A City That Has Become Synonym For

A City That Has Become Synonym For Bonsai Pots

When departing from Tokyo to the west, which is best done by Shinkansen, the "bullet train", you will pass by Fuji-San or "Mr Fuji" on the way to Nagoya. During the winter he will be more likely to show his head without the clouds that cover him on almost 200 days during the rest of the year. From the train you can see the southern side, which is the front side of the volcano, covered by white snow well into the Summer. And like the Fuji, or like our bonsai, the Japanese islands have a front side, which is open to the Pacific Ocean, and a rear side. The most important cities, especially on the main island of Honshu, are located on the sunny side like a string of pearls, and the Shikansen connects them every 7 Minutes during the rush hours.

Once you arrive at Nagoya, you switch to a train of a private railway company and continue for about 30 kilometres southwards down the Chita peninsula along the Pacific Ocean. Palm trees and other tropical plants along the way are an indication of how close the ocean is.

About two and a half hours after the departure from Tokyo you will reach Tokoname, a city that, starting in the Meiji era, grew to be one of the most important centres of pottery. It will be no surprise that the entire town is about pottery - not only bonsai pots are produced here, but everything made of clay, from water pipes and copies of Italian flower pots to the legendary Tanuki, the Japanese symbol of success. Earthenware is stacked in every yard of the many manufactories. Ceramic bottles, bricks and tiles - everything is built into the walls and houses, which makes some streets look like ceramic patchworks.

But it's not the picturesque architecture we are looking for; among bonsai lovers, the name Tokoname has become a synonym for high grade bonsai pots. One of the reasons for its popularity is the existance of a very active marketing association which organizes the sales for around 50 potteries. The association also publishes a catalogue which is distributed world wide. This catalogue showing a wide array of pot colours and shapes is a great source of inspiration for each bonsai lover, whether or not you're not you're going to actually purchase one of these pots.

The manager meets us at the train station and takes us to a factory, where we meet Mr Hinagaki, who himself comes from a potter's family and was the manager of this factory until a few years ago. As it is custom in Japan, we are first served a welcome drink of green tea. The first minutes are a bit stiff due to the language barrier - Japanese people often speak English quite well but are still reluctant to use it in conversation. This effect wanes after a while, and the communication starts, often using gestures and sign language. Still an interpreter will be useful if you want to get into matters more deeply.

The green tea also helps us over the initial hesitation, but we are reduced to silence again when we are led into the large showroom under the roof. This room contains all kinds of pots that you could imagine, and some that you couldn't - some of the pots have the size of a children's bath tub, and weights that can hardly be lifted by two people.

But we should not just focus on the extraordinary here - there are all kinds of quality levels, from the basic ones to the most elaborate and expensive ones. A hand-made mame pot of 5cm diameter may very well reach a price level for which you would also get a more basic 60cm pot. I try to focus on the colours and structures the most - the confidence with which every pot is made into a harmonic unity of shape, colour, size, structure and ornament is admirable.

And of course we also came to Tokoname to get to know the potters that create these pots. Mr Hinagaki already made the arrangements, and so we are first taken to the Yamaaki kiln, a factory with twelve employees. It produces high quality pots, which are called "Shosen" in Japan. But whoever imagines an older Japanese craftsman working away in his shed filled with antique tools would be very mistaken and maybe also disillusioned by the more prosaic reality. The factory manager receives us in an matter-of-fact, grey factory hall and leads us up to the first floor. In the centre of the hall there is a huge kiln, which is covered with dust like everything that is not constantly in use. When it is fired during the summer, the temperatures must be unbearable. But now in November there is a calm and busy atmosphere among the plaster moulds, rack trolleys filled with raw wares, lumps of clay and machines with inscrutable purposes. Here on the first floor, the employees fabricate the raw pots and treat them up to the firing, on the ground floor they are glazed, fired and made ready for shipping.

