J Knowing how to use language for a

J Knowing how to use language for a range of different purposes
and functions
J Knowing how to vary our use of language according to the setting
and the participants (e.g., knowing when to use formal and
informal speech or when to use language appropriately for written
as opposed to spoken communication)
J Knowing how to produce and understand different types of texts
(e.g., narratives, reports, interviews, conversations)
J Knowing how to maintain communication despite having
limitations in one’s language knowledge (e.g., through using
different kinds of communication strategies)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจรู้วิธีการใช้ภาษาสำหรับวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันมากมายและฟังก์ชันเจรู้ว่าเราใช้ภาษาตามการตั้งค่าที่แตกต่างกันไปและผู้เข้าร่วม (เช่น รู้เมื่อใช้อย่างเป็นทางการ และเมื่อใช้ภาษาเหมาะสมสำหรับเขียนหรือพูดเป็นซึ่งตรงกันข้ามการพูดสื่อสาร)เจรู้วิธีการผลิต และเข้าใจแตกต่างกันของข้อความ(เช่น narratives รายงาน สัมภาษณ์ สนทนา)เจรู้วิธีรักษาสื่อสารแม้จะมีข้อจำกัดในหนึ่งภาษารู้ (เช่น ใช้แตกต่างกันของกลยุทธ์การสื่อสาร)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

J รู้วิธีการใช้ภาษาสำหรับช่วงของวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันและฟังก์ชั่นเจรู้วิธีการที่แตกต่างกันการใช้ภาษาของเราตามการตั้งค่าและผู้เข้าร่วม(เช่นการรู้เมื่อจะใช้อย่างเป็นทางการและคำพูดที่เป็นทางการหรือเมื่อมีการใช้ภาษาที่เหมาะสมสำหรับเขียนเป็นเมื่อเทียบกับการสื่อสารพูด) J รู้วิธีการผลิตและเข้าใจความแตกต่างของข้อความ(เช่นเรื่องเล่ารายงานการสัมภาษณ์การสนทนา) J รู้วิธีการรักษาการสื่อสารแม้จะมีข้อจำกัด ในความรู้ภาษาของคน(เช่นผ่านการใช้แตกต่างกันของกลยุทธ์การสื่อสาร )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ รู้จักการใช้ภาษาสำหรับช่วงของวัตถุประสงค์และหน้าที่แตกต่างกัน

J รู้วิธีการที่แตกต่างกันของเราใช้ภาษาตามการตั้งค่า
และผู้เข้าร่วม ( เช่นการรู้เมื่อจะใช้คำพูดแบบไม่เป็นทางการหรือเป็นทางการและ
เมื่อใช้ภาษาเหมาะสมสำหรับเขียน
เป็นนอกคอกการสื่อสารการพูด )
J ทั้งๆที่รู้ว่า ผลิตและเข้าใจชนิดของข้อความ
( เช่น เรื่องเล่า รายงานสัมภาษณ์ บทสนทนา )
J รู้วิธีการรักษา การสื่อสาร แม้จะมีข้อ จำกัด ในหนึ่งภาษา
ความรู้ ( เช่นผ่านการใช้
ชนิดที่แตกต่างกันของกลยุทธ์การสื่อสาร )