A typical OLED is composed of a lay

A typical OLED is composed of a layer of organic materials situated between two electrodes, the anode and cathode, all deposited on a substrate. The organic molecules are electrically conductive as a result of delocalization of pi electrons caused by conjugation over part or all of the molecule. These materials have conductivity levels ranging from insulators to conductors, and are therefore considered organic semiconductors. The highest occupied and lowest unoccupied molecular orbitals (HOMO and LUMO) of organic semiconductors are analogous to the valence and conduction bands of inorganic semiconductors.[22]

Originally, the most basic polymer OLEDs consisted of a single organic layer. One example was the first light-emitting device synthesised by J. H. Burroughes et al., which involved a single layer of poly(p-phenylene vinylene). However multilayer OLEDs can be fabricated with two or more layers in order to improve device efficiency. As well as conductive properties, different materials may be chosen to aid charge injection at electrodes by providing a more gradual electronic profile,[23] or block a charge from reaching the opposite electrode and being wasted.[24] Many modern OLEDs incorporate a simple bilayer structure, consisting of a conductive layer and an emissive layer. More recent developments in OLED architecture improves quantum efficiency (up to 19%) by using a graded heterojunction.[25] In the graded heterojunction architecture, the composition of hole and electron-transport materials varies continuously within the emissive layer with a dopant emitter. The graded heterojunction architecture combines the benefits of both conventional architectures by improving charge injection while simultaneously balancing charge transport within the emissive region.[26]

During operation, a voltage is applied across the OLED such that the anode is positive with respect to the cathode. Anodes are picked based upon the quality of their optical transparency, electrical conductivity, and chemical stability.[27] A current of electrons flows through the device from cathode to anode, as electrons are injected into the LUMO of the organic layer at the cathode and withdrawn from the HOMO at the anode. This latter process may also be described as the injection of electron holes into the HOMO. Electrostatic forces bring the electrons and the holes towards each other and they recombine forming an exciton, a bound state of the electron and hole. This happens closer to the emissive layer, because in organic semiconductors holes are generally more mobile than electrons. The decay of this excited state results in a relaxation of the energy levels of the electron, accompanied by emission of radiation whose frequency is in the visible region. The frequency of this radiation depends on the band gap of the material, in this case the difference in energy between the HOMO and LUMO.

As electrons and holes are fermions with half integer spin, an exciton may either be in a singlet state or a triplet state depending on how the spins of the electron and hole have been combined. Statistically three triplet excitons will be formed for each singlet exciton. Decay from triplet states (phosphorescence) is spin forbidden, increasing the timescale of the transition and limiting the internal efficiency of fluorescent devices. Phosphorescent organic light-emitting diodes make use of spin–orbit interactions to facilitate intersystem crossing between singlet and triplet states, thus obtaining emission from both singlet and triplet states and improving the internal efficiency.

Indium tin oxide (ITO) is commonly used as the anode material. It is transparent to visible light and has a high work function which promotes injection of holes into the HOMO level of the organic layer. A typical conductive layer may consist of PEDOT:PSS[28] as the HOMO level of this material generally lies between the workfunction of ITO and the HOMO of other commonly used polymers, reducing the energy barriers for hole injection. Metals such as barium and calcium are often used for the cathode as they have low work functions which promote injection of electrons into the LUMO of the organic layer.[29] Such metals are reactive, so they require a capping layer of aluminium to avoid degradation.