In Tokoname the main technique used to create pots consists in assembling strips or slabs of clay in a plaster mould. First of all, a large piece of clay, about 50 x 70 x 50 cm, is sliced into slabs that are about 1 cm thick. One of these slabs is put into the mould as bottom of the pot, and the walls are created from strips that have been cut from the slabs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมืองที่ได้เป็นเหมือนกระถางบอนไซเมื่อออกจากโตเกียวไปทางตะวันตก ซึ่งเป็นที่ดีที่สุด โดยชินคันเซ็น "รถไฟหัวกระสุน" คุณจะส่งผ่าน โดยฟูจิซังหรือ "นายฟูจิ" บนเส้นทางไปนาโกย่า ในช่วงฤดูหนาว เขาจะมีแนวโน้มที่จะแสดงพระเศียรไม่ มีเมฆที่ปกคลุมเขาเกือบ 200 วันในช่วงเหลือของปี จากรถไฟ คุณสามารถดูด้านใต้ ซึ่งเป็นด้านหน้าของภูเขาไฟ ปกคลุม ด้วยหิมะสีขาวเป็นฤดูร้อน และ เหมือนฟูจิ หรือ เช่นบอนไซของเรา หมู่เกาะญี่ปุ่นมีด้านหน้า ซึ่งเปิดให้มหาสมุทรแปซิฟิก และด้านหลัง เมืองสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหลักเมือง อยู่ที่นี่เช่นสายไข่มุก และ Shikansen การเชื่อมต่อได้ทุก 7 นาทีในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนเมื่อคุณมาถึงที่นาโกย่า คุณสลับไปที่รถไฟของบริษัทรถไฟเอกชน และต่อไปอีกประมาณ 30 กิโลเมตร southwards ลงเพนนินซูล่ายัง Chita ริมมหาสมุทรแปซิฟิก ต้นปาล์มและต้นไม้เขตร้อนอื่น ๆ ไปพร้อมกันเป็นการบ่งชี้ว่ามหาสมุทรอยู่ใกล้ประมาณสองชั่วโมงครึ่งหลังจากออกจากโตเกียวจะถึง Tokoname เมือง ที่เริ่มต้นในยุคเมจิ เติบโตเป็นหนึ่งในศูนย์กลางสำคัญของเครื่องปั้นดินเผา มันจะไม่แปลกใจที่เมืองทั้งเมืองกำลังเครื่องปั้นดินเผา - กระถางบอนไซไม่เพียงแต่จะผลิตที่นี่ แต่ทุกอย่างทำจากดิน ท่อน้ำและสำเนาของอิตาลีกระถางการตำนานทานุกิโค สัญลักษณ์ญี่ปุ่นประสบความสำเร็จ ดินเผาจะซ้อนกันอยู่ในทุกบ้านของ manufactories หลาย ขวดเซรามิก อิฐ และ กระเบื้อง - ทุกอย่างถูกสร้างขึ้นในกำแพงและบ้าน ซึ่งทำให้ถนนบางเหมือนตัดเซรามิกแต่เรากำลังมองหา สถาปัตยกรรมงดงาม ระหว่างคนรักบอนไซ ชื่อ Tokoname ได้กลายเป็น คำสำหรับกระถางบอนไซระดับสูง หนึ่งในเหตุผลสำหรับความนิยมของ existance ของสมาคมการตลาดที่ใช้งานมากซึ่งจัดขายเครื่องปั้นดินเผาประมาณ 50 ได้ นอกจากนี้สมาคมยังเผยแพร่แคตตาล็อกที่มีวางจำหน่ายทั่วโลก แคตตาล็อกนี้แสดงหม้อสีและรูปทรงที่หลากหลายเป็นแหล่งที่ดีของแรงบันดาลใจสำหรับคนรักบอนไซแต่ละ หรือไม่ก็คุณกำลังจะ ซื้อหม้อเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งผู้จัดการตรงกับเราที่สถานีรถไฟ และเราจะเป็นโรงงาน ที่เราพบนาย Hinagaki ที่มาจากครอบครัวของพอตเตอร์ และถูกผู้จัดการของโรงงานนี้จนกระทั่งไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันเป็นเองในญี่ปุ่น เรามีให้บริการเครื่องดื่มชาเขียวก่อน นาทีแรกจะแข็งมากเนื่องจากอุปสรรคภาษา - คนญี่ปุ่นมักจะพูดภาษาอังกฤษค่อนข้างดี แต่จะยังไม่ใช้ในการสนทนา ลักษณะพิเศษนี้ wanes หลัง และเริ่ม ต้นการสื่อสาร มักจะใช้ท่าทางและภาษาเครื่อง ยัง การล่ามจะเป็นประโยชน์ถ้าคุณต้องการเข้าสู่เรื่องที่ลึกซึ้งยิ่งชาเขียวยังช่วยให้เราผ่านลังเลเริ่มต้น แต่เราจะลดลงทำให้เงียบอีกครั้งเมื่อเราจะนำเป็นโชว์รูมขนาดใหญ่ภายใต้หลังคา ห้องนี้ประกอบด้วยทุกชนิดของหม้อที่คุณสามารถจินตนาการ และบางที่ไม่ - ของหม้อขนาดของอ่างอาบน้ำเด็ก และน้ำหนักที่สามารถยกคนที่สองไม่แต่เราควรไม่เพียงเน้นที่นี่พิเศษ - มีทุกระดับคุณภาพ จากพื้นฐานให้มากที่สุดประณีต และมีราคาแพง หม้อทำมือ mame ของเส้นผ่าศูนย์กลาง 5 ซม.