Chapter 4: Handbook-2 I continued t

Chapter 4: Handbook-2

I continued to flip through the journal. Another picture with the same background appeared on another page, but it was a picture of Papa and Kame.

Kame was in Papa’s arms and his expression was slightly different from the previous picture. In this picture, his eyes had an additional shine of happiness in them. He even posed to kiss Papa in this photo.
Kame’s earring sparkled from the sunshine. But Papa’s smile outshined the silver earring – I never saw Papa with that kind of heartfelt smile before. He looked truly blissful and satisfied, as though he had the world in his arms.

I could see the earring very clearly from Kame’s side profile.
That earring… it was identical to the one that Papa had wore for years…
My heart skipped a beat. And in my shock, I tore the photo out from the journal by accident.

At the back of the photo was Papa’s faded handwriting. It was addressed to ‘Dearest Kazumi’.
Kazumi? Identical name as yours truly.

On the moment of impulse, I tore off the other picture as well and saw Pi’s handwriting behind it.
“To Kame-chan (I want to call you Kazumi too)”

Next to Papa’s words, someone wrote, “Don’t call me Kazumi ne~~”. Then that person wrote, “You are not allowed to call me Kazumi~~ ” next to Pi’s words.

“Don’t”?
“Not allowed”?
I wonder at the difference between these words.

“Kazumi,” Mama’s voice traveled from the living room “Uehara’s on the line.”
I didn’t put the journal back into the drawer.
Instead, I shoved it into my bag.
“OK, I’m coming.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 4: คู่มือ-2

ฉันยังคงพลิกสมุดรายวัน อีกรูปกับฉากหลังเดียวกันปรากฏในหน้าอื่น แต่มันเป็นภาพที่ปาป้าและ Kame

Kame อยู่ในแผ่นดินของปาป้า และนิพจน์ของเขาแตกต่างกันเล็กน้อยจากภาพก่อนหน้านี้ ในภาพนี้ ตาของเขามีการขัดเพิ่มเติมความสุขใน เขายังอึ้งจูบปาป้าในรูปนี้
ต่างหูของ kame sparkled จากแสงแดด แต่รอยยิ้มของปาป้า outshined ต่างหูเงิน – ไม่เคยเห็นปาป้ากับแบบของรอยยิ้มจริงใจก่อน เขาดูน่าพอ ใจ และความสุขอย่างแท้จริงว่าเขามีโลกในอ้อมแขนของเขา

ฉันอาจดูต่างหูอย่างชัดเจนจากโปรไฟล์ของ Kame ด้านได้
ต่างหูนั้น...มันก็เหมือนกับปาป้าได้สวมปี...
หัวใจข้ามชนะ และในช็อตของฉัน ฉันฉีกภาพออกจากสมุดรายวัน โดยบังเอิญ

ด้านหลังรูปถ่ายเป็นลายมือซีดของปาป้า มันถูกส่งให้ 'สาย Kazumi'
Kazumi เหมือนชื่อเป็นของคุณอย่างแท้จริง

ในเวลาที่กระแส ฉันฉีกออกจากรูปภาพอื่น ๆ เป็นอย่างดี และเห็นลายมือของปี่ด้านหลัง
"การ Kame จัง (อยากเรียก Kazumi เกินไป)"

อยู่ที่คำของปาป้า ผู้เขียน, "ฉันไม่เรียกมุ Kazumi ~ ~ " แล้วคนที่เขียน, "คุณไม่สามารถโทรหาผม Kazumi ~ ~ " ติดคำของพี่

