in this study, to determine the blo

in this study, to determine the blood-feeding behavior of comparison the female Ae. aegypti mosquitoes after dengue infection. Comparison of the numbers of the blood feeding mosquitoes between DENV fed- mosquitoes (DF) and bloodfed- mosquitoes (BF) revealed that the DF mosquitoes had significantly higher percentage (93.75%) in blood feeding than did BF mosquitoes (70%) (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ การตรวจสอบเปรียบเทียบ Ae หญิงพฤติกรรมการกินเลือด aegypti ยุงหลังจากการติดเชื้อ เปรียบเทียบจำนวนเลือดที่ให้อาหารยุงระหว่าง DENV เลี้ยงยุง (DF) และ bloodfed-ยุง (BF) เปิดเผยว่า ยุง DF มีเปอร์เซ็นต์สูง (93.75%) ในเลือดที่ให้อาหารกว่า BF ยุง (70%) (P < 0.05) (ตารางที่ 1) ยุง DF เกือบทั้งหมดตอบสนองการให้อาหารเมื่อเทียบกับ BF ยุงเลือดอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ การศึกษานี้ยังพบว่า ยุง DF มีความถี่ของมากกว่า BF ยุงกัดในช่วงเวลาเดียวกันตามที่แสดงในตารางที่ 2 ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุไว้ว่า DF ใช้งานเพื่อกัดและอาหารกว่า BF ยุง ผลปรากฏจะคล้ายกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในยุงติดเชื้อมาเลเรียที่แสดงจะยิ่งดึงดูดให้โฮสต์ (Smallegange, et al. 2013) และโพรบบ่อย (Rossignol et al. 1984), กว่ายุงหญิงไม่ติดเชื้อ นอกจากนี้ Sim et al. (2012) ยังแสดงให้เห็นว่า DENV อาจก่อให้เกิดการแสดงออกของยีนหลายใบซึ่งผลิตภัณฑ์ควบคุมการจำลองแบบของไวรัสในต่อมน้ำลาย และก็ยังเกิดโปรตีนรวมวัตที่เป็นปัจจัยสำคัญสำหรับยุง หาโฮสต์ และละเอียดลักษณะการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบพฤติกรรมการให้อาหารในเลือดของการเปรียบเทียบเพศหญิงแอะ ยุงลายหลังจากการติดเชื้อไข้เลือดออก เปรียบเทียบตัวเลขของเลือดให้อาหารระหว่างยุงยุง DENV fed- (DF) และยุง bloodfed- (BF) เปิดเผยว่ายุง DF มีเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (93.75%) ในการให้อาหารในเลือดกว่ายุง BF (70%) (P <0.05) (ตารางที่ 1) เกือบทั้งหมด DF ยุงอย่างรวดเร็วตอบสนองต่อการให้อาหารในเลือดเมื่อเทียบกับยุง BF นอกจากนี้การศึกษาครั้งนี้ยังพบว่ายุง DF มีความถี่ของการกัดมากกว่ายุง BF ในช่วงเวลาเดียวกันดังแสดงในตารางที่ 2 ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าเป็น DF ใช้งานมากขึ้นจะกัดและอาหารกว่ายุง BF ผลลัพธ์ที่ได้จะคล้ายกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในยุงที่ติดเชื้อมาลาเรียที่แสดงจะดึงดูดมากขึ้นในการเป็นเจ้าภาพ (Smallegange, et al., 2013) และการตรวจสอบบ่อยครั้งมากขึ้น (Rossignol et al., 1984) กว่ายุงตัวเมียที่ไม่ติดเชื้อ นอกจากนี้ซิม, et al (2012) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่า DENV ก่อให้เกิดการแสดงออกของยีนที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมหลายผลิตภัณฑ์ที่ปรับเชื้อไวรัสในต่อมน้ำลายและยังถูกเหนี่ยวนำให้เกิดกลิ่นผูกพันโปรตีนเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับยุงโฮสต์แสวงหาและพฤติกรรมละเอียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาครั้งนี้ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมการกินอาหารของเลือดหญิงเอ ลูกน้ำยุงลายยุงหลังจากการติดเชื้อไข้เลือดออก การเปรียบเทียบตัวเลขของเลือดให้ยุงระหว่าง denv เฟด - ยุง ( DF ) และ bloodfed - ยุง ( BF ) พบว่ายุงมี DF สูงกว่าเปอร์เซ็นต์ ( 93.75 % ) ในเลือดอาหารกว่า BF ยุง ( 70% ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ( ตารางที่ 1 ) เกือบทั้งหมด ส่วนยุงอย่างรวดเร็วตอบสนองต่อเลือดอาหารเมื่อเทียบกับ BF ยุง นอกจากนี้ ผลการศึกษายังพบว่า มีความถี่ของ DF ยุงกัดมากกว่า BF ยุงในช่วงเวลาเดียวกัน ดังแสดงในตารางที่ 2 ผลการทดลองที่ได้มีการใช้งานมากขึ้นในการกัด และเส้นใยอาหารมากกว่า น้องยุง ผลที่คล้ายกันกับการศึกษาก่อนหน้านี้ในเชื้อมาลาเรียยุงที่ติดเชื้อและถูกดึงดูดไปยังโฮสต์ ( smallegange et al . , 2013 ) และตรวจสอบบ่อย ( rossignol et al . , 1984 ) , กว่ามาก่อน ยุงตัวเมีย . นอกจากนี้ซิม et al . ( 2012 ) นอกจากนี้ยังพบว่า denv สามารถชักนำให้เกิดการแสดงออกของยีนหลายยีน ซึ่งผลิตภัณฑ์ปรับไวรัสในต่อมน้ำลาย และยังกระตุ้นให้กลิ่นโปรตีนที่จับเป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับการแสวงหาและยุงยังตรวจสอบพฤติกรรม