อาจมากถึงระดับราคาที่คุณจะยังได้รับหม้อ 60 ซม.พื้นฐาน ผมพยายามเน้นสี และโครงสร้างมากสุด - ความเชื่อมั่นที่ทุกหม้อจะเป็นความสามัคคีที่มีค่าของรูปร่าง สี ขนาด โครงสร้าง และเครื่องประดับเป็นอีกครั้งและแน่นอนเรายังมา Tokoname รู้จักพอตเตอร์สที่สร้างหม้อเหล่านี้ นาย Hinagaki แล้วทำการจัดเรียง และดังนั้นเราจะถูกนำไป Yamaaki kiln โรงงานที่ มีพนักงาน 12 มันสร้างคุณภาพสูงเช่นหม้อ ที่เรียกว่า "Shosen" ในประเทศญี่ปุ่น แต่หากใครจินตนาการ-ท่านญี่ปุ่นเก่าทำงานอยู่ในโรงของเขาเต็มไป ด้วยเครื่องมือโบราณจะผิดมาก และบางทียังผิดหวังอย่างมาก โดยความเป็นจริงมากกว่าธรรมดา ผู้จัดการโรงงานที่ได้รับเราในหอประชุมเป็นโรงงาน matter-of-fact สีเทา และนำเราขึ้นไปชั้น ในศาลา จะมีขนาดใหญ่เตาเผา ซึ่งถูกปกคลุมไป ด้วยฝุ่นเหมือนทุกอย่างที่ไม่ใช่ตลอดเวลาใช้ เมื่อมันเป็นเชื้อเพลิงในช่วงฤดูร้อน อุณหภูมิจะต้องมีความ แต่ตอนนี้ ในเดือนพฤศจิกายนที่มีบรรยากาศเงียบสงบ และว่างระหว่างแม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์ trolleys ชั้นเต็มไป ด้วยวัตถุดิบตำง ๆ น่าดินและเครื่องจักร มีวัตถุประสงค์ inscrutable นี่ชั้น พนักงานปั้นหม้อดิบ และรักษาพวกเขาได้ยิงที่ ชั้นล่าง มีเคลือบ ยิง และทำให้พร้อมสำหรับการจัดส่งใน Tokoname เทคนิคหลักที่ใช้ในการสร้างหม้อประกอบในประกอบแถบหรือแผ่นดินในแม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์ ครั้งแรกของทั้งหมด ดิน ประมาณ 50 x 70 x 50 ซม ชิ้นใหญ่ จะหั่นเป็นแผ่นคอนกรีตที่หนาประมาณ 1 ซม. แผ่นเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ในแม่พิมพ์เป็นก้นหม้อ และกำแพงสร้างขึ้นจากแถบที่ตัดจากแผ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมืองที่ได้กลายเป็นคำพ้องสำหรับกระถางบอนไซเมื่อเดินทางออกจากกรุงโตเกียวไปทางทิศตะวันตกซึ่งเป็นที่ที่ดีที่สุดทำโดยชินคันเซ็น "รถไฟหัวกระสุน" คุณจะผ่านโดยฟูจิซานหรือ "นายฟูจิ" ทางไปนาโกย่า ในช่วงฤดูหนาวที่เขาจะมีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นหัวของเขาไม่มีเมฆที่ครอบคลุมเขาในเกือบ 200 วันในช่วงที่เหลือของปี จากรถไฟที่คุณสามารถดูทางตอนใต้ซึ่งเป็นด้านหน้าของภูเขาไฟที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาวได้ดีในฤดูร้อน และเช่นเดียวกับฟูจิหรือชอบบอนไซของเราเกาะญี่ปุ่นมีด้านหน้าซึ่งจะเปิดให้มหาสมุทรแปซิฟิกและด้านหลัง เมืองที่สำคัญที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งบนเกาะหลักของฮอนชูตั้งอยู่บนด้านที่แดดส่องเช่นสร้อยไข่มุกและ Shikansen เชื่อมต่อพวกเขาทุก 7 นาทีในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน. เมื่อคุณมาถึงนาโกย่าคุณสลับไปยังรถไฟ บริษัท รถไฟส่วนตัวและดำเนินต่อไปประมาณ 30 กิโลเมตรทางทิศใต้ลงคาบสมุทร Chita พร้อมมหาสมุทรแปซิฟิก ต้นปาล์มและพืชเขตร้อนอื่น ๆ ไปพร้อมกันที่มีข้อบ่งชี้ของวิธีการปิดมหาสมุทรคือ. ประมาณสองชั่วโมงครึ่งหลังจากการเดินทางจากโตเกียวคุณจะเข้าถึง Tokoname เมืองที่เริ่มต้นในยุคเมจิเพิ่มขึ้นที่จะเป็นหนึ่ง ศูนย์ที่สำคัญที่สุดของเครื่องปั้นดินเผา มันจะแปลกใจว่าเมืองทั้งเมืองเป็นเรื่องเกี่ยวกับเครื่องปั้นดินเผา - ไม่เพียง แต่กระถางบอนไซมีการผลิตที่นี่ แต่ทุกอย่างที่ทำจากดินเหนียวจากท่อน้ำและสำเนาของกระถางดอกไม้อิตาลีตำนาน Tanuki สัญลักษณ์ของญี่ปุ่นประสบความสำเร็จ เครื่องเคลือบดินเผาจะซ้อนในบ้านของ manufactories จำนวนมากทุก ขวดเซรามิก, อิฐและกระเบื้อง - ทุกอย่างถูกสร้างขึ้นในผนังและบ้านซึ่งจะทำให้ถนนบางลักษณะเหมือน patchworks เซรามิก. แต่ก็ไม่ได้เป็นสถาปัตยกรรมที่งดงามเรากำลังมองหา; ในหมู่คนรักบอนไซชื่อ Tokoname ได้กลายเป็นคำพ้องสำหรับกระถางบอนไซคุณภาพสูง หนึ่งในเหตุผลสำหรับความนิยมของมันคือการดำรงอยู่ของสมาคมการตลาดที่ใช้งานมากซึ่งจัดยอดขายประมาณ 50 เครื่องปั้นดินเผา สมาคมยังตีพิมพ์แคตตาล็อกที่มีการกระจายทั่วโลก รายการนี้แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายของสีและรูปทรงหม้อเป็นแหล่งที่ดีของแรงบันดาลใจสำหรับแต่ละคนรักบอนไซหรือไม่คุณไม่ได้คุณจะจริงซื้อหนึ่งของหม้อเหล่านี้. ผู้จัดการได้พบกับเราได้ที่สถานีรถไฟและ พาเราไปยังโรงงานที่เราจะได้พบนาย Hinagaki ที่ตัวเองมาจากครอบครัวพอตเตอร์และเป็นผู้จัดการของโรงงานแห่งนี้จนไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันเป็นที่กำหนดเองในประเทศญี่ปุ่นเราจะทำหน้าที่เป็นครั้งแรกเครื่องดื่มต้อนรับของชาเขียว นาทีแรกเป็นบิตแข็งเนื่องจากอุปสรรคทางภาษา - คนญี่ปุ่นมักจะพูดภาษาอังกฤษค่อนข้างดี แต่ยังคงลังเลที่จะใช้ในการสนทนา ผลกระทบนี้หลังจากที่ในขณะเลนและการสื่อสารเริ่มต้นมักจะใช้ท่าทางและภาษามือ ยังคงเป็นล่ามจะเป็นประโยชน์ถ้าคุณต้องการที่จะได้รับในเรื่องอย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น. ชาเขียวยังช่วยให้เราในช่วงเริ่มต้นลังเล แต่เราจะลดลงไปเงียบอีกครั้งเมื่อเราจะนำเข้ามาในโชว์รูมขนาดใหญ่ภายใต้หลังคา ห้องนี้มีทุกชนิดของหม้อที่คุณสามารถจินตนาการและบางอย่างที่คุณอาจไม่ได้ -. บางส่วนของหม้อมีขนาดของอ่างน้ำสำหรับเด็กและน้ำหนักที่แทบจะไม่สามารถยกขึ้นโดยคนสองคนแต่เราจะไม่เพียง แต่มุ่งเน้น ที่พิเศษที่นี่ - มีทุกชนิดของระดับคุณภาพจากคนที่พื้นฐานกับคนที่ประณีตที่สุดและมีราคาแพง หม้อ Mame ทำมือของ 5cm เส้นผ่าศูนย์กลางดีมากอาจถึงระดับราคาที่คุณยังจะได้รับหม้อ 60cm ขั้นพื้นฐานมากขึ้น ฉันพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่สีและโครงสร้างมากที่สุด - ความเชื่อมั่นที่ทุกหม้อทำในความเป็นเอกภาพสอดคล้องกันของรูปร่างสีขนาดโครงสร้างและเครื่องประดับเป็นที่น่าชื่นชม. และแน่นอนเราก็มาถึง Tokoname จะได้รับรู้ พอตเตอร์ที่สร้างหม้อเหล่านี้ นาย Hinagaki แล้วทำข้อตกลงและเพื่อให้เราจะถูกนำแรกที่เตาเผา Yamaaki โรงงานสิบพนักงาน มันผลิตกระถางที่มีคุณภาพสูงซึ่งเรียกว่า "Shosen" ในประเทศญี่ปุ่น แต่ใครก็ตามที่นึกช่างฝีมือชาวญี่ปุ่นที่มีอายุมากกว่าที่ทำงานอยู่ในโรงเก็บของเขาเต็มไปด้วยเครื่องมือโบราณจะเข้าใจผิดมากและอาจจะไม่แยแสโดยความเป็นจริงที่น่าเบื่อมากขึ้น ผู้จัดการโรงงานได้รับเราในเรื่องของความเป็นจริงในห้องโถงสีเทาและโรงงานทำให้เราขึ้นไปที่ชั้นแรก ในใจกลางของฮอลล์มีเตาเผาขนาดใหญ่ที่ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นละอองเหมือนทุกอย่างที่ไม่ได้อย่างต่อเนื่องในการใช้งาน เมื่อได้มีการยิงในช่วงฤดูร้อนอุณหภูมิจะต้องทนไม่ได้ แต่ตอนนี้ในเดือนพฤศจิกายนมีบรรยากาศที่สงบและไม่ว่างในหมู่แม่พิมพ์ปูนปลาสเตอร์, รถเข็นชั้นวางเต็มไปด้วยเครื่องถ้วยดิบก้อนดินเหนียวและเครื่องที่มีวัตถุประสงค์ลึกลับ ที่นี่บนชั้นแรกพนักงานปั้นหม้อดิบและปฏิบัติต่อพวกเขายิงขึ้นไปบนชั้นพื้นดินที่พวกเขาจะเคลือบยิงและพร้อมสำหรับการจัดส่ง. ใน Tokoname เทคนิคหลักที่ใช้ในการสร้างกระถางประกอบด้วยในการประกอบแผ่นหรือแผ่น ดินในรูปแบบพลาสเตอร์ แรกของทุกชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของดินประมาณ 50 x 70 x 50 ซม. ถูกหั่นเป็นแผ่นที่มีประมาณ 1 ซม. หนา หนึ่งในแผ่นเหล่านี้จะใส่ลงในแม่พิมพ์เป็นด้านล่างของหม้อและผนังที่ถูกสร้างขึ้นจากแผ่นที่ได้รับการตัดออกจากแผ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมืองที่ได้กลายเป็นไวพจน์ของบอนไซกระถาง

