- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The first floor of “Water Fairy Inn
The first floor of “Water Fairy Inn” was a restaurant. It served dishes that were also Ul’s specialty products. The interior was calming, there were tables and bar counter that gave out a dignified atmosphere. Their ornaments were made with detail in mind, but did not stand out. Moreover, there was a modest chandelier on the ceiling, and flowers were arranged to add onto the calm atmosphere. It made one remembered the words “well-established”, an inn where one could feel its history.
In the beginning, Aiko and her students weren’t able to calm down because the inn was too high-class. It was impossible for Aiko and her student to stay at an ordinary inn because of their reputation, since people began to called them “God’s Apostles” and “Goddess of Good Harvest”. After some persuasion from the Knights, they agreed to stay at this place while they were in Ul.
In fact, they had spent time in one of the luxurious rooms of the Royal Palace, so Aiko and her students had gradually become accustomed to it. Now the inn had became a place where they could truly relax. For Aiko and the others who came back exhausted from farmland improvement and in search of Shimizu, this inn’s dishes were their only daily enjoyment.
All of them were seated in VIP seats in the innermost section of the inn, as they enjoyed today’s dinner.
“Aa, it’s always delicious~ I never thought I’d be able to eat curry in this other world.”
“Well, it looks like stew though… … No, is it white curry?”
“No, there is also the bowl of rice topped with tempura, remember? Even the sauce is superb, right? Won’t Japan lose?”
“That, isn’t it because Tamai-kun only eats the premade ones? It’s not good to compare it with Hokaben’s.”
“Well, I’ll choose the fried rice-like things. So, let’s stop this.”
The student’s tension was raised every night because of the dishes closely resembled those from Earth. Although there were slight differences in appearance and taste, the concept itself closely resembled their counterparts on earth. The abundance of ingredient was one of the reasons that increased the quality of Ul town’s dishes. Other than the rice, there were fishes from Uldeia Lake, in addition to herbs and spices from the mountain range area.
While Aiko and the others ate the delicious dishes happily, a splendidly mustachioed male of around 60 years of age, approached them with a smile.
“Everyone, what do you think of today’s meal? If there is something you want to say, please tell us without any reserve.”
“Ah, Owner-san.”
The one who talked to Aiko and the others was the owner of the “Water Fairy Inn”; Foss Selo. He straightened his back, his eyes were gently narrowed, and gray hairs were mixed on his swept-back hair. He was a man who suited the calm atmosphere of the inn.
“No, today is also delicious. It heals us everyday.”
When Aiko replied with smile, Foss gladly said, “Thanks for the compliment”, and smiled. But, in the next moment, his expression was clouded as though he wanted to apologize. It was an expression unbecoming of Foss who always smiled gently. Wondering what had happened, everyone stopped eating and focused on Foss.
“Actually, although it’s regrettable… I can only serve this much for the dishes that uses spices today.”
“Eh!? You mean, we can’t eat Nilshisseer (the version of curry in this other world.)?”
Sonobe Yuka, who favored the curry, was shocked and tried to ask again.
“Yes, I am sorry. Anyway, no matter how many ingredients were used… it would be enough if it were the usual… However, there’s an unrest in the northern mountain range this month, so the number of people going to harvest the ingredients have sharply declined. Even a few days ago, a party of Adventurers who came to investigate the situation had gone missing. Thus, even more people don’t want to go there. It became a situation where this store doesn’t know when the goods will arrive.”
“Umm… What do you mean by unrest?”
“Something like the sightings of groups of demonic beasts… It’s a comparatively safe place as long as you don’t go into the mountains of the northern mountain range. Although there seems to be strong demonic beasts inside the mountain, they never come near on purpose. However, there were sightings of groups of demonic beasts in the mountain where there shouldn’t have been any.”
“That’s truly worrisome…”
Aiko frowned. The others were somewhat depressed and mutually looked at each other. Foss said with an apologetic expression, “It isn’t the right topic to talk while eating, huh?”, then he continued to speak with a bright tone to recover the atmosphere.
“However, that disaster should be solved soon.”
“What do you mean?”
“Actually, today there were new customers who just arrived before the sunset. It seems they are going to the northern mountain range in order to search for the Adventurers who had gone missing. They were appointed by the Branch Head of Fhuren guild, so it looks like they are some serious big-guns. They might be able to determine the cause of this disaster.”
Although Aiko and her students were still seated, the bodyguard Knights commanded by David and currently eating with them let out “Hou”, with a half admiration-filled and half-interested tone. Even among the guild’s staff members, the Head of Fhuren branch was considered first class. For someone to be appointed to accept a request from that Branch Head meant that they were capable of clearing something only powerful people could accomplish. Their curiosity was aroused because they wanted to fight in the same battle as such people. Inside the Knights’ heads, they were listed the famous “Gold” class Adventurers.
Aiko and her students were looking at the unusual chatter of David and the Knights, then they began to hear voices from the stair connected to second floor. They were the voices of a boy and two girls. It seemed like one of the girls was complaining to the boy. It was Foss who reacted to those voices.
“Oya, speak of the devils. It is them, Mr. Knights. If you want to talk to them, please do it now because they are going to leave tomorrow morning.”
“I see, I understand. But, those are fairly young voices. Are there any “Gold” class that young?”
David and the Knights had already memorized the famous “Gold” class in their minds, but because there was no one with such young voices. Some of them looked at each other with perplexed expressions.
While they were in a state of confusion, the trio were approaching while talking.
The seats where Aiko and the others sat were the innermost seats enclosed by walls on three sides. It was a place where they could look anywhere inside the restaurant. For now, it was made into a private room with the use of the curtain. Needless to say, inside was the conspicuous Aiko’s party, was Aiko; the one hailed as the “Goddess of Good Harvest”, which made them even more conspicuous. It was why they often used the curtain whenever they ate their meals. Even today, they closed the curtain so they wouldn’t be seen.
From the other side of the curtain, they could hear the conversation of a boy and two girls.
“Mou, how many times I must say it until you understand. Please stop leaving me alone and create a world with just the two of you in it. It makes me feel really, really lonely. Did you hear me? “Hajime”-san.”
“I heard, I heard you. Just stay in another room if you don’t want to see it.”
“Nmah! Did you hear what he just said, Yue-san? “Hajime”-san just said something coldhearted.”
“…”Hajime” …Bad!”
“Yes, yes.”
Within their conversation, the name the girls said instantly rattled Aiko’s heart. What did the girls just say? What was the boy called? This boy’s voice… isn’t it similar to “that boy”?, were the question that immediately floated into Aiko’s mind. She stiffened as though something had tied her down, so she could only stare at the curtain.
The same thing happened to Sonobe Yuka and other students by her side. In their minds, thoughts of a certain boy who had disappeared into the abyss four months ago resurfaced. He was a boy who the classmates strongly believed to have “died in this other world”. A boy they wanted to forget, a boy who stood out for better or for worse.
Because of the abnormal expression on Aiko’s and her students’ faces, Foss and the Knights tried calling out to them with dumbfounded gazes, but no one reacted. The Knights were wondering what on earth had happened as they looked at their faces. Then, Aiko blurted out a name.
“…Nagumo-kun?”
Because of the word she unconsciously let out, her body which had stiffened because of the unbelievable situation had regained its freedom. Aiko immediately stood up and her chair fell to the ground. She then pulled the curtain opened, so hard it might tear.
SHAAAA!!
Because of the unexpected loud sound that came from when the curtain was pulled, boy and two girls trio were only able to look with stupefied expressions.
Aiko shouted without confirming who the other person was. It was the name of her important student.
“Nagumo-kun!”
“Ah? ……… Sensei?”
In front of her, with his eye wide open in surprise, was an eyepatched, white-haired boy. He looked completely different from the Nagumo Hajime in her memory. Not only his appearance, his atmosphere was also completely different. Nagumo Hajime Aiko knew was a boy who always daydreaming, gentle, and quiet. Actually, Aiko admitted that a wry smile fit him, but it was her secret. However, the boy in front of her eyes had sharp eyes, clad with an unapproachable atmosphere. He was too different from her memory. If she passed by him inside the town, she was sure she wouldn’t recognized the boy in front of her as Nagumo Hajime.
In the beginning, Aiko and her students weren’t able to calm down because the inn was too high-class. It was impossible for Aiko and her student to stay at an ordinary inn because of their reputation, since people began to called them “God’s Apostles” and “Goddess of Good Harvest”. After some persuasion from the Knights, they agreed to stay at this place while they were in Ul.
In fact, they had spent time in one of the luxurious rooms of the Royal Palace, so Aiko and her students had gradually become accustomed to it. Now the inn had became a place where they could truly relax. For Aiko and the others who came back exhausted from farmland improvement and in search of Shimizu, this inn’s dishes were their only daily enjoyment.
All of them were seated in VIP seats in the innermost section of the inn, as they enjoyed today’s dinner.
“Aa, it’s always delicious~ I never thought I’d be able to eat curry in this other world.”
“Well, it looks like stew though… … No, is it white curry?”
“No, there is also the bowl of rice topped with tempura, remember? Even the sauce is superb, right? Won’t Japan lose?”
“That, isn’t it because Tamai-kun only eats the premade ones? It’s not good to compare it with Hokaben’s.”
“Well, I’ll choose the fried rice-like things. So, let’s stop this.”
The student’s tension was raised every night because of the dishes closely resembled those from Earth. Although there were slight differences in appearance and taste, the concept itself closely resembled their counterparts on earth. The abundance of ingredient was one of the reasons that increased the quality of Ul town’s dishes. Other than the rice, there were fishes from Uldeia Lake, in addition to herbs and spices from the mountain range area.
While Aiko and the others ate the delicious dishes happily, a splendidly mustachioed male of around 60 years of age, approached them with a smile.
“Everyone, what do you think of today’s meal? If there is something you want to say, please tell us without any reserve.”
