฟ้าก็โกรธว่าเธอเกือบเป็นบ้า ! เธอไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่นี่อาแม้ว่าสภาพแวดล้อมที่มีความเบาบางและเต็มรูปแบบของพื้นที่ แต่จำนวนของคนที่ไม่ได้ไม่กี่ นอกจากนี้ส่วนใหญ่ของคนเหล่านี้เป็นคน. วิธีนี้ภายใต้พันคู่จ้องมองตาเธอเสมอภาพกลั่นเหลือเกินของหัวใจน้ำแข็งและทำความสะอาดเป็นหยกถูกทำลายทันทีไม่บิตซ้ายโดยลูกสุนัขกลัดมันนี้! ตอนนี้หยกทะเลสาบนางฟ้าถูกอาการคันที่จะฉีกมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นชิ้น. "ฉันอยากจะฆ่าคุณ!" หยกทะเลสาบนางฟ้าอยู่ในความโกรธสูงตระหง่าน ไม่สามารถที่จะระงับความโกรธเกรี้ยวในหน้าอกของเธออีกต่อไปเธอโกรธดึงออกมาดาบสองคมของเธอ. สามารถที่จะกระตุ้นหยกทะเลสาบนางฟ้าเป็นความโกรธความรุนแรงมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็อาจจะคิด แต่เพียงผู้เดียว. มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เห็นนางฟ้าหยกทะเลสาบมาด้วยสีหน้าฆาตกรรมเขารู้สึกสัญชาตญาณยาเกียรติของความกลัว ทันทีด้วย 'หวือ, หวือ, หวือ' เสียงเขาหันไปรอบ ๆ และเริ่มวิ่งเพียง ความเร็วของเขาได้อย่างรวดเร็วดังนั้นมันก็ไม่น่าเชื่อ. ผมหยกทะเลสาบนางฟ้าก็ยุ่งเสื้อผ้าของเธอได้รับการกระเซิงและเธอดำเนินดาบไล่หลังเขา! ตอนนี้เธอก็รุงรังมากและขาดว่าเธอไม่สามารถที่จะนำมาเปรียบเทียบกับ ขอทานทำไมเธอยังคงที่นางฟ้าหยกทะเลสาบที่สูงกว่าคนทั่วไป? หลายคนโดยรอบก็เหวอขณะที่พวกเขาเฝ้าดูเทพธิดาในใจของพวกเขาที่ถูกเหยียบย่ำโดยลูกสุนัข จากนั้นเธอก็ไม่สามารถที่จะยับยั้งความโกรธของเธอและดึงดาบออกมาไล่เธอไล่จะฆ่ามัน หัวใจของพวกเขาต่างตกใจทุกอย่างไม่หยุดหย่อนทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกใจไม่ทราบว่าสิ่งที่จะเป็นดีที่จะพูด. หยกทะเลสาบนางฟ้าที่เอเพ็กซ์อันดับที่ห้าในการเพาะปลูกที่มีเรื่องที่เกี่ยวกับความแรงของเธอสูงกว่าเล็กน้อย พระเจ้าของมังกรโดยมาก มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยอาศัยเพียงกับความเร็วของเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วและถ้าพวกเขาจริงๆที่จะต่อสู้กันเขาสมบูรณ์ขาดความสามารถในการประสบความสำเร็จ. มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังไม่ได้โง่เขาหันไปรอบ ๆ และวิ่งไปด้านซู Luo ของ. มันอาจจะ จะเป็นเพราะสัญชาตญาณของเขาในการเก็บรักษาด้วยตนเอง แต่เขาไม่ได้มองไปที่ซู