Experimental research has proven that the properties of the anode, specifically the anode/hole transport layer (HTL) interface topography plays a major role in the efficiency, performance, and lifetime of organic light emitting diodes. Imperfections in the surface of the anode decrease anode-organic film interface adhesion, increase electrical resistance, and allow for more frequent formation of non-emissive dark spots in the OLED material adversely affecting lifetime. Mechanisms to decrease anode roughness for ITO/glass substrates include the use of thin films and self-assembled monolayers. Also, alternative substrates and anode materials are being considered to increase OLED perfo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

OLED ทั่วไปประกอบด้วยชั้นของวัสดุอินทรีย์ที่อยู่ระหว่างสองขั้วไฟฟ้า แอโนด และ แคโทด ทั้งหมดที่ฝากไว้บนพื้นผิว โมเลกุลอินทรีย์มีไฟฟ้าจาก delocalization ปี่อิเล็กตรอนเกิดจากผันผ่านบางส่วนหรือทั้งหมดในโมเลกุล วัสดุเหล่านี้มีค่าการนำไฟฟ้าระดับตั้งแต่ฉนวนตัวนำ และดังนั้นจึงถือว่าเป็นคอนดักเตอร์อินทรีย์ ครอบครองสูงสุด และต่ำสุดว่างโมเลกุล orbitals (โฮโมและ LUMO) ของอินทรีย์อิเล็กทรอนิกส์จะคล้ายคลึงกับแถบวาเลนซ์และการนำของอนินทรีย์สารกึ่งตัวนำ [22]แต่เดิม โพลิเมอร์พื้นฐาน OLEDs ประกอบ ด้วยอินทรีย์ชั้นเดียว ตัวอย่างหนึ่งมีอุปกรณ์ยิงลำแสงแรก synthesised โดย J. H. Burroughes et al. ซึ่งเกี่ยวข้องกับโพลี (p phenylene vinylene) ชั้นเดียว อย่างไรก็ตาม หลาย OLEDs สามารถประดิษฐ์ชั้นสอง หรือมากกว่าเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของอุปกรณ์ เช่นเดียวกับคุณสมบัตินำ วัสดุที่แตกต่างก็ได้ช่วยฉีดประจุที่ขั้วไฟฟ้าให้โปรไฟล์อิเล็กทรอนิกส์ค่อย ๆ มากขึ้น, [23] หรือบล็อกการชาร์จเข้าถึงตรงข้ามกับอิเล็กโทรดและการสูญเสียได้ [24 สมัย OLEDs]รวมโครงสร้างง่าย ๆ bilayer ประกอบด้วยชั้นวัสดุนำไฟฟ้าและการชั้น emissive พัฒนาล่าสุดในสถาปัตยกรรม OLED เพิ่มประสิทธิภาพควอนตัม (ถึง 19%) โดยใช้ heterojunction จัดระดับ[ ในสถาปัตยกรรมจัดระดับ heterojunction องค์ประกอบของหลุมและการขนส่งอิเล็กตรอนไปอย่างต่อเนื่องภายในชั้น emissive กับลำ dopant สถาปัตยกรรม heterojunction จัดระดับผสมผสานประโยชน์ของทั้งสถาปัตยกรรมทั่วไป โดยการปรับปรุงค่าฉีดขณะพร้อมค่าขนส่งในภูมิภาค emissive [26]ในระหว่างดำเนินการ แรงดันไฟฟ้าจะใช้ข้าม OLED เช่นที่ขั้วบวกเป็นบวกเกี่ยวกับแคโทด ใบจักรจะเลือกตามคุณภาพของความโปร่งใสแสง ไฟฟ้า และสารเคมี [27] กระแสอิเล็กตรอนไหลผ่านอุปกรณ์จากแคโทดไปยังแอโนด อิเล็กตรอนจะฉีดเข้าไปใน LUMO ของชั้นอินทรีย์ที่แคโทด และถอนออกจากตุ๊ดที่ขั้วบวก กระบวนการหลังนี้อาจยังถูกอธิบายเป็นการฉีดหลุมอิเล็กตรอนเป็นตุ๊ด แรงไฟฟ้าสถิตนำอิเล็กตรอนและหลุมต่อแต่ละอื่น ๆ และพวกเขารวมเข้าด้วยกันขึ้นรูปเป็น exciton รัฐผูกของอิเล็กตรอนและหลุม นี้เกิดขึ้นใกล้กับชั้น emissive เพราะในอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์ หลุมโดยทั่วไปมือถือกว่าอิเล็กตรอน ผุนี้ตื่นเต้นผลรัฐผ่อนของระดับพลังงานของอิเล็กตรอน พร้อมกับปล่อยรังสีที่มีความถี่อยู่ในภูมิภาคสามารถมองเห็นได้ ความถี่ของรังสีนี้ขึ้นอยู่กับช่องว่างวงของวัสดุ ในกรณีนี้ความแตกต่างในพลังงานระหว่างโฮโมและ LUMOอิเล็กตรอนและหลุมนี้ fermions กับหมุนครึ่งจำนวนเต็ม exciton อาจเป็นในสภาพสายเดี่ยวหรือ triplet สถานะขึ้นอยู่กับวิธีการหมุนของอิเล็กตรอนและหลุมรวมกัน สามทางสถิติ triplet excitons จะเกิดขึ้นสำหรับแต่ละสายเดี่ยว exciton สลายตัวจากอเมริกา triplet (phosphorescence) จะหมุนห้าม สเกลของการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้น และจำกัดประสิทธิภาพภายในของอุปกรณ์เรืองแสง ทำ phosphorescent อินทรีย์แสง–เปล่งไดโอดใช้หมุน – วงการ intersystem ข้ามระหว่างรัฐสายเดี่ยวและ triplet จึงได้รับการปล่อยจากสายเดี่ยวและ triplet และปรับปรุงประสิทธิภาพภายในโต้ตอบอินเดียมทินออกไซด์ (ITO) เป็นที่นิยมใช้เป็นวัสดุแอโนด มันเป็นแสงที่มองเห็นแบบโปร่งใส และมีฟังก์ชันการทำงานสูงซึ่งส่งเสริมฉีดหลุมในระดับโฮโมของชั้นอินทรีย์ ชั้นนำทั่วไปอาจประกอบด้วยการ PEDOT:PSS [28] เป็นระดับโฮโมของวัสดุนี้โดยทั่วไปอยู่ระหว่าง workfunction ของ ITO และโฮโมโพลิเมอร์ที่ใช้กันทั่วไปอื่น ๆ ลดอุปสรรคพลังงานสำหรับรูฉีด นอกจากนี้โลหะเช่นแบเรียมและแคลเซียมมักใช้สำหรับแคโทดจะมีฟังก์ชันการทำงานต่ำซึ่งส่งเสริมฉีดของอิเล็กตรอนเป็น LUMO ของชั้นอินทรีย์ [29] เช่นโลหะจะปฏิกิริยา ดังนั้นพวกเขาต้อง capping ชั้นอะลูมิเนียมเพื่อหลีกเลี่ยงการลดประสิทธิภาพทดลองวิจัยได้พิสูจน์แล้วว่า คุณสมบัติของขั้วบวก โดยเฉพาะที่ขั้วบวก/หลุมขนส่งเลเยอร์ (HTL) อินเทอร์เฟซลักษณะภูมิประเทศสำคัญในประสิทธิภาพ ประสิทธิภาพ และอายุการใช้งานของไดโอดเปล่งแสงอินทรีย์ ความไม่สมบูรณ์ในพื้นผิวของขั้วบวกแอโนดอินทรีย์ฟิล์มยึดเกาะอินเทอร์เฟซลด