“Ah, Owner-san.”
The one who talked to Aiko and the others was the owner of the “Water Fairy Inn”; Foss Selo. He straightened his back, his eyes were gently narrowed, and gray hairs were mixed on his swept-back hair. He was a man who suited the calm atmosphere of the inn.
“No, today is also delicious. It heals us everyday.”
When Aiko replied with smile, Foss gladly said, “Thanks for the compliment”, and smiled. But, in the next moment, his expression was clouded as though he wanted to apologize. It was an expression unbecoming of Foss who always smiled gently. Wondering what had happened, everyone stopped eating and focused on Foss.
“Actually, although it’s regrettable… I can only serve this much for the dishes that uses spices today.”
“Eh!? You mean, we can’t eat Nilshisseer (the version of curry in this other world.)?”
Sonobe Yuka, who favored the curry, was shocked and tried to ask again.
“Yes, I am sorry. Anyway, no matter how many ingredients were used… it would be enough if it were the usual… However, there’s an unrest in the northern mountain range this month, so the number of people going to harvest the ingredients have sharply declined. Even a few days ago, a party of Adventurers who came to investigate the situation had gone missing. Thus, even more people don’t want to go there. It became a situation where this store doesn’t know when the goods will arrive.”
“Umm… What do you mean by unrest?”
“Something like the sightings of groups of demonic beasts… It’s a comparatively safe place as long as you don’t go into the mountains of the northern mountain range. Although there seems to be strong demonic beasts inside the mountain, they never come near on purpose. However, there were sightings of groups of demonic beasts in the mountain where there shouldn’t have been any.”
“That’s truly worrisome…”
Aiko frowned. The others were somewhat depressed and mutually looked at each other. Foss said with an apologetic expression, “It isn’t the right topic to talk while eating, huh?”, then he continued to speak with a bright tone to recover the atmosphere.
“However, that disaster should be solved soon.”
“What do you mean?”
“Actually, today there were new customers who just arrived before the sunset. It seems they are going to the northern mountain range in order to search for the Adventurers who had gone missing. They were appointed by the Branch Head of Fhuren guild, so it looks like they are some serious big-guns. They might be able to determine the cause of this disaster.”
Although Aiko and her students were still seated, the bodyguard Knights commanded by David and currently eating with them let out “Hou”, with a half admiration-filled and half-interested tone. Even among the guild’s staff members, the Head of Fhuren branch was considered first class. For someone to be appointed to accept a request from that Branch Head meant that they were capable of clearing something only powerful people could accomplish. Their curiosity was aroused because they wanted to fight in the same battle as such people. Inside the Knights’ heads, they were listed the famous “Gold” class Adventurers.
Aiko and her students were looking at the unusual chatter of David and the Knights, then they began to hear voices from the stair connected to second floor. They were the voices of a boy and two girls. It seemed like one of the girls was complaining to the boy. It was Foss who reacted to those voices.
“Oya, speak of the devils. It is them, Mr. Knights. If you want to talk to them, please do it now because they are going to leave tomorrow morning.”
“I see, I understand. But, those are fairly young voices. Are there any “Gold” class that young?”
David and the Knights had already memorized the famous “Gold” class in their minds, but because there was no one with such young voices. Some of them looked at each other with perplexed expressions.
While they were in a state of confusion, the trio were approaching while talking.
The seats where Aiko and the others sat were the innermost seats enclosed by walls on three sides. It was a place where they could look anywhere inside the restaurant. For now, it was made into a private room with the use of the curtain. Needless to say, inside was the conspicuous Aiko’s party, was Aiko; the one hailed as the “Goddess of Good Harvest”, which made them even more conspicuous. It was why they often used the curtain whenever they ate their meals. Even today, they closed the curtain so they wouldn’t be seen.
From the other side of the curtain, they could hear the conversation of a boy and two girls.
“Mou, how many times I must say it until you understand. Please stop leaving me alone and create a world with just the two of you in it. It makes me feel really, really lonely. Did you hear me? “Hajime”-san.”
“I heard, I heard you. Just stay in another room if you don’t want to see it.”
“Nmah! Did you hear what he just said, Yue-san? “Hajime”-san just said something coldhearted.”
“…”Hajime” …Bad!”
“Yes, yes.”
Within their conversation, the name the girls said instantly rattled Aiko’s heart. What did the girls just say? What was the boy called? This boy’s voice… isn’t it similar to “that boy”?, were the question that immediately floated into Aiko’s mind. She stiffened as though something had tied her down, so she could only stare at the curtain.
The same thing happened to Sonobe Yuka and other students by her side. In their minds, thoughts of a certain boy who had disappeared into the abyss four months ago resurfaced. He was a boy who the classmates strongly believed to have “died in this other world”. A boy they wanted to forget, a boy who stood out for better or for worse.
Because of the abnormal expression on Aiko’s and her students’ faces, Foss and the Knights tried calling out to them with dumbfounded gazes, but no one reacted. The Knights were wondering what on earth had happened as they looked at their faces. Then, Aiko blurted out a name.
“…Nagumo-kun?”
Because of the word she unconsciously let out, her body which had stiffened because of the unbelievable situation had regained its freedom. Aiko immediately stood up and her chair fell to the ground. She then pulled the curtain opened, so hard it might tear.
SHAAAA!!
Because of the unexpected loud sound that came from when the curtain was pulled, boy and two girls trio were only able to look with stupefied expressions.
Aiko shouted without confirming who the other person was. It was the name of her important student.
“Nagumo-kun!”
“Ah? ……… Sensei?”
In front of her, with his eye wide open in surprise, was an eyepatched, white-haired boy. He looked completely different from the Nagumo Hajime in her memory. Not only his appearance, his atmosphere was also completely different. Nagumo Hajime Aiko knew was a boy who always daydreaming, gentle, and quiet. Actually, Aiko admitted that a wry smile fit him, but it was her secret. However, the boy in front of her eyes had sharp eyes, clad with an unapproachable atmosphere. He was too different from her memory. If she passed by him inside the town, she was sure she wouldn’t recognized the boy in front of her as Nagumo Hajime.
0/5000