Luo โดยตรงและกระโดดขึ้น ร่างเล็ก ๆ ของเขามากทันทีขดและรีดเป็นแขนกว้างขวาง Nangong Liuyun ของในแฟลชร่องรอยของเขาถูกซ่อนไว้. หยกทะเลสาบนางฟ้ารีบวิ่งไปด้วยดาบของเธอวาดด้วยตาของเธอเองเธอเห็นว่าลูกสุนัขที่แสดงความเกลียดชังซ่อนอยู่ใน แขน Nangong Liuyun ของ. ตอนนี้เธอได้ลืมสมบูรณ์เกี่ยวกับปัจจุบันอนาถลักษณะมอมแมมของเธอกับผมยุ่งและเครื่องแต่งกายไม่เรียบร้อย หอบด้วยความโกรธที่เธอบอกว่าจะ Nangong Liuyun: "พี่ชายอาวุโสที่สามผมขอให้คุณแน่นอนกลับว่าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ กับผม! วันนี้ถ้าฉันไม่ได้ฆ่ามันก็จะเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะกำจัดความเกลียดชังในหัวใจของฉัน! " นิ้วของเธอเป็นเพียงในทางที่มีก้อนถูกกัดออกวิธีการอาจหยกทะเลสาบนางฟ้าซึ่งเป็นกันอย่างแพร่หลาย ที่รู้จักกันเช่นเคยที่สมบูรณ์แบบทนมันได้หรือไม่ใบหน้า Nangong Liuyun ของมีสีหน้างงเสียงของเขาเป็นที่ชัดเจนและเย็น: "สิ่งที่สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มันคือเหตุผลที่ว่ากษัตริย์นี้ไม่ได้จับสายตาของอะไร?" คำพูดนี้เขาใส่ทั้งสอง . มือของเขาอยู่ข้างหลังเขาด้วยดวงตาทั้งสองข้างยกขึ้นและการแสดงออกบริสุทธิ์บนใบหน้าของเขาเมื่อหยกทะเลสาบนางฟ้าได้ยินคำเหล่านี้ทันทีที่เธอรู้สึกเสียใจมาก: "พี่ชายอาวุโสสาม! วิธีที่คุณอาจจะใจร้ายเพื่อ? คุณมองไปที่นิ้วของฉัน, นิ้วของฉันถูกกัดกวาดต้อนปิดโดยลูกสุนัขที่! ลูกสุนัขที่จะเห็นได้ชัดภายในแขนของคุณผมเห็นมันด้วยตาตัวเอง มันอาจจะเป็นไปได้ว่าคุณจะยังคงปิดบังมันได้หรือไม่ มันอาจจะเป็นที่ในใจของคุณผมไม่สามารถแม้แต่จะนำมาเปรียบเทียบกับสุนัข? " ตาหยกทะเลสาบของนางฟ้าดำเนินน้ำตาร้องไห้เหมือนเม็ดฝนบนดอกแพร์ . เธอมองที่น่ารักและน่าสงสารมีความสุขมากNangong Liuyun ขมวดคิ้วด้วยน้ำเสียงไม่แยแสเขากล่าวว่า "พระมหากษัตริย์นี้อย่างแท้จริงไม่ได้เห็นลูกสุนัขที่คุณกำลังพูดถึงถ้าคุณไม่เชื่อฉันมาดูได้ด้วยตัวคุณเอง . " คำพูดนี้ Nangong Liuyun มากอย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมารีดขึ้นแขนของเขาและยังมีมากกรุณาส่ายแขนของเขา จากนั้นเขาก็ทิ้งทันทีที่เธอ: ". มองไปที่มันเห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรอยู่ในที่นี่และโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้ลูกสุนัขที่คุณกำลังพูดถึง" มันจะเป็นเช่นนี้ ... ชัดถ้อยชัดคำจ้องมองเธอพร้อมทั้งหมดรับชมในทุกทิศทาง ลูกสุนัขที่ก็ไม่ได้หนีออกมาจากด้านหลังของเขา. สายตาหยกทะเลสาบนางฟ้าขยับต่อร่างกายซู Luo ของ. ซู Luo ยังเปิดเผยออกมาวางในมือของเธอ: "เสื้อผ้าของฉัน แต่มีแขนแคบแม้ถ้าผมต้องการที่จะปกปิดมันฉัน อาจจะไม่ได้. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 391 –พลอยสีม่วงปลาวัง ( 13 )ที่มีครอบครัวแล้วลูกเน่าน้อยนี้เป็นของได้อย่างรวดเร็วนำมันบ้านเขามันน่าอายเกินไปซู หลัว คอแข็ง หันกลับไปนางฟ้าทะเลสาบหยกก็โกรธมากที่เธอเกือบจะเป็นบ้า !เธอไม่ใช่คนเดียวที่ที่นี่อ่า แม้ว่าสภาพแวดล้อมและมีกระจัดกระจายเต็มพื้นที่ แต่จำนวนคนไม่กี่ นอกจากนี้ คนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ชายวิธีนี้ ภายใต้พันคู่จ้องมองเธอเสมอเหลือเกินภาพหัวใจอันแสนบริสุทธิ์สะอาดหยกรีบเจ๊งกับไม่เหลืออยู่ โดยสุนัขตัวนี้บ้ากาม ! ตอนนี้นางฟ้าหยกทะเลสาบก็อยากจะฉีกมังกรเทพน้อยเป็นชิ้น" ฉันอยากจะฆ่าคุณ ! " นางฟ้าของทะเลสาบหยกกำลังโกรธ สูงตระหง่าน ไม่สามารถระงับความโกรธที่หน้าอกของเธอแล้ว เธออย่างโกรธจัด ดึงออกมาเหมือนดาบสองคมของเธอสามารถที่จะกวนนางฟ้าหยกของทะเลสาบบันดาลโทสะรุนแรง มังกรเทพน้อยอาจพิจารณาหนึ่งเท่านั้นมังกรเทพน้อย เห็นนางฟ้าทะเลสาบหยกมาด้วยสีหน้าที่พิฆาตเขาโดยสัญชาตญาณรู้สึกว่าปริมาณที่น่านับถือของความกลัว ทันที ด้วย . . . , , " เสียง เขาหันหลังกลับและเริ่มวิ่ง . ความเร็วของเขา มันรวดเร็วมาก มันเล่านางฟ้าทะเลสาบหยกผมเป็นกระเซิงยุ่งเหยิง เสื้อผ้าของเธอ เธอถือดาบไล่ตามเขาไป !ตอนนี้ เธอดูรุงรัง และสกปรกนั้นเธอไม่สามารถจะเทียบกับขอทาน เหตุฉะนี้ หล่อนยังว่าหยกเป็นนางฟ้าที่ทะเลสาบเหนือคนธรรมดา ?หลาย ๆคนรอบข้างเซ็งมากขณะมองดูเทพธิดาในใจของพวกเขาที่ถูกเหยียบย่ำโดยสุนัข แล้ว เธอไม่สามารถที่จะยับยั้งความโกรธของเธอและดึงออกมา ดาบของเธอ ไล่ฆ่ามัน หัวใจ ของ พวก เขา ทั้งหมดตกใจอย่างไม่หยุดหย่อน ทุกคนมองหน้ากันด้วยความตกใจ ไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ดีที่จะพูดนางฟ้าทะเลสาบหยก เป็นจุดสูงสุดของอันดับที่ห้าในการเพาะปลูก ถึงความแข็งแรงของเธอสูงกว่าเล็กน้อย เทพมังกร โดยมาก มังกรเทพน้อยเพียงอาศัยความเร็วของเขาได้เร็ว ถ้าพวกเค้าสู้กัน เขาก็มีความสามารถในการประสบความสำเร็จมังกรเทพน้อยก็ไม่ได้โง่ เขาหันไปรอบ ๆและวิ่งตรงไปข้างซูหลอ .