เมื่อออกเดินทางจากโตเกียวไปทางทิศตะวันตกซึ่งเป็นที่ที่ดีที่สุดทำโดยชินคันเซ็น , " รถไฟหัวกระสุน " คุณจะผ่านโดย ฟูจิซาน หรือ " นายฟูจิ " บนเส้นทางสู่นาโกย่า ในช่วงฤดูหนาวจะมีโอกาสมากขึ้นเพื่อให้หัวของเขา โดยไม่มีเมฆปกคลุมเขาเกือบ 200 วัน ในช่วงที่เหลือของปี จากรถไฟคุณสามารถดูด้านใต้ซึ่งอยู่ด้านหน้าของภูเขาไฟที่ปกคลุมด้วยหิมะสีขาวในฤดูร้อน และชอบฟูจิ หรือชอบบอนไซของเรา , เกาะญี่ปุ่น มีด้านหน้าซึ่งเปิดให้มหาสมุทรแปซิฟิค และด้านหลัง เมืองที่สำคัญที่สุด โดยเฉพาะบนเกาะหลักฮอนชู ตั้งอยู่บนด้านแดดเช่นสตริงของไข่มุกและ shikansen เชื่อมต่อกับพวกเขาทุก 7 นาทีในชั่วโมงเร่งด่วน