ชั้นแรกของ "น้ำนางฟ้าอินน์" เป็นร้านอาหาร จะเสิร์ฟอาหารที่แนะนำผลิตภัณฑ์พิเศษของ Ul สงบ มีโต๊ะและเคาน์เตอร์บาร์ที่ให้บรรยากาศโอ่อ่าภายในได้ เครื่องประดับของพวกเขาที่ทำกับรายละเอียดในใจ แต่ไม่ได้โดดเด่นออกมา นอกจากนี้ มีโคมระย้าที่เจียมเนื้อเจียมตัวอยู่บนเพดาน และดอกไม้ถูกจัดเพื่อเพิ่มลงในบรรยากาศเงียบสงบ มันทำให้หนึ่งจดการคำ "ดีขึ้น" อินน์เป็นหนึ่งรู้สึกถึงประวัติในการเริ่มต้น Aiko และนักเรียนของเธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์เพราะอินน์สูงเกินไป มันเป็นไปไม่ได้สำหรับ Aiko และนักเรียนของเธอพักอินน์เป็นธรรมดาเนื่องจากชื่อเสียงของพวกเขา เนื่องจากคนเริ่มเรียกพวกเขาว่า "อัครสาวกของพระเจ้า" และ "เจ้าของดีเก็บเกี่ยว" หลังจากจูงใจบางอย่างจากอัศวิน พวกเขาตกลงพักที่นี่อยู่ใน Ulในความเป็นจริง พวกเขาได้ใช้เวลาในห้องพักของพระราชวัง เพื่อ Aiko และนักเรียนของเธอก็ค่อย ๆ กลายเป็นคุ้นเคยกับ ตอนนี้ อินน์ได้กลายเป็น สถานที่ที่พวกเขาได้อย่างผ่อนคลาย Aiko และคนอื่น ๆ ที่เหนื่อยกลับมา จากพื้นที่การเกษตรปรับปรุง และค้น หาชิมิซุ อินน์นี้อาหารถูกเพลินทุกวันเท่านั้นทั้งหมดได้นั่งในที่นั่ง VIP ในส่วนก้นของอินน์ ตามที่พวกเขาชอบอาหารเย็นวันนี้"เอเอ เป็นอร่อย ~ ฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะได้กินแกงในโลกนี้""ดี ดูเหมือนว่าเคี่ยว...... ไม่ มันเป็นแกงขาว""ไม่มี ยังมีชามข้าวราดกับ tempura จำ แม้แต่น้ำจิ้มเป็นอาหาร ขวา ไม่ญี่ปุ่นสูญเสีย"ที่ไม่ได้เนื่องจาก Tamai kun กินคน premade เท่านั้น มันไม่ได้ไปเปรียบเทียบกับของ Hokaben""ดี ฉันจะเลือกสิ่งที่ชอบข้าวผัด ดังนั้น ขอหยุดนี้ "ของความตึงเครียดขึ้นทุกวัน เพราะอาหารอย่างใกล้ชิดคล้ายกับจากโลก แม้ว่าจะมีความแตกต่างเล็กน้อยในลักษณะและรสชาติ แนวคิดตัวเองคล้ายกับคู่ของพวกเขาบนโลกอย่างใกล้ชิด ความอุดมสมบูรณ์ของส่วนผสมเป็นหนึ่งในสาเหตุที่เพิ่มคุณภาพของอาหารเมือง Ul นอกจากข้าว มีปลาจาก Uldeia สมุนไพรและเครื่องเทศจากบริเวณเทือกเขาขณะ Aiko และอื่น ๆ กินอาหารอร่อยอย่างมีความสุข อายุ ประมาณ 60 ปีชายยอด mustachioed เวลานั้นอยู่ดี"ทุกคน ทำอะไรที่คุณคิดว่าอาหารวันนี้ สิ่งที่ คุณต้องการพูด กรุณาแจ้งเราได้โดยไม่ต้องสำรองใด ๆ ""อา ซานเจ้าของ"ผู้พูด Aiko และผู้อื่นเป็นเจ้าของ "น้ำนางฟ้าอินน์" Selo ฟอสส์ เขา straightened เขา ค่อย ๆ ถูกจำกัดตา และเส้นขนสีเทาที่ผสมบนผมของเขา swept-back กำลังคนที่เหมาะสมบรรยากาศเงียบสงบของอินน์"ไม่ วันนี้ก็อร่อย รักษาชีวิตเรา"เมื่อ Aiko ตอบกลับ ด้วยรอยยิ้ม Foss ยินดีกล่าว ว่า "ขอขอบคุณชมเชย" และยิ้ม ได้ ในช่วงเวลาถัดไป นิพจน์ของเขาถูกเค้าได้ว่าเขาอยากขอโทษ มันเป็นค่า unbecoming ของ Foss ที่เสมอยิ้มเบา ๆ สงสัยว่า ได้เกิดอะไรขึ้น ทุกคนหยุดกิน และเน้น Foss"ที่จริงแล้ว แม้ว่ามันจะพอ... ฉันสามารถเพียงทำหน้าที่นี้มากสำหรับอาหารที่ใช้เครื่องเทศวันนี้""เอ๊ะ คุณหมายความ เราไม่กิน Nilshisseer (รุ่นของในโลกนี้)Sonobe ยูกะมา ที่ชื่นชอบแกง ตกใจ และพยายามที่จะถามอีก"ใช่ ขอโทษ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช้วัตถุดิบจำนวน...มันจะพอนั้นปกติ... อย่างไรก็ตาม มีความไม่สงบในช่วงภูเขาภาคเหนือเดือนนี้ ดังนั้นจำนวนคนที่จะไปเก็บเกี่ยววัตถุดิบที่มีปฏิเสธอย่างรวดเร็ว แม้ไม่กี่วันที่ผ่านมา Adventurers ที่มาตรวจสอบสถานการณ์บุคคลหายไปไหนหายไป ดังนั้น แม้ผู้คนไม่ต้องการ มันเป็นสถานการณ์ที่ร้านนี้ไม่ทราบเมื่อสินค้าจะมาถึง""อึม... ทำคุณหมายถึงอะไร โดยความไม่สงบหรือไม่""สิ่งที่ชอบ sightings กลุ่มของอายุสัตว์... มันเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยดีอย่างหนึ่งตราบใดที่คุณไม่ไปภูเขาของเทือกเขาในภาคเหนือ แม้ว่าจะเหมือนมี สัตว์อายุแข็งแรงภายในภูเขา พวกเขาไม่เคยมาใกล้ใน อย่างไรก็ตาม มี sightings กลุ่มของอายุสัตว์ในภูเขาไม่มีใด ๆ ""ที่เป็นทางการค้าอย่างแท้จริง..."Aiko frowned คนอื่น ๆ ก็ค่อนข้างหดหู่ และกันมองกัน ฟอสส์กล่าว ด้วยค่าขออภัย "ไม่เหมาะสมหัวข้อพูดคุยขณะรับประทานอาหาร ฮะ" จากนั้นเขายังคงพูด ด้วยเสียงสดใสฟื้นบรรยากาศ"อย่างไรก็ตาม ภัยพิบัติที่ควรแก้ไขเร็ว ๆ นี้""ไม่คุณหมายถึงอะไร""ที่จริงแล้ว วันนี้มีลูกค้าใหม่ที่เพิ่งมาถึงอาทิตย์ ดูเหมือนพวกเขาจะไปภูเขาภาคเหนือเพื่อหา Adventurers ที่หายไปไหนหายไป พวกเขาถูกแต่งตั้ง โดยสมาคมสาขาหัว Fhuren ดังนั้นดูเหมือนจะบางร้ายแรงใหญ่ปืน พวกเขาอาจสามารถระบุสาเหตุของภัยพิบัตินี้"แม้ว่า Aiko และนักเรียนของเธอขึ้นนั่งยัง อัศวินบอดี้สั่ง โดย David และอยู่กินกับพวกเขาให้ออก "Hou" กับครึ่งเติมชื่นชม และสนใจครึ่งเสียง แม้ในหมู่สมาชิกของสมาคมพนักงาน สาขาหัว Fhuren ถือว่าชั้น สำหรับผู้ที่ได้รับแต่งตั้ง เพื่อยอมรับการร้องขอจากสาขาใหญ่ที่หมายถึง ว่า พวกเขาสามารถล้างสิ่ง เฉพาะบุคคลที่มีประสิทธิภาพสามารถทำ นักถูก aroused เนื่องจากพวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ในการต่อสู้เดียวกันเช่นคน ภายในหัวของม้า พวกชั้นแสดงมีชื่อเสียง "ทอง" AdventurersAiko และนักเรียนของเธอถูกมองในเรื่องไร้สาระปกติของ David และอัศวิน แล้วพวกเขาเริ่มได้ยินเสียงจากบันไดที่เชื่อมต่อกับชั้นสอง พวกเสียงของเด็กผู้ชายและสองสาว ดูเหมือนหญิงหนึ่งถูกบ่นให้เด็ก Foss ที่ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับเสียงเหล่านั้นได้" Oya พูดของปีศาจ มันเป็นพวกเขา นายอัศวิน ถ้าคุณต้องการพูดคุยกับพวกเขา กรุณาทำตอนนี้พวกเขากำลังจะปล่อยพรุ่งนี้เช้า""อืมม ฉันเข้าใจ แต่ ผู้ที่มีเสียงค่อนข้างเด็ก มีมีมี "ทอง" เรียนที่หนุ่ม"David และอัศวินที่มีแล้วภาพคลาส "ทอง" มีชื่อเสียงในจิตใจของพวกเขา แต่เนื่อง จากมีใคร มีเสียงเด็กดังกล่าว บางส่วนของพวกเขามองกัน ด้วยนิพจน์งงขณะอยู่ในสถานะของความสับสน ทริโอมีกำลังในขณะที่พูดที่นั่งซึ่งที่นั่งของ Aiko และอื่น ๆ ได้ที่นั่งสุดล้อมรอบ ด้วยกำแพงสามด้าน มันเป็นที่พวกเขาสามารถดูได้ภายในร้าน สำหรับตอนนี้ มันถูกทำในห้องส่วนตัวด้วยการใช้ม่าน จำเป็นต้องพูด ภายในถูกพรรคของ Aiko เป้า Aiko ถูก หนึ่งคำยกย่องเป็น "เจ้าของดีเก็บเกี่ยว" ซึ่งทำให้พวกเขายิ่งเป้า มันเป็นเหตุผลที่พวกเขามักจะใช้ม่านเมื่อกินอาหารของพวกเขา แม้วันนี้ พวกเขาปิดม่านเพื่อพวกเขาจะไม่เห็นจากด้านอื่น ๆ ของม่าน พวกเขาสามารถได้ยินการสนทนาของเด็กผู้ชายและสองสาว"Mou จำนวนครั้งที่ฉันต้องพูดจนกว่าจะเข้าใจ กรุณาหยุดปล่อยฉันตามลำพัง และสร้างโลกที่ มีเพียงสองของคุณใน มันทำให้ฉันรู้สึกจริง ๆ ยาก คุณได้ยินฉันไหม " Hajime "ซัง""ฉันได้ยิน ได้ยินคุณ เพียงแค่อยู่ในห้องอื่นถ้าคุณต้องการ""Nmah คุณได้ยินเขาเพียงพูด จูซัง " Hajime " ซานเพียงกล่าวว่า สิ่งที่ coldhearted ""..."Hajime"...เลว""ใช่ ใช่"ในการสนทนาของพวกเขา ชื่อหญิงกล่าวทันที rattled หัวใจของ Aiko อะไรได้สาวว่า เด็กเรียกอะไร เสียงของเด็กชายคนนี้...ไม่เหมือนกับ "เด็กชายนั้น" หรือไม่ มีคำถามที่ทันทีลอยเข้าไปในจิตใจของ Aiko เธอ stiffened เหมือนสิ่งที่มาเกี่ยวพันเธอลง เพื่อเธอเท่านั้นไม่สามารถมองที่ม่านเหมือนที่เกิดขึ้นกับยูกะมา Sonobe และนักเรียนอื่น ๆ เคียงข้างเธอ ในจิตใจของพวกเขา ความคิดของเด็กผู้ชายบางคนหายลงไปสี่เดือนก็หวนกลับมา เขาเป็นผู้ชายมลขอเชื่อว่ามี "ตายในโลกนี้" เด็กชายที่พวกเขาอยากจะลืม เด็กชายที่ยืนออกมาดีกว่า หรือแย่ลงเนื่องจากนิพจน์ปกติของ Aiko และนักเรียนของเธอใบหน้า Foss และอัศวินพยายามโทรออกไปกับ dumbfounded gazes แต่ไม่มีปฏิกิริยาที่เกิดขึ้น อัศวินสงสัยในโลกได้เกิดขึ้น ตามที่พวกเขามองใบหน้าของพวกเขา แล้ว Aiko โพล่งออกมาชื่อ“…Nagumo-kun "เพราะคำที่เธอรับให้ออก ร่างกายของเธอที่มี stiffened เนื่องจากสถานการณ์ที่ไม่น่าเชื่อมาจากเสรีภาพของ Aiko ทันทีลุกขึ้นยืนและเก้าอี้ของเธอล้มลงกับพื้น เธอแล้วดึงม่านเปิด ยากดังนั้นมันอาจฉีกขาดSHAAAA !!เพราะไม่คาดคิดดังเสียงที่มาจากเมื่อมีดึงม่าน บอยและทริโอหญิงสองได้เฉพาะสามารถค้นหา ด้วยนิพจน์ stupefiedAiko ตะโกนไม่ยืนยันที่บุคคลอื่นได้ มันเป็นชื่อของนักเรียนของเธอสำคัญ"Nagumo-kun""อา ……… อาจารย์"หน้าเธอ นัยน์ตาของเขาเปิดกว้างในความประหลาดใจ เป็นการ eyepatched ขาวสูบบุหรี่ เขาดูแตกต่างโดยสิ้นเชิงจาก Nagumo Hajime ในหน่วยความจำของเธอ ไม่เพียงแต่ลักษณะของเขา บรรยากาศของเขานั้นยังแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง Nagumo Hajime Aiko รู้ถูกเด็กที่เสมอ daydreaming อ่อนโยน และเงียบ จริง Aiko ยอมรับว่า ยิ้ม wry พอเขา แต่มันเป็นความลับของเธอ อย่างไรก็ตาม เด็กชายหน้าตาเธอมีตาคม ห่ม ด้วยบรรยากาศ unapproachable เขาแตกต่างไปจากหน่วยความจำของเธอ ถ้าเธอเดินผ่านเขาในเมือง เธอไม่แน่ใจว่า เธอจะไม่รู้จักเด็กในด้านหน้าของเธอเป็น Nagumo Hajime
การแปล กรุณารอสักครู่..
