Carica papaya (C. papaya) is a memb

Carica papaya (C. papaya) is a member of the caricaceae and is a dicotyledonous, polygamous and diploid
species.[1] It originated from Southern Mexico, Central America and the northern part of South America. It is now
cultivated in many tropical countries such as India, Bangladesh, Indonesia, Sri Lanka, Philippines, West Indies and
Malaysia. The papaya fruit is globally consumed either in its fresh from or the form of juices jams and crystallized
dry fruit. The ripe fruit is said to be a source of vitamin A, C and calcium. There are many commercial products
derived from the different parts of the C. papaya plant, the most prominent being papain and chymopapain which is
produced from the latex of the young fruit, stem, and the leaves.
C. papaya leaves have been used in folk medicine for centuries. Recent studies have shown its beneficial effect as an
anti-inflammatory agent, for its wound healing properties [2] anti-tumor as well as immunomodulatory effects[3]
and as an antioxidant.[4] A toxicity study (acute, subacute, and chronic toxicity) conducted on Sprague Dawley rats
administered with C. papaya leaves juice revealed that it was safe for oral consumption.[5] Safety studies based on
OECD (Organization of economic Cooperation and development) guidelines for acute, subacute and chronic toxicity
conducted on C. papaya extract and showed that it was found to be safe for human consumption.[5]
The leaves of papaya have been showed to contain many active components. That can increase total antioxidant
activity in blood and reduce lipid peroxidation level, such as paper chymopapain, cystatin, tocopherol, ascorbic acid,
flavonoids, cyanogenic-glycosides glucosinolates.[3]
The alkaloids, flavonoids, saponins, tannin, and glycosides are related with anti-inflammatory activity. C. papaya
leaves extract also found to have anti-bacterial effect [6], anti tumor, and immunomodulation activities. The leaf of
C. papaya is categorized as non toxic because it’s LD50 >15 g per kg body weight. The leaves also contain cardiac
glycosides, anthraquinones, carpaine, pseudocarpaine, phenolic compounds.[7,8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะละกอ ( C. มะละกอ) เป็นสมาชิกของวงศ์มะละกอและเป็น dicotyledonous, ภรรยาหลายคนและซ้ำ
สายพันธุ์. [1] มันมาจากทางใต้ของเม็กซิโกอเมริกากลางและทางตอนเหนือของทวีปอเมริกาใต้ ตอนนี้มันเป็น
ที่ปลูกในประเทศเขตร้อนหลายอย่างเช่นอินเดียบังคลาเทศอินโดนีเซียศรีลังกา, ฟิลิปปินส์, หมู่เกาะอินเดียตะวันตกและ
ประเทศมาเลเซีย ผลไม้มะละกอมีการบริโภคทั่วโลกทั้งในด้านความสดใหม่จากหรือรูปแบบของน้ำผลไม้แยมและแช่อิ่ม
ผลไม้แห้ง ผลสุกมีการกล่าวถึงเป็นแหล่งของวิตามิน A, C และแคลเซียม มีผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์จำนวนมาก
ที่ได้มาจากส่วนต่าง ๆ ของพืชมะละกอซีที่เป็นปาเปนที่โดดเด่นที่สุดและ chymopapain ซึ่งเป็นที่
ผลิตจากน้ำยางของผลไม้หนุ่มลำต้นและใบ
C. ใบมะละกอได้ถูกนำมาใช้ในการแพทย์พื้นบ้านมานานหลายศตวรรษ การศึกษาล่าสุดได้แสดงให้เห็นผลประโยชน์ของตนในฐานะที่เป็น
ตัวแทนต้านการอักเสบสำหรับการรักษาบาดแผลคุณสมบัติของมัน [2] ป้องกันมะเร็งเช่นเดียวกับผลกระทบภูมิคุ้มกัน [3]
และเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ. [4] การศึกษาความเป็นพิษ (เฉียบพลันกึ่งเฉียบพลันและพิษเรื้อรัง) ดำเนินการเกี่ยวกับหนู Dawley
ยาซีมะละกอออกน้ำผลไม้ให้เห็นว่ามันมีความปลอดภัยสำหรับการบริโภคในช่องปาก. [5] การศึกษาความปลอดภัยบนพื้นฐานของ
OECD (องค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา) แนวทางในการเฉียบพลันกึ่งเฉียบพลันและพิษเรื้อรัง
ดำเนินการเกี่ยวกับสารสกัดจากมะละกอซีและแสดงให้เห็นว่ามันถูกพบว่าเป็นที่ปลอดภัยสำหรับการบริโภคของมนุษย์. [5]
ใบของมะละกอได้รับการแสดงให้เห็นว่าจะมีส่วนประกอบที่ใช้งานจำนวนมาก ที่สามารถเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระรวม
กิจกรรมในเลือดและลดระดับเกิด lipid peroxidation เช่น chymopapain กระดาษคริสตา, โทโคฟีรอวิตามินซี,
flavonoids, glucosinolates cyanogenic glycosides-. [3]
อัลคาลอย, flavonoids, saponins, แทนนินและไกลโคไซด์ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมต้านการอักเสบ ซีมะละกอ
ใบยังแยกพบว่ามีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย [6] เนื้องอกป้องกันและกิจกรรม immunomodulation ใบของ
ซีมะละกอจัดเป็นไม่เป็นพิษเพราะมัน LD50> 15 กรัมต่อกิโลกรัมน้ำหนักตัว ใบยังมีการเต้นของหัวใจ
ไกลโคไซด์, แอนทรา, carpaine, pseudocarpaine สารประกอบฟีนอล. [7,8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะละกอ ( มะละกอ C ) คือ สมาชิกของ caricaceae และเป็นใบเลี้ยงคู่และซ้ำเกี่ยวกับการมีสามีหรือภรรยาหลายคนในขณะเดียวกัน ,ชนิด [ 1 ] มันมาจากภาคใต้ของเม็กซิโก อเมริกากลาง และทางตอนเหนือของอเมริกาใต้ มันคือตอนนี้ที่ปลูกในประเทศเขตร้อน หลายอย่าง เช่น อินเดีย บังคลาเทศ อินโดนีเซีย ศรีลังกา และฟิลิปปินส์ หมู่เกาะอินเดียตะวันตกมาเลเซีย มะละกอผลไม้สดจากทั่วโลกบริโภคในรูปแบบของน้ำผลไม้และแยมหรือแช่อิ่มผลไม้แห้ง ผลไม้ที่สุกว่า เป็นแหล่งของวิตามินเอ ซี และ แคลเซียม มีผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์หลายที่ได้มาจากส่วนต่างๆของ C . มะละกอพืชที่โดดเด่นที่สุดเป็นปาเปนและไคโมปาเปนซึ่งเป็นผลิตจากน้ำยางของยองผลไม้ , ลำต้นและใบC . มะละกอใบถูกใช้ในการแพทย์พื้นบ้านมานานหลายศตวรรษ การศึกษาล่าสุดแสดงผลประโยชน์ของมันเป็นตัวแทนต้านการอักเสบ ช่วยสมานแผล , คุณสมบัติ [ 2 ] anti-tumor เช่นเดียวกับเซลล์ผล [ 2 ]และเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ . [ 4 ] ( มีการศึกษาความเป็นพิษกึ่งเฉียบพลันและเรื้อรัง พิษเฉียบพลัน ) การทดลองในหนู Sprague ดอว์ลีย์ใช้กับ C . มะละกอใบน้ำผลไม้ พบว่ามันปลอดภัยสำหรับการบริโภคในช่องปาก [ 5 ] ตู้การศึกษาตามOECD ( องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา ) แนวทางและความเป็นพิษเฉียบพลัน ความเป็นพิษกึ่งเรื้อรังดำเนินการใน C และสารสกัดจากมะละกอ พบว่า พบว่ามีความปลอดภัยสำหรับการบริโภคของมนุษย์ [ 5 ]ใบของมะละกอที่ได้รับพบว่ามีองค์ประกอบที่ใช้งานมาก ที่สามารถเพิ่มรวมสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมในเลือดและลดระดับ lipid peroxidation เช่นกระดาษ cystatin ไคโมปาเปน , , วิตามินอี , วิตามินซี ,ฟลาโวนอยด์ , บัญชีระหว่างกาลกลูโคซิโนเลต [ 2 ]ส่วนอัลคาลอยด์ของ flavonoids , saponins , แทนนิน และไกลโคไซด์ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมต้านการอักเสบ C . มะละกอสารสกัดจากใบพบว่ามีฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย [ 6 ] ต่อต้านเนื้องอก และกิจกรรม immunomodulation . ใบของC เป็นหลัก เช่น มะละกอปลอดสารพิษ เพราะมัน ld50 > 15 กรัมต่อกิโลกรัมของน้ำหนักตัว . ใบยังมีหัวใจglycosides แอน carpaine pseudocarpaine สารประกอบฟีนอล , , , [ 7 , 8 ]