เพิ่มความต้านทานไฟฟ้า และอนุญาตให้บ่อยขึ้นก่อตัวของจุดด่างดำไม่ใช่ emissive วัสดุ OLED ที่ส่งผลกระทบต่ออายุการใช้งาน กลไกเพื่อลดความหยาบของแอโนดสำหรับพื้นผิวแก้ว ITO มีการใช้ฟิล์มบางและ monolayers กระจ่าง ยัง พื้นผิวทางและวัสดุแอโนดจะถูกถือเป็นการเพิ่ม OLED perfo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

OLED ทั่วไปประกอบด้วยชั้นของวัสดุอินทรีย์ตั้งอยู่ระหว่างสองขั้วไฟฟ้าที่ขั้วบวกและขั้วลบทั้งหมดวางอยู่บนพื้นผิว โมเลกุลอินทรีย์นำไฟฟ้าเป็นผลมาจาก delocalization อิเล็กตรอน Pi ที่เกิดจากการผันมาเป็นส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของโมเลกุล วัสดุเหล่านี้มีระดับการนำตั้งแต่ฉนวนเพื่อตัวนำและมีการพิจารณาจึงเซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์ สูงสุดครอบครองและว่างต่ำสุดโมเลกุล orbitals (HOMO และ LUMO) ของเซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์คล้ายคลึงกับ Valence และการนำวงดนตรีของเซมิคอนดักเตอร์นินทรีย์. [22] ในขั้นต้น OLEDs ลิเมอร์ขั้นพื้นฐานที่สุดประกอบด้วยชั้นเดียวอินทรีย์ ตัวอย่างหนึ่งคืออุปกรณ์เปล่งแสงแรกที่สังเคราะห์โดย JH Burroughes et al., ซึ่งเกี่ยวข้องกับชั้นเดียวของโพลี (vinylene P-phenylene) อย่างไรก็ตามหลาย OLEDs สามารถประดิษฐ์ที่มีสองชั้นหรือมากกว่าเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้อุปกรณ์ เช่นเดียวกับคุณสมบัตินำวัสดุที่แตกต่างกันอาจจะเลือกที่จะช่วยให้การฉีดค่าใช้จ่ายที่ขั้วไฟฟ้าโดยการให้รายละเอียดอิเล็กทรอนิกส์ค่อยๆมากขึ้น [23] หรือบล็อกค่าใช้จ่ายจากการเข้าถึงขั้วตรงข้ามและถูกทำลาย. [24] OLEDs หลายสมัยรวมที่เรียบง่าย โครงสร้าง bilayer ประกอบด้วยชั้นนำไฟฟ้าและชั้น emissive การพัฒนาล่าสุดในงานสถาปัตยกรรม OLED ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพควอนตัม (ไม่เกิน 19%) โดยใช้เฮเทอโรช้า ๆ . [25] ในสถาปัตยกรรมเฮเทอโรคะแนน, องค์ประกอบของหลุมและการขนส่งอิเล็กตรอนวัสดุที่แตกต่างกันไปอย่างต่อเนื่องภายในชั้น emissive กับอีซีแอลเจือปน สถาปัตยกรรมเฮเทอโรอย่างช้า ๆ รวมผลประโยชน์ของทั้งสองสถาปัตยกรรมแบบเดิมโดยการปรับปรุงค่าใช้จ่ายในการฉีดในขณะเดียวกันความสมดุลของค่าใช้จ่ายการขนส่งภายในภูมิภาค emissive. [26] ในระหว่างการดำเนินการมีการใช้ไฟฟ้าทั่ว OLED ดังกล่าวที่ขั้วบวกเป็นบวกเกี่ยวกับการแคโทด anodes