The first floor of “Water Fairy Inn” was a restaurant. It served dishes that were also Ul’s specialty products. The interior was calming, there were tables and bar counter that gave out a dignified atmosphere. Their ornaments were made with detail in mind, but did not stand out. Moreover, there was a modest chandelier on the ceiling, and flowers were arranged to add onto the calm atmosphere. It made one remembered the words “well-established”, an inn where one could feel its history.
In the beginning, Aiko and her students weren’t able to calm down because the inn was too high-class. It was impossible for Aiko and her student to stay at an ordinary inn because of their reputation, since people began to called them “God’s Apostles” and “Goddess of Good Harvest”. After some persuasion from the Knights, they agreed to stay at this place while they were in Ul.
In fact, they had spent time in one of the luxurious rooms of the Royal Palace, so Aiko and her students had gradually become accustomed to it. Now the inn had became a place where they could truly relax. For Aiko and the others who came back exhausted from farmland improvement and in search of Shimizu, this inn’s dishes were their only daily enjoyment.
All of them were seated in VIP seats in the innermost section of the inn, as they enjoyed today’s dinner.
“Aa, it’s always delicious~ I never thought I’d be able to eat curry in this other world.”
“Well, it looks like stew though… … No, is it white curry?”
“No, there is also the bowl of rice topped with tempura, remember? Even the sauce is superb, right? Won’t Japan lose?”
“That, isn’t it because Tamai-kun only eats the premade ones? It’s not good to compare it with Hokaben’s.”
“Well, I’ll choose the fried rice-like things. So, let’s stop this.”
The student’s tension was raised every night because of the dishes closely resembled those from Earth. Although there were slight differences in appearance and taste, the concept itself closely resembled their counterparts on earth. The abundance of ingredient was one of the reasons that increased the quality of Ul town’s dishes. Other than the rice, there were fishes from Uldeia Lake, in addition to herbs and spices from the mountain range area.
While Aiko and the others ate the delicious dishes happily, a splendidly mustachioed male of around 60 years of age, approached them with a smile.
“Everyone, what do you think of today’s meal? If there is something you want to say, please tell us without any reserve.”
“Ah, Owner-san.”
The one who talked to Aiko and the others was the owner of the “Water Fairy Inn”; Foss Selo. He straightened his back, his eyes were gently narrowed, and gray hairs were mixed on his swept-back hair. He was a man who suited the calm atmosphere of the inn.
“No, today is also delicious. It heals us everyday.”
When Aiko replied with smile, Foss gladly said, “Thanks for the compliment”, and smiled. But, in the next moment, his expression was clouded as though he wanted to apologize. It was an expression unbecoming of Foss who always smiled gently. Wondering what had happened, everyone stopped eating and focused on Foss.
“Actually, although it’s regrettable… I can only serve this much for the dishes that uses spices today.”
“Eh!? You mean, we can’t eat Nilshisseer (the version of curry in this other world.)?”
Sonobe Yuka, who favored the curry, was shocked and tried to ask again.
“Yes, I am sorry. Anyway, no matter how many ingredients were used… it would be enough if it were the usual… However, there’s an unrest in the northern mountain range this month, so the number of people going to harvest the ingredients have sharply declined. Even a few days ago, a party of Adventurers who came to investigate the situation had gone missing. Thus, even more people don’t want to go there. It became a situation where this store doesn’t know when the goods will arrive.”
“Umm… What do you mean by unrest?”
“Something like the sightings of groups of demonic beasts… It’s a comparatively safe place as long as you don’t go into the mountains of the northern mountain range. Although there seems to be strong demonic beasts inside the mountain, they never come near on purpose. However, there were sightings of groups of demonic beasts in the mountain where there shouldn’t have been any.”
“That’s truly worrisome…”
Aiko frowned. The others were somewhat depressed and mutually looked at each other. Foss said with an apologetic expression, “It isn’t the right topic to talk while eating, huh?”, then he continued to speak with a bright tone to recover the atmosphere.
“However, that disaster should be solved soon.”
“What do you mean?”
“Actually, today there were new customers who just arrived before the sunset. It seems they are going to the northern mountain range in order to search for the Adventurers who had gone missing. They were appointed by the Branch Head of Fhuren guild, so it looks like they are some serious big-guns. They might be able to determine the cause of this disaster.”
Although Aiko and her students were still seated, the bodyguard Knights commanded by David and currently eating with them let out “Hou”, with a half admiration-filled and half-interested tone. Even among the guild’s staff members, the Head of Fhuren branch was considered first class. For someone to be appointed to accept a request from that Branch Head meant that they were capable of clearing something only powerful people could accomplish. Their curiosity was aroused because they wanted to fight in the same battle as such people. Inside the Knights’ heads, they were listed the famous “Gold” class Adventurers.
Aiko and her students were looking at the unusual chatter of David and the Knights, then they began to hear voices from the stair connected to second floor. They were the voices of a boy and two girls. It seemed like one of the girls was complaining to the boy. It was Foss who reacted to those voices.
“Oya, speak of the devils. It is them, Mr. Knights. If you want to talk to them, please do it now because they are going to leave tomorrow morning.”
“I see, I understand. But, those are fairly young voices. Are there any “Gold” class that young?”
David and the Knights had already memorized the famous “Gold” class in their minds, but because there was no one with such young voices. Some of them looked at each other with perplexed expressions.
While they were in a state of confusion, the trio were approaching while talking.
The seats where Aiko and the others sat were the innermost seats enclosed by walls on three sides. It was a place where they could look anywhere inside the restaurant. For now, it was made into a private room with the use of the curtain. Needless to say, inside was the conspicuous Aiko’s party, was Aiko; the one hailed as the “Goddess of Good Harvest”, which made them even more conspicuous. It was why they often used the curtain whenever they ate their meals. Even today, they closed the curtain so they wouldn’t be seen.
From the other side of the curtain, they could hear the conversation of a boy and two girls.
“Mou, how many times I must say it until you understand. Please stop leaving me alone and create a world with just the two of you in it. It makes me feel really, really lonely. Did you hear me? “Hajime”-san.”
“I heard, I heard you. Just stay in another room if you don’t want to see it.”
“Nmah! Did you hear what he just said, Yue-san? “Hajime”-san just said something coldhearted.”
“…”Hajime” …Bad!”
“Yes, yes.”
Within their conversation, the name the girls said instantly rattled Aiko’s heart. What did the girls just say? What was the boy called? This boy’s voice… isn’t it similar to “that boy”?, were the question that immediately floated into Aiko’s mind. She stiffened as though something had tied her down, so she could only stare at the curtain.
The same thing happened to Sonobe Yuka and other students by her side. In their minds, thoughts of a certain boy who had disappeared into the abyss four months ago resurfaced. He was a boy who the classmates strongly believed to have “died in this other world”. A boy they wanted to forget, a boy who stood out for better or for worse.
Because of the abnormal expression on Aiko’s and her students’ faces, Foss and the Knights tried calling out to them with dumbfounded gazes, but no one reacted. The Knights were wondering what on earth had happened as they looked at their faces. Then, Aiko blurted out a name.
“…Nagumo-kun?”
Because of the word she unconsciously let out, her body which had stiffened because of the unbelievable situation had regained its freedom. Aiko immediately stood up and her chair fell to the ground. She then pulled the curtain opened, so hard it might tear.
SHAAAA!!
Because of the unexpected loud sound that came from when the curtain was pulled, boy and two girls trio were only able to look with stupefied expressions.
Aiko shouted without confirming who the other person was. It was the name of her important student.
“Nagumo-kun!”
“Ah? ……… Sensei?”
In front of her, with his eye wide open in surprise, was an eyepatched, white-haired boy. He looked completely different from the Nagumo Hajime in her memory. Not only his appearance, his atmosphere was also completely different. Nagumo Hajime Aiko knew was a boy who always daydreaming, gentle, and quiet. Actually, Aiko admitted that a wry smile fit him, but it was her secret. However, the boy in front of her eyes had sharp eyes, clad with an unapproachable atmosphere. He was too different from her memory. If she passed by him inside the town, she was sure she wouldn’t recognized the boy in front of her as Nagumo Hajime.
In the beginning, Aiko and her students weren’t able to calm down because the inn was too high-class. It was impossible for Aiko and her student to stay at an ordinary inn because of their reputation, since people began to called them “God’s Apostles” and “Goddess of Good Harvest”. After some persuasion from the Knights, they agreed to stay at this place while they were in Ul.
