Huh. Well now the idle curiosity wa

Huh. Well now the idle curiosity was growing with each none answer. Jim turned to Uhura next. “Is it the same for you Lt.?” She gave a nod as she stopped reading some past scans. “Yes Captain.” Jim turned to look at the view screen and slumped a bit in the chair even as he pressed the button to com Bones. “What is it? Did someone get hurt?” Came the mildly disgruntled voice of McCoy. “Nah Bonce, just got a question for you.” Jim said with a grin. A sigh of pretend exasperation could be heard. “Spit it out then Jim as this paper work wont write it's self.” The grin on Jim's face grew at the fond tone in his friend's voice.

Even preoccupied with the conversation with Bones, Jim perked up and gave a friendly smile when Spock arrived back on the bridge. “What ever happened to the Tribble you tested Khan's blood on?” There was silence over the com for a few seconds before McCoy responded, causing Jim to miss Spock quirking an eyebrow at the question. “You're asking that now? Once it was clear the Tribble would live thanks to the blood I passed it off to an Ensign. I'm a Doctor not a pet owner and I have no time for a Tribble.” While that didn't fully answer his question on what happened to the sentient ball of fluff, Jim had to laugh at the Doctor's grumble. “Really? I would have pegged you for a dog person, Bones.” The Captain teased. More grumbling could be heard for a minute before Bones said, “I'm getting back to this damn paper work, stay out of trouble.” and signed off.

Jim chuckled then turned to find Spock looking at him with a raised eyebrow. “Was there something you needed the Tribble for Captain?” The second in command asked. Jim shook his head and idley tapped the armrests of the chair. “No Mr. Spock, just asking from curiosity.” To Jim it looked like Spock was about to tell him something but didn't so the Captain tilted his head and asked, “Mr. Spock?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮะ ดีตอนนี้อยากรู้อยากเห็นไม่ได้ใช้งานมีการเติบโตที่มีคำตอบที่ไม่มีในแต่ละ จิมหันไปยูฮูต่อไป "มันเป็นเหมือนกันสำหรับคุณพงษ์?" เธอให้พยักหน้าขณะที่เธอหยุดอ่านบางสแกนผ่านมา "ใช่กัปตัน." จิมหันมามองที่หน้าจอมุมมองและลดลงเล็กน้อยในเก้าอี้แม้ในขณะที่เขากดปุ่มเพื่อ com กระดูก "มันคืออะไร? ก็มีคนได้รับบาดเจ็บ? "มาเสียงไม่พอใจอย่างอ่อนโยนของแท้ "Nah Bonce เพียงมีคำถามสำหรับคุณ." จิมกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม ถอนหายใจของความโกรธเคืองแกล้งอาจจะได้ยิน "ถ่มมันออกมาแล้วจิมเป็นงานวิจัยนี้เคยชินเขียนมันด้วยตัวเอง." รอยยิ้มบนใบหน้าของจิมขยายตัวในโทนรักในเสียงของเพื่อนของเขา. แม้หมกมุ่นอยู่กับการสนทนากับกระดูกจิม perked ขึ้นและทำให้รอยยิ้มเป็นมิตรเมื่อสป็อคมาถึง กลับมาอยู่บนสะพาน "สิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับ Tribble คุณผ่านการทดสอบเลือดข่านหรือไม่" มีความเงียบถูกกว่า com สำหรับไม่กี่วินาทีก่อนที่จะตอบสนองแท้ทำให้จิมสป็อคจะพลาดการเลิกคิ้วที่คำถาม "คุณกำลังถามว่าตอนนี้? เมื่อมันเห็นได้ชัด Tribble จะมีชีวิตอยู่เพื่อขอบคุณเลือดฉันผ่านมันออกไปธง ฉันเป็นหมอไม่ได้เป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงและฉันมีเวลาสำหรับ Tribble ไม่มี. "ในขณะที่ไม่ได้อย่างเต็มที่ตอบคำถามของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกเกรียวกราวของปุยจิมมีที่จะหัวเราะเยาะหมอบ่น "จริงเหรอ? ผมจะตรึงคุณสำหรับคนสุนัขกระดูก. "กัปตันแกล้ง บ่นอื่น ๆ อาจจะได้ยินนาทีก่อนที่กระดูกกล่าวว่า "ฉันได้รับกลับไปนี้การทำงานกระดาษแช่งอยู่ออกจากปัญหา." และลงนามออก. จิมหัวเราะแล้วหันไปหาสป็อคมองไปที่เขาด้วยคิ้วยกขึ้น "คือมีสิ่งที่คุณจำเป็น Tribble กัปตัน?" สองในคำสั่งถาม จิมส่ายหัวและ idley เคาะที่วางแขนของเก้าอี้ "ไม่นายสป็อคเพียงการขอจากความอยากรู้." เพื่อจิมมันดูเหมือนสป็อคเป็นเรื่องที่จะบอกเขาบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่ได้ดังนั้นกัปตันเอียงศีรษะของเขาและถามว่า "นาย สป็อค "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หือ ตอนนี้อยากรู้เฉยๆก็เติบโตด้วยละไม่ตอบ จิมกลายเป็นอูฮูร่าต่อไป " มันเหมือนกันสำหรับคุณ . ? " แม่พยักหน้า เธอหยุดอ่านอดีตสแกน " ครับ หัวหน้า " จิมหันมาดูที่หน้าจอมุมมองและลดลงเล็กน้อยในเก้าอี้แม้ในขณะที่เขากดปุ่มกระดูก com " มีอะไรเหรอ ? มีใครได้รับบาดเจ็บ " ก็เสียงแผ่วที่ไม่พอใจของ แม็คคอย" ไม่เอาหัวคน ก็มีคำถามสำหรับคุณ . " จิมพูดพร้อมกับยิ้ม ถอนหายใจอย่างเสแสร้ง ความฉุนเฉียวอาจจะได้ยิน " คายออกมาแล้วจิมเป็นกระดาษไม่เขียนมันด้วยตนเอง " ยิ้มบนใบหน้าของจิมที่ขยายตัวในโทนรักเสียงเพื่อน