"ไม่"
"ไม่อนุญาต" หรือไม่
ผมสงสัยในความแตกต่างระหว่างคำเหล่านี้

"Kazumi เสียงของมาม่าได้เดินทางจากห้องนั่งเล่น"Uehara ของบนบรรทัด"
ฉันไม่ใส่รายวันกลับลงในลิ้นชัก
แทน ฉัน shoved มันลงในกระเป๋า
"ตกลง ฉันกำลังมา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 4: คู่มือ-2 ฉันยังคงพลิกวารสาร ภาพที่มีพื้นหลังเดียวกันอีกปรากฏในหน้าอื่น แต่มันก็เป็นภาพของพ่อและคาเมะคาเมะก็อยู่ในอ้อมแขนของพ่อของเขาและการแสดงออกที่แตกต่างกันเล็กน้อยจากภาพก่อนหน้า ในภาพนี้ดวงตาของเขามีความเงางามเพิ่มความสุขในพวกเขา เขายังโพสต์ที่จะจูบ Papa ในภาพนี้ต่างหูคาเมะประกายจากแสงแดด แต่รอยยิ้มของพ่อบดบังรัศมีต่างหูเงิน - ฉันไม่เคยเห็นพ่อกับชนิดของรอยยิ้มที่จริงใจว่าก่อนที่ เขามองอย่างแท้จริงความสุขและความพึงพอใจในขณะที่แม้ว่าเขาจะมีโลกอยู่ในอ้อมแขนของเขาฉันจะได้เห็นต่างหูได้อย่างชัดเจนจากรายละเอียดด้านคาเมะที่ต่างหู ... มันก็เหมือนกับที่พ่อเคยสวมมานานหลายปี ... หัวใจของฉันเต้นข้าม . และในช็อตของฉันฉันฉีกภาพออกมาจากวารสารโดยอุบัติเหตุที่ด้านหลังของภาพที่ถูกเขียนด้วยลายมือ Papa 's จางหายไป มันถูกส่งไปยัง 'รัก Kazumi' Kazumi? ชื่อเหมือนกันเป็นของคุณอย่างแท้จริงในช่วงเวลาของแรงกระตุ้นผมฉีกออกภาพอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดีและเห็นลายมือพี่หลังมัน"เพื่อให้คาเมะจัง (ฉันต้องการที่จะโทรหาคุณ Kazumi เกินไป)" ถัดจากคำพ่อของคนเขียน "อย่าเรียกฉันว่า Kazumi ne ~ ~" แล้วคนที่เขียนว่า "คุณยังไม่ได้รับอนุญาตให้โทรหาฉัน Kazumi ~ ~" ถัดจากคำ Pi ของ"ไม่"? "ไม่อนุญาตให้"? ผมสงสัยที่ความแตกต่างระหว่างคำเหล่านี้"Kazumi" เสียงแม่เดินทางมาจาก ห้องนั่งเล่น "Uehara ในบรรทัด." ฉันไม่ได้ใส่บันทึกกลับเข้ามาในลิ้นชักแต่ฉันผลักมันลงไปในกระเป๋าของฉัน"โอเคฉันมา."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 4 : handbook-2

ฉันยังคงพลิกผ่านวารสาร อีกภาพกับพื้นหลังเดียวกันที่ปรากฏในหน้าอื่น แต่มันเป็นรูป พ่อ กับ คาเมะ

คาเมะอยู่ในแขนของคุณพ่อ และสีหน้าก็เปลี่ยนไปจากเดิมเล็กน้อยตามภาพ ในรูปนี้ ดวงตาของเขามีประกายเพิ่มความสุขในพวกเขา เขายังเคยจูบกับพ่อในรูปนี้
คาเมะมันต่างหูประกายจากแสงแดด แต่พ่อยิ้มเด่นกว่า Silver ต่างหู–ผมไม่เคยเห็นพ่อแบบนั้น รอยยิ้มจริงใจมาก่อน เขาดูมีความสุข และพอใจอย่างแท้จริง ราวกับว่าเขามีโลกทั้งโลกอยู่ในอ้อมแขนของเขา

ผมเห็นต่างหูอย่างชัดเจนจากรายละเอียดข้าง คาเมะน่ะ
ต่างหูที่ . . . . . . . มันก็เหมือนที่พ่อเคยใส่เป็นปี . . . . . . .
หัวใจหยุดเต้นไปแล้วและที่ตกใจของผม ผมดึงรูปออกมาจากวารสารโดยอุบัติเหตุ

ด้านหลังเป็นรูปของพ่อซีด เขียนด้วยลายมือ มันจ่าหน้าถึง ' ที่รักคะ '
คาซุมิ เหมือนชื่อเป็นของคุณอย่างแท้จริง

ในช่วงเวลาของแรงกระตุ้น ผมกระชากภาพอื่น ๆเช่นกันและได้เห็นลายมือและที่อยู่เบื้องหลังมัน
" คาเมะจัง ( อยากเรียกคุณคาซุมิด้วย ) "

ต่อไปคำพูดของพ่อได้บางคนเขียนว่า " อย่าเรียกฉันว่าคาซูมิเนะ ~ ~ " แล้วคนที่เขียนว่า " คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เรียกฉันว่าคาซูมิ ~ ~ " ข้างๆ พี เป็นคำ

" ไม่ "
" ไม่ได้รับอนุญาต "
สงสัยในความแตกต่างระหว่างคำเหล่านี้

" คาซึมิ " เสียงแม่เดินทางจากห้องนั่งเล่น " อุเอฮาระในบรรทัด " .
ผมไม่ได้ใส่บันทึกกลับเข้าไปในลิ้นชัก
แทน ผมผลักมันลงในกระเป๋าของฉัน
" โอเคฉันกำลังมา .