In fact, they had spent time in one of the luxurious rooms of the Royal Palace, so Aiko and her students had gradually become accustomed to it. Now the inn had became a place where they could truly relax. For Aiko and the others who came back exhausted from farmland improvement and in search of Shimizu, this inn’s dishes were their only daily enjoyment.
All of them were seated in VIP seats in the innermost section of the inn, as they enjoyed today’s dinner.
“Aa, it’s always delicious~ I never thought I’d be able to eat curry in this other world.”
“Well, it looks like stew though… … No, is it white curry?”
“No, there is also the bowl of rice topped with tempura, remember? Even the sauce is superb, right? Won’t Japan lose?”
“That, isn’t it because Tamai-kun only eats the premade ones? It’s not good to compare it with Hokaben’s.”
“Well, I’ll choose the fried rice-like things. So, let’s stop this.”
The student’s tension was raised every night because of the dishes closely resembled those from Earth. Although there were slight differences in appearance and taste, the concept itself closely resembled their counterparts on earth. The abundance of ingredient was one of the reasons that increased the quality of Ul town’s dishes. Other than the rice, there were fishes from Uldeia Lake, in addition to herbs and spices from the mountain range area.
While Aiko and the others ate the delicious dishes happily, a splendidly mustachioed male of around 60 years of age, approached them with a smile.
“Everyone, what do you think of today’s meal? If there is something you want to say, please tell us without any reserve.”
“Ah, Owner-san.”
The one who talked to Aiko and the others was the owner of the “Water Fairy Inn”; Foss Selo. He straightened his back, his eyes were gently narrowed, and gray hairs were mixed on his swept-back hair. He was a man who suited the calm atmosphere of the inn.
“No, today is also delicious. It heals us everyday.”
When Aiko replied with smile, Foss gladly said, “Thanks for the compliment”, and smiled. But, in the next moment, his expression was clouded as though he wanted to apologize. It was an expression unbecoming of Foss who always smiled gently. Wondering what had happened, everyone stopped eating and focused on Foss.
“Actually, although it’s regrettable… I can only serve this much for the dishes that uses spices today.”
“Eh!? You mean, we can’t eat Nilshisseer (the version of curry in this other world.)?”
Sonobe Yuka, who favored the curry, was shocked and tried to ask again.
“Yes, I am sorry. Anyway, no matter how many ingredients were used… it would be enough if it were the usual… However, there’s an unrest in the northern mountain range this month, so the number of people going to harvest the ingredients have sharply declined. Even a few days ago, a party of Adventurers who came to investigate the situation had gone missing. Thus, even more people don’t want to go there. It became a situation where this store doesn’t know when the goods will arrive.”
“Umm… What do you mean by unrest?”
“Something like the sightings of groups of demonic beasts… It’s a comparatively safe place as long as you don’t go into the mountains of the northern mountain range. Although there seems to be strong demonic beasts inside the mountain, they never come near on purpose. However, there were sightings of groups of demonic beasts in the mountain where there shouldn’t have been any.”
“That’s truly worrisome…”
Aiko frowned. The others were somewhat depressed and mutually looked at each other. Foss said with an apologetic expression, “It isn’t the right topic to talk while eating, huh?”, then he continued to speak with a bright tone to recover the atmosphere.
“However, that disaster should be solved soon.”
“What do you mean?”
“Actually, today there were new customers who just arrived before the sunset. It seems they are going to the northern mountain range in order to search for the Adventurers who had gone missing. They were appointed by the Branch Head of Fhuren guild, so it looks like they are some serious big-guns. They might be able to determine the cause of this disaster.”
Although Aiko and her students were still seated, the bodyguard Knights commanded by David and currently eating with them let out “Hou”, with a half admiration-filled and half-interested tone. Even among the guild’s staff members, the Head of Fhuren branch was considered first class. For someone to be appointed to accept a request from that Branch Head meant that they were capable of clearing something only powerful people could accomplish. Their curiosity was aroused because they wanted to fight in the same battle as such people. Inside the Knights’ heads, they were listed the famous “Gold” class Adventurers.
Aiko and her students were looking at the unusual chatter of David and the Knights, then they began to hear voices from the stair connected to second floor. They were the voices of a boy and two girls. It seemed like one of the girls was complaining to the boy. It was Foss who reacted to those voices.
“Oya, speak of the devils. It is them, Mr. Knights. If you want to talk to them, please do it now because they are going to leave tomorrow morning.”
“I see, I understand. But, those are fairly young voices. Are there any “Gold” class that young?”
David and the Knights had already memorized the famous “Gold” class in their minds, but because there was no one with such young voices. Some of them looked at each other with perplexed expressions.
While they were in a state of confusion, the trio were approaching while talking.
The seats where Aiko and the others sat were the innermost seats enclosed by walls on three sides. It was a place where they could look anywhere inside the restaurant. For now, it was made into a private room with the use of the curtain. Needless to say, inside was the conspicuous Aiko’s party, was Aiko; the one hailed as the “Goddess of Good Harvest”, which made them even more conspicuous. It was why they often used the curtain whenever they ate their meals. Even today, they closed the curtain so they wouldn’t be seen.
From the other side of the curtain, they could hear the conversation of a boy and two girls.
“Mou, how many times I must say it until you understand. Please stop leaving me alone and create a world with just the two of you in it. It makes me feel really, really lonely. Did you hear me? “Hajime”-san.”
“I heard, I heard you. Just stay in another room if you don’t want to see it.”
“Nmah! Did you hear what he just said, Yue-san? “Hajime”-san just said something coldhearted.”
“…”Hajime” …Bad!”
“Yes, yes.”
Within their conversation, the name the girls said instantly rattled Aiko’s heart. What did the girls just say? What was the boy called? This boy’s voice… isn’t it similar to “that boy”?, were the question that immediately floated into Aiko’s mind. She stiffened as though something had tied her down, so she could only stare at the curtain.
The same thing happened to Sonobe Yuka and other students by her side. In their minds, thoughts of a certain boy who had disappeared into the abyss four months ago resurfaced. He was a boy who the classmates strongly believed to have “died in this other world”. A boy they wanted to forget, a boy who stood out for better or for worse.
Because of the abnormal expression on Aiko’s and her students’ faces, Foss and the Knights tried calling out to them with dumbfounded gazes, but no one reacted. The Knights were wondering what on earth had happened as they looked at their faces. Then, Aiko blurted out a name.
“…Nagumo-kun?”
Because of the word she unconsciously let out, her body which had stiffened because of the unbelievable situation had regained its freedom. Aiko immediately stood up and her chair fell to the ground. She then pulled the curtain opened, so hard it might tear.
SHAAAA!!
Because of the unexpected loud sound that came from when the curtain was pulled, boy and two girls trio were only able to look with stupefied expressions.
Aiko shouted without confirming who the other person was. It was the name of her important student.
“Nagumo-kun!”
“Ah? ……… Sensei?”
In front of her, with his eye wide open in surprise, was an eyepatched, white-haired boy. He looked completely different from the Nagumo Hajime in her memory. Not only his appearance, his atmosphere was also completely different. Nagumo Hajime Aiko knew was a boy who always daydreaming, gentle, and quiet. Actually, Aiko admitted that a wry smile fit him, but it was her secret. However, the boy in front of her eyes had sharp eyes, clad with an unapproachable atmosphere. He was too different from her memory. If she passed by him inside the town, she was sure she wouldn’t recognized the boy in front of her as Nagumo Hajime.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ชั้นแรกของ " โรงเตี๊ยม " นางฟ้าน้ำเป็นร้านอาหาร มันเสิร์ฟอาหารที่ยัง UL พิเศษผลิตภัณฑ์ ภายในก็สงบเงียบ มีโต๊ะ และเคาน์เตอร์บาร์ ที่ให้บรรยากาศที่สง่างาม เครื่องประดับของพวกเขาให้กับรายละเอียดในจิตใจ แต่ไม่โดดเด่น นอกจากนี้ มีโคมระย้า เจียมเนื้อเจียมตัว บนเพดาน และดอกไม้จัดใส่ลงในบรรยากาศที่สงบ .มันทำให้คนจดจำว่า " รู้จัก " โรงแรมหนึ่งที่สามารถสัมผัสประวัติศาสตร์ .
