Balance evaluation using accelerome

Balance evaluation using accelerometers has been compared with comprehensive clinical balance assessments in healthy older subjects and idiopathic fallers [17]. For comparison a variety of clinical balance tests (variants of Romberg’s tests, heel-toe straight line walking and a functional reach test) and quantitative motor co-ordination tests (rapid stepping tests and heel-toe transitions) were performed. Acceleration amplitude data was obtained while standing on the floor or compliant foam with eyes open and eyes closed. A significant difference was found between the faller and non-faller groups for the acceleration values. However, the only clinical balance test score to distinguish between the two groups was Romberg’s test using the right leg alone with eyes open. The motor co-ordination tests showed a significant difference between the groups for rapid stepping but not for heel-toe transition. Therefore, clinical evaluation methods alone show deficiencies in identifying patients at high risk of falling.
In a separate study, the gait of older adults with and without stability problems and young subjects was compared using trunk accelerometers [18]. Subjects were classified as having stability problems if they had a history of falling or reported that they felt unsteady when standing or moving. An index of smoothness was calculated in this study and peak acceleration amplitude was measured. The older individuals with stability problems were shown to be significantly different from the younger controls and the older individuals without stability problems (i.e. less smooth trunk movement and lower peak acceleration amplitude).
These studies suggest that accelerometers are useful for assessing balance and that they detect definite abnormalities in the gait of fallers. However, as of yet they have not been prospectively investigated to determine their effectiveness in predicting future falls risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินผลโดยใช้ความสมดุล accelerometers ได้รับเมื่อเทียบกับการประเมินความสมดุลทางคลินิกที่ครอบคลุมในเรื่องเก่าที่มีสุขภาพดีและไม่ทราบสาเหตุ fallers [17] สำหรับการเปรียบเทียบความหลากหลายของการทดสอบความสมดุลทางคลินิก (สายพันธุ์ของการทดสอบ Romberg ของส้นเท้าเดินเส้นตรงและการทดสอบการเข้าถึงการทำงาน) และเชิงปริมาณยนต์ทดสอบการประสานงาน (การทดสอบอย่างรวดเร็วก้าวและการเปลี่ยนส้นเท้า) ได้ดำเนินการ เร่งความกว้างข้อมูลที่ได้รับในขณะที่ยืนอยู่บนพื้นหรือโฟมที่สอดคล้องกับตาเปิดและปิดตา ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญถูกพบระหว่างตกลงและกลุ่มที่ไม่ได้ตกลงค่าความเร่ง อย่างไรก็ตามความสมดุลทางคลินิกเพียงคะแนนการทดสอบที่จะแยกแยะระหว่างทั้งสองกลุ่มเป็น Romberg ทดสอบโดยใช้ขาขวาคนเดียวกับดวงตาที่เปิด การทดสอบมอเตอร์ประสานแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มสำหรับก้าวอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ได้สำหรับการเปลี่ยนแปลงที่ส้นเท้า ดังนั้นวิธีการประเมินผลทางคลินิกแสดงเพียงอย่างเดียวข้อบกพร่องในการระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงจากการตก.
ในการศึกษาแยกการเดินของผู้สูงอายุที่มีและไม่มีปัญหาความมั่นคงและวิชาหนุ่มเมื่อเทียบกับการใช้ accelerometers ลำ [18] วิชาที่ถูกจัดให้เป็นความมั่นคงมีปัญหาถ้าพวกเขามีประวัติความเป็นมาของการล้มหรือมีรายงานว่าพวกเขารู้สึกไม่มั่นคงเมื่อยืนอยู่หรือย้าย ดัชนีของความเรียบเนียนที่คำนวณได้ในการศึกษานี้และความกว้างเร่งสูงสุดวัด บุคคลสูงอายุที่มีปัญหาความมั่นคงมีการแสดงที่จะมีความหมายที่แตกต่างจากการควบคุมที่มีอายุน้อยกว่าและผู้ที่มีอายุมากกว่าโดยไม่มีปัญหาความมั่นคง (เช่นการเคลื่อนไหวของลำต้นเรียบน้อยและความกว้างเร่งความเร็วสูงสุดต่ำกว่า).
การศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า accelerometers มีประโยชน์สำหรับการประเมินความสมดุลและการที่พวกเขาตรวจสอบ ความผิดปกติที่ชัดเจนในการเดินของ fallers แต่เป็นของพวกเขาก็ยังไม่ได้รับการตรวจสอบทันทีเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของพวกเขาในการทำนายอนาคตความเสี่ยงตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินสมดุลโดยใช้ accelerometers ได้รับการเปรียบเทียบกับการประเมินความสมดุลทางคลินิกครอบคลุมในสุขภาพแก่อาสาสมัครและสาเหตุ fallers [ 17 ] การเปรียบเทียบความหลากหลายของการทดสอบการทรงตัวทางคลินิก ( สายพันธุ์ที่ทดสอบรอมเบิร์ก ,นิ้วเท้าส้นเท้าตรงแถวเดินและการทดสอบถึงหน้าที่และการทดสอบเชิงปริมาณ มอเตอร์ประสานงาน ( ส้นเท้าก้าวอย่างรวดเร็วและการทดสอบการเปลี่ยน ) การวิจัย การเร่งความเร็วของข้อมูลได้ในขณะที่ยืนบนพื้น หรือ โฟม สอดคล้องกับตาเปิด และตาปิด พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มล้มและไม่ล้ม เพื่อเร่งค่าอย่างไรก็ตาม เฉพาะทางคลินิกการทดสอบความสมดุลคะแนนที่จะแยกแยะระหว่าง 2 กลุ่มทดสอบรอมเบิร์กใช้ขาขวาไว้กับตาเปิด การประสานงานมอเตอร์การทดสอบพบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม เพื่อการก้าว แต่ไม่สำหรับการเปลี่ยนเท้าส้นเท้า ดังนั้น การประเมินทางคลินิกวิธีการเพียงอย่างเดียวแสดงข้อระบุผู้ป่วยที่ความเสี่ยงสูงของการล้ม
ในการศึกษาแยก การเดินของผู้สูงอายุมีปัญหาเสถียรภาพและวิชา ยังเปรียบเทียบการใช้งวง accelerometers [ 18 ] กลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็นมีปัญหาความมั่นคงหากพวกเขามีประวัติของการล้มหรือรายงานว่าพวกเขารู้สึกไม่มั่นคงเมื่อยืนหรือเคลื่อนที่ ดัชนีความมีค่าในการศึกษาและความเร่งสูงสุดวัดได้แก่บุคคลที่มีปัญหาความมั่นคงถูกแสดงจะแตกต่างจากเด็กและการควบคุมแก่บุคคล โดยไม่มีปัญหาความมั่นคง ( เช่นเรียบน้อย ลำต้นและยอดเคลื่อนไหวเร่งลดแอมพลิจูด ) .
การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า accelerometers มีประโยชน์สำหรับการประเมินความสมดุลและที่พวกเขาพบความผิดปกติที่ชัดเจนในการเดินของ fallers . อย่างไรก็ตามยังเป็นของพวกเขายังไม่ได้รับการตรวจสอบเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของพวกเขาในการทำนายอนาคตความเสี่ยงตก .