Between 1920 to 1930 he invented, p

Between 1920 to 1930 he invented, patented and improved upon a system of recording a sound track on a strip of film, thus allowing accurate synchronization with the picture. Lee de Forest invented the Talking Motion Picture.

Decades of de Forest

Following a solid Yale education in Physics and Electricity, he spent the decade between 1900 and 1910 improving the wireless telegraph, but he quickly tired of its limitations of sending coded messages. In 1906 he filed his first patent for the vacuum tube he called the Audion, describing it as a detector of sound. By 1907 he had invented an arc-based radiotelephone transmitter and Audion receiver, and he was writing about the possibility of sending music into homes by wireless.

Between 1910 and 1920 he improved his Audion as a detector, an amplifier, and later a transmitter of radio. He started several radio stations. He was an early if not the first broadcaster of entertainment-based audio, primarily opera music.
Between 1920 to 1930 he invented, patented and improved upon a system of recording a sound track on a strip of film, thus allowing accurate synchronization with the picture. Lee de Forest invented the Talking Motion Picture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่าง 1920-1930 เขาคิดค้นที่จดสิทธิบัตรและปรับปรุงให้ดีขึ้นอยู่กับระบบของการบันทึกเสียงในแถบของฟิล์มจึงทำให้ถูกต้องตรงกันกับภาพ lee de ป่าคิดค้นภาพเคลื่อนไหวพูดคุย.

ทศวรรษที่ผ่านมาของป่าเด

ต่อไปนี้การศึกษาที่เยลมั่นคงในฟิสิกส์และไฟฟ้าเขาใช้เวลาระหว่างทศวรรษ 1900 และ 1910 การปรับปรุงโทรเลขไร้สายแต่เขาได้อย่างรวดเร็วเหนื่อยของข้อ จำกัด ของการส่งข้อความที่เข้ารหัส ในปี 1906 เขายื่นจดสิทธิบัตรครั้งแรกของเขาสำหรับหลอดสูญญากาศที่เขาเรียกว่า Audion อธิบายว่ามันเป็นเครื่องตรวจจับเสียง 1907 โดยเขาได้คิดค้นเครื่องส่งสัญญาณวิทยุโค้งตามและรับ Audion และเขาก็เขียนเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของการส่งเพลงเข้ามาในบ้านโดยไร้สาย.

ระหว่าง 1910 และ 1920 เขาดีขึ้น Audion ของเขาเป็นเครื่องตรวจจับเครื่องขยายเสียงและหลังจากนั้นเครื่องส่งสัญญาณวิทยุ เขาเริ่มสถานีวิทยุหลาย เขาเป็นคนแรกถ้าไม่โฆษกแรกของเสียงความบันเทิงที่ใช้ส่วนใหญ่เพลงโอเปร่า.
ระหว่าง 1920-1930 เขาคิดค้นที่จดสิทธิบัตรและปรับปรุงให้ดีขึ้นอยู่กับระบบของการบันทึกเสียงในแถบของฟิล์ม,จึงช่วยให้การประสานกับภาพที่ถูกต้อง lee de ป่าคิดค้นภาพเคลื่อนไหวการพูดคุย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่าง 1920-1930 เขาคิดค้น จดสิทธิบัตร และปรับปรุงระบบบันทึกการติดตามเสียงบนแถบฟิล์ม ทำ ให้ถูกต้องตรงกับรูปภาพ ลีเดอฟอเรสต์คิดค้นภาพเคลื่อนไหวพูดคุยนี้