ตอนแรก ไอโกะ และ นักเรียนของเธอไม่สามารถที่จะใจเย็น เพราะโรงแรมก็หรู มันเป็นไปไม่ได้สำหรับโกะกับนักเรียนของเธออยู่ที่โรงแรมธรรมดา เพราะชื่อเสียงของพวกเขา เนื่องจากคนเริ่มเรียกพวกเขาว่า " อัครสาวก " เป็นพระเจ้าและเทพธิดา ผลผลิตดี "หลังจากที่ได้มีการชักชวนจากอัศวิน พวกเขาตกลงที่จะเข้าพักที่สถานที่นี้ในขณะที่พวกเขาอยู่ใน UL
ในความเป็นจริง พวกเขาได้ใช้เวลาในหนึ่งของห้องอันหรูหราของราชสำนัก ดังนั้นไอโกะและนักเรียนของเธอได้กลายเป็นคุ้นเคยกับมัน ตอนนี้โรงแรมได้กลายเป็นสถานที่ที่พวกเขาสามารถพักผ่อนอย่างแท้จริงสำหรับไอโกะและคนอื่นๆ ที่กลับมาเหนื่อย จากการเพิ่มพื้นที่ในการค้นหาของชิมิสึ นี่โรงแรมของอาหารมีความสุขทุกวันของพวกเขาเท่านั้น
ทุกคนนั่งในที่นั่งวีไอพีในส่วนด้านในสุดของโรงแรม ขณะที่พวกเขาเพลิดเพลินกับอาหารเย็นวันนี้
" อ๊ะ มันมักจะอร่อย ~ i ไม่เคยคิดเลยว่าผมจะกินแกงในโลกอื่น . "
" เอ่อมันเหมือนสตู แต่ . . . . . . . ไม่ มันเป็นแกงสีขาว ? "
" ไม่ ยัง มี ชามข้าวหน้าเทมปุระ จำได้มั้ย ? แม้ซอสเป็นเลิศ ใช่ไหม ? ไม่ญี่ปุ่นแพ้เหรอ ? "
" นั้น ไม่ใช่เพราะ ทะมะคุงกินแต่พวก premade ? มันไม่ดีที่จะเปรียบเทียบกับ hokaben . "
" เอ่อ ฉันจะเลือกข้าวผัดเหมือนอย่าง ดังนั้น หยุดเถอะ "
ความเครียดของนักเรียนเพิ่มขึ้นทุกคืนเพราะอาหารอย่างใกล้ชิดคล้ายผู้จากโลก แม้ว่าจะมีความแตกต่างเล็กน้อยในลักษณะและรสชาติ แนวคิดตัวเองอย่างใกล้ชิดคล้ายกับ counterparts ของพวกเขาบนแผ่นดินโลก . ปริมาณของส่วนผสมที่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เพิ่มคุณภาพของ UL เมืองอาหาร นอกจากข้าว มี uldeia ปลาจากทะเลสาบ ,นอกจากสมุนไพรและเครื่องเทศจากพื้นที่เทือกเขา
ขณะที่ไอโกะและคนอื่นๆ กินอาหารอร่อยอย่างมีความสุข อันชายหนวดรอบอายุ 60 ปี , เข้าหาพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
" ทุกคน อะไรที่คุณคิดว่าของอาหารวันนี้ ? ถ้าคุณมีอะไรจะพูด บอกเราได้ โดยไม่มีการจอง "
" เอ่อ "
เจ้าของซานคนที่คุยกับไอโกะและคนอื่นๆที่ได้เป็นเจ้าของ " นางฟ้าน้ำอินน์ " ฟอสโล . เขาตรงหลังของเขา ดวงตาของเขาค่อยๆ ลดลง และเส้นผมสีเทาผสมของเขากวาดกลับผม เขาเป็นผู้ชายที่เหมาะกับความสงบร่มรื่นของโรงแรม
" ไม่วันนี้ก็อร่อย มันเยียวยาเราทุกวัน "
เมื่อไอโกะตอบพร้อมกับยิ้ม ฟอสด้วยความยินดีว่า " ขอบคุณครับ "และยิ้ม แต่ในเวลาต่อมา สีหน้าของเขาหมองเหมือนเขาอยากจะขอโทษ มันคือการแสดงออกที่ไม่เหมาะสมของฟอสที่มักจะยิ้มอย่างอ่อนโยน สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนก็หยุดกิน และเน้นฟอส
" จริงๆ แล้ว แม้ว่ามันน่าเศร้า . . . . . . . ฉันสามารถใช้นี้มากเกินไปสำหรับอาหารที่ใช้เครื่องเทศในวันนี้ "
" เอ๋ ! ? คุณหมายถึงเรากินไม่ได้ nilshisseer ( รุ่นของแกงในโลกอื่น ๆ นี้ ) "
Sonobe ยูกะ ใครชอบแกง ตกใจมาก และพยายามจะถามอีก
" ครับ ขอโทษครับ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ากี่วัสดุที่ใช้ . . . . . . . มันก็น่าจะพอถ้ามันเป็นปกติ . . . . . . . อย่างไรก็ตาม มีเหตุการณ์ความไม่สงบในช่วงเหนือภูเขา เดือนนี้ดังนั้น จำนวนคนที่จะไปเก็บเกี่ยววัตถุดิบจะลดลงอย่างรวดเร็ว . แม้เมื่อไม่กี่วันก่อน งานเลี้ยงของนักผจญภัยผู้มาตรวจสอบสถานการณ์ ได้หายตัวไป ดังนั้น คนยิ่งไม่อยากไปที่นั่น มันเป็นสถานการณ์ที่ร้านนี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สินค้าจะมาถึง "
" เอ่อ . . . คุณหมายถึงอะไรโดยความไม่สงบ ? "
" อย่างที่เห็นกลุ่มของสัตว์ . . . . . . . ปีศาจเป็นสถานที่ซึ่งปลอดภัยตราบใดที่คุณไม่ได้เข้าไปในภูเขาของช่วงของภูเขา แม้ว่าดูเหมือนจะเป็นสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งภายในภูเขา พวกเขาไม่เคยมาใกล้เป้าหมาย อย่างไรก็ตาม มีคนเห็นกลุ่มของสัตว์ปีศาจในภูเขาที่ไม่ควรได้รับการใด ๆ
"" นั่นล่ะที่น่าเป็นห่วง . . . . . . . "
ไอโกะขมวดคิ้ว . คนอื่นๆ ค่อนข้างซบเซา และร่วมกันมองที่แต่ละอื่น ๆ ฟอสพูดด้วยสีหน้าสำนึกผิด " ไม่ใช่เรื่องที่จะคุยกันตอนกินเลย หา ? " เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงสดใส ได้บรรยากาศ
" แต่ความเสียหายที่ควรจะแก้ไขได้ในเร็วๆนี้ "
" คุณหมายถึงอะไร ? "
" จริงๆ แล้ววันนี้มีจำนวนลูกค้าใหม่ที่เพิ่งมาถึงก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะช่วงเหนือภูเขาเพื่อค้นหาการผจญภัยที่หายไป เขาได้รับการแต่งตั้งโดยหัวหน้าสาขาของสมาคม fhuren มันดูเหมือนพวกปืนใหญ่บางอย่างร้ายแรง พวกเขาอาจจะสามารถที่จะหาสาเหตุของภัยพิบัติครั้งนี้
"ถึงแม้ว่าไอโกะและนักเรียนของเธอยังนั่ง บอดี้การ์ดอัศวิน นำโดย เดวิด และขณะนี้ได้กินอาหารกับพวกเขาปล่อยออกมา " โฮ่ว " กับครึ่งและครึ่งเต็มไปด้วยเสียงชื่นชมสนใจ แม้แต่ในหมู่สมาชิกของสมาคม หัวหน้าสาขา fhuren เป็นชั้นแรกสำหรับใครบางคนที่ได้รับการแต่งตั้งเพื่อยอมรับการร้องขอจากสาขาหัวหมายความว่าพวกเขาสามารถล้างสิ่งที่ผู้คนที่มีประสิทธิภาพสามารถบรรลุ กระตุ้นความอยากรู้ของพวกเขาเพราะพวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ในสงครามเดียวกัน เช่น คน ภายในหัวของอัศวิน พวกเขาจดทะเบียนชื่อ " ทอง "
ชั้นนักผจญภัยไอโกะและนักเรียนของเธอดูแล้วผิดปกติของเดวิด และ อัศวิน แล้วพวกเขาก็เริ่มได้ยินเสียงจากบันไดที่เชื่อมต่อกับชั้น มันเป็นเสียงของเด็กชายและเด็กหญิงสองคน ดูเหมือนเด็กสาวคนหนึ่งบ่นกับเด็ก มันเป็นปฏิกิริยาฟอสที่เสียงนั้น
" โอย พูดของปีศาจ มันเป็นพวกเขา คุณอัศวิน ถ้าคุณต้องการพูดคุยกับพวกเขาโปรดทำตอนนี้เพราะพวกเขาจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า "
" ผมเห็น , ผมเข้าใจ แต่ นั่นเป็นเสียงที่ค่อนข้างเล็ก มี " ระดับทอง " ที่หนุ่ม "
และเดวิดอัศวินก็จำชื่อ " ทอง " ในระดับจิตใจของพวกเขา แต่เพราะไม่มีใครที่มีเสียงเด็กดังกล่าว บางส่วนของพวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆ กับสีหน้างงงวย .
ในขณะที่พวกเขาอยู่ในสถานะของความสับสน ทั้งสามกำลังในขณะที่พูด
ที่นั่งที่ไอโกะและคนอื่นๆนั่งยังที่นั่งซึ่งล้อมรอบด้วยกำแพงสามด้าน มันเป็นสถานที่ที่พวกเขาสามารถดูได้ทุกที่ภายในร้านอาหาร สำหรับตอนนี้ มันได้เข้าไปในห้องส่วนตัว ด้วยการใช้ผ้าม่าน ไม่ต้องพูดอะไรมาก ข้างในเป็นเด่นของไอโกะ ไอโกะ ปาร์ตี้ คือ ;คนยกย่องว่าเป็นเทพแห่งการเก็บเกี่ยวที่ดี " ซึ่งทำให้พวกเขาได้ชัดเจนมากขึ้น มันคือเหตุผลที่พวกเขามักจะใช้ม่านเมื่อใดก็ตามที่พวกเขากินอาหารของพวกเขา แม้วันนี้ จะปิดผ้าม่านเพื่อที่พวกเขาจะได้เห็น
จากอีกฝั่งของม่าน พวกเขาไม่สามารถได้ยินการสนทนาของเด็กและหญิงสองคน
" MOU , กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องพูดมันจนกว่าคุณจะเข้าใจได้โปรดอย่าทิ้งผมไว้คนเดียว และสร้างโลกที่คุณแค่สองคนในนั้น มันทำให้ผมรู้สึกเหงาจริงๆ คุณได้ยินฉันไหม ? " ฮาจิเมะ " ซัง "
" ฉันได้ยิน ฉันได้ยิน แค่อยู่ในอีกห้องหนึ่ง ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะเห็นมัน . "
" nmah ! คุณได้ยินสิ่งที่เขาพูด ยูเอะซัง ? " ฮาจิเมะ " ซังพูดอะไรไร้หัวใจ "
" . . . . . . . " ฮาจิเมะ " . . . . . . . เลว "
" ใช่ ใช่ "
ในการสนทนาของพวกเขา ชื่อสาวกล่าวทันที ทำให้หัวใจของไอโกะ แล้วหญิงก็พูด อะไรเป็นเด็กที่เรียกว่า ? เสียง . . . . . . . หมอนี่มันไม่คล้ายกับ " เด็กนั่น " เป็นคำถามที่ทันทีลอยเป็นไอโกะครับ เธอแข็งตึงเหมือนมีบางอย่างผูกเธอลง เธอจึงได้แต่จ้องมองม่าน
สิ่งเดียวกันเกิดขึ้นกับ Sonobe ยูกะและนักเรียนคนอื่นอยู่ข้างๆเธอ ในจิตใจของพวกเขา ความคิดของหนึ่งเด็กที่หายตัวไปในเหวเมื่อ 4 เดือนก่อนวังวน . เขาเป็นเด็กผู้ชายที่เพื่อนร่วมชั้นเชื่อว่ามี " ตายใน " โลกอื่น ๆ นี้ เด็กที่พวกเขาต้องการที่จะลืม เด็กชายที่ยืนออกสำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง .
เพราะการแสดงออกที่ผิดปกติบนไอโกะและใบหน้าของนักเรียนของเธอ ฟอส และอัศวินพยายามตะโกนเรียกพวกเขากับอึ้ง ชื่นชอบ แต่ก็ไม่มีใครมีปฏิกิริยาตอบสนอง อัศวินสงสัยอะไรบนโลกเกิดขึ้นเมื่อพวกเขามองไปที่ใบหน้าของพวกเขา แล้วไอโกะพูดออกมาชื่อ
" . . . . . . . นางุโมะคุง ? "
เพราะคำที่เธอปล่อยออกมาโดยไม่รู้ตัว ,ร่างกายของเธอซึ่งหนุนหลัง เพราะสถานการณ์ที่ไม่น่าเชื่อได้คืนอิสรภาพของ ไอโกะรีบลุกขึ้นยืนเก้าอี้ของเธอล้มลงกับพื้น จากนั้นเธอก็ดึงม่านเปิด อย่างหนัก มันอาจฉีก
shaaaa !
เพราะเสียงดัง ไม่คาดคิดว่า มาจากเมื่อม่านถูกดึง บอย และ สองสาวทั้งสามได้แค่มองด้วยสีหน้ามึนงง .
ไอโกะตะโกนโดยไม่ต้องยืนยันที่คนอื่นเป็น มันคือชื่อของนักเรียนของเธอสำคัญ
" นางุโมะคุง ! "
" ห๊ะ ? . . . อาจารย์ "
ต่อหน้าเธอ ตาของเขาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจเป็น eyepatched เด็กชายที่มีผมสีขาว เขาดูแตกต่างจากนางุโมะ ฮาจิเมะในความทรงจำของเธอ ไม่เพียง แต่การปรากฏตัวของเขา บรรยากาศของเขาก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงนางุโมะ ฮาจิเมะ ไอโกะก็เป็นเด็กที่ชอบฝันกลางวัน นุ่มนวล และเงียบ จริงๆ แล้ว ไอโกะยอมรับว่ารอยยิ้มเหยเกของเขาพอดี แต่มันคือความลับของเธอ แต่เด็กหนุ่มตรงหน้าเธอมีตาคม ห่มด้วยบรรยากาศที่เข้าถึงยาก เขาดูแตกต่างไปจากความทรงจำ ถ้าเธอเดินผ่านเขาเข้าไปในเมืองเธอแน่ใจว่าเธอคงไม่รับรู้ เด็กหนุ่มตรงหน้าเธอ
นางุโมะ ฮาจิเมะ
ตอนแรก ไอโกะ และ นักเรียนของเธอไม่สามารถที่จะใจเย็น เพราะโรงแรมก็หรู มันเป็นไปไม่ได้สำหรับโกะกับนักเรียนของเธออยู่ที่โรงแรมธรรมดา เพราะชื่อเสียงของพวกเขา เนื่องจากคนเริ่มเรียกพวกเขาว่า " อัครสาวก " เป็นพระเจ้าและเทพธิดา ผลผลิตดี "หลังจากที่ได้มีการชักชวนจากอัศวิน พวกเขาตกลงที่จะเข้าพักที่สถานที่นี้ในขณะที่พวกเขาอยู่ใน UL
ในความเป็นจริง พวกเขาได้ใช้เวลาในหนึ่งของห้องอันหรูหราของราชสำนัก ดังนั้นไอโกะและนักเรียนของเธอได้กลายเป็นคุ้นเคยกับมัน ตอนนี้โรงแรมได้กลายเป็นสถานที่ที่พวกเขาสามารถพักผ่อนอย่างแท้จริงสำหรับไอโกะและคนอื่นๆ ที่กลับมาเหนื่อย จากการเพิ่มพื้นที่ในการค้นหาของชิมิสึ นี่โรงแรมของอาหารมีความสุขทุกวันของพวกเขาเท่านั้น
ทุกคนนั่งในที่นั่งวีไอพีในส่วนด้านในสุดของโรงแรม ขณะที่พวกเขาเพลิดเพลินกับอาหารเย็นวันนี้
" อ๊ะ มันมักจะอร่อย ~ i ไม่เคยคิดเลยว่าผมจะกินแกงในโลกอื่น . "
" เอ่อมันเหมือนสตู แต่ . . . . . . . ไม่ มันเป็นแกงสีขาว ? "
" ไม่ ยัง มี ชามข้าวหน้าเทมปุระ จำได้มั้ย ? แม้ซอสเป็นเลิศ ใช่ไหม ? ไม่ญี่ปุ่นแพ้เหรอ ? "
" นั้น ไม่ใช่เพราะ ทะมะคุงกินแต่พวก premade ? มันไม่ดีที่จะเปรียบเทียบกับ hokaben . "
" เอ่อ ฉันจะเลือกข้าวผัดเหมือนอย่าง ดังนั้น หยุดเถอะ "
ความเครียดของนักเรียนเพิ่มขึ้นทุกคืนเพราะอาหารอย่างใกล้ชิดคล้ายผู้จากโลก แม้ว่าจะมีความแตกต่างเล็กน้อยในลักษณะและรสชาติ แนวคิดตัวเองอย่างใกล้ชิดคล้ายกับ counterparts ของพวกเขาบนแผ่นดินโลก . ปริมาณของส่วนผสมที่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่เพิ่มคุณภาพของ UL เมืองอาหาร นอกจากข้าว มี uldeia ปลาจากทะเลสาบ ,นอกจากสมุนไพรและเครื่องเทศจากพื้นที่เทือกเขา
ขณะที่ไอโกะและคนอื่นๆ กินอาหารอร่อยอย่างมีความสุข อันชายหนวดรอบอายุ 60 ปี , เข้าหาพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
" ทุกคน อะไรที่คุณคิดว่าของอาหารวันนี้ ? ถ้าคุณมีอะไรจะพูด บอกเราได้ โดยไม่มีการจอง "
" เอ่อ "
เจ้าของซานคนที่คุยกับไอโกะและคนอื่นๆที่ได้เป็นเจ้าของ " นางฟ้าน้ำอินน์ " ฟอสโล . เขาตรงหลังของเขา ดวงตาของเขาค่อยๆ ลดลง และเส้นผมสีเทาผสมของเขากวาดกลับผม เขาเป็นผู้ชายที่เหมาะกับความสงบร่มรื่นของโรงแรม
" ไม่วันนี้ก็อร่อย มันเยียวยาเราทุกวัน "
เมื่อไอโกะตอบพร้อมกับยิ้ม ฟอสด้วยความยินดีว่า " ขอบคุณครับ "และยิ้ม แต่ในเวลาต่อมา สีหน้าของเขาหมองเหมือนเขาอยากจะขอโทษ มันคือการแสดงออกที่ไม่เหมาะสมของฟอสที่มักจะยิ้มอย่างอ่อนโยน สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกคนก็หยุดกิน และเน้นฟอส
" จริงๆ แล้ว แม้ว่ามันน่าเศร้า . . . . . . . ฉันสามารถใช้นี้มากเกินไปสำหรับอาหารที่ใช้เครื่องเทศในวันนี้ "
" เอ๋ ! ? คุณหมายถึงเรากินไม่ได้ nilshisseer ( รุ่นของแกงในโลกอื่น ๆ นี้ ) "
Sonobe ยูกะ ใครชอบแกง ตกใจมาก และพยายามจะถามอีก
" ครับ ขอโทษครับ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ากี่วัสดุที่ใช้ . . . . . . . มันก็น่าจะพอถ้ามันเป็นปกติ . . . . . . . อย่างไรก็ตาม มีเหตุการณ์ความไม่สงบในช่วงเหนือภูเขา เดือนนี้ดังนั้น จำนวนคนที่จะไปเก็บเกี่ยววัตถุดิบจะลดลงอย่างรวดเร็ว . แม้เมื่อไม่กี่วันก่อน งานเลี้ยงของนักผจญภัยผู้มาตรวจสอบสถานการณ์ ได้หายตัวไป ดังนั้น คนยิ่งไม่อยากไปที่นั่น มันเป็นสถานการณ์ที่ร้านนี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สินค้าจะมาถึง "
" เอ่อ . . . คุณหมายถึงอะไรโดยความไม่สงบ ? "
" อย่างที่เห็นกลุ่มของสัตว์ . . . . . . . ปีศาจเป็นสถานที่ซึ่งปลอดภัยตราบใดที่คุณไม่ได้เข้าไปในภูเขาของช่วงของภูเขา แม้ว่าดูเหมือนจะเป็นสัตว์ปีศาจที่แข็งแกร่งภายในภูเขา พวกเขาไม่เคยมาใกล้เป้าหมาย อย่างไรก็ตาม มีคนเห็นกลุ่มของสัตว์ปีศาจในภูเขาที่ไม่ควรได้รับการใด ๆ
"" นั่นล่ะที่น่าเป็นห่วง . . . . . . . "
ไอโกะขมวดคิ้ว . คนอื่นๆ ค่อนข้างซบเซา และร่วมกันมองที่แต่ละอื่น ๆ ฟอสพูดด้วยสีหน้าสำนึกผิด " ไม่ใช่เรื่องที่จะคุยกันตอนกินเลย หา ? " เขายังคงพูดด้วยน้ำเสียงสดใส ได้บรรยากาศ
" แต่ความเสียหายที่ควรจะแก้ไขได้ในเร็วๆนี้ "
" คุณหมายถึงอะไร ? "
" จริงๆ แล้ววันนี้มีจำนวนลูกค้าใหม่ที่เพิ่งมาถึงก่อนพระอาทิตย์ตกดิน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะช่วงเหนือภูเขาเพื่อค้นหาการผจญภัยที่หายไป เขาได้รับการแต่งตั้งโดยหัวหน้าสาขาของสมาคม fhuren มันดูเหมือนพวกปืนใหญ่บางอย่างร้ายแรง พวกเขาอาจจะสามารถที่จะหาสาเหตุของภัยพิบัติครั้งนี้