เมื่อคุณมาถึงนาโกย่า คุณสลับไปยังรถไฟของบริษัทรถไฟเอกชนและต่อไปอีกประมาณ 30 กิโลเมตรไปทางใต้ลงตามชิตะ คาบสมุทรแปซิฟิก ต้นไม้ ปาล์ม และพืชเขตร้อนอื่นๆ ตามทางมีข้อบ่งชี้ของมหาสมุทรเป็นวิธีปิด

ประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง หลังจากเดินทางกลับจากโตเกียว คุณจะเข้าถึงโตโกนาเมะเป็นเมืองที่เริ่มต้นในยุคเมย์จิ ขยายตัวเป็นหนึ่งในศูนย์ที่สำคัญที่สุดของเครื่องปั้นดินเผา มันคงไม่น่าแปลกใจว่า เมืองทั้งหมดเกี่ยวกับเครื่องปั้นดินเผากระถางบอนไซ - ไม่เพียง แต่ผลิตมา แต่ทุกอย่างที่ทำจากดิน จากท่อน้ำ และสำเนาของกระถางดอกไม้อิตาลีเพื่อใช้ในตำนานสัญลักษณ์ของญี่ปุ่นประสบความสำเร็จ กระเบื้องดินเผาคือซ้อนในทุกสนามของ manufactories มาก ขวดเซรามิค อิฐและกระเบื้อง - ทุกสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นในกำแพงบ้าน ทำให้ถนนบางส่วนเหมือนจําหน่ายเซรามิค