จะเลือกขึ้นอยู่กับคุณภาพของความโปร่งใสของพวกเขาแสง, การนำไฟฟ้าและความมั่นคงทางเคมี. [27] กระแสของอิเล็กตรอนไหลผ่านอุปกรณ์จากขั้วลบไปยังขั้วบวกเช่นอิเล็กตรอนจะฉีดเข้าไปใน LUMO ของชั้นอินทรีย์ที่ขั้วลบและ ถอนตัวออกจากตุ๊ดที่ขั้วบวก กระบวนการหลังนี้อาจจะอธิบายได้ว่าการฉีดเข้าไปในหลุมอิเล็กตรอนตุ๊ดที่ กองกำลังไฟฟ้าสถิตนำอิเล็กตรอนและหลุมต่อกันและพวกเขารวมตัวจัดตั้ง exciton รัฐผูกพันของอิเล็กตรอนและหลุม นี้เกิดขึ้นใกล้ชิดกับชั้น emissive เพราะในเซมิคอนดักเตอร์อินทรีย์หลุมมักจะมีโทรศัพท์มือถือมากกว่าอิเล็กตรอน สลายนี้ผลสภาพคล่องในการผ่อนคลายของระดับพลังงานของอิเล็กตรอนที่มาพร้อมกับการปล่อยรังสีที่มีความถี่อยู่ในภูมิภาคที่มองเห็นได้ ความถี่ของรังสีเหล่านี้ขึ้นอยู่กับช่องว่างวงของวัสดุในกรณีนี้ความแตกต่างในการใช้พลังงานระหว่าง HOMO และ LUMO ได้. ในฐานะที่เป็นอิเล็กตรอนและหลุมเฟอร์มิออนกับครึ่งหนึ่งจำนวนเต็มสปินเป็น exciton อาจจะอยู่ในสภาพเสื้อกล้ามหรือแฝด รัฐขึ้นอยู่กับว่าสปินของอิเล็กตรอนและหลุมที่ได้รับการรวมกัน สถิติสาม excitons แฝดจะเกิดขึ้นสำหรับแต่ละ exciton เสื้อกล้าม การสลายตัวจากรัฐแฝด (ฟอสฟอรัส) จะปั่นห้ามการเพิ่มระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงและการ จำกัด ประสิทธิภาพภายในของอุปกรณ์เรืองแสง เรืองแสงอินทรีย์ไดโอดเปล่งแสงทำให้การใช้งานของการมีปฏิสัมพันธ์หมุนวงโคจรเพื่ออำนวยความสะดวกข้าม Intersystem ระหว่างเดี่ยวและแฝดรัฐจึงได้รับการปล่อยก๊าซจากทั้งเดี่ยวและรัฐแฝดและการปรับปรุงประสิทธิภาพภายใน. อินเดียมทินออกไซด์ (ITO) เป็นที่นิยมใช้เป็นขั้วบวก วัสดุ. มันเป็นแบบโปร่งใสกับแสงที่มองเห็นและมีฟังก์ชั่นการทำงานสูงที่ส่งเสริมการฉีดของหลุมในระดับตุ๊ดของชั้นอินทรีย์ ชั้นนำไฟฟ้าทั่วไปอาจประกอบด้วย PEDOT: PSS [28] เป็นตุ๊ดระดับของวัสดุนี้โดยทั่วไปอยู่ระหว่าง workfunction ของ ITO และตุ๊ดของโพลิเมอร์ที่ใช้กันทั่วไปที่ลดอุปสรรคพลังงานสำหรับการฉีดหลุม โลหะเช่นแบเรียมและแคลเซียมมักจะใช้สำหรับแคโทดที่พวกเขามีฟังก์ชั่นการทำงานที่ต่ำที่ส่งเสริมการฉีดของอิเล็กตรอนเข้า LUMO ของชั้นอินทรีย์. [29] โลหะเช่นมีปฏิกิริยาดังนั้นพวกเขาจึงจำเป็นต้องมีชั้นสูงสุดที่กำหนดของอลูมิเนียมเพื่อหลีกเลี่ยงการย่อยสลาย . การวิจัยการทดลองได้พิสูจน์แล้วว่าคุณสมบัติของขั้วบวกโดยเฉพาะชั้นการขนส่งขั้วบวก / หลุม (HTL) อินเตอร์เฟซภูมิประเทศมีบทบาทสำคัญในประสิทธิภาพการทำงานและอายุการใช้งานของแสงอินทรีย์ไดโอดเปล่งแสง