ทศวรรษป่าเดอ

ต่อแบบทึบเยลศึกษาฟิสิกส์และไฟฟ้า เขาใช้ทศวรรษระหว่าง 1900 และ 1910 ปรับปรุงวิทยุโทรเลข แต่เขาเบื่อของข้อจำกัดของการส่งข้อความใส่รหัสได้อย่างรวดเร็ว ใน 1906 เขายื่นครั้งแรกของเขาสิทธิบัตรสำหรับหลอดสูญญากาเขาเรียก Audion อธิบายเป็นเครื่องตรวจจับเสียง คิด โดยเศษๆ เขาก็ค้นการส่ง radiotelephone ตามส่วนโค้งและรับ Audion และเขาได้เขียนเกี่ยวกับความเป็นไปได้ส่งเพลงเข้าไปในบ้านโดยไร้สาย

1910 และ 1920 เขาพัฒนาเขา Audion เป็นเครื่องตรวจจับ เพาเวอร์แอมป์ และสัญญาณของวิทยุ เขาเริ่มต้นหลายสถานีวิทยุ เป็นการเริ่มต้นถ้าไม่ออกอากาศแรกของบันเทิงตามเสียง หลักโอเปร่าเพลง
ระหว่าง 1920-1930 เขาคิดค้น จดสิทธิบัตร และปรับปรุงระบบบันทึกการติดตามเสียงบนแถบฟิล์ม จึง ทำให้ถูกต้องตรงกับรูปภาพ ลีเดอฟอเรสต์คิดค้นภาพเคลื่อนไหวพูดคุย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่าง 1920 ถึง 1930 เขาผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาจดสิทธิบัตรและได้รับการปรับปรุงเมื่อระบบหนึ่งของการบันทึกแทร็คเสียงที่อยู่บนแนวของหนังได้อย่างถูกต้องดังนั้นจึงช่วยให้การซิงโครไนซ์กับ ภาพ Lee de ป่าผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาพูดถึง ภาพ เคลื่อนไหว.

ช่วงเวลาหลายทศวรรษของ de ป่า

ต่อไปนี้การศึกษาจากมหาวิทยาลัยเยลที่แข็งแกร่งในวิชาฟิสิกส์และการไฟฟ้าเขาจะไปอยู่ช่วงระหว่าง 1900 และ 1910 การปรับปรุงโทรเลขแบบไร้สายได้แต่เขาได้อย่างรวดเร็วเหนื่อยล้าของข้อจำกัดของการส่งข้อความโดยใช้รหัสสี ในปี 1906 เขาก็ยื่นขอรับสิทธิบัตรของเขาเป็นครั้งแรกสำหรับท่อดูดฝุ่นที่เขาเรียกว่าชุดสายเชื่อมสัญญาณไอพอดอุปกรณ์ที่อธิบายเป็นอุปกรณ์ตรวจจับเสียง 1907 โดยเขาได้คิดค้นชุดสายเชื่อมสัญญาณไอพอดอุปกรณ์และเครื่องส่งสัญญาณ radiotelephone ARC - ใช้อุปกรณ์รับสัญญาณและเขาก็เขียนหนังสือเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการส่งเสียงเพลงไปในบ้านแบบไร้สาย.

ระหว่างปี 1910 และ 1920 เขาได้รับการปรับปรุงชุดสายเชื่อมสัญญาณไอพอดอุปกรณ์ของเขาเช่นอุปกรณ์ตรวจจับที่แอมพลิฟายเออร์และใน ภายหลัง เครื่องส่งสัญญาณของการแสดงผลวิทยุ เขาเริ่มหลายสถานีวิทยุ เขาเป็นผู้แพร่ ภาพ สัญญาณต้นหากไม่เป็นครั้งแรกของความบันเทิงซึ่งใช้เป็นเสียงดนตรีโอเปร่า.
ระหว่าง 1920 ถึง 1930 เขาผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาจดสิทธิบัตรและได้รับการปรับปรุงเมื่อระบบหนึ่งของการบันทึกแทร็คเสียงที่อยู่บนแนวของหนังดังนั้นจึงทำให้มีความแม่นยำการซิงโครไนซ์กับ ภาพ Lee de ป่าผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาพูดถึง ภาพ เคลื่อนไหวได้