ยังสาละวนกับการสนทนากับกระดูก จิม perked ขึ้นและส่งยิ้มเป็นมิตรเมื่อสป็อคมาถึงบนสะพาน" สิ่งที่เกิดขึ้นกับ tribble คุณทดสอบเลือดข่าน ? " มีความเงียบใน com ไม่กี่วินาทีก่อนที่ แมคคอยตอบว่า ทำให้จิม คุณสป็อค quirking คิ้วที่คำถาม " นายถามว่า ตอนนี้ เมื่อมันถูกล้าง tribble จะอยู่ให้เลือดฉันผ่านมันไปอาณัติสัญญาณ . ผมเป็นหมอไม่ใช่เจ้าของสัตว์เลี้ยง และผมไม่มีเวลาสำหรับ tribble ." ในขณะที่ไม่ได้เต็มที่ตอบคำถามของเขาว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกมีความรู้สึกของขุย จิมต้องหัวเราะของหมอบ่น " จริงเหรอ ? ผมจะคิดว่าคุณเป็นคน สุนัขกระดูก " กัปตันล้อ ยิ่งบ่น ได้ยินสักนิดก่อนที่กระดูกกล่าวว่า " ฉันได้รับกลับไปที่กระดาษ งานนี้ไอ้ พักออกจากปัญหา . " และลงนามออก

จิมหัวเราะแล้วหันไปหาสป็อคมองเขาพร้อมกับยกคิ้ว " มีอะไรที่คุณต้องการ tribble กัปตัน ? " รองถาม จิมส่ายหัวและ idley เคาะเท้าแขนของเก้าอี้ " ไม่ คุณสป็อค แค่ถามจากความอยากรู้ " จิม ดูเหมือนสป็อคกำลังจะบอกอะไรเขา แต่ไม่ได้ดังนั้นกัปตันเอียงศีรษะของเขาและถามว่า " คุณสป็อค "