มันอาจจะเป็นเพราะสัญชาตญาณของการเก็บรักษาด้วยตนเอง แต่เขาไม่ได้มอง ซู หลัว โดยตรง และกระโดดขึ้น ร่างกายเล็กๆของเขาทันที นอนขดม้วนเข้าไปในแขนนังก๊อก liuyun กว้างขวางในแฟลช ร่องรอยของเขาถูกซ่อนไว้นางฟ้าทะเลสาบหยก รีบจบ ดาบของเธอวาด ด้วยตาของเธอเอง เธอเห็นลูกสุนัขที่ร้ายกาจ ซ่อนอยู่ในของนังก๊อก liuyun แขนตอนนี้ เธอได้ลืมเรื่องเธอในปัจจุบันร้าย ปรากฏตัวด้วยผมยุ่งเหยิง เสื้อผ้าขาดวิ่นและยุ่งเหยิง หอบในความโกรธ เธอพูดกับนังก๊อก liuyun : " สามรุ่นพี่พี่ ผมถามคุณกลับว่า เรื่องเล็ก ๆน้อย ๆแน่นอน ! ! ! วันนี้ ถ้าข้าไม่ฆ่ามัน มันก็ยากสำหรับผมที่จะขจัดความเกลียดชังในจิตใจของฉัน "นิ้วเธอแค่ในนั้น ก้อน ถูกตัดออกไป ทำไมหยกทะเลสาบนางฟ้า ที่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายเป็นที่สมบูรณ์แบบเสมอ อดทนกับมัน ?หน้านังก๊อก liuyun มีสีหน้าสงสัย เสียงของเขาชัดเจนและเย็น : " สิ่งที่เล็กน้อย ทำไมมัน พระราชาไม่เห็นอะไรเลย "พูดแบบนี้ เขาใส่มือทั้งสองข้างของเขาไพล่หลังด้วยตาทั้งสองข้าง ยกขึ้นและสีหน้าใสซื่อบนหน้าของเขาเมื่อนางฟ้าทะเลสาบหยกได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ทันที เธอรู้สึกเจ็บมาก : " สามอาวุโส พี่ชาย ! คุณเป็นคนไร้หัวใจ คุณมองไปที่นิ้ว นิ้ว ถูกบังคับให้กัดไปที่สุนัข ลูกสุนัขอยู่ในแขนของคุณ ฉันเห็นมันด้วยตาของฉันเอง หรือว่าคุณจะยังท่าเรือ ? อาจเป็นไปได้ว่า ในจิตใจของคุณ ผมไม่สามารถจะเทียบกับหมา "นางฟ้าทะเลสาบหยก ตาอุ้ม น้ำตา ร้องไห้เหมือนน้ำค้างบนดอกลูกแพร์ เธอดูน่ารักและน่าสงสารมาก เป็นทุกข์นังก๊อก liuyun ขมวดคิ้วกับน้ำเสียง เฉยๆ เขากล่าวว่า : " กษัตริย์นี้อย่างแท้จริงไม่เคยเห็นลูกสุนัขที่คุณพูดถึง ถ้าคุณไม่เชื่อผม มาดูด้วยตัวเองดีกว่า "พูดแบบนี้ liuyun อย่างเปิดเผยและตรงไปตรงมาเถอะนังก๊อกมากรีดแขนเสื้อของเขา และยังมากกรุณาเขย่าแขนของเขา จากนั้นเขาก็โยนทันทีที่เธอ : " ดูชัดๆ ไม่มีอะไรอยู่ในนี้ , และโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกสุนัขที่คุณจะพูดคุยเกี่ยวกับ . "ทำไมมันเป็นแบบนี้ . . . . . . . ตรงๆ สายตาของเธอดูได้ตลอดทุกเส้นทางที่สุนัขก็ไม่หนีไปจากเขาทะเลสาบหยก สายตาของนางฟ้าขยับร่างกายของซูหลอ .ซูลู ยังเปิดเผยออกมาวางมือของเธอ : " เสื้อผ้าของฉัน , อย่างไรก็ตาม , มีแขนแคบ แม้ว่าผมต้องการที่จะปกปิดมัน ผมทำไม่ได้ "