is a biodegradable thermoplastic al

is a biodegradable thermoplastic aliphatic polyester derived from renewable resources, such as corn starch (in the United States and Canada), tapioca roots, chips or starch (mostly in Asia), or sugarcane (in the rest of the world). In 2010, PLA had the second highest consumption volume of any bioplastic of the world.[3]

The name "polylactic acid" does not comply with IUPAC standard nomenclature, and is potentially ambiguous or confusing, because PLA is not a polyacid (polyelectrolyte), but rather a polyester.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การย่อยสลายเทอร์โมอะลิฟาติกโพลีเอสเตอร์ได้มาจากทรัพยากรทดแทน เช่นแป้งข้าวโพด (ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา), รากมันสำปะหลัง ชิ หรือแป้ง (ส่วนใหญ่ในเอเชีย), หรืออ้อย (ในส่วนเหลือของโลก) ใน 2010 ปลามีสองสูงสุดปริมาณการใช้ปริมาณของพลาสติกชีวภาพใด ๆ ของโลก [3]ชื่อ "กรด polylactic" ไม่สอดคล้องกับระบบการตั้งชื่อมาตรฐานยิ่ง ๆ และอาจไม่ชัดเจน หรือ สับสน เนื่องจากปลาไม่ polyacid (polyelectrolyte), แต่แทนที่จะเป็นโพลีเอสเตอร์ [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย่อยสลายได้เป็นเทอร์โมโพลีเอสเตอร์ aliphatic มาจากทรัพยากรทดแทนเช่นแป้งข้าวโพด (ในประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดา), รากมันสำปะหลังชิปหรือแป้ง (ส่วนใหญ่ในเอเชีย) หรืออ้อย (ในส่วนที่เหลือของโลก) ในปี 2010, PLA มีปริมาณการบริโภคสูงเป็นอันดับสองของพลาสติกชีวภาพของโลกใด ๆ . [3]

ชื่อ "กรด polylactic" ไม่สอดคล้องกับ IUPAC ศัพท์มาตรฐานและอาจไม่ชัดเจนหรือสับสนเพราะปลาไม่ได้เป็น polyacid (Polyelectrolyte) แต่เป็นโพลีเอสเตอร์. [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นพลาสติกย่อยสลายทางโพลีเอสเตอร์ที่ได้จากทรัพยากรทดแทน เช่น แป้งข้าวโพด ( ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ) , รากมันสำปะหลัง ชิป หรือ แป้ง ( ส่วนใหญ่ในเอเชีย ) หรืออ้อย ( ในส่วนที่เหลือของโลก ) ใน 2010 , ปลามีปริมาณการใช้สูงสุดที่สองของพลาสติกชีวภาพของโลก [ 2 ]ชื่อ " Polylactic acid " ไม่สอดคล้องกับระบบมาตรฐาน สากล และอาจไม่ชัดเจนหรือสับสน เพราะปลาไม่ polyacid ( ชนิด ) แต่เป็นโพลีเอสเตอร์ [ 5 ]