"ถึงแม้ว่าไอโกะและนักเรียนของเธอยังนั่ง บอดี้การ์ดอัศวิน นำโดย เดวิด และขณะนี้ได้กินอาหารกับพวกเขาปล่อยออกมา " โฮ่ว " กับครึ่งและครึ่งเต็มไปด้วยเสียงชื่นชมสนใจ แม้แต่ในหมู่สมาชิกของสมาคม หัวหน้าสาขา fhuren เป็นชั้นแรกสำหรับใครบางคนที่ได้รับการแต่งตั้งเพื่อยอมรับการร้องขอจากสาขาหัวหมายความว่าพวกเขาสามารถล้างสิ่งที่ผู้คนที่มีประสิทธิภาพสามารถบรรลุ กระตุ้นความอยากรู้ของพวกเขาเพราะพวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ในสงครามเดียวกัน เช่น คน ภายในหัวของอัศวิน พวกเขาจดทะเบียนชื่อ " ทอง "
ชั้นนักผจญภัยไอโกะและนักเรียนของเธอดูแล้วผิดปกติของเดวิด และ อัศวิน แล้วพวกเขาก็เริ่มได้ยินเสียงจากบันไดที่เชื่อมต่อกับชั้น มันเป็นเสียงของเด็กชายและเด็กหญิงสองคน ดูเหมือนเด็กสาวคนหนึ่งบ่นกับเด็ก มันเป็นปฏิกิริยาฟอสที่เสียงนั้น
" โอย พูดของปีศาจ มันเป็นพวกเขา คุณอัศวิน ถ้าคุณต้องการพูดคุยกับพวกเขาโปรดทำตอนนี้เพราะพวกเขาจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า "
" ผมเห็น , ผมเข้าใจ แต่ นั่นเป็นเสียงที่ค่อนข้างเล็ก มี " ระดับทอง " ที่หนุ่ม "
และเดวิดอัศวินก็จำชื่อ " ทอง " ในระดับจิตใจของพวกเขา แต่เพราะไม่มีใครที่มีเสียงเด็กดังกล่าว บางส่วนของพวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆ กับสีหน้างงงวย .
ในขณะที่พวกเขาอยู่ในสถานะของความสับสน ทั้งสามกำลังในขณะที่พูด
ที่นั่งที่ไอโกะและคนอื่นๆนั่งยังที่นั่งซึ่งล้อมรอบด้วยกำแพงสามด้าน มันเป็นสถานที่ที่พวกเขาสามารถดูได้ทุกที่ภายในร้านอาหาร สำหรับตอนนี้ มันได้เข้าไปในห้องส่วนตัว ด้วยการใช้ผ้าม่าน ไม่ต้องพูดอะไรมาก ข้างในเป็นเด่นของไอโกะ ไอโกะ ปาร์ตี้ คือ ;คนยกย่องว่าเป็นเทพแห่งการเก็บเกี่ยวที่ดี " ซึ่งทำให้พวกเขาได้ชัดเจนมากขึ้น มันคือเหตุผลที่พวกเขามักจะใช้ม่านเมื่อใดก็ตามที่พวกเขากินอาหารของพวกเขา แม้วันนี้ จะปิดผ้าม่านเพื่อที่พวกเขาจะได้เห็น
จากอีกฝั่งของม่าน พวกเขาไม่สามารถได้ยินการสนทนาของเด็กและหญิงสองคน
" MOU , กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องพูดมันจนกว่าคุณจะเข้าใจได้โปรดอย่าทิ้งผมไว้คนเดียว และสร้างโลกที่คุณแค่สองคนในนั้น มันทำให้ผมรู้สึกเหงาจริงๆ คุณได้ยินฉันไหม ? " ฮาจิเมะ " ซัง "
" ฉันได้ยิน ฉันได้ยิน แค่อยู่ในอีกห้องหนึ่ง ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะเห็นมัน . "
" nmah ! คุณได้ยินสิ่งที่เขาพูด ยูเอะซัง ? " ฮาจิเมะ " ซังพูดอะไรไร้หัวใจ "
" . . . . . . . " ฮาจิเมะ " . . . . . . . เลว "
" ใช่ ใช่ "
ในการสนทนาของพวกเขา ชื่อสาวกล่าวทันที ทำให้หัวใจของไอโกะ แล้วหญิงก็พูด อะไรเป็นเด็กที่เรียกว่า ? เสียง . . . . . . . หมอนี่มันไม่คล้ายกับ " เด็กนั่น " เป็นคำถามที่ทันทีลอยเป็นไอโกะครับ เธอแข็งตึงเหมือนมีบางอย่างผูกเธอลง เธอจึงได้แต่จ้องมองม่าน
สิ่งเดียวกันเกิดขึ้นกับ Sonobe ยูกะและนักเรียนคนอื่นอยู่ข้างๆเธอ ในจิตใจของพวกเขา ความคิดของหนึ่งเด็กที่หายตัวไปในเหวเมื่อ 4 เดือนก่อนวังวน . เขาเป็นเด็กผู้ชายที่เพื่อนร่วมชั้นเชื่อว่ามี " ตายใน " โลกอื่น ๆ นี้ เด็กที่พวกเขาต้องการที่จะลืม เด็กชายที่ยืนออกสำหรับดีขึ้นหรือแย่ลง .
เพราะการแสดงออกที่ผิดปกติบนไอโกะและใบหน้าของนักเรียนของเธอ ฟอส และอัศวินพยายามตะโกนเรียกพวกเขากับอึ้ง ชื่นชอบ แต่ก็ไม่มีใครมีปฏิกิริยาตอบสนอง อัศวินสงสัยอะไรบนโลกเกิดขึ้นเมื่อพวกเขามองไปที่ใบหน้าของพวกเขา แล้วไอโกะพูดออกมาชื่อ
" . . . . . . . นางุโมะคุง ? "
เพราะคำที่เธอปล่อยออกมาโดยไม่รู้ตัว ,ร่างกายของเธอซึ่งหนุนหลัง เพราะสถานการณ์ที่ไม่น่าเชื่อได้คืนอิสรภาพของ ไอโกะรีบลุกขึ้นยืนเก้าอี้ของเธอล้มลงกับพื้น จากนั้นเธอก็ดึงม่านเปิด อย่างหนัก มันอาจฉีก
shaaaa !
เพราะเสียงดัง ไม่คาดคิดว่า มาจากเมื่อม่านถูกดึง บอย และ สองสาวทั้งสามได้แค่มองด้วยสีหน้ามึนงง .
ไอโกะตะโกนโดยไม่ต้องยืนยันที่คนอื่นเป็น มันคือชื่อของนักเรียนของเธอสำคัญ
" นางุโมะคุง ! "
" ห๊ะ ? . . . อาจารย์ "
ต่อหน้าเธอ ตาของเขาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจเป็น eyepatched เด็กชายที่มีผมสีขาว เขาดูแตกต่างจากนางุโมะ ฮาจิเมะในความทรงจำของเธอ ไม่เพียง แต่การปรากฏตัวของเขา บรรยากาศของเขาก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงนางุโมะ ฮาจิเมะ ไอโกะก็เป็นเด็กที่ชอบฝันกลางวัน นุ่มนวล และเงียบ จริงๆ แล้ว ไอโกะยอมรับว่ารอยยิ้มเหยเกของเขาพอดี แต่มันคือความลับของเธอ แต่เด็กหนุ่มตรงหน้าเธอมีตาคม ห่มด้วยบรรยากาศที่เข้าถึงยาก เขาดูแตกต่างไปจากความทรงจำ ถ้าเธอเดินผ่านเขาเข้าไปในเมืองเธอแน่ใจว่าเธอคงไม่รับรู้ เด็กหนุ่มตรงหน้าเธอ
นางุโมะ ฮาจิเมะ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- SNEP (4:53:30) : my mic still no work im
- participate
- neither or possible?
- “…Yue.”“I am Shia.”“” I am Hajime(-san)’
- neither or possible?
- Well I just wanna start out with a littl
- เซนธาราเเกรน เซนทรัลลาดพร้าวหรือไม่
- ที่ดูดลมออก
- district judge
- freedom of religion has limitations
- ตอนนี้แฟนผมกำลังป่วยหนัก
- SNEP (4:52:57) : she will love youSNEP (
- ฉันขอโทษที่ฉันนอนหลับ
- It might be because I still have confide
- SNEP (4:52:57) : she will love youSNEP (
- Basically,improving one's english skills
- SNEP (4:52:57) : she will love youSNEP (
- ตีห้าสิบห้านาที
- district judge toombs
- เอาอะไร
- He only knows about me the most.
- I'll see your pussy if it's wet and you
- In the middle of the vast plain was a hi
- Basically,improving one's english skills