แต่มันไม่งดงามของสถาปัตยกรรมที่เรากำลังมองหา ในหมู่คนรักบอนไซ ชื่อโตโกนาเมะกลายเป็นไวพจน์ของหม้อบอนไซเกรดสูงหนึ่งในเหตุผลสำหรับความนิยมของการมีอยู่ของการใช้งานมากการตลาดสมาคมที่จัดขายประมาณ 50 เครื่องปั้นดินเผา . สมาคมยังได้จัดพิมพ์แคตตาล็อก ซึ่งมีการกระจายทั่วโลก รายการนี้แสดงอาร์เรย์ที่กว้างของหม้อและสีรูปร่าง เป็นแหล่งที่ดีของแรงบันดาลใจสำหรับแต่ละบอนไซ คนรักไม่ว่าคุณจะไม่ได้คุณจะซื้อจริงหนึ่งของกระถางเหล่านี้หรือไม่ . . . .

ผู้จัดการตรงกับเราที่สถานีรถไฟ และใช้เราเป็นโรงงานที่เราพบคุณ hinagaki ผู้ซึ่งมาจากครอบครัวพอตเตอร์ และเป็นผู้จัดการของโรงงานนี้ จนกระทั่งเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันเป็นประเพณีของญี่ปุ่นที่เราก่อนเสิร์ฟเครื่องดื่มชาเขียวนาทีแรกจะแข็งหน่อย เนื่องจากอุปสรรคทางภาษา - ญี่ปุ่นคนมักจะพูดภาษาอังกฤษได้ค่อนข้างดี แต่ยังลังเลที่จะใช้มันในการสนทนา ผลกระทบนี้จะลดลงหลังจากที่ในขณะที่และการสื่อสาร เริ่ม มักจะใช้ท่าทางและภาษามือ ยังล่ามจะเป็นประโยชน์ถ้าคุณต้องการที่จะได้รับในเรื่องที่ลึกซึ้งมากขึ้น

ชาเขียวยังช่วยให้เราผ่านลังเลเริ่มต้น แต่เราลดความเงียบอีกครั้งเมื่อเรานำเข้าโชว์รูมขนาดใหญ่ภายใต้หลังคา ในห้องนี้มีทุกชนิดของหม้อที่คุณจะจินตนาการได้ และบางอย่างที่คุณไม่สามารถกินหม้อได้ขนาดของอ่างอาบน้ำเด็กและน้ำหนักที่แทบจะยกโดย 2 คน

แต่เราจะไม่เพียง แต่มุ่งเน้นพิเศษที่นี่ - มีทุกชนิดระดับคุณภาพจากตัวพื้นฐานที่ซับซ้อนมากที่สุด และราคาแพง หม้อขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 5cm ทำมือมาเมะดีอาจมากถึงระดับราคาที่คุณจะยังได้รับหม้อ 60cm พื้นฐานเพิ่มเติมฉันพยายามที่จะมุ่งเน้นไปที่สีและโครงสร้างมากที่สุด - สร้างความมั่นใจ ซึ่งทุกหม้อจะทำให้ความสามัคคีประสานกันของรูปร่าง , สี , ขนาด , โครงสร้าง และ เครื่องประดับ น่าชื่นชม

และแน่นอนว่าเรายังมาโตโกนาเมะจะได้รู้ Potters สร้างหม้อเหล่านี้ นาย hinagaki ได้เตรียมการไว้ และเพื่อให้เราก่อนไป yamaaki เตาเผาโรงงานที่มีพนักงาน 12 .มันสร้างหม้อที่มีคุณภาพสูงซึ่งจะเรียกว่า " shosen " ในญี่ปุ่น แต่ใครที่คิดว่าเก่าญี่ปุ่น ช่างฝีมือ งานเก็บในกระท่อมของเขาเต็มไปด้วยเครื่องมือโบราณจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด และบางทีก็รู้ความจริงว่า ความเป็นจริงที่น่าเบื่อมากขึ้น ผู้จัดการโรงงานได้รับเราในเรื่องของความเป็นจริง , อาคารโรงงานสีเทาและนำเราไปถึงพื้นก่อนในศูนย์ของห้องโถงมีเตาเผาขนาดใหญ่ ซึ่งถูกปกคลุมด้วยฝุ่นเหมือนทุกอย่างที่เป็นอย่างต่อเนื่องในการใช้ เมื่อมันถูกไล่ออกในช่วงฤดูร้อน อุณหภูมิที่ต้องทน แต่ตอนนี้ในเดือนพฤศจิกายน มีความสงบและบรรยากาศที่วุ่นวายของปูนปลาสเตอร์แม่พิมพ์ ชั้นวาง รถเข็นที่เต็มไปด้วยวัตถุดิบภัณฑ์ ก้อนดิน และเครื่องจักรที่มีจุดประสงค์ลึกลับ . ที่นี่ในชั้นแรกพนักงานปั้นหม้อดิบและรักษาพวกเขาขึ้นไปยิงบนพื้นดินพวกเขาเคลือบไล่ออกและทำให้พร้อมสำหรับการจัดส่ง

ในโตโกนาเมะเทคนิคหลักที่ใช้ในการสร้างหม้อประกอบด้วยในการประกอบแผ่นหรือแผ่นดินในปูนปลาสเตอร์แม่พิมพ์ แรกของทุกชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของดินประมาณ 50 x 70 x 50 ซม. แล่เป็นแผ่นพื้นที่ประมาณ 1 ซม. หนาหนึ่งของแผ่นเหล่านี้ใส่ลงไปในแม่พิมพ์ที่ด้านล่างของหม้อและผนังสร้างจากแถบที่ถูกตัดจากแผ่น