ความไม่สมบูรณ์ในพื้นผิวของขั้วบวกลดลงขั้วบวกอินทรีย์ฟิล์มอินเตอร์เฟซการยึดเกาะที่เพิ่มความต้านทานไฟฟ้าและอนุญาตให้มีการก่อตัวบ่อยมากขึ้นของจุดด่างดำที่ไม่ใช่ emissive ในวัสดุ OLED กระทบที่ส่งผลต่ออายุการใช้งาน กลไกในการลดความหยาบกร้านขั้วบวกสำหรับ ITO / พื้นผิวกระจกรวมถึงการใช้ฟิล์มบางและ monolayers ตนเองประกอบ นอกจากนี้พื้นผิวทางเลือกและวัสดุขั้วบวกที่มีการพิจารณาเพื่อเพิ่ม OLED perfo

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็น OLED จะประกอบด้วยชั้นของวัสดุอินทรีย์ตั้งอยู่ระหว่างสองขั้วไฟฟ้าที่ขั้วบวกและขั้วลบ , ฝากบนพื้นผิว โมเลกุลอินทรีย์ที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้า electrically เป็นผลของการไม่ประจำที่ของอิเล็กตรอนปี่ที่เกิดจากการไปบางส่วนหรือทั้งหมดของโมเลกุล วัสดุเหล่านี้มีการนำระดับตั้งแต่ฉนวนจะตัวนำ และดังนั้นจึงถือว่าสารกึ่งตัวนำอินทรีย์ สูงสุดและต่ำสุดอยู่เฉยออร์บิทัลเชิงโมเลกุล ( โฮโม และลูโม้ ) ของสารกึ่งตัวนำอินทรีย์ที่คล้ายคลึงกับความจุและแถบนำของสารกึ่งตัวนำอนินทรีย์ [ 22 ]แต่เดิม oleds โพลิเมอร์พื้นฐานที่สุด คือ อินทรีย์ เดียวชั้น ตัวอย่างหนึ่งคือคนแรกที่สังเคราะห์โดยเจ. เอช. หน้าอุปกรณ์ burroughes et al . , ซึ่งเกี่ยวข้องกับชั้นเดียวของพอลิ ( p-phenylene vinylene ) อย่างไรก็ตาม หลายชั้น oleds สามารถประดิษฐ์ที่มี 2 ชั้นหรือมากกว่าเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพอุปกรณ์ ตลอดจนคุณสมบัติเป็นสื่อกระแสไฟฟ้า , วัสดุต่าง ๆอาจจะเลือกฉีดที่ขั้วไฟฟ้าเพื่อช่วยเหลือค่าใช้จ่าย โดยให้ค่อยๆมากขึ้นอิเล็กทรอนิกส์รายละเอียด [ 23 ] หรือบล็อกค่าใช้จ่ายจากการเข้าถึงขั้วตรงข้ามและการเสีย . [ 24 ] หลายสมัย oleds รวมโครงสร้างสองชั้นง่าย ประกอบด้วยชั้นนำและชั้นคา . การพัฒนาล่าสุดใน OLED สถาปัตยกรรมเพิ่มประสิทธิภาพควอนตัม ( 19% ) โดยใช้คะแนน heterojunction [ 25 ] ในระดับ heterojunction สถาปัตยกรรม องค์ประกอบของหลุมและอิเล็กตรอนขนส่งวัตถุที่แตกต่างกันอย่างต่อเนื่องภายในชั้นคากับอีซีโดแพนท์ . เกรด heterojunction สถาปัตยกรรมผสมผสานประโยชน์ของทั้งสองแบบ สถาปัตยกรรม โดยการปรับปรุงค่าฉีด ในขณะเดียวกันค่าใช้จ่ายการขนส่งภายในภูมิภาคคาสมดุล [ 26 ]ในระหว่างการผ่าตัด แรงดันไฟฟ้าที่ใช้ใน OLED ที่เป็นบวกต่อขั้วบวกขั้วลบ ไม่รับขึ้นอยู่กับคุณภาพของความโปร่งใส แสงของพวกเขา การนำไฟฟ้า และความคงตัวทางเคมี [ 27 ] กระแสอิเล็กตรอนไหลผ่านอุปกรณ์จากขั้วลบไปขั้วบวกที่อิเล็กตรอนจะถูกฉีดเข้าไปในลูโม้ของชั้นอินทรีย์ที่แคโทดและถอนตัวจากโฮโมที่ขั้วบวก กระบวนการหลังนี้อาจจะอธิบายการฉีดอิเล็กตรอนหลุมเป็นโฮโม ไฟฟ้าสถิตบังคับนำอิเล็กตรอนและหลุมกับแต่ละอื่น ๆและพวกเขาเป็นแขก exciton , รัฐจำกัดของอิเล็กตรอนและหลุม นี้เกิดขึ้นใกล้ชั้นคา เพราะในระบบอินทรีย์หลุมโดยมือถือมากกว่าอิเล็กตรอน การสลายตัวของรัฐตื่นเต้นนี้ผลลัพธ์ในการผ่อนคลายของระดับพลังงานของอิเล็กตรอนมีการแผ่รังสีที่มีความถี่อยู่ในเขตที่สามารถมองเห็นได้ ความถี่ของรังสีขึ้นอยู่กับช่องว่างแถบของวัสดุ ในกรณีนี้ ความแตกต่างของพลังงานระหว่างโฮโม และลูโม้ .เป็นอิเล็กตรอนและหลุมเฟอร์มิ นด้วย ปั่นครึ่งจำนวนเต็ม มี exciton อาจอยู่ในเสื้อกล้ามรัฐหรือแฝดสามรัฐขึ้นอยู่กับวิธีการสปินของอิเล็กตรอนและหลุมได้รวมกัน สถิติสาม triplet excitons จะเกิดขึ้นสำหรับแต่ละเสื้อกล้าม exciton . ผุจากสามรัฐ ( เรืองแสง ) ปั่นห้าม เพิ่มเวลาของการเปลี่ยนแปลงและการ จำกัด ประสิทธิภาพภายในของอุปกรณ์เรืองแสง เรืองแสงอินทรีย์ไดโอดเปล่งแสงให้ใช้ปั่น–โคจรปฏิสัมพันธ์เพื่ออำนวยความสะดวกในการข้ามระหว่างสหรัฐและ intersystem เสื้อกล้ามตติยะจึงได้รับการปล่อยจากทั้งเสื้อกล้ามและรัฐตติยะและปรับปรุงประสิทธิภาพภายในอินเดียมทินออกไซด์ ( ITO ) เป็นที่นิยมใช้เป็นวัสดุที่ขั้วบวก มันมีความโปร่งใสเพื่อมองเห็นแสงและมีสูงทำงานฟังก์ชันที่ส่งเสริมการฉีดหลุมเป็นโฮโม ระดับของชั้นอินทรีย์ โดยทั่วไปจะประกอบด้วยชั้น conductive pedot : แฮ่ [ 28 ] เป็นโฮโม ระดับของวัสดุ โดยทั่วไปอยู่ระหว่าง workfunction ของ Ito และโฮโมพอลิเมอร์ของอื่น ๆที่ใช้กันทั่วไป , การลดพลังงาน อุปสรรคสำหรับการฉีดหลุม โลหะ เช่น แบเรียม และแคลเซียม มักใช้แคโทดเป็นพวกเขาได้น้อย งานหน้าที่ส่งเสริมการฉีดอิเล็กตรอนเข้าไปในลูโม้ของชั้นอินทรีย์ [ 29 ] เช่นโลหะมีปฏิกิริยา ดังนั้นพวกเขาต้องฆ่าชั้นของอลูมิเนียมจะหลีกเลี่ยงการย่อยสลายงานวิจัยได้พิสูจน์ว่า คุณสมบัติของแอโนด โดยเฉพาะขั้วบวก / รูชั้นขนส่ง ( htl ) อินเตอร์เฟซการทำแผนที่เล่นบทบาทสำคัญในประสิทธิภาพและอายุการใช้งานของอินทรีย์เปล่งแสงไดโอด ความไม่สมบูรณ์ในพื้นผิวของขั้วไฟฟ้าแอโนดอินทรีย์ลดอินเตอร์เฟซการภาพยนตร์ เพิ่มความต้านทาน ไฟฟ้า และอนุญาตให้มีการก่อตัวของจุดด่างดำบ่อยกว่าไม่คาใน OLED วัสดุที่ส่งผลกระทบต่อชีวิต กลไกการลดความหยาบของพื้นผิวแก้วสำหรับ Ito ขั้วบวก / รวมถึงการใช้ฟิล์มบางและควอนตัมดอต monolayers . นอกจากนี้พื้นผิวทางเลือกและวัสดุแอโนดจะถูกพิจารณาเพื่อเพิ่ม เช่น ต่อ